Προφίλ του χρήστη Vag

Το μαγαζί το θυμάμαι και το τιμούσαμε από παλιά όταν ακόμα βρισκόταν μέσα στην Καλλικράτεια, μιλάμε για δεκαετία 1980-1990. Στο συγκεκριμένο σημείο μεταφέρθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Πριν λίγες μέρες είπα να το επισκεφτώ και πάλι. Ομολογώ ότι δεν θυμόμουν την αλλαγή του χαρακτήρα, δηλαδή είναι εστιατόριο προς το κυριλέ με σερβιτόρους με στολή οι οποίοι σου σερβίρουν νερό κτλ. Οι τιμούλες είναι ελαφρώς τσιμπημένες, τις δε μερίδες δεν τις λες και μεγάλες. Πήραμε γαύρο και καλαμαράκια, ΟΚ. Τα τηγανιτά κολοκυθάκια τα έβγαλαν μάλλον νωρίς από το τηγάνι. Πατάτες κομένες στο χέρι, κεφαλοτύρι σαχανάκι ΟΚ αλλά μικρό κομμάτι. Εξυπηρέτηση όντως καλή και όλα προβλεπέ (μάσκες, απολύμανση τραπεζιού, ατομικές συσκευασίες κτλ). Γλυκό κερασμένο παγωτό με ρεβανί πολύ καλό. Σε άλλα τραπέζια έδιναν και φρούτα.

Πρέπει να είναι άλλη καντίνα από αυτή παλιότερα. Το περίεργο είναι ότι ήταν αραγμένη στο σημείο για πολλές εβδομάδες αλλά άνοιξε αργά φέτος, σίγουρα μετά τα μέσα Ιουλίου. Δυστυχώς δεν μπορύμε να επιβεβαιώσουμε την αλλαγή ιδιοκτησίας καθώς απόδειξη δεν δίνει ούτε γι' αστείο. Σάντουιτς με χωριάτικο λουκάνικο 2,5€. Δυστυχώς όλα τα πιάνει με τα χέρια. Λεφτά, ψωμάκια, μέχρι και τις πατάτες. Kατά τα άλλα εποχές COVID-19...

Ακόμα μια επίσκεψη την καρκινική ημερομηνία 02/02/2020 γύρω στις 2 το μεσημέρι. Φουλ στον κόσμο το εσωτερικό ενώ κάποιοι τολμηροί είχαν καθίσει σε τραπέζι έξω ορμώμενοι από τον καλό καιρό. Με δυσκολία το πάρκινγκ αλλά με το τραπέζι μέσα είχαμε περισσότερη τύχη. Ατμόσφαιρα ίδια με τις προηγούμενες φορές. Αυτή τη φορά όμως δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στην κοσμοσυρροή και το πρόβλημα εντοπίζεται στην κουζίνα. Κάποια πιάτα είχαν τελειώσει μολονότι νωρίς αλλά το χειρότερο ήταν η μεγάλη αναμονή μεταξύ των ορεκτικών και των κυρίως. Πάντως, όλα άρεσαν και φαγώθηκαν ευχάριστα. Πέστροφα κανονική και φιλέτο, μπιφτέκι, χοιρινή μπριζόλα, βουβαλίσια σουτζουκάκια από κυρίως και από ορεκτικά ξεχώρισε η γενναία ποσότητα φάβας αλλά και η πατατοσαλάτα που αν και με λίγα υλικά ήταν πολύ γευστική. Έξτρα πόντους που δεν βράζουν πολύ τα χόρτα. Πατάτες τηγανιτές στο χέρι, πολίτικη ΟΚ. Αυτά με 4 κοκακόλες και μία ρετσίνα λίγο πάνω από 70€. Κερασμένο γλυκό χαλβάς σιμιγδαλιού.

Συμπερασματικά, για μια ακόμα φορά η συγκεκριμένη ταβέρνα ήταν φουλ από κόσμο ενώ οι υπόλοιπες του χωριού σε μέτρια εώς χαμηλά επίπεδα. Δεν είναι ο πιο φτηνός, σχεδόν πάντα έχει κόσμο και ενδέχεται να υπάρχουν καθυστερήσεις λόγω κουζίνας (οι σερβιτόροι είναι επαρκείς) αλλά νομίζω ότι δίκαια κρατάει το καλό του όνομα και φήμη.

Ταβερνοαλάνι οι ημερομηνίες είναι αυτές που θυμάται και ο Ουαλός, εγώ σίγουρα πήγαινα 1997-2001. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς έκλεισε αλλά στη θέση του μετά άνοιξαν διάφορα μαγαζιά κατά καιρούς όπως internet cafe, καφετέριες κτλ.

Ευχάριστες αναμνήσεις από το Sofito. Είχε γίνει κάτι σαν στέκι της παρέας για το κάτι διαφορετικό από την κλασική ταβέρνα της Ναυαρίνου. Ουκ ολίγες φορές προτιμήθηκε και για τα πρώτα ραντεβού. Ούτε πολύ κυριλέ, ούτε παρακμή.

Από φαγητό ξεχώριζα τα καλτσόνε του τα οποία ήταν πραγματικά τεράστια και φουλ στη γέμιση. Είχε ξυλόφουρνο οπότε όλα τα προϊόντα ζύμης απογειωνόντουσαν. Το χειμώνα πάντα στο πατάρι του και το καλοκαίρι έξω στην πλατεία. Κάποια στιγμή ήρθε η παρακμή με τρύπια τραπεζομάντηλα από τσιγάρα και αδιαφορία για τον χώρο, αλλά το φαγητό πάντα παρέμενε καλό.

https://www.astratv.gr/2019/07/15/thrinos-sti-skopelo-skotothike-o-giorgos-kosmas-76-eton-se-trocheo-atychima/

Το κατάστημα άνοιξε πέρσι όπως μας είπαν και η εξωτερική του τοποθεσία είναι καταπληκτική. Αρχές Ιουλίου 2019, αργά το μεσημέρι, ώρα για γύρο. Το προτιμήσαμε αφενός μεν για τη θέα, αφετέρου για να μην πάμε στα φουλ τουριστικά γυράδικα στην πλατεία του πλατάνου. Ερημιά, με μόλις ακόμα ένα τραπέζι με ξένους τουρίστες γεμάτο.

Αν και δεν αναγράφονται τιμές στον κατάλογο, προφορικά μας ενημέρωσαν ότι κάνουν και σάντουιτς. Πήραμε ένα σουβλάκι χοιρινό σε πίτα (2,8€), έναν γύρο σε πίτα (ίδια τιμή) κι ένα κεμπάπ κοτόπουλο πάλι σε πίτα μιας και το χοιρινό «είχε τελειώσει» στα 3,5€. Το σουβλάκι ήταν τελείως άνοστο, σα να ψήθηκε χωρίς μαρινάδα και σα να μην είχε καν αλατορίγανη. Ο γύρος σχεδόν άψητος, μετριότατος. Το κεμπάπ δεν δικαιολόγησε την αυξημένη τιμή του, την οποία αν ήξερα από πριν σίγουρα δεν θα το προτιμούσα. Μια πενιχρή αγγουροντομάτα, μια κόκα κόλα και το εμμφιαλωμένο «με το στανιό» βγήκαν 18,6€. Σε αυτά συμεριλαμβάνεται και το κουβέρ 0,5€/άτομο το οποίο ήρθε με τη μορφή ψημένων φετών φωμιού με λαδορίγανη. Τέρμα άκυρο, μιας και ζητήσαμε σάντουιτς. Άρα δεν μιλάμε για γυράδικο αλλά για ταβέρνα. Απόδειξη κανονικά. Γλυκό όχι αλλά δεν είχα τέτοια προσμονή.

Στράβωμα και το γεγονός ότι ενώ είχαμε παραγγείλει και περιμέναμε, γίνεται πέσιμο από 3 ντόπια πιτσιρίκια για σάντουιτς στο χέρι τα οποία μαγικά εξυπηρετήθηκαν πριν από εμάς...

Αξίζει το «πακέτο» που προσφέρει για πρωινό, 7,5€ που περιλαμβάνει κρουασάν με βούτυρο και μαρμελάδα μαζί με φυσικό χυμό πορτοκάλι. Το κλου είναι οι κρεμαστές οβάλ πολυθρόνες. Επίσης, ο μόνος που φέρνει καράφα νερού και όχι εμφιαλωμένο με επιπλέον χρέωση.

Για ιστορικούς και μόνο λόγους μια αναφορά στο συγκεκριμένο εστιατόριο το οποίο είχα επισκεφτεί τον Ιούλιο του 2008. Εξαιρετική θέα προς τον Στάφυλο, πολλές σφήκες και μια καυτερή μακαρονάδα «Πεύκος» που ακόμα θυμάμαι. Αν έχω καταλάβει καλά ο χώρος ανήκει στους ίδιους ιδιοκτήτες με τον απέναντι «Στάφυλο». Άγνωστο γιατί παραμένει αναξιοποίητος.

Μουσικές για Μεγάλη Παρασκευή, σχεδόν όλοι ξένοι τουρίστες. Πιθανολογώ ότι δουλεύουν με πρακτορεία. Προσωπικό με στολή/ποδιές, κοπέλα-μοντέλο για βιτρίνα στην είσοδο. Πάντως οι μόνοι που είχαν κόσμο κάθε μέρα ενώ όλοι οι παραδίπλα έκλειναν για βράδυ (10:30).

Ήταν απωθημένο να δοκιμάσω παταούγκα από το μαγαζί που τη λανσάρισε πρώτο. Πριν 4 χρόνια που έτυχε να βρεθώ στο Βόλο είχε κλείσει για διακοπές, όμως φέτος δεν μου ξέφυγε.

Εντυπώσεις: σε σχέση με το ομώνυμο μαγαζί εδώ στη Θεσσαλονίκη, το καλτσόνε/πεϊνιρλί του Rainbow είναι πιο «ελαφρύ». Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κατεβαίνει πιο εύκολα η παταούγκα (2,9€). Πολύ καλή και η παραλλαγή με τυροκαφτερή αντί για ουγγαρέζα ενώ η υπάλληλος ανέφερε ότι είναι πολύ δημοφιλής και η σως μουστάρδας. Εννοείται ότι πρόκειται για street food καφρίλα που γίνεται σε στιγμές μεγάλης πείνας. Δυνατό και το hot dog με 2 λουκάνικα και πατάτες εντός (1,7€). Ευγενικό προσωπικό, απόδειξη κανονικά. Να σημειώσω ότι το μαγαζί δεν είναι καθόλου παρατημένο ούτε βρώμικο. Απεναντίας φαίνεται ανακαινισμένο και μέχρι και οι τουαλέτες του είναι άριστες.

Μια -αν μη τι άλλο- πρωτότυπη και έξυπνη ιδέα απο νεαρά παιδιά που έριξαν άγκυρα στη Σκόπελο και διαμόρφωσαν ένα κτήμα στη μέση του πουθενά προσφέροντας καφέ, μπίρα και ψαγμένα σνακ/street food. Λίγα και καλά. Εκεί μπορεί κανείς να ταΐσει και να παίξει με τα ήμερα ζώα του κτήματος (κατσικούλες, προβατάκι, σκύλο, γαϊδαράκο) και να περιπλανηθεί σε αυτό ανακαλύπτοντας διάφορα παιχνίδια ή απλώς να αράξει σε κάποια αιώρα και να απολαύσει τον καφέ του.

Επίσκεψη βραδάκι. Μου το πρότειναν σαν το καλύτερο σουβλάκι της χώρας. Πρόκειται για μια υπερμεγέθη καντίνα που σερβίρει κυρίως σουβλάκια χοιρινά και κοτόπουλου. Στην παρασκευή εργάζονται τουλάχιστον 4 άτομα και μέτρησα τουλάχιστον 2 που σερβίρουν τα τραπεζάκια έξω σε στυλ λαδόκολλα. Προσπάθησα να παραβλέψω το τετριμμένο σλόγκαν «ομορφαίνει δεν παχαίνει».

Καταρχήν επικρατεί αποδιοργάνωση και χάος. Χτυπάνε συνεχώς τηλέφωνα και ταυτόχρονα οι σερβιτόροι ρίχνουν βροχή τις παραγγελίες εκ των οποίων όλες έχουν απίθανες παραλλαγές του τύπου «χωρίς αλάτι», «οι πίτες κομμένες στα 3» κτλ. Οι πακετάδες χαμένοι κι αυτοί να ζητάνε εξηγήσεις για τα διάφορα σοκκάκια. Όταν έφτασε η σειρά μου παρήγγειλα ένα χοιρινό σουβλάκι σε ψωμάκι. Ο τύπος (αφεντικό) που δίνω την παραγγελία δυστυχώς είναι αυτός που κατευθύνει τα πάντα και που απαντάει στα τηλέφωνα. Ξεκινάει να φτιάχνει το σάντουιτς, χτυπάει το τηλέφωνο, αφήνει το ψωμάκι στην άκρη και μιλάει για τουλάχιστον 10'. Αγανάκτησα τόσο που ήθελα να φύγω. Στο μεταξύ να μαζεύονται περισσότεροι, ντόπιοι και τουρίστες, να εξυπηρετούνται κι εγώ ακόμα να περιμένω να τελειώσει με τα τηλέφωνα και τις οδηγίες. Πήρα εξοργισμένος το σάντουιτς (2,8€) και έφυγα χωρίς να πω τίποτα γιατί θα μαλώναμε. Να σημειώσω ότι είναι ο μόνος που δεν έδωσε απόδειξη όσες μέρες ήμουν στο νησί. Μέχρι τα ζαχαροπλαστεία και τα περίπτερα έδιναν αποδείξεις για παγωτά του 1,5€. Ο συγκεκριμένος σε κανέναν. Το φαγητό ακόμα και καλό να ήταν, μετά από τέτοια εμπειρία δεν θα είχε νόημα η κριτική.

Η μία από τις 2 ταβέρνες στην παραλία του Αγ. Κωνσταντίνου (Γλυφονέρι). Την προτίμησα λόγω θέας και των εδώ θετικών σχολίων.

Επίσκεψη μετά από μπανάκι, αρχές Ιουλίου 2019. Ερημιά στην ταβέρνα, στο ίδιο μήκος κύματος με το παρακάτω «Γλυφονέρι». Πήραμε κολοκυθάκια τηγανιτά που ήταν απλώς ΟΚ με την έννοια ότι δεν ήταν τόσο τραγανά όσο τα πετυχαίνουν συνήθως στις ταβέρνες. Αγγουροντομάτα καλή, με ωραίες ώριμες αρωματικές ντομάτες. Βλήτα ΟΚ κι αυτά, κάπως παραβρασμένα για το γούστο μου. Μουσακάς καλή μερίδα, όχι τίποτα το φοβερό γευστικά και μάλλον προς το ανάλατο. Σουτζουκάκια με σάλτσα πραγματικής ντομάτας κι αυτά μέτρια, διαλύονταν εύκολα χωρίς κάτι το φοβερό στη γεύση. Θα μπορούσαν να μας πουν ότι σερβίρονται με τηγανιτές πατάτες ώστε να μην παραγγείλουμε έξτρα. Κομμένες στο χέρι, καλές. Νερό κι εδώ εμφιαλωμένο και με χρέωση. Προσθέστε μια ρετσίνα και μια κόλα, σύνολο 41€. Απόδειξη κανονικά και κέρασμα πάλι 3 μίνι ξυλάκια παγωτό.

Ευγενικό το σέρβις, όμορφη η τοποθεσία και οι τιμές χαμηλότερες από τη χώρα. Όμως, το φαγητό ήταν χρυσή μετριότητα στην καλύτερη και θα περίμενα περισσότερα στη γεύση μιας και διαφημίζεται το «σπιτικό» του πράγματος. Από την άλλη, ίσως κάποιος να έλεγε ότι είναι καλύτερο να είναι απλές οι συνταγές, χωρίς εξάρσεις. Φάουλ το ότι τα φαγητά άργησαν να έρθουν αν και ήταν άδειο το μαγαζί. Ίσως οφείλεται στο ότι θέλησαν να φέρουν πρώτα τα ορεκτικά και ώσπου να κάψουν τα λάδια καθυστέρησαν. Επίσης φάουλ που η σερβιτόρα ήρθε από μόνη της και άρχισε να μαζεύει πιάτα χωρίς να το ζητήσουμε και ενώ ακόμα τσιμπολογούσαμε τα τελευταία. Ένιωσα άβολα που χρειάστηκε να πω ότι δεν είχαμε τελειώσει. Κλου του μαγαζιού ο συμπαθέστατος σκυλάκος που παραπονιέται αν δεν καθίσει σε καρέκλα.

Πλέον η επίσκεψη στο νησί είναι συνυφασμένη με αντίστοιχη επίσκεψη στον Μιχάλη. Για την τοποθεσία και τη φάση τα έχουμε γράψει ότι αξίζει. Αναφορικά με το φαγητό, φέτος μπορώ να πω ότι ήταν η καλύτερη φορά από όλες. Πήρα την κλασική τυρόπιτα κια μία με κρέμα. Αμφότερες καταπληκτικές. Είπα να «ρισκάρω» να δοκιμάσω και μια κρεμμυδόπιτα. Καθόλου βαριά, με τυράκι μέσα. Εγκρίνεται. Το φύλλο σε όλες τις πίτες ήταν απρόσμενα λεπτό, τραγανό και καθόλου λαδερό. Μέχρι και ο γιος μου ξετρελάθηκε που γενικά με τις πίτες δεν τα πάει καλά.

Θα δώσω έξτρα πόντους στον Μιχάλη που φέρνει νερό (μισό λιτρο/άτομο) χωρίς να το χρεώσει έξτρα, σε αντίθεση με όλες τις ταβέρνες στο νησί. Το value for money ανεβαίνει ακόμα περισσότερο αν συνυπολογίσετε ότι η σκοπελίτικη τυρόπιτα στα εστιατόρια/ταβέρνες/καφετέριες του νησιού κοστίζει από 5€ και πάνω. Μπόνους ότι φέτος ο Μιχάλης ήταν χαλαρός και ομιλητικός όπως όταν είχα πρωτοπάει. Τέλος, να σημειώσω ότι αν και μας έφερε τις πίτες σε νορμάλ χρόνο, απολογήθηκε για την αργοπορία επειδή είχε να ετοιμάσει πριν απο εμάς μεγάλη παραγγελία. Ευγενέστατη και η κυρία Αγγελική από τα χέρια της οποίας ετοιμάζονται όλα. Απόδειξη κανονικά.

Συμπερασματικά, να πάτε οπωσδήποτε και ιδανικά όχι σε ώρα αιχμής ώστε αφενός μεν να βρείτε τραπεζάκι να καθίσετε (3 έχει έξω όλα κι όλα) και αφετέρου να μην περιμένετε μιας και οι πίτες ψήνονται αμέσως μετά την παραγγελία.

Ανοιχτά από νωρίς το πρωί με πιάτα πρωινού και συνεχίζει ως το βράδι, συχνά-πυκνά με παρεΐστική ζωντανή μουσική. Πελάτες συνήθως περισσότεροι από τις υπόλοιπες ταβέρνες. Προσωπικό με στολή ποδιά κτλ που δεν παραπέμπει σε οικογενειακή ταβέρνα. Πολύ ενοχλητικές οι 2 (δύο) κράχτισσες που ολημερίς δεν αφήνουν σχεδόν κανέναν να περάσει από το σημείο χωρίς να του την πέσουν με φυλλάδια και μπλα μπλα. Επίσης αρνητικό το ταμπλό με τις ξεθωριασμένες φώτο διασημοτήτων. Να σημειώσω ότι έχει πάρει και τον παραδιπλανό αύλειο χώρο του πρώην «Εγγλέζου» όπου υπάρχουν τραπεζάκια. Άποψη δεν έχω, με απέτρεψαν οι κράχτισσες.

Ορμώμενος από τις παλιότερες θετικές αναμνήσεις και εντυπώσεις, επίσκεψη εκ νέου Ιούνιο 2019 με λίγο κόσμο στο νησί και στις ταβέρνες. Μεσημέρι με άδειο σχεδον το μαγαζί. Στόχος τα μαγειρευτά που πραγματικά δεν ξέρεις τι να διαλέξεις. Προτίμησα και πάλι το κατσίκι με δαμάσκηνα. Όπως και τις άλλες φορές πολύ καλό κρέας που έλιωνε στο πηρούνι. Πήραμε και μια καλαμαράκια τηγανιτά, καλά και αυτά. Επίσης μια μπουρεκάκια με τυρί που όταν κατέφθασαν πραγματικά μου ήρθε να βάλω τα γέλια. 4 μπουρεκάκια 6€! Ναι μεν καλά με το τυρί, τα μυρωδικά τους και το μέλι/σουσάμι, αλλά 1,5€ έκαστο πάει πολύ. Πατάτες στο χέρι ΟΚ κι αυτές. Νερό αναγκαστικά εμφιαλωμένο μιας και της βρύσης δεν πίνεται, ένα μπουκάλι ρετσίνα (default Τυρνάβου, δεν μου πολυάρεσε, τινάζει υπέρ του δέοντος) με μια κόκα κόλα και μια αγγουροντομάτα βγήκαν περίπου 48€. Κέρασμα 3 μίνι παγωτάκια ξυλάκι, απόδειξη κανονικά.

Γενική παρατήρηση, το φαινόμενο των υψηλών τιμών στην εστίαση στο νησί είναι πολύ έντονο. Δεν ξέρω αν φταίει η (περσινή) αύξηση του ΦΠΑ ή αν γενικά οι καταστηματάρχες στοχεύουν σε πιο υψηλών εισοδημάτων πελατεία, αλλά δεν νομίζω ότι θα φάει κανείς κάπου με κάτω από 15€/άτομο. Και δεν μιλάμε για τίποτα φοβερά ή κυριλέ μαγαζιά ούτε για τρελές γκουρμέ γεύσεις, ούτε για εξωπραγματικές μερίδες. Δυστυχώς δεν υπάρχει το value for money ή τουλάχιστον εγώ δεν το βρήκα. Με 50€ το γεύμα για 3 άτομα (που κανονικά οι 2 έφαγαν για 1) δεν μπόρεσα να επισκεφτώ περισσότερες ταβέρνες στη χώρα -αν και θα το ήθελα.

Συμπερασματικά, σταθερή αξία το μαγαζί αλλά θα μπορούσε να έχει καλύτερες τιμές μιας και είναι οικογενειακή επιχείριση. Ο κράχτης δύσκολο να παραλειφθεί μιας και όλα τα μαγαζιά έχουν από έναν τουλάχιστον. Να προσθέσω ότι αρκετές βραδιές υπάρχει και ζωντανή μουσική κιθάρα-μπουζούκι.

Μικρό και σε «περίεργη» τοποθεσία μέσα στα στενά αλλά σχεδόν πάντα με κόσμο. Μόνο εσωτερικά τραπέζια.

Το κόνσεπτ γνωστό και δοκιμασμένο. Διαλέγετε την πίτσα της αρεσκείας σας από τη βιτρίνα (υπάρχουν και γλυκές) και κατόπιν το κομμάτι ζεσταίνεται για λίγο σε φουρνάκι ώστε να σερβιριστεί. Με 3,5€ το κομμάτι δεν το λες και τρελό value for money αλλά η πίτσα αξίζει. Ευγενικό προσωπικό. Απόδειξη κανονικά.

Νεκροταφείο, άγνωστο πότε. Ο χώρος παραμένει ανεκμετάλλευτος.

Έχει κλείσει και στον εξωτερικό του χώρο υπάρχουν καρέκλες από το παραδίπλα «Η κουζίνα της Κυρατσώς».

Νεκροταφείο κι αυτό, άγνωστο πότε...

Νεκροταφείο από Σεπτέμβριο 2015. Έπαθε μεγάλες ζημιές λόγω της τότε θεομηνίας στη Σκόπελο και μέχρι σήμερα είναι παρατημένο με αποκαρδιωτική εικόνα.

Παίζει προσφορά 2€ όλα τα σάντουιτς και κοτόπουλο ολόκληρο 6€. Προχτές Σάββατο βράδυ αρκετός ο κόσμος, δοκιμάστηκε take away σουβλάκι χοιρινό και γύρος σε πίτα. Το σουβλάκι μου άρεσε περισσότερο από τον γύρο που ήταν χοντροκομμένος και βιαστικά ψημένος. Εννοείται ότι σε αυτήν την τιμή συνίσταται. Απόδειξη κανονικά.

Ο Σεραφίνο με τραβάει ακριβώς λόγω του ότι είναι ένα από τα λίγα παλιά γυράδικα που έχουν απομείνει να θυμίζουν περασμένες δεκαετίες. Έτσι και την προηγούμενη εβδομάδα που βρέθηκα προς τα εκεί είπα να τον τιμήσω.

Μερίδα γύρος λεπτός, μεγάλα κομμάτια και ξεροψημένος 7€, μου άρεσε. Μερίδα μπιφτέκι 2 τεμάχια 6€ πολύ μέτριο και απρόσωπο για χειροποίητο. Δεν ήταν καν τόσο μεγάλα ώστε να δικαιολογηθεί η τιμή. Φάουλ το ότι έβαλε τα κρέατα στην ίδια πιατέλα, προφανώς για να γλιτώσει τη γαρνιτούρα στη δεύτερη μερίδα. Ρωσική επίσης αδιάφορη και άνευρη, αστεία ποσότητα για 2,7€. 3 πίτες, μια κόκα κόλα και μία σόδα (άραγε επίτηδες φέρνουν Σουρωτή;) 19,4€. Απόδειξη κανονικά και πρότειναν να κεράσουν ατομικό παγωτάκι, δεν πήραμε.

Γενικά απογοήτευση, μόνο ο γύρος ίσως άξιζε κάπως. Θα κάνω καιρό να ξαναπάω κι αυτό μόνο για σάντουιτς. Στα αρνητικά και ο υπέρ του δέοντος φιλικός σερβιτόρος.

Επίσκεψη Σάββατο μεσημέρι. Τραπέζι βρήκαμε εύκολα. Έχει καλούτσικη ποικιλία από επιλογές για φαγητά, από μαγειρευτά μέχρι και ψάρια. Μου έκανε εντύπωση ότι είχε 2-3 επιλογές από πιάτα που παρέπεμπαν σε ασιατικές γεύσεις (γλυκόξινο κοτόπουλο/χοιρινό).

Πήραμε μουσακά, καλή ποσότητα στα 5,9€ και όχι βαρύς. Επίσης κοτομπουκιές πανέ με τηγανιτές πατάτες, κι αυτές καλές στα 4,5€. Ακόμα, μια μακαρονάδα με κιμά (δεν θυμάμαι τιμή) επίσης μεγάλη ποσότητα και μια salad bar μεγάλη στα 2,8€.

Νομίζω ότι αν βρεθεί κανείς προς τα εκεί είναι καλή επιλογή για φαγητό, αρκετά ποιοτική.

Συμπλήρωμα στο προηγούμενο σχόλιό μου, πατάτες τηγανητές στο χέρι και απόδειξη κανονικά σε όλα τα τραπέζια. Κέρασαν γλυκό κλασικό ταχινίσιο χαλβά με γεύση σοκολάτα αλλά αν είχαμε πάει νωρίτερα θα προλαβαίναμε το καζάν ντιπί που δυστυχώς είχε τελειώσει.

Επίσκεψη χτες αργά το μεσημέρι με βροχερό καιρό και ψύχρα, καθίσαμε μέσα όπου το τζάκι έκαιγε στο ρελαντί. Μουσική παλιά λαϊκά (Χιώτης/Λίντα κτλ). Δεν έχει αλλάξει κάτι σε σχέση με τα όσα έχουν ξαναγραφτεί. Λίγες οι επιλογές στα κύρια πιάτα και σαλάτες/ορεκτικά τα επιλέγεις από τον δίσκο που περνάει. Υπάρχει κατάλογος αλλά αμέλησα να τον φωτογραφίσω.

Πήραμε βουβάλι κοκκινιστό στη γάστρα με ντόπιες χυλοπίτες (πολύ καλό, έλιωνε στο πηρούνι το κρέας), σουτζουκάκια και λουκάνικο επίσης βουβαλίσια (μια χαρά) και μια κλασική ψητή πέστροφα (ΟΚ). Σαλάτα παντζάρι με σωστό βράσιμο και σκορδάκι, θα την ήθελα με λίγο ακόμα ξύδι. Πικάντικη απλώς ΟΚ και μια χτυπητή χειροποίητη (καλή). Τιμές θα δείτε στη φωτογραφία με τον λογαριασμό.

Γενικά μου άρεσε ο χώρος μέσα με την ρουστίκ διακόσμηση και το τζάκι. Το προσωπικό ήταν επαρκές για την ημέρα (τοπική γιορτή με αρκετό κόσμο από κάποιο σωματείο) και όλα ήρθαν σε σωστούς χρόνους. Ναι, ό,τι έχει να κάνει με βουβάλι είναι ελαφρώς τσιμπημένο στην τιμή αλλά είναι αναμενόμενο.

Συνεχίζω να το προτείνω και βρίσκω ότι είναι η καλύτερη επιλογή για φαγητό στο χωριό.

Σνίτσελ χοιρινό πανέ τιμιότατο, φρέσκο. Βάζουν έξτρα και μια σως τσένταρ που δεν λέει και πολλά. Κεφτεδάκια λαχανικών ΟΚ αλλά με χάλασε η σάλτσα κάρυ που είχαν, πολύ πικρή για τα γούστα μου. Τα κανονικά τους κεφτεδάκια δεν μου λένε και πολλά. Συμπαθητικό το κέικ αμυγδάλου με σοκολάτα. Σάββατα μεσημέρι μακελειό. Νομίζω ότι αξίζουν οι προσφορές combo.

Έχει περίπου 3 εβδομάδες που έκανα μια μεγάλη παραγγελία κοντά στα 30€. Παραδόξως δεν μπερδεύτηκε καθόλου με τις διάφορες παραλλαγές που ήθελε ο καθένας σε 11 σάντουιτς. Γενικά ό,τι πήραμε ήταν μια χαρά. Όντως ευγενικός ο ιδιοκτήτης. Θα με κέρδιζε σαν πελάτη αν κερνούσε έστω το ένα και μοναδικό αναψυκτικό που περιείχε η παραγγελία.

Επίσκεψη μεσημέρι 13/1/2019. Πολύς κόσμος στο μαγαζί, μέχρι και πούλμαν είχε παρκάρει απ'έξω. Παρά τον κόσμο η εξυπηρέτηση έγινε σε απρόσμενα σωστούς χρόνους.

Κοντοσούβλι κοτόπουλο must αν και τις άλλες φορές ήταν πιο νόστιμο. Κοκορέτσι πολύ καλό αλλά ξεχώρισα το πρόβειο κοντοσούβλι. Όσο πρέπει σκληρό και νόστιμο χωρίς υπερβολική προβατίλα. Κλασικά σουβλάκια και σουτζουκάκια για το καλό. Λουκάνικο χωριάτικο που δεν δοκίμασα καθώς θυμάμαι από άλλες φορές ότι περιέχει πορτοκάλι. Πατάτες τηγανιτές στο χέρι. Σαλάτες πικάντικη και χόρτα. Εντυπωσιάστηκα από την ποσότητα της τυροκαυτερής, κυριολεκτικά μας γέμισαν ένα κανονικό πιάτο. Μπουγιουρντί ΟΚ. Έξτρα πόντους για τη λευκή σως που βάζουν στα πιάτα με τα κρεατικά η οποία αποτελείται απο στραγγιστό γιαούρτι με σκόνη σκόρδου και λίγο κόκκινο πιπέρι.

5 άτομα φάγαμε του σκασμού και πληρώσαμε γύρω στα 75€ αλλά με μόλις μισό κιλό κρασί από ποτά. Κέρασμα οι κλασικές χιονούλες.

Εξακολουθώ να το προτείνω ανεπιφύλακτα για τις σούβλες που βγαίνουν μόνο Κυριακές και αργίες τους χειμερινούς μήνες.

Παραγγελία στο σπίτι μέσα στις γιορτές, βράδυ, μέσω e-food.
-Μπουρεκάκια με κιμά στον ατμό: ΟΚ με το συνοδευτικό ξιδάκι
-Σούπα καυτερή & ξινή, καλή
-Τηγανητά noodles με λαχανικά, κλασική «απλή» γεύση
-Τηγανητά noodles με κοτόπουλο, ωραία
-Μοσχάρι με σάλτσα στρειδιού: καλό, όχι τόσο όσο του Matahari (RIP)
-Τραγανή πάπια με κόκκαλο: πολύ κόκκαλο, τόσο που δεν νομίζω ότι αξίζει. Ευτυχώς η γεύση δεν είχε την ψαρίλα που πολλές φορές βγάζει η πάπια.

Οι γεύσεις άρεσαν στην παρέα γενικά, δεν είχαν κάτι το έντονο/δυσάρεστο. Συμφωνώ με τον χαρακτηρισμό «εξευρωπαϊσμένο». Η παραγγελία ήρθε σε 30' περίπου, απόδειξη κανονικά μιας και η πληρωμή έγινε με κάρτα.

Σημαντικό, θα πρέπει να προσέξουν με τις συσκευασίες και τον τρόπο που στέλνουν τις παραγγελίες καθώς πολλά ζουμιά από τις συνοδευτικές σάλτσες αλλά και η σούπα διέρρευσαν στη σακκούλα και έγινε ψιλοχαμός.

Επαναληπτική επίσκεψη την περασμένη Κυριακή μεσημέρι, με καλύτερες καιρικές συνθήκες. 3-4 τραπέζια μαζί με εμάς, πολύ χαλαρά. Η σόμπα στο ρελαντί. Πήραμε και πάλι κρεατικά αν και στο πίσω τραπέζι είδα να προτιμούν ψαράκια. Πανσέτες είχαν τελειώσει, οπότε επιλέξαμε:
- μπιφτεκάκια, και πάλι πολύ καλά. Παράπονο γιατί τα τεμάχια ήταν 4 αντί 5 όπως την προηγούμενη φορά.
- χοιρινά σουβλάκια, και αυτά καλά. Λίγο προσοχή ήθελαν στο ψήσιμο καθώς φαίνεται ότι το κάρβουνο έβγαλε φλόγα και έκαψε τα ξυλάκια.
- χωριάτικο λουκάνικο, πολύ καλό.
- σαλάτα πικάντικη, καλή, και παντζάρια που είχαν και τον βλαστό και ήταν ακόμα ζεστά, δείγμα ότι τα βράζουν οι ίδιοι. Ναι στο σκορδάκι.
- σαχανάκι, μια χαρά παρόλο που φαινόταν προκάτ.
- πατάτες τηγανιτές στο χέρι, πολύ οριακές λόγω όχι τόσο καλής ποιότητας πατάτας.

Γλυκό δεν κέρασαν αυτή τη φορά. Φυσικά και δεν είναι απαιτητό, αλλά αν το προσφέρουν τη μία φορά το περιμένεις και την επόμενη.

Μαζί με μια ρετσίνα, κοκακόλα και 2 νεράκια 38,5€ Περίσσεψε και μεζεδάκι για τα αδέσποτα. Απόδειξη κανονικά.

Υποθέτω ότι δεν υπάρχει κατάλογος και απλά λένε τι έχουν κάθε φορά. Εξακολουθώ να το προτείνω για την όλη κουτουκίσια/λαϊκή ατμόσφαιρα και φάση, απλά θα ήθελα περισσότερη συνέπεια.

Λόγω υψηλού ενοικίου έκλεισε. Κρίμα γιατί ήταν ένα σημείο αναφοράς αν και είχα χρόνια να καθίσω εκεί. Αχτύπητος συνδιασμός σουτζουκάκια-μουστάρδα-ρώσικη. Ίσως ανοίξει ξανά σε άλλο χώρο.

Για την ιστορία και με αφορμή το σχόλιο του Lycium, να επισημάνω ότι το αριστερό «κομμάτι» του καταστήματος είχε γίνει ουφάδικο. Θυμάμαι που το NBA Jam ήταν στα φόρτε του τότε (1993) και έπαιζαν συνέχεια. Ούτε το ουφάδικο κράτησε πολύ.

Παλιότερα υπήρχε μίνι μάρκετ εκεί, ίδια ιδιοκτησία με τώρα. Είναι περίπου 3 χρόνια που παρατήρησα ότι έχει ανοίξει ταβερνάκι εκεί αλλά λόγω τοποθεσίας λίγο δύσκολο να καθίσει κανείς εκεί καλοκαίρι. Παρόλα αυτά χτες με κρύο και βροχή και με τα περισσότερα μαγαζιά κλειστά στο χωριό λόγω χειμώνα, είπαμε να το επισκεφτούμε.

Αργά το μεσημέρι, πιάσαμε πρώτο τραπέζι ξυλόσομπα, απόλαυση. Καλτ περιβάλλον, γύρισα πίσω στο χρόνο. Από πάνω μένουν οι ιδιοκτήτες οπότε η αίσθηση είναι σα να είσαι επισκέπτης. Μουσική Λαϊκός FM που ταίριαζε γάντι με την ατμόσφαιρα. Πελάτες λίγοι και όλοι ντόπιοι. Κατάλογος δεν υπάρχει. Μας ρώτησαν αν θέλουμε κάτι σε ψάρι ή κρέας, επιλέξαμε το δεύτερο. Λίγες οι επιλογές γενικά στο μενού. Πήραμε:
-πανσέτες, 4 τεμάχια η μερίδα. Παχουλές και νόστιμες.
-μπιφτεκάκια, 5 τεμάχια η μερίδα, χειροποίητα και επίσης νόστιμα. Όχι πολλά μπαχάρια και με εντυπωσίασε που κόβοντάς τα έβλεπες τα μυρωδικά (μαϊντανός κτλ). Φάουλ η απαράδεκτη νερουλή μουστάρδα που ζητήσαμε και μας έφεραν έξτρα.
-μπουγιουρντί, δυστυχώς το τυρί δεν έλιωσε σχεδόν καθόλου. Αλλιώς θα ήταν καλό. Σκέφτηκα να το βάλω λίγο πάνω στη σόμπα αλλά ντράπηκα.
-πικάντικη, μου άρεσε
-τηγανιτές πατάτες στο χέρι, ΟΚ
-ξεχωριστή αναφορά για το πολύ καλό ψωμί. Μισή φραντζόλα ολόφρεσκο και τραγανό. Επιβεβαίωση για τα πολύ καλά σιτηρά της περιοχής.
-γλυκό κερασμένο στο τέλος, 2 κανταϊφάκια γεμιστά το ένα με κρέμα ζαχαροπλαστικής και το άλλο με σοκολάτα. Μου άρεσαν, δεν έχω ξαναφάει κάτι παρόμοιο.

Σύνολο 27€ με 2 ρετσίνες Γεωργιάδη. Απόδειξη έδωσαν (μάλλον επειδή ήμασταν άγνωστες φάτσες) για το σύνολο της παραγγελίας οπότε δεν μπόρεσα να δω επιμέρους τιμές.

Γενικά θα το πρότεινα για την καλτ-οικογενειακή φάση, νιώσαμε περισσότερο επισκέπτες παρά πελάτες. Θα ήθελα περισσότερες επιλογές στο μενού. Όχι τίποτα φοβερό (προτιμότερα τα λίγα και καλά) αλλά π.χ. θα μπορούσε να έχει και κανένα σουβλάκι ή κάτι σε κοτόπουλο. Δεν ξέρω αν βαριόταν το παλικάρι (ιδιοκτήτης) που μας σέρβιρε ή αν είναι τόσο περιορισμένες οι επιλογές στο μενού λόγω χειμώνα και καθημερινής. Απωθημένο η σούπα (βραστό;) που έτρωγε πελάτης σε διπλανό τραπέζι. Να σημειώσω ότι οι ιδιοκτήτες όταν φύγαμε έφεραν να φάνε ψαρόσουπα.

Πάντα τούμπανο οι κρέπες. Έχει κάνα μήνα που έφερε υγρή σοκοφρέτα, πολύ δυνατή. Επίσης πολύ ταιριαστή η κρέμα ζαχαροπλαστικής για γέμιση. Γενικά την ψάχνει με τις γεύσεις και έχει πολύ μεγάλη ποικιλία. Προτιμώ να δώσω κάτι παραπάνω και να φάω κάτι που θα ευχαριστηθώ μια στο τόσο. Βρίσκω ότι είναι πιο ποιοτικός σε σύγκριση με τους άλλους της γειτονιάς και επιπλέον ψήνει σωστά τη ζύμη. Αν και είμαι φαν της γλυκιάς (όταν θέλω αλμυρό προτιμώ τοστ) να επισημάνω ότι έχει ξεχωριστή ζύμη για γλυκιά και αλμυρή κρέπα.

Οι τιμές κυμαίνονται από 1,5€ - 2,2€ το κομμάτι ανάλογα το είδος της πίτσας. Ό,τι βγαίνει δεν προλαβαίνει να σταθεί πολύ. Πολύς κόσμος, ο περισσότερος νεαρής ηλικίας. Δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα με την πίτσα, θεωρώ ότι ήθελε κι άλλο ψήσιμο. Καλά τα υλικά όμως. Δεν δίνουν πάντα απόδειξη. Δεν νομίζω ότι αξίζει το "hype".

Το καλοκαίρι ουρές για τα σφολιατοειδή τους. Κομμάτι ατομικής πίτσας 1€ πολύ δυνατή. Επίσης μου αρέσουν τα κουλουράκια και τα τρουφάκια τους. Τα τελευταία πασπαλισμένα με άχνη ζάχαρη.

Επίσκεψη χτες μεσημέρι, Κυριακή 25/11 με χριστουγεννιάτικη διακόσμηση. Το μαγαζί αξίζει κυρίως για την τοποθεσία του. Ψηλά στην πλαγιά, με θέα όλη την κοιλάδα και τη λίμνη Κερκίνη. Δυστυχώς ο καιρός δεν βοήθησε λόγω ομίχλης, αλλά το καλοκαίρι είναι περίφημα.

Πήραμε:
-εξοχικό σε πήλινο, μέτριο προς καλό
-γεμιστό μπιφέκι χειροποίητο, καλό, παραξενεύτηκα που ήρθε σε μόλις 10' αφότου δώσαμε την παραγγελία. Η γαρνιτούρα κίτρινο ρύζι ήθελε περισσότερο βράσιμο
-κασεροκροκέτες, πολύ καλές
-πατάτες τηγανητές στο χέρι, απλώς ΟΚ
-πικάντικη που δεν περιείχε ούτε λάδι ούτε ξύδι. Φάουλ, δεν κατέβαινε.

Γλυκό κερασμένο μπισκότο βρεμένο με σιρόπι σοκολάτας, λιγοστό και αδιάφορο.

Γενικά θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα. Χρυσή μετριότητα το φαγητό και κάπως μίζερες οι μερίδες με εξαίρεση το μπιφτέκι. Να συμπληρώσω ότι το είχα επισκεφτεί όταν είχε πρωτοανοίξει (καλοκαίρι 2012) και πάλι τις ίδιες εντυπώσεις είχα. Το σέρβις γρήγορο αλλά δεν είχε κόσμο λόγω ημέρας. Απόδειξη γιοκ.

Συμπερασματικά θα το πρότεινα σίγουρα για την τοποθεσία όλες τις εποχές του χρόνου. Ενδεχομένως να δοκίμαζα και άλλα πιάτα αλλά χωρίς μεγάλες προσδοκίες.

Υ.Γ.: Στην είσοδο υπήρχε χαρτί που ενημέρωνε ότι τις Τρίτες είναι κλειστά. Φαντάζομαι ότι ισχύει για τον χειμώνα.

Επίσκεψη Σάββατο 20/10 αργά το απόγευμα. Όπως φαίνεται μένει ανοιχτός τον χειμώνα και επιπλέον τον τιμούν αρκετά οι ντόπιοι.Συμπαθητικός χώρος μέσα.

Μερίδα γύρος λεπτοκομμένος, τραγανός αλλά πολύ αλμυρός. Πανσέτα σουβλάκι χοιρινό μετριότατα, πολύ στεγνά. Τουλάχιστον 3 φορές ζητήσαμε λίγη μουστάρδα η οποία ήρθε αφού σχεδόν τελειώσαμε το φαγητό. Απογοήτευση στην πληρωμή όπου απλά μας ανακοίνωσαν το ποσό. Ούτε καν δελτίο παραγγελίας. Δεν θα ξαναπήγαινα.

Επίσκεψη πριν 1 μήνα περίπου. Το κοινό νεανικό και εναλλακτικό όπως αναμενόταν. Ισχύει ότι αν θέλετε να βρείτε τραπέζι στον εξωτερικό χώρο θα πρέπει να πάτε νωρίς. Εγώ που πήγα 21:30 μόλις πρόλαβα το τελευταίο. Αρκετή ζέστη, ο ανεμιστήρας πάλευε αλλά δεν κατάφερνε και πολλά. Μουσική καθόλου και σχετική επισήμανση με πινακίδα ότι η κουζίνα κλείνει τα μεσάνυχτα για σεβασμό στους περίοικους αναφορικά με τον θόρυβο.

Στα του φαγητού: ψωμάκι φέτες πολύσπορο (μου αρέσει) με ελιές έρχεται στάνταρ. Ταμπουλέ καλό αν και μάλλον λιγοστό, μελιτζάνα ψητή 2 κομμάτια, ΟΚ. Τηγανιά μανιτάρια ΟΚ. Πατάτες σχάρας και μπιφτεκάκια ΟΚ. Μανούρι σχάρας με σύκο εμένα μου άρεσε, σε άλλους στην παρέα όχι και τόσο. Λίγο πολύ ισχύουν οι προηγούμενες εντυπώσεις μου, θα ήθελα λίγο πιο μεγάλες τις ποσότητες για να δικαιολογηθούν κάποιες τσιμπημένες τιμές. Από την άλλη, αν θεωρήσουμε ότι όλες οι πρώτες ύλες είναι βιολογικές δικαιολογείται το κόστος. Σέρβις ευγενικό, απόδειξη κανονικά. Γλυκό δεν θυμάμαι να κερνάνε.

Συμπερασματικά θα το πρότεινα και πάλι για το διαφορετικό του πράγματος, σίγουρα στα έξω τραπέζια. Μην περιμένετε αεράκι...

Σταθερή αξία όλα τα χρόνια το συγκεκριμένο μαγαζί. Όχι το φτηνότερο της Σιάτιστας, αλλά εγγύηση για να φάει κανείς καλά, τόσο σε ποσότητα όσο και ποιότητα. Το έχω πετύχει σε διάφορες φάσεις (με κόσμο και χωρίς) και εποχές (χειμώνα-καλοκαίρι). Όταν έχει κόσμο (έχει τύχει να κατέβει γεμάτο πούλμαν από σύλλογο για γεύμα) θέλει λίγο υπομονή αλλά είναι οργανωμένοι. Τον χειμώνα μέσα με το τζάκι είναι πολύ όμορφα, ενώ το καλοκαίρι έχει αυλή έξω με αρκετά τραπέζια.

Επίσκεψη αρχές Μαρτίου 2018. Σταθερή αξία είναι το γεμιστό του μπιφτέκι που στάνταρ το τιμώ. Τα τοπικά τυριά τουλουμίσιο και μπάτζος με τη χαρακτηριστική ξυνούτσικη γεύση επίσης επιβάλλονται. Προτείνω και το πρόβειο φιλέτο («παλιός») που είναι μεν ακριβό και κάπως μικρό σαν μερίδα, αρκεί να είναι κανείς προετοιμασμένος ότι το συγκεκριμένο κρέας είναι εξορισμού ελαφρώς σκληρό μιας και προέρχεται από μεγάλο σε ηλικία ζώο. Τελευταία την ψάχνουν με διάφορα είδη μπριζόλας. Tomahawk, μαριναρίσματα, παλαιώσεις κρέατος κτλ., θα χαρούν να σας τα εξηγήσουν αναλυτικά, αν και οι τιμές ξεφεύγουν. Εμείς πάντως που δοκιμάσαμε μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι από τη γεύση και από το ψήσιμο (βλ. φώτο). Απόδειξη κανονικά, κερασμένο γλυκό πιατέλα-ποικιλία με γλυκό κυδώνι, πανακότα, χαλβά σιμιγδαλένιο, φέτες πορτοκάλι.

Να σημειώσω για το τέλος μια ακόμα θετική εντύπωση. Σε μια επίσκεψη (2017, λίγο πριν το Πάσχα) είχε και μαγειρίτσα. Δεν μπορούσα να αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη. Προς τιμήν του ο κύριος που μας έπαιρνε παραγγελία (ιδιοκτήτης;) πρότεινε να μοιράσει τη μαγειρίτσα σε 2 πιάτα μιας και ήμασταν 2 άτομα. Πραγματικά εκπλαγήκαμε όταν είδαμε ότι οι 2 μισές μερίδες ήταν σχεδόν ολόκληρες. Η δε μαγειρίτσα δεν μύριζε καθόλου.

Συμπερασματικά προτείνεται, αν βρεθείτε στη Σιάτιστα προτιμήστε το.

Αν και οι τιμές πήραν την ανιούσα (αυξημένος ΦΠΑ;) θεωρώ ότι το μισό ψωμί στα 3€ παραμένει η καλύτερη επιλογή. Το κακό είναι ότι τις περισσότερες φορές έχει εξαντληθεί, μόλις στη 1 από τις 3 απόπειρες το πέτυχα. Σπιτικό μπιφτέκι ελαφρύ χωρίς πολλά μπαχάρια. Γύρος καλός χωρίς την γεύση κανέλας που είχα ανιχνεύσει στην προηγούμενη κριτική. Οι σαλάτες (αλοιφές) είναι όλες χειροποίητες εκτός από την ρωσική όπως μας είπαν. Τον Αύγουστο λόγω της πολλής δουλειάς δεν κλείνουν μεσημέρια. Ευχάριστη έκπληξη που έχουν κόκκινη Βεργίνα.

12/8 μεσημέρι με ελάχιστα μαγαζιά ανοιχτά στον πεζόδρομο λόγω διακοπών δεκαπενταύγουστου ήταν η μόνη επιλογή για σαβούρωμα. Κινηθήκαμε πάλι σε τεμάχια (30) σουβλάκι και σουτζουκάκι, προς 1€ έκαστο. Πάλι απλώς ΟΚ το σουβλάκι, το σουτζουκάκι δεν είχε κύμινο όπως την άλλη φορά. Μετριότατη και άνευρη η προτεινόμενη σπιτική μελιτζανοσαλάτα (2,8€, μικρή ποσότητα). 1 πατάτες, μια ντομάτα γαρύφαλλο με κρεμμμύδι και 3 μπίρες βγήκαν περίπου 44€. Αυτή τη φορά είπαμε και μας έφεραν μουστάρδα. Επισημαίνω ότι περιλαμβάνουν μικρές φέτες ψωμιού και κρεμμύδι στις λαδόκολλες κάτω από τα τεμάχια. Απόδειξη κανονικά. Φάουλ το σέρβις από καταφανώς σουρωμένο άτομο, ίσως να ήταν και το αφεντικό.

Επίσκεψη 16/8/2018, βραδάκι. Υποτονική κίνηση λόγω ασταθούς καιρού. Πήγαμε για πίτσα, χτυπήσαμε 3 προς 9€ έκαστη. Φτηνότερη από παλιά, αλλά πάλι καλή τιμή δεν την λες. Ένα είδος και μέγεθος, μας έκανε και μια παραλλαγή σαν χωριάτικη με φέτα ντομάτα ελιά. Αργούν να τις ετοιμάσουν αλλά είναι καλές, χωρίς λαδίλα. Λόγω λαιμαργίας πήραμε κι ένα γουρουνόπουλο που «μόλις βγήκε από το φούρνο». Το κρέας ήταν στεγνό και δεν θύμιζε χοιρινό. Νόστιμη η σάλτσα του όμως. Αυτά συν 1 πατάτες (στο χέρι, μάλλον λιγοστές), 3 μπίρες, 2 κόλα και 1 κρύο τσάι 49€. Απόδειξη δεν έφερε οπότε πλήρωσα με κάρτα για να μην τους την χαρίσω. Πρότεινε και γλυκό αλλά ήμασταν φουλ.

Δοκιμή 8 Αυγούστου Τετάρτη βράδυ γύρω στις 11. Ο γύρος σχεδόν τελειωμένος και ήθελε ψήσιμο. Ζήτησα 2 σουβλάκια χοιρινά σε πίτα πακέτο. Όντως πατάτα κομμένη στο χέρι, στάνταρ το τζατζίκι ή άλλη σαλάτα. 2,5€ έκαστο. Ομολογώ ότι μου φάνηκε πως τους έλειπε κάτι σε αλατορίγανη και ήταν ψιλοαδιάφορα, κατά τα άλλα μια χαρά. Απόδειξη κανονικά, γρήγορη εξυπηρέτηση (ίσως επειδή ήθελα πακέτο). Να σημειώσω ότι τα τραπεζάκια που έχει έξω είναι σχεδόν μόνιμα γεμάτα και ταυτόχρονα τα τηλέφωνα πέφτουν βροχή για παραγγελίες. Δείχνουν να το διαχειρίζονται μια χαρά με έξτρα προσωπικό.

Άλλη μια πρωτοτυπία που δεν έχω συναντήσει αλλού. Γήπεδο ποδοσφαίρου 5Χ5 που επίσης διαθέτει λίγα παιχνίδια παιδότοπου και προσφέρει (εκτός από τα κλασικά καφέ, μπίρα και ποτό) αρκετά σνακ (κλαμπ, χοτ ντογκ, μπέργκερ) αλλά και σουβλάκι. Μάλιστα έτυχε να πάω Τετάρτη που έχουν βραδιές ψησίματος (σουβλάκι στη λαδόκολλα). Επειδή έδειχναν και έναν αγώνα του ΠΑΟΚ είχε αρκετό κόσμο. Όπως μας είπαν, εξαιτίας του «ψηστηριού» δεν μπορούσαν (άγνωστο γιατί) να σερβίρουν κάποια πιάτα όπως χοτ ντογκ. Οπότε μετά τους καφέδες το ρίξαμε στα μπέργκερ και τα κλαμπ που λόγω του κόσμου ήρθαν με μεγάλη καθυστέρηση. Απόδειξη μόνο για τους καφέδες. Τιμές μάλλον προς το τσιμπημένο αλλά τουλάχιστον δεν χρεώνουν το παιδί όπως τους παιδότοπους αλλά ούτε και τη χρήση του γηπέδου.

Όταν μου είπαν ότι υπάρχει beach bar με δυνατά μαγειρευτά κρέατα σε παραλία που συχνάζουν σέρφερ (λόγω αέρηδων) μέσω αρκετού χωματόδρομου, σχεδόν νόμιζα ότι μου κάνουν πλάκα. Κι όμως, μπορεί κανείς να κάτσει κάποιος στον αντίστοιχο χώρο του beach bar και να παραγγείλει φαγητό! Πολύς ο κόσμος, γεμάτα όλα τα τραπέζια στην παραλία. Ευτυχώς βρήκαμε και καθίσαμε στο (νέο) κτίσμα όπου βρίσκεται η κουζίνα λίγα μέτρα πιο πάνω από το beach bar. Σας παραπέμπω στις φώτο για φαγητά και τιμές. Αυτό που δεν φαίνεται καλά είναι η κλίμακα. Οι μερίδες του στα μαγειρευτά κρεατικά είναι χορταστικότατες, με αποκορύφωμα μεγέθους το μοσχάρι. Το αρνί επικράτησε στη γευστική αντιπαράθεση. Σωστά μαγειρεμένο χωρίς τη γνωστή μυρωδιά. Θεωρώ ότι τα μαγειρευτά αξίζουν τα λεφτά τους. Κατά τα άλλα μάλλον τσιμπημένες οι τιμές σε ορεκτικά και λοιπές μερίδες (σουβλάκι χοιρινό και κοτόπουλο για τα πιτσιρίκια). Σέρβις φιλικό παρά τον πολύ κόσμο. Λίγο αργό αλλά όλα ήρθαν με τη σωστή σειρά. Απόδειξη γιοκ. Άκουσα ότι γενικά στο νησί κόβουν αποδείξεις Τετάρτη μέχρι Σάββατο που κάνουν βόλτες τα κλιμάκια της εφορίας. Γλυκό ή φρούτο δεν κερνάνε, γι' αυτό αναγκαστήκαμε να πάρουμε παγωτά από το beach bar.

Αν λοιπόν βρεθείτε εκεί, αξίζει να δοκιμάσετε μαγειρευτά.

Υ.Γ.: Respect που έχουν Βεργίνα κόκκινη. Δεν την βρίσκουμε στην βόρεια Ελλάδα, τη βρίσκουμε στο Αιγαίο!

Κάτι που δεν γνώριζα, κάνει και σάντουιτς. Το μεγάλο ψωμί (που το δουλεύουν όλα τα γυράδικα στο Μούδρο και είναι σούπερ vfm) 2,7€. Απλά το συγκεκριμένο είναι λίγο πιο λεπτό. Με σουβλάκι που πήρα μια χαρά. Τζατζίκι στάνταρ. Θέλει υπομονή όταν έχει κόσμο.

Δυστυχώς απαράδεκτη συμπεριφορά αρπαχτής τις ημέρες του δεκαπενταύγουστου. Εξηγούμαι: μέχρι και τις 13/8, το πιτόγυρο έκανε 2€. Από 14/8 και μετά, κολλήθηκε χαρτί που ανέγραφε «όλα τα σάντουιτς 2,5€, τεμάχιο 1,5€». Οι δικαιολογίες του τύπου «με σαλάτα κάνει 2,5€» (ενώ η έξτρα σαλάτα κοστίζει 0,20€), «οι Πορογιώτες να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον τέτοιες μέρες» και «απασχολώ περισσότερα άτομα αυτές τις ημέρες» είναι αστείες και αντιεπαγγελματικές. Όλα τα καταστήματα περιμένουν τις συγκεκριμένες μέρες κάθε χρόνο για να αυξήσουν τον τζίρο τους από τις έξτρα πωλήσεις. Κανείς άλλος όμως δεν ανέβασε και τις τιμές. Εννοείται η απόδειξη έγινε άγνωστη λέξη. Χ από εμένα για το συγκεκριμένο μαγαζί.

Επιβεβαίωση της προηγούμενης θετικής κριτικής. Πολύ καλή πίτσα στον ξυλόφουρνο, ζύμη χωρίς λάδια. Χρόνος ετοιμασίας: 20' από την παραγγελία. Μεγέθη: οικογενειακό και μεγάλο. Τιμές ολίγον τσιμπημένες αλλά θεωρώ ότι αξίζουν. Η μία «μεγάλη» βγαίνει πάνω από 8€. Απόδειξη κανονικά. Στις 2 πίτσες δώρο Coca Cola 1L. Μενού υπάρχει μόνο στο κατάστημα.

Εδώ και 2 χρόνια προσφέρουν βενιζελικά με γεύση σοκολάτα και πραλίνα (καφέ και πράσινο γλάσσο) εκτός του κλασσικού γλάσσου βανίλιας (λευκό). Δεν είχαν μεγάλη διαφορά στη γεύση. Δεν νομίζω ότι αξίζουν τα 16€/κιλό.

Τσεκ με σάντουιτς σουβλάκι και γύρο. Τιμές από το παρελθόν, 2€ έκαστο. Σαλάτα έξτρα +0,20€. Απόδειξη κανονικά. Συνεχίζεται το χάσιμο της μπάλας όταν πέφτουν πάνω από 2-3 παραγγελίες μαζί. Περιέργως δεν υπάρχει πια ο κλασικός μεγάλος τιμοκατάλογος ψηλά όπως σε όλα γυράδικα. Το φαγητό όπως στην προηγούμενη κριτική.

Πακέτο 12 σουβλάκια, 8 σουτζουκάκια 2 μερίδες πατάτες τηγανιτές (στο χέρι) 30€. Τα σουβλάκια δυνατά, με το τελευταίο κομμάτι να είναι το λιπάκι. Σουτζουκάκια μεγαλούτσικα, καλά.

Νεότερη πληροφόρηση και δοκιμή, ξεκίνησαν πάλι να βγάζουν και τις καθημερινές δικό τους ψωμί. Πολύ καλό με ξεχωριστή γεύση.

Επίσκεψη προχτές 2 το μεσημέρι, 7 άτομα. Άδειο το μαγαζί, με το που πήγαμε ήρθε μια ακόμα μεγάλη παρέα και αυτό ήταν όλο. Τοποθεσία όμορφη, δροσιά και σκιά κάτω από τα δέντρα με το ποταμάκι δίπλα. Από φαγητά είχε μόνο της ώρας. Πήραμε: σουβλάκι χοιρινό σε σίδερο, καλό, μπαμπάτσικο, ζουμερό. Είδα που πέρασε το κρέας εκείνη τη στιγμή. Θα το ήθελα με λίγη αλατορίγανη. Αρνίσια παϊδάκια καλά, σκληρά όσο έπρεπε. Κι αυτά θα χρειαζόντουσαν λίγη αλατορίγανη. Βουβαλίσια σουτζουκάκια μέτρια, μάλλον προς το άψητο. Φιλέτο κοτόπουλο με μεγάλο φάουλ το άγευστο τριμμένο κίτρινο τυρί από πάνω. Όταν κάποιος ζητάει φιλέτο κοτόπουλο προφανώς θέλει να φάει κάτι ελαφρύ και απλό, δεν γίνεται χωρίς να το επισημάνεις να το πήζεις στο τυρί. Μπιφτέκι γεμιστό με το επίσης αχρείαστο κίτρινο τυρί από πάνω, επίσης προς το άψητο, μετριότατο, το οποίο το πήραμε με την προοπτική να έρθει πρώτο και ήρθε τελευταίο. Πατάτες τηγανιτές κομμένες στο χέρι. Σαλάτες μάλλον μικρές ποσότητες. Βγήκε περίπου 11€/άτομο με 2 μπίρες και 5 αναψυκτικά. Συνολικά μάλλον μέτρια πράγματα, πιστεύω ότι βιάστηκαν λίγο στο ψήσιμο για να εξυπηρετήσουν τα 2 ταυτόχρονα μεγαλούτσικα τραπέζια. Φάουλ το αχρείαστο κίτρινο τυρί. Αν πάτε ρωτήστε και ανάλογα το πιάτο και την προτίμησή σας ζητήστε να μην σας βάλουν. Επίσης λίγη αλατορίγανη στο σερβίρισμα είναι απαραίτητη στα κρεατικά, όσο νόστιμα κι αν είναι από μόνα τους.

Ισχύει το ότι έκλεισε, κρίμα μιας και ήταν η πηγή τόσο για σπιτικά γλυκά ταψιού όσο και για τοπικά προϊόντα. Η αιτία είναι ότι δεν μπορούσε να συντηρηθεί λόγω έλλειψης πελατείας. Σαββατοκύριακα και καλοκαίρι μόνο κάτι κουνιόταν. Φαντάζομαι ότι αφού τελείωσαν και τα χρήματα της επιδότησης οι συνθήκες έγιναν ασφυκτικές.

Σε χώρο όπου παλιά βρισκόταν καφετέρια στήθηκε το συγκεκριμένο μαγαζί. Εκτός από καφέδες προσφέρει και διάφορα σνακ (χοτ ντογκ, πίτσα, κρέπα, βάφλες κτλ) ενώ κολλητά υπάρχει και ένα μίνι μάρκετ που εκτός των άλλων διαθέτει και τοπικά προϊόντα. Χρήσιμο μιας και αφενός δεν υπάρχει περίπτερο στο χωριό, αφετέρου έκλεισε και ο συνεταιρισμός των γυναικών. Απέναντι και λίγο πιο κάτω έχει αξιοποιήσει ένα οικόπεδο το οποίο τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργεί σαν καφέ/μπαρ.