Εικόνες (1946)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Διάφορα μπισκότα (οκ, μέτρια)
Αρνίσια πικάνια (πολύ καλή)
Ταραμάς με τραγανά ρεβύθια και πιπεριά (πιάτο ημέρας, πεντανόστιμο)
Κοκάκια/ νεγράκια/ χιονούλες/ποντικάκια/ bueno (όλα φρέσκα)
Μοσχαράκι κοκκινιστό (τίποτα το ιδιαίτερο)
Μπιφτέκια (τελείως σπιτικά, με μπόλικο ψωμί, νόστιμα)
Ποικιλία τυριών (είχε κάποιο ενδιαφέρον)
Στριφτούδια με σάλτσα ντομάτας, μελιτζάνα (απλώς οκ)
Χόρτα εποχής σχάρας (πολύ νόστιμα)
Βασιλόπιτα Αγιάσου (είχε ένα ενδιαφέρον)
Καλαμάρι σχάρας (πολύ καλό, ήθελε όμως λίγο καθάρισμα)
Χταπόδι στη σχάρα (πιο σκληρό από ότι θα ήθελα αλλά πεντανόστιμο)
Στο φαγητό επιβεβαίωσε τη φήμη της, ήταν πολύ καλό. Και όπως στα περισσότερα μέρη στη Λέσβο (όχι στα τουριστικά δλδ) σε πολύ καλές τιμές.
Μαγειρεύουν στην κουζίνα μια κυρία και ένας κύριος. Στο σέρβις ο φίλος φιλικότατος, με πραγματική λαϊκή διάθεση συμπληρώνει την όλη εμπειρία. Το φαγητό αυτό που πρέπει και στις τιμές που πρέπει (στο σύνολο, κατάλογος δεν υπάρχει).
Αλητεία σκέτη όλο το σκηνικό, ήδη το αναπολώ.
Δοκιμάσαμε μερικά κέικ και κρέπες και ήταν όλα πολύ καλά. Τιμές δεν ξέρω, δεν πλήρωσα εγώ.
Το φαγητό σε γενικές γραμμές ήταν πολύ νόστιμο, παρόλο που δεν κάναμε πολύ καλές επιλογές (πολλά τηγανητά που στο τέλος μας έπεσαν κάπως βαριά). Ήταν και οι μερίδες αρκετά γενναιόδωρες εδώ που τα λέμε. Τιμές φυσιολογικές για το στιλ του στην περιοχή, δεν έχω ακριβώς και μέτρο σύγκρισης.
Τα γλυκά που δοκιμάσαμε πολύ φρέσκα, νόστιμα, μικρά σε μέγεθος και κάπως τσιμπημένα στα 6€ έκαστο. Μου άρεσαν όμως και θα ξανά καθόμουν, έτσι κι αλλιώς στο Μόλυβο είμαστε.
Στο σέρβις δύο πολύ νεαρά παιδιά, ευγενικά, προσπαθούσαν να τα βγάλουν πέρα με τον άπειρο κόσμο που έφευγε και ερχόταν. Ο ίδιος ο Παλούκος, ωραίος, ήταν αυτός που σε ενημέρωνε για το τι υπάρχει και έπαιρνε την παραγγελία (κατάλογος δεν υπάρχει, πράγμα όχι ασυνήθιστο στη Λέσβο). Καθόταν και λίγα λεπτά στο τραπέζι, να ξεκουραστεί,
Το φαγητό ομολογουμένως, πολύ καλό, εξαιρετική πρώτη ύλη. Τιμές δεν γνωρίζω μιας και δεν υπάρχει κατάλογος, αλλά το σύνολο ήταν τουλάχιστον λογικό για την ποσότητα και την ποιότητα. Από μένα προτείνεται σίγουρα.
Φιλικότατοι οι άνθρωποι του μαγαζιού και με χιούμορ. Το φαγητό απλό, τα περισσότερα νόστιμα, τα μαγειρευτα τελείως σπιτική γεύση. Περάσαμε καλά, ήπιαμε αρκετά, πήγαμε και δεύτερη φορά. Τιμές όντως για το είδος του πάνω από το μέσο όρο του νησιού, μια χαρά όμως για την περιοχή.
Το φαγητό σπιτικό και νόστιμο, σε γενικές γραμμές μας άρεσε πολύ. Τιμές νομίζω καλές για Πέτρα. Θα ξανά πήγαινα σίγουρα αν βρισκόμουν στο χωριό.
Πολύ ευγενικό σέρβις, κομπλέ ό,
Χαλαρό κλίμα και φιλικό σέρβις, όσο μπορούσε βέβαια γιατί ήταν και ζίγκα το μαγαζί. Κυρίως ντόπιοι, ήμασταν και κάποιοι τουρίσται.
Απλό το φαγητό, χωρίς πολλά πολλά, μια χαρά γενικά. Τιμές οκ για το νησί, που όμως είναι φτηνό γενικά, άρα καλές. Θα ήθελα να ξανά βρεθώ και στο χωριό και στο Σταυρί.
Παραγγείλαμε μόνο ποτά και στα καπάκια ήρθε η πρώτη γύρα μεζέδες (όλα μια χαρά +). Μετά ήρθαν οι πατάτες και ένα πιάτο με κρεατικά (μπριζόλες κατά κύριο λόγο). Επειδή πεινούσαμε κι άλλο, μας έφερε και ότι άλλο είχε δλδ σουβλάκια και λουκάνικα.
Μας πιάσανε και κουβέντα κάνα δυο ηλικιωμένοι ντόπιοι, κεράσαμε ένα ούζο, μας φέραν αυτοσχέδια τούρτα για κοπέλα της παρέας που είχε γενέθλια (γιαούρτι με μέλι και κερί εκκλησίας, ρισπέκτ), ωραία πράγματα γενικά.
Στο τέλος πληρώσαμε 50 ευρώ για 2 τσίπουρα και 10 μπύρες, έχοντας σκάσει και στο φαγητό 4 άτομα. Η λέξη μεζές στη συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω είναι απαράδεκτος ευφημισμός της κραιπάλης.
Επική εμπειρία, ίσως η καλύτερη που είχα σε ταβέρνα, καφενείο έβερ.
Το φαγητό μάλλον μου ταιριάζει πολύ, γιατί σπάνια βρίσκω κάτι να μην μου αρέσει.
Μου αρέσει που είναι τόσο χαλαρό το κλίμα και ας προϋποθέτει αυτό μια καθυστέρηση στο σέρβις.
Μπορείς να πεις και δυο ωραίες κουβέντες με τα παιδιά.
Πηγαίνω όσο πιο συχνά μπορώ.