Προφίλ του χρήστη Vasgias

Καλώς ή κακώς όταν κάθεσαι σε μπαρ για να γευματίσεις δεν υπάρχει ούτε το real estate για να είσαι άνετος με τα πιάτα και το ποτήρι σου, ούτε η άνεση του χρόνου, αφού νιώθεις ότι είσαι σε ένα μέρος που τρως tapas και δεν το ζεις όπως θα το ζούσες σε ένα εστιατόριο όπου έχεις το τραπέζι σου στην γωνίτσα σου και δεν σε αγγίζει τίποτα, ενώ είσαι κυριολεκτικά ώμο με ώμο με τον διπλανό σου και προσπαθείς να γευματίσεις υπό γωνία για να μην αποξενώνεσαι εντελώς από τον άνθρωπο με τον οποίο βγήκες για φαγητό. Από τη στιγμή που αγνοήσεις όλο αυτό, προσωπικά η εικόνα του να είμαι κυριολεκτικά μέσα στην κουζίνα όπου δημιουργείται (το μεγαλύτερο μέρος) αυτού που τρώω με συνεπαίρνει κάθε φορά.

Στα του φαγητού, το μενού είναι αυτό που περιμέναμε. Ένα μείγμα ελληνικής και ανατολίτικης κουζίνας. Δοκιμάσαμε το καλαμάρι με την εζμέ σαλάτα, το καμένο λάχανο με ντουκα και λαδολέμονο, το κοτόπουλο με την signature coffee sriracha του chef και την φοκάτσια με μέλι, τσίλι και βούτυρο. Το καλαμάρι αν και προφανώς κρύωσε γρήγορα ήταν πολύ ωραία ψημένο και η εζμέ σαλάτα ήταν τοπ συνοδευτικό. Το καμένο λάχανο ήταν το highlight, εξαιρετικό. Το κοτόπουλο-τύπου σνίτσελ με sriracha ήταν τοπ. Ήπιαμε από ένα ποτήρι κρασί.

30 Ευρώ το άτομο συμμαζεμένα.

Θα ξαναεπισκεφτούμε μόλις αλλάξει το μενού.
Αυτά από μένα και το δήθεν σχόλιο μου για το Poster.

Ρε γ***το ήταν από τα αγαπημένα μας μαγαζιά, δεν γίνεται να του βάλω ένα αστέρι όταν το έχω επισκεφτεί ξανά και έχω μείνει ευχαριστημένος, αλλά δυστυχώς μετά από το σκηνικό που συνέβη πριν τρία βράδια και θα περιγράψω έπεσε πολύ πολύ πολύ χαμηλά στα μάτια μου και από ότι φαίνεται δεν θα το ξανατιμήσουμε. Η μαγική μας ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι λοιπόν. Έχουμε επιλέξει χύμα κρασί για τους 2 από τους 4 της παρέας, έχουμε επιλέξει ένα τσίπουρο και έχουμε επιλέξει και ένα ποτήρι κρασί συγκεκριμένης ετικέτας (Άκραθος) το οποίο το επιλέγουμε πάντα όταν επισκεφτόμαστε το εστιατόριο. Φτάνουν όλα αρκετά γρήγορα και παρατηρούμε ότι το κρασί της συγκεκριμένης ετικέτας, ενώ είναι κάτι που το γνωρίζουμε πολύ καλά, είναι κάτι άλλο (φαίνεται και σε χρώμα και σε διαύγεια αλλά κυρίως και σε γεύση) και είναι λογικό γιατί έχουμε δει νωρίτερα ότι ο σερβιτόρος στο πάσο του γεμίζει το ποτήρι με ένα άλλο κρασί και όχι με τον Άκραθο τον οποίο ζητήσαμε αρχικά. Ενώ δοκιμάζουμε λοιπόν από το ποτήρι και επιβεβαιώνουμε μεταξύ μας ότι δεν είναι αυτό το κρασί, φωνάζουμε τον σερβιτόρο να το συζητήσουμε και μας αρνείται ότι έχει κάνει λάθος ενώ εμείς το έχουμε δει ότι έχει σερβίρει άλλη ετικέτα κρασιού με ένα άλλο εντελώς μπουκάλι. Στη συνέχεια παραγγέλνω ένα ποτήρι από το σωστό για να τα βάλω δίπλα δίπλα και να τα συγκρίνω και φωνάζω τον σερβιτόρο να τα δει για να δω τι θα μας πει σε αυτή την περίπτωση. Ο σερβιτόρος αναγνωρίζει τη διαφορά, έστω οπτικά, και χρησιμοποιεί τη δικαιολογία ότι ίσως ήταν ανοιχτό το κρασί (το οποίο αν ίσχυε θα έπρεπε να προβλεφθεί και να μη χρησιμοποιηθεί για σερβίρισμα αλλά πάμε παρακάτω), παίρνει το ποτήρι και επιστρέφει. Συνεχίζω υποψιασμένος να παρατηρώ τις κινήσεις του γιατί περίμενα να μας φέρει ένα ακόμα σωστό ποτήρι Άκραθος μιας και το πρώτο το πήρε πίσω μαζί του και πραγματικά αντικρίζω κάτι που δεν ξέρω πως να το περιγράψω, ειδικά ως κάποιος που έχω φάει τα νιάτα μου στην εστίαση. Ο σερβιτόρος ρίχνει το "λάθος" κρασί μέσα στο μπουκάλι ενώ έχουμε πιει ήδη από αυτό το ποτήρι δύο άτομα. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθώ άλλο. Ελπίζω ότι ο κύριος απλά περνούσε μία δύσκολη βραδυά και δεν θα επαναλάβει κάτι τόσο υγειονομικά σκανδαλώδες.