στο κατάστημα Ο Κώστας
Ταβέρνα, Τζουμαγιάς 10 & Χαριλάου Τρικούπη 28, Τριανδρία, Ν. Θεσσαλονίκης
Ευχάριστη έκπληξη το μαγαζί, περίμενα κάτι πιο μέτριο και τελικά με εξέπληξε ευχάριστα. Ότι δοκιμάσαμε ηταν άνω του μετρίου, μου άρεσαν ιδιαίτερα τα σαγανακια. Τιμές καλές.
Με αφορμή το ακριβώς από κάτω σχόλιο του dokimasti, θέλω να πω το εξής. Είμαι μη καπνιστής, και προτιμώ να πηγαίνω σε ακαπνους χώρους. Όχι όμως γιατί με διακατέχει αυτή η (κατά την άποψή μου) υπερβολική φοβία για τους συνέπειες στην υγεία μου, αλλά γιατί ο καπνός με ενοχλεί στα μάτια και στην αναπνοή.
Υπάρχει ξεκάθαρος νόμος για το κάπνισμα σε εσωτερικούς χώρους. Αυτός είναι και ο λόγος που έχω την απαίτηση να μην υπάρχουν καπνιστές σε έναν χώρο εστίασης. Ο λόγος όμως που κάνω αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα, είναι διότι μου προκαλούν πάντα αρνητική εντύπωση, τα ακραία τραγικά σχόλια περί υγείας, εγκυων κτλ... Προφανώς όλοι αυτοί που τα γράφουν, έχουν φύγει και ζουν εκτός πόλης, μακριά από τη ρύπανση της πόλης. Έχουν απαρνηθεί τα κινητά τηλέφωνα τους και δεν έχουν καν WiFi στα σπίτια τους. Σε μια σύγχρονη κοινωνία με δεκάδες βλαβερές συνήθειες, πολύ χειρότερες του παθητικού καπνίσματος, μου φαίνεται αστείο να επικεντρωνονται κάποιοι και να σχολιάζουν το κάπνισμα λες και πρόκειται για κάποιο τοξικό αέριο που σκοτώνει επί τόπου. Όχι στο κάπνισμα σε κλειστούς χώρους, αλλά ας είμαστε και λίγο συγκρατημενοι στις αντιδράσεις μας.
στο κατάστημα Ο τρελός Αυστραλός
Ξένο, Λεωφόρος Γεωργικής Σχολής 10, Πυλαία, Ν. Θεσσαλονίκης
Φίλε Νίκο, το ότι σου πέταξε ρύζι επάνω σου και δέχτηκες να ξαναπάς, δε σε τιμάει... Κάποια στιγμή θα σου ξαναπεταξει. Μην μπεις τότε να τον κράξεις. Εσύ θα φταις.
Άλλο πράγμα η ιδιαιτεροτητα, η εκκεντρικοτητα και η γραφικότητα, και άλλο η αγένεια, οι βρισιές και η αναίδεια.
Οι τιμές του έχουν ξεφύγει, όπως και ο ίδιος άλλωστε. Δυστυχώς, αν και έχει καταντήσει κουραστικό να το λέμε ξανά και ξανά, είμαστε ως λαός άξιοι της μοίρας μας. Θέλετε να αφήσετε τα χρήματα σας σε αυτό το μέρος το παράνομο, το βρώμικο, με τις εκτός πραγματικότητας τιμές και με έναν ιδιοκτήτη να σε βρίζει, να σου φέρνει να φας ότι θέλει αυτός, να αρνείται να σε σερβίρει αν του τη βαρέσει, να σε βάζει να κάτσεις όπου και όπως θέλει αυτός, και ενίοτε να σου πετάει ρύζια? Ε τότε καλά να πάθετε...
Πάτε μόνο αν θέλετε να φάτε τζάμπα. Ζητήστε στο τέλος απόδειξη, ζητήστε να πληρώσετε με κάρτα, θα αρχίσει να σας βρίζει, οπότε σηκωθείτε και φύγετε. Πουλήστε τρελά στην τρέλα του Αυστραλού.
στο κατάστημα Clochard[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Προξένου Κορομηλά 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Άλλο ένα μαγαζί που σερβίρει φουά γκρα. Βρισκόμαστε πλέον αισίως στο 2019 και όλοι ξέρουμε την ακραία μορφή κακοποίησης στην οποία υποβάλλονται τα πουλιά για την παρασκευή αυτου του εδέσματος. Κάποιοι επιλέγουν να αδιαφορούν. Δικαίωμα τους. Δικαίωμα μας όμως και το να σας κρίνουμε για τους επιλογές σας.
Ανάλογα την ημέρα, το συγκεκριμένο κατάστημα θα το πετύχετε να σερβίρει και απαγορευμένα όστρακα. Ντροπή.
Θα ήσασταν ένα εξαιρετικό εστιατόριο και χωρίς αυτά τα πιάτα. Κρίμα.
Εν συντομία, γευστικά πιάτα, παντελώς απαράδεκτο σέρβις. Στα όρια της αγένειας. Επίσης, δεν τηρούν την απαγόρευση καπνίσματος. Απαράδεκτοι σε όλα με εξαίρεση τη γευστική αρτιότητα των πιάτων.
Είμαστε στο 2019 και ορισμένα μαγαζιά επιμένουν να συμπεριλαμβάνουν στο μενού τους φουά γκρα. Όλοι μας ξέρουμε πως φτιάχνεται το συγκεκριμένο πιάτο. Δε χρειάζεται να επιμένουμε σε πιάτα τα οποία απαιτούν ακραία κακοποίηση ζώων για την παρασκευή τους. Κρίμα.
Θα ήσασταν ένα εξαιρετικό εστιατόριο και χωρίς αυτό το πιάτο. Ίδια η άποψη μου και για το Clochard. Ίδια η άποψη μου και για όσα μαγαζιά επιλέγουν να σερβίρουν γόνο ψαριού και θαλασσινών, καθώς και απαγορευμένα ψάρια και όστρακα.
στο κατάστημα Η Νέα Κληματαριά
Ταβέρνα, Θεμιστοκλή Σοφούλη 97, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Αγαπημένο μαγαζί από παλιά, το οποίο μεταφέρθηκε σε νέα τοποθεσία, δυστυχώς όμως μεταφέρθηκε μαζί με κάποιες από τις κακές συνήθειες που είχαν αναπτυχθεί τον τελευταίο καιρό και στην παλιά τοποθεσία.
Καθίσαμε πρόσφατα στο σαλόνι, όμορφος ο χώρος. Το μαγαζί είχε αρκετό κόσμο.
Ο φούρνος μικροκυμάτων εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως (στα φανερά, όχι κρυφά), αλλά αυτό είναι κάτι που ίσχυε από πάντα στην Κληματαριά.
Το κους κους, σήμα κατατεθέν του καταστήματος, έχει αλλάξει. Δεν είναι ίδιο με το παλιό κλασικό κους κους της Κληματαριάς. Δεν είναι κακό, αλλά δεν είναι εφάμιλλο αυτού που τρώγαμε λίγο καιρό πριν.
Δοκιμάσαμε σούβλες, αρνί, κατσίκι, κοκορέτσι και γύρο. Πήραμε γιαπράκια, παϊδάκια και τζιγεροσαρμά.
Αρνί και κατσίκι, δυστυχώς μέτρια. Άγευστα θα έλεγα. Ουδέτερα. Και έχοντας φάει πρόσφατα στο Σωτήρη στις Συκιές, οφείλω να ομολογήσω πως ο Σωτήρης κερδίζει στη μάχη της γεύσης στο χαλαρό...
Ο τζιγεροσαρμάς ήταν πολύ κακός, μαγειρεμένος τουλάχιστον μία με δύο μέρες πριν. Ζεσταμενος ξανά. Απογοήτευση.
Παϊδάκια αποδεκτά. Τίποτα ιδιαίτερο.
Τα γιαπράκια καλά, αλλά και πάλι υποδεέστερα αυτών που είχαμε συνηθίσει να τρώμε. Και το αυγολέμονο μαρτυρούσε πως και πάλι αυτό που τρώγαμε είχε φτιαχτεί 2 μέρες πριν...
Και τέλος, η μεγαλύτερη απογοήτευση. Ο γύρος. Και θα εξηγήσω. Είναι ξεκάθαρο, πως το κατάστημα, ήδη από την παλιά του τοποθεσία, είχε ξεκινήσει τελευταία την τακτική να σερβίρει δύο διαφορετικά είδη γύρου. Το ίδιο συνεχίζεται και τώρα.
Από τη μια έχουμε τον παλιό καλό γύρο της Κληματαριάς, χειροποίητος, κρεατένιος, τον έτρωγες και καταλάβαινες πως τρως κάτι διαφορετικό από αυτό που σερβίρουν τα σνακ μπαρ. Όταν ο ψήστης τον έκοβε, έσπαγε σε μικρά κομμάτια, ανεξάρτητα, γιατί ήταν χειροποίητος. Παραδόξως, αυτός ο γύρος, σερβίρεται τις πιο χαλαρές μέρες της εβδομάδας. Τον καταλαβαίνεις μόνο και με το μάτι όταν τον βλέπεις στη σούβλα.
Υπάρχει όμως και ο άλλος γύρος, ο ετοιματζιδικος. Μια άμορφη μάζα στην όψη, μοιάζει με ντονέρ όταν τον κόβουν, κάτι τεράστια ενιαία κομμάτια με μήκος 15 εκατοστά, τα οποία δε χωρίζουν με τίποτα. Ανάλογη και η γεύση του, μια άγευστη μάζα κρέατος, τιγκα στο μπαχαρικό. Αυτός ο γύρος βγαίνει τις μέρες που το κατάστημα έχει πολύ κίνηση.
Κάτι αντίστοιχο και με τις πατάτες φούρνου. Μικρές, νόστιμες, κομμένες στο χέρι τις ημέρες με λίγη κίνηση, μεγάλες, άγευστες, ακοπες τις ημέρες με πολύ κίνηση.
Οι τιμές παραμένουν υψηλές.
Κρίμα, γιατί το κατάστημα ήταν από τα αγαπημένα μου. Δε θα του δώσω άλλη ευκαιρία, τουλάχιστον όχι σύντομα.
Με αφορμή το ακριβώς από κάτω σχόλιο του dokimasti, θέλω να πω το εξής. Είμαι μη καπνιστής, και προτιμώ να πηγαίνω σε ακαπνους χώρους. Όχι όμως γιατί με διακατέχει αυτή η (κατά την άποψή μου) υπερβολική φοβία για τους συνέπειες στην υγεία μου, αλλά γιατί ο καπνός με ενοχλεί στα μάτια και στην αναπνοή.
Υπάρχει ξεκάθαρος νόμος για το κάπνισμα σε εσωτερικούς χώρους. Αυτός είναι και ο λόγος που έχω την απαίτηση να μην υπάρχουν καπνιστές σε έναν χώρο εστίασης. Ο λόγος όμως που κάνω αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα, είναι διότι μου προκαλούν πάντα αρνητική εντύπωση, τα ακραία τραγικά σχόλια περί υγείας, εγκυων κτλ... Προφανώς όλοι αυτοί που τα γράφουν, έχουν φύγει και ζουν εκτός πόλης, μακριά από τη ρύπανση της πόλης. Έχουν απαρνηθεί τα κινητά τηλέφωνα τους και δεν έχουν καν WiFi στα σπίτια τους. Σε μια σύγχρονη κοινωνία με δεκάδες βλαβερές συνήθειες, πολύ χειρότερες του παθητικού καπνίσματος, μου φαίνεται αστείο να επικεντρωνονται κάποιοι και να σχολιάζουν το κάπνισμα λες και πρόκειται για κάποιο τοξικό αέριο που σκοτώνει επί τόπου. Όχι στο κάπνισμα σε κλειστούς χώρους, αλλά ας είμαστε και λίγο συγκρατημενοι στις αντιδράσεις μας.
Άλλο πράγμα η ιδιαιτεροτητα, η εκκεντρικοτητα και η γραφικότητα, και άλλο η αγένεια, οι βρισιές και η αναίδεια.
Οι τιμές του έχουν ξεφύγει, όπως και ο ίδιος άλλωστε. Δυστυχώς, αν και έχει καταντήσει κουραστικό να το λέμε ξανά και ξανά, είμαστε ως λαός άξιοι της μοίρας μας. Θέλετε να αφήσετε τα χρήματα σας σε αυτό το μέρος το παράνομο, το βρώμικο, με τις εκτός πραγματικότητας τιμές και με έναν ιδιοκτήτη να σε βρίζει, να σου φέρνει να φας ότι θέλει αυτός, να αρνείται να σε σερβίρει αν του τη βαρέσει, να σε βάζει να κάτσεις όπου και όπως θέλει αυτός, και ενίοτε να σου πετάει ρύζια? Ε τότε καλά να πάθετε...
Πάτε μόνο αν θέλετε να φάτε τζάμπα. Ζητήστε στο τέλος απόδειξη, ζητήστε να πληρώσετε με κάρτα, θα αρχίσει να σας βρίζει, οπότε σηκωθείτε και φύγετε. Πουλήστε τρελά στην τρέλα του Αυστραλού.
Ανάλογα την ημέρα, το συγκεκριμένο κατάστημα θα το πετύχετε να σερβίρει και απαγορευμένα όστρακα. Ντροπή.
Θα ήσασταν ένα εξαιρετικό εστιατόριο και χωρίς αυτά τα πιάτα. Κρίμα.
Εν συντομία, γευστικά πιάτα, παντελώς απαράδεκτο σέρβις. Στα όρια της αγένειας. Επίσης, δεν τηρούν την απαγόρευση καπνίσματος. Απαράδεκτοι σε όλα με εξαίρεση τη γευστική αρτιότητα των πιάτων.
Θα ήσασταν ένα εξαιρετικό εστιατόριο και χωρίς αυτό το πιάτο. Ίδια η άποψη μου και για το Clochard. Ίδια η άποψη μου και για όσα μαγαζιά επιλέγουν να σερβίρουν γόνο ψαριού και θαλασσινών, καθώς και απαγορευμένα ψάρια και όστρακα.
Οριστικό Χ σε τέτοια μέρη από εμένα.
Καθίσαμε πρόσφατα στο σαλόνι, όμορφος ο χώρος. Το μαγαζί είχε αρκετό κόσμο.
Ο φούρνος μικροκυμάτων εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ευρέως (στα φανερά, όχι κρυφά), αλλά αυτό είναι κάτι που ίσχυε από πάντα στην Κληματαριά.
Το κους κους, σήμα κατατεθέν του καταστήματος, έχει αλλάξει. Δεν είναι ίδιο με το παλιό κλασικό κους κους της Κληματαριάς. Δεν είναι κακό, αλλά δεν είναι εφάμιλλο αυτού που τρώγαμε λίγο καιρό πριν.
Δοκιμάσαμε σούβλες, αρνί, κατσίκι, κοκορέτσι και γύρο. Πήραμε γιαπράκια, παϊδάκια και τζιγεροσαρμά.
Αρνί και κατσίκι, δυστυχώς μέτρια. Άγευστα θα έλεγα. Ουδέτερα. Και έχοντας φάει πρόσφατα στο Σωτήρη στις Συκιές, οφείλω να ομολογήσω πως ο Σωτήρης κερδίζει στη μάχη της γεύσης στο χαλαρό...
Ο τζιγεροσαρμάς ήταν πολύ κακός, μαγειρεμένος τουλάχιστον μία με δύο μέρες πριν. Ζεσταμενος ξανά. Απογοήτευση.
Παϊδάκια αποδεκτά. Τίποτα ιδιαίτερο.
Τα γιαπράκια καλά, αλλά και πάλι υποδεέστερα αυτών που είχαμε συνηθίσει να τρώμε. Και το αυγολέμονο μαρτυρούσε πως και πάλι αυτό που τρώγαμε είχε φτιαχτεί 2 μέρες πριν...
Και τέλος, η μεγαλύτερη απογοήτευση. Ο γύρος. Και θα εξηγήσω. Είναι ξεκάθαρο, πως το κατάστημα, ήδη από την παλιά του τοποθεσία, είχε ξεκινήσει τελευταία την τακτική να σερβίρει δύο διαφορετικά είδη γύρου. Το ίδιο συνεχίζεται και τώρα.
Από τη μια έχουμε τον παλιό καλό γύρο της Κληματαριάς, χειροποίητος, κρεατένιος, τον έτρωγες και καταλάβαινες πως τρως κάτι διαφορετικό από αυτό που σερβίρουν τα σνακ μπαρ. Όταν ο ψήστης τον έκοβε, έσπαγε σε μικρά κομμάτια, ανεξάρτητα, γιατί ήταν χειροποίητος. Παραδόξως, αυτός ο γύρος, σερβίρεται τις πιο χαλαρές μέρες της εβδομάδας. Τον καταλαβαίνεις μόνο και με το μάτι όταν τον βλέπεις στη σούβλα.
Υπάρχει όμως και ο άλλος γύρος, ο ετοιματζιδικος. Μια άμορφη μάζα στην όψη, μοιάζει με ντονέρ όταν τον κόβουν, κάτι τεράστια ενιαία κομμάτια με μήκος 15 εκατοστά, τα οποία δε χωρίζουν με τίποτα. Ανάλογη και η γεύση του, μια άγευστη μάζα κρέατος, τιγκα στο μπαχαρικό. Αυτός ο γύρος βγαίνει τις μέρες που το κατάστημα έχει πολύ κίνηση.
Κάτι αντίστοιχο και με τις πατάτες φούρνου. Μικρές, νόστιμες, κομμένες στο χέρι τις ημέρες με λίγη κίνηση, μεγάλες, άγευστες, ακοπες τις ημέρες με πολύ κίνηση.
Οι τιμές παραμένουν υψηλές.
Κρίμα, γιατί το κατάστημα ήταν από τα αγαπημένα μου. Δε θα του δώσω άλλη ευκαιρία, τουλάχιστον όχι σύντομα.