Προφίλ του χρήστη Piroski

Το εστιατόριο-καφε του δρυμού με υπερκοστολογημενα προϊόντα και ίντερνετ επί πληρωμή.

Καφέ με εξαιρετική θέα μέσα στο κέντρο επισκεπτών του Fuerte Bulnes, ενός μέρους που πραγματικά αξίζει να επισκεφθεί κάποιος που βρίσκεται στην περιοχή.

Πολύ καλός καφές και διαδικαστικά completos.

Εστιατόριο με όμορφη θέα στα στενά του Μαγγελάνου και την πόλη του Πούντα Αρένας.

Τα περισσότερα που δοκιμάστηκαν ήταν καλά:
Σαλάτα με βασιλικό καβούρι, ταρταρ γκουανακο, αρνάκι με πουρέ κολοκύθας και φουντούκια, χταπόδι με πατάτες και ένα λάβα κέικ φυστικιού.

Μια χαρά για ένα ήσυχο απόγευμα.

Μαγαζί που είναι ανοιχτό για 2 ώρες το μεσημέρι και 3 ώρες το βράδυ και γεμίζει αμέσως. Περάσαμε στο άνοιγμα και με το ζόρι μας βρήκαν ένα τραπεζάκι σε μια άκρη. Στο δεκάλεπτο κρέμασαν ταμπέλα πως γέμισαν.

Το είχα στόχο γιατί κάνουν cordero al palo (σαν αντικριστο αρνί με την τοπική ράτσα "μαγγελανικο"). Πέρασα από έξω την σωστή ώρα και κοιτούσα μέσα από το τζάμι, σαν τον Όλιβερ Τουίστ τους πλούσιους. Όταν είδα τα αρνιά ανοιγμένα και απλωμένα γύρω από την φωτιά ήταν απλά θέμα δευτερολέπτων.

Εν τέλει το αρνί ήταν καλό αλλά όχι κάτι που με έκανε να ξεχασω τις σούβλες του Πάσχα. Ψιλοστεγνο αλλά με πολύ ωραία και τραγανή πέτσα.
Όταν ο σερβιτόρος με είδε να παίζω φυσαρμόνικα το τελευταίο παϊδάκι, έφερε ένα ακόμα πιάτο με αρνί. Έτσι το κερδίζεις το καλό το φιλοδώρημα.

Δοκιμάστηκε επίσης chupe de centolla, δηλαδή ένα τσάουντερ βασιλικού καβουριού. Μπολ με ψύχα καβουριού, ψωμί και πολύ τυρί. Καλό ήταν.

Ένα σεβιτσε σολομού αδιαφοροεντάξει και μια μερίδα cube roll (μοσχάρι) με σάλτσα και πατάτες, μια χαρά.

Άρεσε αλλά δεν ξετρελαθηκα. Αν δεν έτρωγα το αρνί όμως θα το σκεφτόμουν για πάντα. Τώρα μπορώ να ησυχάσω.

Κατάστημα με τίτλο "κοτόπουλο πρόσκοπος" και σήμα ένα κοτόπουλο με προσκοπική μαντήλα. Αχαστο.

Εσωτερικο περασμένων δεκαετιών, τηλεορασεις να παίζουν ταυτόχρονα χιλιανό τηλεπαιχνίδι που πρέπει να μαντέψεις το τραγούδι, Χριστουγεννιάτικος στολισμός με χιονανθρωπους σε μια από τις ξηροτερες πόλεις του πλανήτη (γιατί;) και φυσικά, όπως σχεδόν παντού στη χώρα, 0 αγγλικά.

Πήρα caldillo de congio (σούπα με χέλι), πραγματικά πολύ καλή. Ορισμός του κομφορτ φουντ. Ελαφρώς καυτερή, με πατάτα, καρότο, πιπεριές, κρέμα, ντομάτα και κόλιανδρο.

Δοκιμάστηκε και lomo a lo pobre (μοσχάρι με αυγό, καραμελωμονενα κρεμμύδια και τηγανητές πατάτες) μια χαρά, καθώς και palta reina (αβοκάντο με κοτόπουλο και μαγιονέζα) επίσης οκ.

Γενικά δεν απογοήτευσε ενώ και τα pisco sour ήταν δυνατά.

Δεν του φαινόταν.

Γαλλικός φουρνος-καφε με διάφορα κρουασάν, μπαγκέτες, εκλερ και έναν πολύ όμορφο κήπο.

Δυο κρουασάν που δοκιμάστηκαν ήταν σωστά αλλά περισσότερο μου άρεσε ο φυσικός χυμός μάνγκο-καροτο-πορτοκαλι.

No 29 στην λίστα World's 50 best και Νο 5 στην λίστα της Λατινικής Αμερικής γιατί τα μισελεν είναι τόσο λαστ γίαρ.

Υπάρχει μόνο το ντεγκουστασιόν μενού "endemic" 15 πιάτων. Όπως μαρτυράει και το όνομα του μενού, όλα είναι Χιλή. Από τα υλικά, μέχρι τις συνταγές, μέχρι τα στησίματα, ο chef Rodolfo Guzman προσπαθεί με λίγες μπουκιες να δείξει τι είναι αυτή η χώρα. Μια χώρα στην οποία βρισκόται όλα τα περιβάλλοντα. Έρημοι, παγοβουνα, νησια. Μια χώρα οπου πριν εμφανιστούν οι Ισπανοί πριν 500 χρόνια, την κατοικούσαν χίλιες δυο αυτόχθονες φυλές που έχουν αφήσει το γαστριμαργικο τους αποτύπωμα.

Από το νερό που είναι βροχή της Παταγωνίας φερμένη με όχημα (!) στον τόνο του Νησιού του Πάσχα και από την ταπεινή αλλά τόσο σημαντική πατάτα στο λουλούδι της ερήμου Ατακάμα, όλα φωνάζανε "Χιλή".

Ήταν όλα εξαιρετικά γευστικά; Όχι. Από τα 15 πιάτα λίγα ενθουσίασαν πραγματικά. Τα περισσότερα ήταν απλώς "καλά" με την εξαίρεση ενός επιδορπίου που δεν άρεσε.

Όμως ήταν η πρώτη φορά σε εστιατόριο που ένιωσα το κοσνεπτ. Ένιωσα πραγματικά ότι αυτός ο άνθρωπος προσπαθούσε να μου μεταδώσει το πώς βλέπει αυτή τη χώρα. Ένιωσα ότι δεν τρώω απλώς αλλά παρακολουθώ μια ιστορία. Ένιωσα την ειλικρινή αγάπη του σεφ για τον τόπο του, για κάθε άκρη αυτης της αχανούς χώρας, ένιωσα την ιστορία του μέρους και την πολυπλοκότητα της. Και όταν τελείωσε το γεύμα ήταν σαν να είχα μάθει τον τόπο αυτον, σαν να είχα ξεναγηθεί μέσω των γεύσεων.

Κι ας μην ήταν όλες οι γεύσεις τέλειες, δεν πειράζει. Η εμπειρία ήταν εξαιρετική.

ΥΓ μέρος του κονσεπτ και η ελάχιστη χρήση μαχαιροπίρουνων. Έπαιζε κυρίως χεράκι ή αυτοσχέδια κουταλια κτλ πράγμα που μέχρι να συνηθίσεις είναι άβολο.

ΥΓ2 το wine pairing με 6 κρασιά πολυ καλο, 5/6 συμπληρωναν εξαιρετικά το φαγητό. Ένα κρασί που μας άρεσε, την επόμενη μέρα το βρήκαμε στην λιανική στα 250 ευρω. Θα μείνουμε με την ανάμνηση.

Για όποιον δεν θέλει αλκοόλ έπαιζε και pairing με χυμούς και κομπουτσας του σεφ, θα ήθελα να το είχα δοκιμάσει.

ΥΓ3 αν κάτι δεν μου άρεσε ήταν τα υπερβολικά props στα στησίματα.

ΥΓ4 μαζί με δύο παλαιωμενα pisco στα 600 ευρώ για 2 άτομα. Για το επίπεδο αυτό η τιμή είναι εξαιρετική νομίζω.

Μέσα στην κυριολεκτική όαση του Σαν Πέδρο βρίσκεται αυτή η μεταφορική όαση, σε μια όμορφη αυλή, σε έναν πιο ήσυχο δρόμο, μακρυά από την βαβούρα και την πολυκοσμία.

Φαίνεται να δουλεύει περισσότερο σαν μπαρ τα βράδια αλλά προσφέρει και φαγητό την ημέρα.
Δοκιμάστηκαν διαφορά που ήταν σε καλό επίπεδο. Όχι κάτι το εξαιρετικό αλλά καλό.

Αξίζει σίγουρα για την αυλή και την γαλήνη για κοκτέιλ και τσιμπολογημα.

Έχει την φήμη του "καλού" ή "γκουρμέ" εστιατορίου του Σαν Πέδρο. Πολυάριθμο προσωπικο που δίνει προσοχή, ωραία στησίματα αλλά και ανεβασμένες τιμές. Η ατμόσφαιρα παντελώς καζουαλ και προφανώς υπερτουριστικη όπως ολόκληρο το πόλισμα.

Δοκιμάσαμε:
σεβιτσε σολομό - καλό.
Σαλάτα με Περουβιανό καλαμπόκι - δροσιστική, μια χαρά.
Κοτόπουλο με σάλτσα από λευκό κρασί - καλό
Φιλέτο μοσχάρι με σάλτσα από ροκφόρ και κινόα με σύκα - πολύ καλό.

Μαζί με δύο πισκο σαουρ και δυο νερά (χρυσάφι εδώ πέρα) στα 100 ευρω. Αρκετά ήταν.

Παγωτατζιδικο με εξωτικές γευσεις. Στα ισπανικά όλα, οπότε αν βαριέσαι να γκουγκλαρεις μια μια τις γεύσεις παίζει ρουλετα.
Εγώ πήρα passion fruit με σπόρια και dulce de leche.
Η πιροσκίνα πήρε καρύδα και σπόρους κάκτου.

Πολύ καλές εντυπώσεις, θα ξαναπαιζα τη ρουλέτα.

Κάβα λιανικής χιλιανών κρασιών στο μισό μαγαζί και wine bar στο άλλο μισό.

Ωραίος κοζι χώρος, κατάλογος με λίγες και καλές επιλογές σε φαγητό και μπόλικες για κρασί σε μπουκάλι ή ποτήρι.

Πήραμε ένα ριζότο μανιταριών, πολύ καλό.
Χταποδακια με πικάντικη σάλτσα, ωραίο.
Ταρτάρ μόσχου, καλό.
Μπακαλιάρος με πουρέ αρακά, πολύ καλός.

Κάναμε και τα ψώνια μας και φύγαμε.
Καλή επιλογή για όποιον θέλει να δοκιμάσει κρασιά της χώρας με καλό φαγητό.

Χωμένο στα βάθη του Mercado Central, το συγκεκριμένο μαγαζάκι προσφέρει θαλασσινά.

Καλωσόρισμα με ψαρόσουπα - καλό
Σεβιτσε θαλασσομπράμα του Ειρηνικού (Brama Australis) πολύ καλό.
Concholepas concholepas (ένα είδος θαλάσσιου σαλιγκαριού/οστρακοειδούς/μαλακίου) - περιεργο. Υφή χταποδιού αλλά με πολύ πιο διακριτική γεύση. Συνοδεύεται με μαγιονέζα και κρεμμύδι, πράγμα που βρίσκω σοφό.

Προτιμάται από τους ντόπιους.

Ελαφρώς φάνσι μαγαζί σε ελαφρώς φάνσι γειτονιά, αλλά με την καλή έννοια. Γενικά ωραίο περιβάλλον.

Κατάλογος όχι πολύ μεγάλος αλλά με λίγο απ' όλα μέσα. Και σεβιτσε και μπέργκερ. Και περουβιανα γλυκά και τσιζκεικ.

Ο,τι δοκιμάσαμε ήταν καλό. Ξεχώρισα το ψητό αβοκάντο με κατσικίσιο τυρί και τα ανιολότι με σολωμό. Μιξ σεβιτσε καλό και μεγάλη μερίδα, ταρταρ τόνου με αρκετη soy sauce και δεν είμαι φαν, pad thai σολομός μια χαρά.

Μαζί με δύο pisco sour (πρώτη φορά ήπια, μου άρεσε) στα 75 ευρώ, που είναι οκ.

Γενικά καλή επιλογή αν βρίσκεσαι στην περιοχή.

Δοκιμή ντελιβερι, μια πίτα κοντοσούβλι χοιρινό και μια με μπριζόλα σούβλας. Εντύπωση μου έκανε που δεν έδινε επιλογή για ψωμακι.

Τα κρέατα πολύ ωραία, το μέγεθος τίμιο, οι πατάτες φάνηκαν για χερατες (αλλά όχι καλά τηγανισμένες) και οι σαλάτες έτοιμες αλλά καλές.

Θα ξαναπάρω σίγουρα.

Από πίτα είχε μόνο σκέτο σπανάκι και σκέτο πράσο.
Πήρα την δεύτερη στα 1,60.

Το πράσο είχε ένα περίεργο καφετί χρώμα. Έτσι γίνεται όταν το ψήνεις αρκετά, λέει.
Η γέμιση όμως ήταν σαν κάποιου είδους πάστα πράσου, πολύ περίεργη κατάσταση.
Το φύλλο πολλές στρώσεις και μπουκωτικό.

Μέτρια πράγματα.

Πέρασμα μεσημέρι Κυριακής, είχε μόνο πιροσκί και ένα κομμάτι χατσαπουρι με τυρί και πατάτα στα 2 ευρώ, το οποίο και πήρα.

Περασε μια γύρα στον φούρνο μικροκυμάτων πρώτα και η ζύμη ήταν κάπως πανιασμενη. Τίποτα το τρομερό πάντως και η εξυπηρέτηση σε αργούς ρυθμούς.

Ψωμάκι σουβλάκι και πίτα πανσετα με τυροσαλατα.
Πατάτες προκάτ σε σχήμα πιρόγας με ρίγες, άκυρες. Τα κρέατα ήταν ωραία και με αίσθηση ωραίας καρβουνιλας. Όμως κάπως μικρά για το μέγεθός του σάντουιτς και σε συνδιασμό με τις τεράστιες πατάτες ήταν λίγο φάουλ.

Παρόλα αυτά θα ξανάπαιρνα γιατί ήταν καλό το κρέας.

ΥΓ 50 λεπτά η σαλάτα. Που έχουμε φτάσει.

Έπαιξε μάζωξη και κέρασμα διάφορες πίτσες από το συγκεκριμένο μαγαζί.

Ζύμη μια χαρά, όχι πολύ λεπτή όχι πολύ χοντρή. Υλικά από πάνω άφθονα αλλά λίγο trashy. Ειδικά το τυρί ήταν πάρα πολύ, πράγμα που οδήγησε σε ζόρικο βράδυ αλλά φταίω κι εγώ που όρμηξα σαν λύκος. Τζάμπα πίτσα καλύτερη από χρυσάφι.

Θα ξανάπαιρνα ίσως χωρίς να ξετρελάθηκα.

Στη θέση του άνοιξε "Κώστας ον δε ροξ"

Έπαιξε μεγάλη παραγγελία ντελιβερι και δοκίμασα αρκετά.

Γενικά οκ, μια χαρά, χωρίς να εντυπωσιάσει. Περισσότερο μου άρεσε που έδιναν μια πιο "μαγειρευτη" αίσθηση από αλλά κινέζικα της πόλης παρά οι γεύσεις αυτές καθαυτες. Θα ξαναδοκίμαζα αν το πρότεινε κάποιος.

Δοκιμή μια πίτα σουβλάκι και μια πίτα πανσέτα σε ντελίβερι.
Στην πανσέτα έβαλα και κόκκινη σάλτσα που ήταν οκ αν και θα την περίμενα λίγο spicy.

Μικροσκοπικού μεγέθους σάντουιτς (3 μπουκιές έκαστο) με γιαούρτι, ντομάτα, κρεμμύδι και μαϊντανό.
Σε μια τέτοια κατάσταση πρέπει να είναι πολύ καλό το κρέας για να αξίζει τον κόπο. Στην προκειμένη το σουβλάκι ήταν αδιάφορο και η πανσέτα ήταν οκ, από αυτές τις λεπτές σαν τσιγαρόχαρτο. Αλλά γενικά όχι κάτι το ιδιαίτερο.
Οι τιμές παραμένουν στα σχεδόν 5 ευρώ το τεμάχιο παρόλο το μικρό μέγεθος και στο τέλος 10 ευρώ απλά μου άνοιξαν την όρεξη.

Η μόνη καινοτομία που βρίσκω είναι το μικρό μέγεθος και η έλλειψη πατάτας αλλά υποθέτω αξίζουν θυσίες αν είναι να τρως ΣΑΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΙΑΝΟΣ.

Μεγάλο τραπεζωμα 10+ άτομα ένα μεσημέρι καθημερινής.

Ο χώρος μέσα αδιάφορης οικογενειακής αισθητικής.
Σέρβις οκ.

Δοκίμασα διάφορα πιάτα από δω κι από κει, κυρίως ορεκτικά, τα περισσότερα ήταν ωραία. Μου άρεσαν πολύ τα μπαρμπούνια και η μανέστρα με γαρίδες. Πολύ καλά καλαμαράκια τηγανητά επίσης. Γενικά καλό τηγάνι.

Οι τιμές μου φάνηκαν προς τα πάνω. Μας βγήκε στα 32 ευρώ το άτομο, με αρκετό τσίπουρο.

Θα ξαναπήγαινα για χαλαρό τσίπουρο με ψαράκι και να δοκιμάσω και σοβαρό ψάρι.

2η φορά περνάω για ponchik στο μαγαζί που λέγεται "Ponchik" και δεν είχε ponchik.
Τα παρατάω.

Πήρα μια κιμαδοπιτα, καλή αν και με μπόλικο φυλλο.

Πίτες και μπουγάτσες είναι Ουζούνης.

Ψάρωσα από τον υπότιτλο "ελληνική πίτα" και πέρασα να δοκιμάσω.
Τα τρία μίζερα προκατ σφολιατοειδή στην βιτρίνα με απέτρεψαν.

Τυπική μπουγάτσα κρέμα, σε γενναία μερίδα στα 2,20.
Αξίζει για το καλτ της τοποθεσίας.

Έχει ωραία ποικιλία αλλά από πίτες μόνο τυρί και σπανάκι.
Εν τέλει, πήρα μια μπουγάτσα κιμά, μονοκόμματη.
Τεράστιο μέγεθος, πολύ τραγανό το έξω αλλά στεγνό, καλά μπαχάρια το μέσα. Αν ήταν πιο βουτυρωμένη θα ήταν άψογη.

Στα 2,20.

Τα κέρματα τα έριξα σε ένα περίεργο μηχάνημα που έχουν εκεί πέρα. Απόδειξη δεν μου ήρθε ποτέ.

Έχει ξανανοίξει ανακαινισμένο με το ίδιο όνομα.

Δοκιμή πρασοτυρόπιτα στα 2,20.

Τραγανό φύλλο αλλά πολύ λαδερο. Γέμιση αρκετή αλλά χωρίς την γλύκα του πράσου.

Εμένα μου άρεσε η λιτή ατμόσφαιρα με το τζάκι και τις σόμπες, την βρήκα πολύ κατάλληλη για χειμερινό σκηνικό.

Φτάσαμε πριν την ώρα αιχμής και ήταν πολύ ευχάριστα. Όταν μαζεύτηκε κόσμος και άρχισε η βαβούρα τα πράγματα ζόρισαν.

Το φαγητό και οι σούβλες μια χαρά, χωρίς να μου αλλάξουν τη ζωή.
Το σέρβις καλό αλλά όταν μαζεύτηκε ο κόσμος ήθελε ψάξιμο.
Οι τιμές στα συνηθισμένα, για την εποχή, επίπεδα.

Θα ξαναπήγαινα ευχαρίστως για κατσικοκατανάλωση.

Χαριτωμένο, ελαφρώς χιπστερικο, μικρό καφέ με κάποιες επιλογές σε σάντουιτς, χειροποίητες λεμονάδες κτλ.
Εντύπωση έκανε που ο κόσμος ερχόταν κατά κύματα. Ή θα έχει πολύ κόσμο να περιμένει ή κανέναν, και αυτό άλλαζε κάθε 10 λεπτά.

Δοκίμασα ένα ham & cheese και ήταν πολύ καλό. Χάρηκα κάθε μπουκιά. Θέλω να δοκιμάσω και τα υπόλοιπα.

Μαζί με έναν καπουτσίνο (καλός) στα 9 ευρώ.

Προσεχώς "Μπιφτεκαδικο Το Παγγαίο"

Δοκίμασα ντελιβερι ένα sicario burger.
Καλό σε γενικές γραμμές χωρίς να ξετρελάνει. Το μπιφτέκι μου φάνηκε κάπως αρκετά ψημένο και στεγνο ενώ για την τιμή του θα το περίμενα μεγαλύτερο.

Όπως τα λέει το ταβερνοαλανι. Έχει κάποιες πιο ιδιαίτερες επιλογές (πχ οσπριαδα με σολομό), οι γεύσεις του είναι καλές, οι ποσότητες προς τα κάτω και οι τιμές προς τα πάνω.

Στα 5,50 ευρώ πλέον ο προβειος γύρος.

Δοκίμασα κι εγώ μια σπάτουλα ατομική, στα 2,80.

Νόστιμο και ελαφρύ παραδοσιακό γλυκό, κρέμα που στη μέση της κρύβει καρυδόπιτα και πασπαλισμενο με αμύγδαλο και κανέλα.

Μου άρεσε και θα ξαναπάρω.

Ο γύρος κατεψυγμένος, όπως αναφέρουν οι ίδιοι στον κατάλογο.
Το ψωμάκι θηριώδες σε μέγεθος και στο απ' όλα όντως συμπεριλαμβάνεται τζατζικι.
Στα 4,20 ήταν vfm και από γεύση τυπικό.

Η πορτοκαλόπιτα είναι σαν την πίτσα: ακόμα και η κακή πορτοκαλόπιτα είναι καλή. Η συγκεκριμένη πάντως δεν ήταν απο τις καλύτερες που έχω φάει (πολύ "ψωμενια").

Περνάω από μπροστά συνέχεια λόγω δουλειάς και κάθε φορά λέω "όταν τελειώσω να επιστρέψω να δοκιμάσω" και κάθε φορά το ξεχνάω. Σήμερα το θυμήθηκα.

Ολόφρεσκα σφολιατάκια, μπισκότα και ψωμιά. Δοκίμασα ένα τυροπιτάκι, ένα με γαλοπούλα και philadelfia και ένα με τυρί και μπέικον. Ήταν πολύ καλά, έκανε μπαμ ότι ήταν χειροποίητο φρέσκο πράγμα. Και πολύ ζεστά. Θα ήθελα μόνο λίγη παραπάνω γέμιση.

Τα τρία πιτάκια στα 2,10 ευρώ. Αξίζει.

Πήγα για πόντσικ αλλά δεν είχε. Λόγω της χθεσινής παρέλασης, λέει, δεν πρόλαβε να ζυμώσει.
Εν τέλει πήρα ένα πιροσκί με πατάτα, λεπτό πολύ που δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα.

Σαν το όρνεο γυρόφερνα το μαγαζί περιμένοντας να ανοίξει. Τελικά άνοιξε χθες.

Παρόλο που είναι μικρό μαγαζί έχει μέσα εργαστήριο και δύο κυρίες ζυμώνουν.

Έχει μέσα διάφορα μπουρέκ. Είναι φύλλο διαφορετικό από την κλασική πίτα, πιο μαλακό και λεπτό αλλά όχι σφολιάτα. Είχε διάφορους συνδυασμούς. Ζήτησα και πλήρωσα (2.20) ένα με πιπεριά, ντομάτα και κρεμμύδι. Τελικά ήταν πράσο με φέτα, που δεν με χάλασε εν τέλει.

Ήταν νόστιμο και ελαφρύ πολύ, χαλαρά έτρωγα και δεύτερο στο καπάκι.

Θα δοκιμάσω κι άλλα, έχει ενδιαφέρον.

Προσεχώς κρεπερι μπουγάτσα "Τεν Τεν"

Έψαξα πολύ στη Χώρα για να βρω παραδοσιακά αμυγδαλωτά Μυκόνου, εν τέλει δύο γιαγιάδες με επιβεβαιωσαν πως δεν έχει πια στη Χωρα αφού "δεν τα αγοράζει ο κόσμος" και πρέπει να ψάξω σε καναδυο μαγαζιά πιο έξω.
Μου συστήθηκε το συγκεκριμένο.

Προσεγμένο μαγαζί με εργαστήριο μέσα και μαστορισες που φτιάχνουν τα γλυκά επιτόπου. Έχει διαφορά παραδοσιακά Μυκονιάτικα και κυκλαδίτικα γλυκίσματα.

Τα αμυγδαλωτα (10 ευρώ τα 5) μοιάζουν με κουραμπιέδες στην όψη αλλά όχι στην υφή και τη γεύση. Είναι καλά.
Δοκίμασα και καλαθάκια Μυκόνου (21,80 ευρώ το κιλό), τα οποία στην αρχή είναι κάπως σαν στεγνή καρυδόπιτα αλλά μετά μπαίνει στο παιχνίδι μια μαρμελάδα βερίκοκο και η ζύμη από γύρω γύρω μαζί με την μαρμελάδα το κάνει να φέρνει σε πάστα Φλόρα. Περίεργο πράγμα αλλά καλό επίσης.

Ισχύει ο,τι και για τον Βαρδάρη απέναντι.

Γυραδικο με έντονο φωτισμό και κλαμπ μουσική, κρέατα από κρεοπωλείο του νησιού (todo d'oro).

Στα 5,5 ευρώ (για Μύκονο καλά είναι), με αρκετά μεγάλη ποσότητα. Ο γύρος ιδιαίτερος, ψαχνό χωρίς πολλά λίπη, δεν με τρέλανε.

Τυπικός γύρος και τυπικό σουβλάκι αθηναϊκής νοοτροπίας στα 6 ευρώ έκαστο (Μυκονοοοοοος), με αδιάφορο αποτέλεσμα.

Είχε μπάλα σήμερα και μέσα ήταν μόνο ντόπιοι και βλέπανε ματς. Δεν ξέρω αν δίνουν και αυτοί 6ευρο.

Έχει διαφορά μπισκότα μεγάλα σε μέγεθος, κάτι brownies, κάτι spicy pumkin latte και λοιπές τσαχπινιες.
Στο βάθος ο μάστορας επλαθε τη ζύμη.

Δοκίμασα ένα raspberry & lemon cookie στα 2,5 ευρώ.
Μου άρεσε πολύ και θέλω να δοκιμάσω κι άλλα.

Έχει γίνει γιαπί

600 χρόνων φούρνος, πολύ όμορφος από μέσα.
Η γιαγιά με τη στολή αξιολατρευτη.

Από φαγητό, το περίμενα να είναι φόλα αλλά δοκίμασα έτσι κι αλλιώς γιατί εδώ μιλάμε με ντοκουμέντα και τεκμήρια.

Κοτόπιτα στα 4 ευρώ ετοιματζηδικη, στη γέμιση ένιωθα και την υγρασία. Είχε μέσα τυρί και πιπεριές.

Βιγκανάδικο με κάποιες πίτες, κάποια burger, κάποια ορεκτικά.
Πήρα μια πίτα με τόφου σαν κοτομπουκιες και μια σως σαν μουσταρδομαγιονεζα, που ήταν μια χαρά. Νόστιμο και αρκετουτσικο σε μέγεθος, με ικανοποίησε.

Το προσωπικό εξυπηρετικότατο.

Πέρασμα Σάββατο βράδυ με κράτηση που δεν χρειαζόταν τελικά.

Χώρος ζεστός με χαμηλό φωτισμό και το τζάκι αναμμένο, μας έβαλαν να καθίσουμε δίπλα του.

Κατάλογος κυρίως με κρεατικά και λίστα κρασιών αστείρευτη με πολλές επιλογές και σε ποτήρι.

Πήραμε πολλά. 3 κοπές, μια μερίδα παϊδακια αρνίσια, ταρταρ, καρπατσιο, σαλάτα χόρτα, πιπεριές στο τηγάνι, λουκουμάδες φέτας, πατάτες βραχάκια κομπλέ και ένα αρμενοβιλ.

Τα περισσότερα μια χαρά, χωρίς να υπάρξουν κραυγές ενθουσιασμού, αλλά μια χαρά. Μικρές αστοχίες μόνο (ανοστα χόρτα, το ταρταρ δεν μου δούλεψε, το αρμενοβιλ είχε πολλή σοκολάτα από πάνω και λιγωνε) αλλά γενικά ευχαριστηθηκαμε τις γεύσεις.

Μαζί με 2 μπουκάλια κρασί στα 260 ευρώ, τα βρίσκω τσιμπημενα.

Κερασανε γλυκό, σέρβις ευχάριστο και καλοπροεραιτο αλλα με αστοχίες.

Θα ξαναπήγαινα χειμώνα για τζάκι και κρασί.

Δοκίμασα μια κολοκυθόπιτα, δικιά τους, μεγάλο κομμάτι σε μέγεθος.
Το φύλλο πανιασμενο πολύ. Η γέμιση ήταν πολλές στρώσεις ζύμης με ενδιάμεση κολοκύθα και κανέλα. Πολύ ψωμενιο πράγμα. Δεν τρελάθηκα αλλά ίσως δοκίμαζα και καμία άλλη πίτα.

Έχει πάρα πολύ καιρό που όποτε περνάω, οποιαδήποτε ώρα ή μέρα, είναι κλειστό. Ακόμα και Σάββατο βράδυ.

Ήμουν κοντά και είπα να τσεκάρω το hype.

Προσωπικά δεν κατάλαβα το τεράστιο appeal, ίσως επειδή δεν ήμουν σουρωμένος.
Δύο λουκάνικα μέσα στο ψωμάκι και από κει και πέρα λίγο καραμελωμένο κρεμμύδι και τεράστια ποσότητα από λάχανο-καρότο και κέτσαπ-μουστάρδα.

Ένα οκ χοτ ντογκ μεγάλου μεγέθους στα 4,5 ευρώ.

Σκληρή χίπστερ κατάσταση, μου έτρεξαν ουράνια τόξα από τα αυτιά. Μεγάλωσε το μουστάκι μου στιγμιαία.

Μέσα γινόταν το έλα να δεις, έξω είχε διαθέσιμα τραπέζια πάντως.

Δοκίμασα ένα cheesecake crumble. Όντως πολύ καλό. Τα 5,5 ευρώ λίγο τσιμπημενα βέβαια αλλά χαλάλι.

Το είχα στη λίστα λόγω των εκθειαστικων σχολίων αλλά ήμουν σίγουρος πως πρόκειται για υπερβολές.
Δεν ήταν υπερβολές. Το κεμπάπ είναι οντως πολύ καλό όπως και το σουτζούκι (αρκετά πικάντικο). Ωραία πίτα και καλή φάση που είναι μινιμαλ το σάντουιτς και νιώθεις καλά το κεμπάπ.

Λαϊκό και μικρό μαγαζάκι, κόσμος πηγαινοέρχεται ασταμάτητα ενώ το και το τηλέφωνο βαραει, απορώ πως προλαβαίνει ο τύπος.

Οι τιμές ολόιδιες με αυτές που ανέβασε ο RatPack πέρσι τέτοιο καιρό, μηδενική άνοδος στο οτιδήποτε.

Μέγεθος τυλιχτού όντως μικρό (3 ευρώ βέβαια) οπότε σε φάση πείνας σίγουρα θέλεις τρία.

Αξίζει.

Vegan παγωτό χωρίς ζάχαρη.

Δοκίμασα ένα χωνάκι με μια μπάλα παγωτό μάνγκο.
Το μάνγκο το ένιωσα και σαν γεύση ήταν μια χαρά, η υφή όμως
δεν ήταν αυτή που έχω συνδιάσει με το παγωτό. Κάπως αρκετά λιπαρη, συμπαγής, δεν ξέρω πως να το εξηγήσω.

Μια μπάλα παγωτό στα 4.10, nuff said.

Είχα ζόρικη μέρα σήμερα, σαν του Μάικλ Ντάγκλας σε εκείνη την ταινία (Falling Down).
Ήξερα πως, για να μην καταλήξω Μάικλ Ντάγκλας σε εκείνη την ταινία, μόνο ένα πράγμα μπορεί να με γαληνέψει.

Έφυγα σουμπιτος για πρόβειο γύρο, μήπως και σώσω ο,τι σωνεται, κάνοντας προσευχές να τον δω να γυρίζει.
Ευτυχώς ήταν εκεί.

Μεγάλος σε μέγεθος, με γιαούρτι, χοντροκομμένος και με κανονική γεύση προβάτου και όχι απλά την αίσθηση του.
Στα 5 ευρώ αλλά το δέχομαι λόγω μεγέθους και σπανιότητας.

Μερικές φορές είμαστε έναν πρόβειο γύρο πριν την έκρηξη.

ΥΓ. Τον βάζει κάθε μέρα είπε. Μερικές φορές τον φτιάχνουν αυτοί αλλά όταν έχει πολλή δουλειά τον παίρνουν έτοιμο.

Δοκιμή λουκουμάδες με μέλι, κανέλα και καρύδια στα 4,5 ευρώ.

Γενναία μερίδα και πολύ καλοί λουκουμάδες. Προσωπικά τους προτιμώ κάπως πιο συμπαγείς όμως ήταν αφρατοι και μαλακοί όπως μου αρέσουν.

Μικρό μαγαζάκι που κάνει τραβηχτες πίτες Μάνης (τηγανητό ζυμάρι που το τραβάς να απλώσει) και τις συνδυάζεις με κάποια λίγα υλικά, αλμυρά και γλυκά.

Πήρα μια πίτα με ένα σουβλάκι χοιρινό και λίγο κεφαλοτύρι.
Η πίτα μια χαρά, τον σουβλακι πολύ καλό (ζουμερο και καλά ψημένο), το τυρί ένα τυρί.

Στα 4,80 ενδιαφέρον αλλά ψιλοτσιμπημενο. Δεν με χάλασε όμως, αξίζει δοκιμής και θα ξανάπαιρνα.

Κομμάτι παστίτσιο στα 6 ευρώ μεγάλο σε μέγεθος και μια χαρά σε γεύση. Είχε μέσα και αρκετή κόκκινη σάλτσα.

Ξυλοφουρνος με διάφορες πίτες, δικές τους.
Δοκίμασα την πιπερόπιτα στα 2,50 ευρώ.

Η πίτα ήταν μεγάλη, είχε βάρος.
Φύλλο καλό, γέμιση με πιπεριές κόκκινες και πρασινες, τυρί και μπέικον. Ήταν νόστιμη και αρκετή για να με κρατήσει για ώρες.

Πολύ καλή.

Πέρασμα για κάτι γρήγορο. Είχε σουβλακια, σουτζουκάκια και λουκάνικα.

Πήρα ένα ψωμάκι σουβλακι χοιρινό στα 4 ευρώ. Το κρέας νόστιμο και ζουμερο, η πατάτα χερατη, στο κρεμμύδι μπλεγμένος μαϊντανός.

Μου άρεσε, μια χαρά.

Ψωμάκι πανσετα με τυροσαλατα στα 3,40 όντως πολύ δυνατό.

Πέρασμα 2 άτομα Κυριακή βράδυ για ποδόσφαιρο.

Μέσα ο χώρος παλιακής αισθητικής περασμένων δεκαετιών αλλά "ζεστός" και καθαρός.

Πήραμε τσιπουράκια και ζητήσαμε τον μεζέ ο οποίος περιλάμβανε τηγανιτά κολοκυθάκια και μελιτζάνες, γαύρους, μάλλον έναν κολιό, ντομάτα, αγγούρι, ταραμά (ροζ), τονοσαλάτα, γαρίδα και ένα απροσδιόριστο τηγανητό.

Πήραμε επίσης 4 κεμπάπ (ετοιματζήδικα, οκ), 4 σουβλάκια χοιρινά (καλά), μια πικάντικη (πολύ ωραία, ενώ δεν είμαι φαν) και μια πατάτα (πολύ καλό τηγάνισμα, μεγάλη μερίδα).

Μαζί με 6 τσιπουράκια στα 30 ευρώ.

Γενικά μια χαρά.

ΥΓ. Δουλεύει σχαροτήγανο και τηγάνι

Πέρασμα Σάββατο βράδυ με κράτηση.
Ο χώρος γενικά ωραίος αν και έξω παίζει λίγο στρίμωγμα καθώς και περίεργη κλίση του πεζοδρομίου. Το σέρβις και η ιδιοκτησία όμως ευγενικοί και εξυπηρετικοί.

Πήραμε:
Πατάτες με αυγό ποσέ και στάκα - πολύ καλές
Σαλάτα Σίζαρς - μέτρια
Ταρτάρ μόσχου - πολύ καλό
Σκιουφιχτά με κεφτεδάκια - αρκετά καλά
Pinsa με προσούτο - πολύ καλή
Ταλιάτα - κακή, παραψημένη
Ριζότο μανιταριών - αρκετά καλό, ήθελε λίγο καλύτερο χύλωμα.
2χ προφιτερόλ - μέτριο

Μαζί με 3 τσίπουρα, 1 ποτήρι κρασί και 1 αναψυκτικό βγήκε στα 132 ευρώ, τιμή που βρίσκω κάπως τσιμπημένη.

Γενικά όμως καλές εντυπώσεις και θα ξαναπάμε.

Δοκίμασα ένα με raspberry & lime. Μια χαρά ηταν, το λάιμ ακουγόταν λίγο παραπάνω και η αλήθεια είναι πως μου έλειψε κάπως το raspberry, αλλά γενικά ήταν καλό.

Η βιτρίνα έγραφε 4 ευρω, πλήρωσα 4,20 για αδιευκρίνιστο λόγο.

Βρέθηκα στο μαγαζί σε τουριστοκατασταση.

Πολύ ωραίος και δροσερός εξωτερικός χώρος κάτω από τα πλατάνια, φιλικό και εξυπηρετικό σέρβις, μια χαρά φαγητό.

Θα ξαναπήγαινα αλλά βρίσκεται σε άκυρο σημείο και δεν ξέρω αν θα με ξαναβγάλει ο δρόμος μου.

Είχα ξεμείνει στο κέντρο και πεινούσα, οπότε γιατί όχι;

Ήμουν μόνος μέσα στο μαγαζί. Ο κος Θόδωρος ωραίος τύπος, μου κράτησε ευχάριστη παρέα χωρίς να γίνει φορτικός.

Ζήτησα μια γιδοσουπα, λίγη αγγουροντοματα και μια μπύρα. Ζέστανε το βάλσαμο στη σόμπα και μου το έφερε. Παλιά, λέει, έβαζε και κρεμμύδια και καρότα αλλά χανόταν η γεύση. Πλέον μόνο ζωμός και γίδα. Ήταν ο,τι έπρεπε. Και από περιβάλλον και από γεύση.

Άφησα ένα 10ευρω και έφυγα με χαμόγελο.

Ωραίος φούρνος με ξυλοφουρνο.

Από πίτες εκείνη τη στιγμή είχε μόνο τυρόπιτα οπότε πήρα μια σκεπαστή πίτσα που μου φάνηκε ενδιαφέρουσα στο 1,5 ευρω. Δεν ήταν το κλασσικό σφολιατοειδες, ήταν ένα αφράτο ψωμι γεμιστό με υλικά πίτσας. Από γεύση πολύ τυπικό αλλά εκτιμώ την προσπάθεια για διαφοροποίηση.

Θα ήθελα να δοκιμάσω κι άλλα.

Πέρασμα βράδυ Δευτέρας χωρίς κράτηση.
Ο χώρος μικρός, κοζι, προσεγμένος. Μου άρεσε πολύ.
Σέρβις φιλικό.

Τα ορεκτικά δεν ενθουσίασαν καθολου. Coxinha και risole ήταν σαν κατεψυγμένες κροκέτες εμπορίου, pastel και pao de alho αδιάφορα, πατάτες άγευστες και σαλάτα βαλεριάνα με γεύση γρανιτα φράουλα.

Πήραμε δυο mix κρεατικών, δηλαδή δοκιμάσαμε 4 κρέατα (συνολικά 1 κιλό κρέας), και ήταν εξαιρετικά. Τα συνοδευτικά τους αδιάφορα.

Μαζί με 1 μπουκάλι κρασί των 33 ευρώ βγήκε περί τα 190 ευρώ (δηλαδή γύρω στα 45 ευρώ το άτομο) ποσό που το βρίσκω εξωφρενικό για αυτά που φάγαμε.

Τα έφερε η ζωή και έκατσα στο Μελτέμι ένα μεσημέρι καθημερινής.

Η τοποθεσία σούπερ, δεν χωράει συζήτηση. Σέρβις πολύ καλό.

Ο,τι δοκιμάσαμε ήταν φρέσκο και νόστιμο. Χόρτα σωστά βρασμένα, πατάτα χερατη, κολοκυθάκια τηγανητά εθιστικά, σαρδέλα γούνα μια χαρά, ρίνα αχνιστη πολύ καλή, καλαμάρι τηγανητό καλό.

Γενικά άρεσε.
Τιμές δεν ξέρω, μην με ρωτάτε.

Πρωινό πέρασμα για μπουγάτσα κρέμα στα 2 ευρώ.

Δεν μου φάνηκε χειροποίητη. Η γέμιση είχε μια πολύ συμπαγή υφή και το φύλλο ήταν αρκετά σκληρό. Επίσης δεν ήταν ζεστή, σερβιριστηκε δυσάρεστα χλιαρή.

Δεν την χάρηκα.

Πήρα ένα κομμάτι κοτόπιτα στα 2,50 ευρώ.
Ωραίο φύλλο, γέμιση μπόλικη με αρκετό στήθος μέσα που την έκανε κάπως στεγνή. Γενικά όμως καλή πίτα.

Έκατσα για έναν καφέ (καλός) και πήρα και ένα κομμάτι μηλόπιτας. Μια χαρά ηταν, την προμηθεύονται από τον φούρνο Ευλογημένος Άρτος στην Πολίχνη.

Δοκιμή μπουγάτσα κρέμα.
Δεν είναι δική τους αλλά είναι από Χαλκιδική λέει.

Κρέμα πολύ καλή, φύλλο κάπως στεγνό. Ήθελε παραπάνω βούτυρο. Γενικά ομως οκ.

Μεγάλη μεριδα, κακό κόψιμο.
3 ευρώ.

Περνούσα το πρωί και είπα να μπω.
Είχε μια μικρή ποικιλία από μικρά αλμυρά πεϊνιρλί, 2 μιρκά γλυκά πεϊνιρλί και κάποια σφολιατοειδή.

Πήρα ένα πεϊνιρλί με πέστο, μοτσαρέλα και ντοματίνια και μια ζύμη γεμιστή με λουκάνικο, τυρί και σάλτσα ντομάτας.

Εντάξει ήταν, οκ γεύση αλλά όχι κάτι που θα με κάνει να τρέξω πίσω. Θα ξαναδοκιμάσω κάααααααποια στιγμή πάντως. Τα έκανα 3 μπουκιές το καθένα.

Στο σύνολο στα 3,50 ευρώ.

Νεκροταφείο

Περνούσα από έξω Κυριακή βράδυ λυσσασμένος στην πείνα και το είδα ανοικτό.
Πήρα μια μπουγάτσα κρέμα. Η κρέμα είχε ένα έντονο κιτρινωπό χρώμα και όχι την αγαπημένη μου υφή ενώ το φύλλο ήταν καλό αλλά σε σημεία πολύ πολύ λεπτό.

Γενικά οκ χωρίς να ξετρελάνει.

Δοκίμασα ένα fried chicken burrito στα 8,5 ευρώ και ήταν μια χαρά.
Γεύσεις γνώριμες από τα Fridays οπότε από αυτήν την άποψη το βρήκα comfort. Στην αρχή μοιάζει μικρό αλλά είναι καλά γεμισμένο και έχει να δώσει. Καλή αναλογία κρέατος, ρυζιού και σος.

Πήρα και μια μερίδα πατάτες loaded για την ασφάλεια, οι κλασικές των Fridays.

Γενικά ΟΚ, θα ξανάπαιρνα.

Περάσαμε χθες βράδυ και δοκιμάσαμε κάποια πιάτα.

Πέρα από τα πεϊνιρλί, ίσως και τη μπουγάτσα με παστουρμά, δεν μπορώ να πω ότι ξεχώρισε κάτι άλλο. Τα περισσότερα ψιλοαδιάφορα.
Φάβα, ζυμαρικά με ραγού, χταπόδι με φακές, ταμπουλέ, σίζαρς δεν είχαν κάτι να δώσουν.

Αρνητική εντύπωση η τυροσαλάτα αλλά κυρίως το μοσχαρίσιο κοντοσούβλι. 5 μπουκιές κρέατος, που κάπως το καταφέρανε να έχουν αίσθηση και γεύση συκωτιού, κοστολογημένες στα 23 ευρώ.

Γενικά οι τιμές αρκετά προς τα πάνω για αυτό που προσφέρεται.
Σέρβις μια χαρά.

Πέρασα πριν τις 12 αλλά παρόλα αυτά τα περισσότερα είχαν τελειώσει.
Πήρα μια τυποποιημένη ετοιματζίδικη μπουγάτσα στα 2,20.

Πέρασα για την βυσσινόπιτα αλλά δεν είχε.
Πήρα ένα κομμάτι σπανακοτυρόπιτα στο 1,60, τυπικό.

Πέρασμα Παρασκευή βράδυ με κράτηση.
Όταν φτάσαμε το μαγαζί ήταν ψιλοαδειο, όσο προχωρούσε η νύχτα έγινε το αδιαχώρητο. Γέμισε με δροσερές νεανικές φατσούλες και καλοντυμένους μεσήλικες. Ο κόσμος καθόταν ακόμα και σε σκαμπό στη "μπάρα" μπροστά από την κουζίνα.

Χώρος μοντέρνος αλλά πολύ φωτεινός, μουσική νεοτρεντιαρικης αισθητικής αλλά σε καλή ένταση, σέρβις μια χαρά.

Κατάλογος τυπικός αλλά έχει μερικές τσαχπινιες, όπως φρυγαδελι και σεφταλιά.

Δοκιμασαμε αρκετά πιάτα, το γενικό επίπεδο ηταν οκ χωρίς να είναι αξιομνημόνευτο. Χαιλαιτ για μένα το φρυγαδελι, κακό πιάτο ο τραχανάς που ήταν νοσοκομειακος. Τα περισσότερα πάντως αδιαφοροεντάξει. Περισσότερα στις φωτό.

Μεγάλο μείον τα μεγέθη των μερίδων, κάποια πιάτα ήταν πολύ μικρά. Όταν παραγγέλνεις κοντοσούβλι θέλεις να χορτάσει και το μάτι (ήταν ένα πιατακι με 4 κομμάτια κοντοσούβλι στριμωγμένα) και όταν παραγγέλνεις παϊδακια πρόβεια θέλεις να τα βλέπεις σε στοίβα (3 παϊδάκια).

Κέρασαν ένα τσιπουρακι και τουλουμπα με σαντιγί.

Με πολλά πιάτα και 4 (+1) τσίπουρα μας βγήκε περί τα 20 ευρώ το άτομο, που σαν τιμή είναι ΟΚ.

Κομμάτι σπανακόπιτα στα 2,30.
Ωραίο τραγανό φύλλο, ελαφρώς λαδερο στο κάτω μέρος.
Πλούσια γέμιση με αρκετή φέτα.
Μια χαρά.

Πέρασμα για γρήγορο πρωινό.
Είχε διάφορα τυποποιημένα σφολιατοειδη, πήρα μια σκεπαστή πίτσα που παραδόξως ήταν από τις καλύτερες γεμίσεις του είδους. Με πιπεριά πράσινη και καπνιστό μπέικον. Η τυποποίηση φαινόταν στη ζύμη που ήταν κάπως παραπάνω ζυμαρενια στη γεύση.

Στα 2,80.

Πέρασμα για μπουγάτσα.
Είχε διάφορες μπουγάτσες και κάποιες φαίνονταν ενδιαφέρουσες, για παράδειγμα μπουγάτσα κοτόπουλο ή μπουγάτσα πράσο-τυρί.
Δεν είναι δικές τους όμως, τις φτιάχνουν "κάτι ξαδέλφια μας στις Σέρρες".

Δοκίμασα μισή κοτόπουλο, μισή κρέμα στα 2,20.
Το κοτόπουλο είχε μέσα αυτό το κάτι σαν μπεσαμέλ που βάζουν συχνά στα σφολιατοειδή με κοτόπουλο, δεν πολυκατάλαβα κότα.
Η κρέμα ήταν μέτριας υφής και γεύσης αλλά ικανοποιητική παρόλα αυτά.

Θα ήθελα να δοκιμάσω και τις υπόλοιπες γεμίσεις.

Κάτι μεταξύ φούρνου και ζαχαροπλαστείου με λιχουδιές που φαίνονται νόστιμες. Δυστυχώς δεν είχε πίτα που ήθελα. Οπότε πήρα μια ζύμη γεμιστή με λουκάνικο και μουστάρδα στο 1,60 (το ζυγίζει πρώτα) το οποίο ήταν μια χαρά για πρωινό.

Θα δοκιμάσω κι άλλα.

Ζήτησα σπανακόπιτα, μου δώσανε τυρόπιτα.
Φαινόταν δική τους αλλά δεν έλεγε πολλά. Ειδικά το φύλλο λαδερο και κάπως σκληρο.

Στα 2,80 το κομμάτι είναι too much.

Απογευματινό πέρασμα 2 άτομα πάνω στην τρέλα.
Χαλαρή αυλή αλλά πολλές μύγες. Ισοσταθμίζουν τα χαριτωμένα γατιά.

Σαλάτα μπουρατα, η κλασική που κάνουν όλοι.
Πιάτο ημέρας καρπατσιο με μαγιονέζα αντζούγιας, καλό.
Αραντσινι γαρίδας, πολύ καλό.
Μπιφτέκι μοσχαρίσιο, τυπικό, σωστά ψημένο.
Γκόγκες με κατσικίσιο τυρί και σύγκλινο, πολύ καλές.

Μαζί με μια φιάλη Albus Nimbus από Kamares (φυσικό κρασί, με ο,τι αυτό συνεπάγεται) των 30 ευρώ, το σύνολο ήρθε στα 100 ευρώ.

Το βρίσκω αρκετά τσιμπημενο γι'αυτά που φάγαμε αλλά οκ. Ήταν καλά.

Γλυκό κερασμενο, απόδειξη κανονικά.

Επίσκεψη Παρασκευή βράδυ με κράτηση που χρειαζόταν.
Μέσα ο χωρος στενός. Συνεχές στριμωγμα και πέρα δώθε για να περνάει ο κόσμος, ενώ ήμασταν 6 άτομα σε τραπέζι για 4. Άβολη κατάσταση.

Όπως ανέφεραν και οι προλαλησαντες οι μερίδες είναι μεγάλες και μπουκωμενες σε σάλτσες και μαγιονέζες.

Τυροκαφτερη, πολύ καλή.
Πατάτες με τυριά και μπέικον, αυτό που ακούγεται.
Καγιανας, τους έπεσε παραπάνω ζάχαρη και έβγαζε πολύ γλυκά.
Σκουμπρί, τυπικό.
Κεφαλοτύρι ψητό, τυπικό.
Κολοκυθάκια τηγανητά, κακά. Δεν ένιωθες κολοκύθι, σκέτο κουρκούτι.
Ποικιλία λουκάνικων, καλά τα λουκάνικα αλλά ήταν 4 πολύ μικρά. Δυο μπουκιες το καθένα.
Μπιφτεκακια μια χαρά.
Μοσχαράκι στο πήλινο, πολύ καλό
Κοντοσούβλι (mix κοτόπουλο, χοιρινό, μοσχάρι) πολύ κακο. Δεν έβγαζε καθόλου ψημένο, ήταν λες και μαγειρεύτηκε στην κατσαρόλα. Το χοιρινό ήταν σαν pulled pork, το μοσχάρι σαν κοκκινιστό και το κοτόπουλο σαν σε κοτόσουπα.

Ψωμί άπειρη ποσότητα από ψημένες φέτες του τοστ (!).

Μαζί με πολύ ποτό, στα 20 ευρώ το άτομο.
Γλυκό κερασμενο.

Δεν βρίσκω λόγο να ξαναπάω.

Πολύ όμορφη τοποθεσία κάτω από το πλατάνι στην ορεινή πλατεία με την εξαιρετική θέα.

Ο χώρος έξω εντελώς "χωριό", μέσα πιο εστιατορικος αλλά το μέσα δουλεύει μόνο χειμώνα.
Μουσική βλάχικα νον στοπ. Ταίριαζε.

Πίτα ημέρας, τυρόπιτα μερακλιδικη, πολύ καλή.
Μανιταροκεφτεδες εξαιρετικοί, μου άρεσαν πολύ.
Παλαιομενο κεφαλοτύρι σαγανάκι, καλό.
Πατάτες άκυρες προκάτ.
Πένες καρμπονάρα, με κρέμα γάλακτος, αδιάφορες.
Κοντοσούβλι πρόβειο πολύ καλό.
Προφιτερόλ κάπως σκληρο το σου, μέτριο.

Μαζί με μισό λίτρο κρασί στα 60 ευρώ, ψιλοαρκετα.

Στο σύνολο θετικό πρόσημο παρά τις αστοχίες και σε συνδιασμό με την τοποθεσία αξίζει δοκιμής

ΥΓ η τοποθεσία στο google maps είναι λαθος, το μαγαζί είναι στην κεντρική πλατεία του χωριού.

ΥΓ2 εμείς ήρθαμε με αμάξι από το Μικρολίβαδο. Ο δρόμος είναι 17χλμ αγροτικός χαλικοδρωμος, ψιλοζορικος. Δεν είναι για χαμηλά αμάξια και ίσως για άπειρους οδηγούς να είναι λίγο intimidating αλλά αφού το έβγαλε το παντελώς συμβατικό ΙΧ μου τότε μπορούν όλα. Αργά και με προσοχή.

Παρά την δυσκολία του δρόμου τα τοπία είναι πανέμορφα, χάνεσαι κυριολεκτικά μέσα στο βουνό. Όποιος έχει όρεξη για μίνι περιπέτεια ας το δοκιμάσει.

Πολύ καλές χωριάτικες πίτες στα 2,5 ευρώ.
Λίγο παραπάνω λάδι στο φύλλο αλλά η εξαιρετική γέμιση αντισταθμίζει.

Πέρασμα για πίτα.

Πήρα μια κασιατα η οποία ήταν πολύ καλή αλλά ήταν τόσο βουτυρενια που από ένα σημείο και μετά λύγισα. Βούτυρα σταζανε μέσα στο χαρτι, δεν είναι πράγματα αυτά, έχουμε ανθρώπους που μας αγαπάνε και μας περιμένουν να γυρίσουμε σπίτι.

Σε επόμενη επίσκεψη θα δοκίμαζα την πίτα με μετσοβονε.

Πέρασμα 2 άτομα με κράτηση που δεν χρειαζόταν.
Ο χώρος μέσα πολύ "ζεστός" και η θέα έξω υπέροχη.

Μανιτάρια πολύ καλά.
Χωριάτικη εξαιρετική.
Πατατα τηγανητή υπέροχη, γεύση πατάτας επιτέλους.
Γαλοτύρι πολύ καλό.
Πανσετες πολύ καλές.
Παϊδακια πρόβεια με πάρα πολύ λίπος.

Μαζί με ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο κρασί imperator (τα αμπέλια ακριβώς απέναντι, πίνεις κυριολεκτικά το terroir) στα 64 ευρώ.

Κερασμενο λικερακι, απόδειξη κανονικά.

Πολύ καλές εντυπώσεις και σε επόμενο πέρασμα θα παίξει επανάληψη σίγουρα.

Εξαιρετικό χειροποίητο παγωτό μηχανής, νιώθεις γάλα.

Καθίσαμε σε εξωτερικό τραπέζι όπου ο χώρος δεν είναι τόσο προσεγμένος όσο ο εσωτερικός.

Ενδιαφέρων κατάλογος αλλά αρκετά μεγάλος.

Πατάτες, οκ αν και μικρή μερίδα.
Κουρκούτι Γρεβενών (χυλός με σκόρδο και μανιτάρια), μια χαρά.
Ανεβατο, ΟΚ.
Μανιταροπιτακια, σαν σπρινγκ ρολς, οκ.
Τορτελονι με μανιτάρια και σπανάκι, μια χαρά αλλά κρέμα γάλακτος εν έτη 2024;
Μανιταρολουκανικο, χωριάτικο λουκάνικο γεμιστό με μπόλικο μανιτάρι δηλαδή, ωραία σκέψη αλλά στην πράξη κάπως περίεργη υφή.

Γενικά μια χαρά, χωρίς να ξετρελαίνει αλλά θα ξαναπήγαινα.

Μαζί με μια μπύρα και ένα αναψυκτικό, στα 47 ευρώ.

Ούτε γλυκό, ούτε απόδειξη.

Πήραμε σπίτι μια τσίπουρα ψητή και γαρίδες.

Η τσιπούρα μικρή και αρκετά ψημένη, οι γαρίδες καλή μερίδα αλλά άγευστες.

Για 28 ευρώ δεν το ευχαριστήθηκα.

Περνούσα απ'έξω και είδα ότι έχει αρκετή ποικιλία σε πίτες.
Οι περισσότερες βέβαια ήταν με φυτικά τυριά κτλ ενώ και είχε και πίτα "γεύση κοτόπιτα".

Πήρα μια μανιταρόπιτα και μια κολοκυθόπιτα.
Παρασκευάζονται από την εταιρεία vegan προϊόντων Trofeas.

Η μανιταρόπιτα είχε μανιτάρι κονσέρβα (γιατί;;) και πολλές πιπεριές, ήθελε περισσότερη γέμιση.
Η κολοκυθόπιτα νόστιμη και πλούσια γέμιση.

Όσον αφορά το φύλλο, ήταν περισσότερο σαν δυο παχιές φέτες ζυμάρι παρά σαν αυτό που έχουμε στο νού μας ως φύλλο πίτας. Ευχάριστο πάντως.

5 ευρώ και οι δύο.

Έχει ταμπέλα που λέει "χειροποίητες πίτες" και είπα να δοκιμάσω.
Δεν είχε πολλές το μεσημέρι, διάλεξα την κοτόπιτα.

Μου την παίνεψε πολύ, είναι χειροποίητες, λέει, από τον Βόλο και η κοτόπιτα είναι η καλύτερή τους.

Το φύλλο, ωραίο και τραγανό όπως πρέπει. Η γέμιση με μπόλικο στήθος κοτόπουλου μέσα, πιπεριές πράσινες και κόκκινες, τυρί και κάποιο αλαντικό. Φορτωμένη αλλά το κοτόπουλο ήταν τόσο πολύ που δεν χανόταν.

Τσιμπημένο στα 2,80 για ένα κομμάτι πίτα, αλλά όντως ήταν καλό.

Πωλείται η επιχείρηση