Εικόνες (181)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Γύρος χοιρινός (καλός) και ντονέρ (καλό έως συγκινητικό)
Η αρχική θέση του ξενοδοχείου πάνω απ' την Οθωμανική Τράπεζα (το σημερινό ωδείο), ξεχωρίζει ο ιδιαίτερος φέγγιτης του (φωτογραφία του Γιόσεφ Σέκελυ)
Εξωτερικά (Οκτώβριος 2017)
Εξωτερικά (Οκτώβριος 2017)
Σουτζουκάκια (οκ), μερίδα γύρος (πολύ καλός), σαλάτα ρόκα
Εξωτερικά (Σεπτέμβριος 2017)
Τυρόπιτα "Θεανώ" & κρεμμυδόπιτα (καλές)
Σάντουιτς με σουτζουκάκι (οκ/καλό)
Πιροσκί κιμάς, τυρί, πατάτα
Ποικιλία ψητά, πάπρικα & τυροσαλάτα
Εξωτερικά (Απρίλιος 2017)
Πάπρικα, πιπεριά Φλώρινας γεμιστή, βραστά λαχανικά, μπάτζος σαγανάκι
Προφιτερόλ, πάστα σοκολατίνα, μιλφέιγ, εκλέρ
ο Κώστας είναι περίπτωση, διαβασμένος στα υλικά και τις τεχνικές του σιναφιού, κιμπάρης σε γνωστούς και νέους, ανοιχτός για κουβέντα, με τα πάνω και τα κάτω του. αυτά στα πλαίσια που βάζουν οι αγχώδεις ρυθμοί όταν κορώνει η κίνηση. αλλά αυτό είναι το modus vivendi.
σπάνια η τιμιότητα και ο σεβασμός του στο προϊόν - αποκλείοντας το ντιλίβερι, μη έχοντας παρκαρισμένη πίτσα στη βιτρίνα και προτείνοντας την άμεση κατανάλωση.
μ' αρέσει που σπάει το γυαλί ανάμεσα σε μαγαζάτορα-καταναλωτή και ορίζει με οικειότητα πώς πρέπει να σεβαστεί κι ο πελάτης την πίτσα.
η ίδια η πίτσα απ' τις κορυφαίες, έχουν ειπωθεί όλα εξάλλου.
με τις κατάλληλες προϋποθέσεις άνεσης μπορεί να στηθεί πίτσα με υλικά του πελάτη.
ο χώρος μικρός, όσο μπορεί να χωρέσει η αγκαλιά πριν ξεχειλώσει και γίνει απρόσωπη.
η πιο ανθρώπινη πιτσαρία και ο πιο πολύτιμος πιτσαγιόλος της πόλης έτυχε να φτιαχτούν στη Χαριλάου!
ο Κώστας και η Λόλα συζητήσιμοι αν υπάρχει η διάθεση, ειδικά στα των περιπλανήσεων μιας και ταξιδιάρηδες, παρόντες και φιλικοί.
παραγγελία μιλητή χωρίς μενού, σερβίτσια με οβάλ ανοξείδωτα δισκάκια, φροντισμένη ποικιλία σε μπίρες και τσίπουρα (μέχρι τριπλής του Κατσάρου).
το φαΐ κατά βάση τηγάνι, πατάτες-κολοκυθάκια, ενίοτε μπακαλιάρος, θράψαλο στα καλά του εξαιρετικό, κεφτεδάκια, σαλάτες και ό,
με στεναχωρεί που θα πέσει η αυλαία του όμορφου μαγαζιού και η σκυτάλη θα αφήσει πίσω ένα στέκι που προσφέρει κάτι καλό, κάτι νόστιμο, κάτι ειλικρινές απ' τα χέρια των ιδιοκτητών, κάτι που μπορεί να παράξει θέρμη και να ζεστάνει.
καλή τους ξεκούραση και καλή τύχη σε εμάς!
παλιακό με ιστορία, ξυλόσομπα, τραπεζάκια τζιτζί μέσα-έξω ή και απέναντι, πλέον στα χέρια του γιου Διονύση που με τη γυναίκα του βγάζουν σωστό μεζέ που ξέρει κι από τοπικά προϊόντα (φασόλια, πιπεριές, άιβαρ στην εποχή του).
όλα όμορφα μα κυρίως ο Διονύσης που με τον καλοσυνάτο του χαρακτήρα δίνει ψυχή στο ωραίο μαγαζί.
αγαπημένο στέκι
(σχόλιο αφιερωμένο στους kompomop και Barbarossa για τα μεράκια τους)
- Να φάμε!
έτσι λιτά ξεκίνησε το γαϊτανάκι του Νεκτάριου, όταν βγήκε και μας είδε στο τραπέζι.
3 εξωτερικά τραπέζια στο σύνολο, κάτσαμε κάτω απ' τη μουριά ενώ παραδίπλα ήταν δυο ακόμα παρέες. ήσυχη μέρα με αεράκι, στο βάθος το οροπέδιο του Ασκύφου.
μέσα το καφενείο ατόφιος ορισμός: πατημένο τσιμέντο, ξυλόσομπα-βαρέλι, κορνίζες με χαρές ανθρώπων, χτιστό τεζιάκι και ξύλινος πάγκος με τα ποτά πίσω. ευλογημένη η Κρήτη στα καφενεία της, σκεφτόμουν χαμογελαστή μετά τις γύρες στα χωριά των Χανίων. Ή, λιγότερο υπερβατικά, ριζωμένοι οι άνθρωποι και οι λαϊκοί χώροι τους.
ήρθε ο Νεκτάριος μ' ένα πιατάκι γραβιέρα και μια κερασμένη ρακή, μας καλωσόρισε και δεν συζητήθηκε τίποτα για τα φαγιά.
αυτά ήρθαν τελικά με τη βολιώτικη μέθοδο και την κρητική πληθωρικότητα: ντάκος, σαλάτα χωριάτικη (δεν θυμάμαι νοστιμότερη ντομάτα), αποξηραμένες μπάμιες κοκκινιστές πάνω σε τηγανητές πατάτες (!), μπουρέκι χανιώτικο και 2 τσιγαριαστά (με στάκα και κοκκινιστό). όλα απ' τον τόπο τους, όπως μας είπε ταπεινά.
πιο μετά κάθισε μαζί μας, να τα πούμε. κλασική (στερεοτυπικά) κρητική φυσιογνωμία, μελαχρινός σφιχτογεμάτος και ντόμπρος, σοβαρός αλλά με χιούμορ, αυτό που σε λύνει δυο φορές απ' την αντίθεση :)
η ατμόσφαιρα ήταν ήσυχη. μα αργότερα έβγαλε η διπλανή παρέα λαούτο και λύρα και η διάθεση σκίρτησε! ήρθε κι άλλη ρακή, απολαύσαμε τις κοντυλιές, αλληλοκεραστήκαμε, νιώσαμε ολόκληροι.
άξιος ο Νεκτάριος, θαυμαστό το φαΐ του, ένα κόσμημα λαϊκού πολιτισμού το καφενείο του. μάλλον το ομορφότερο τραπέζι που έχω ζήσει..
ΥΓ: εδώ νιώθω κατάλληλη τη στιγμή να δώσω χίλια μπράβο στον γίγαντα Πίττα για το σπουδαίο έργο του σε κάτι τέτοια πολύτιμα σημεία συνάντησης και γαστρονομίας!
ο Γιάννης Δροσίτης είναι ο φούρναρης του χωριού, με σαράι έναν παραδοσιακό ξυλόφουρνο, σουλτάνος στη θέση πατέρα σουλτάνου και με όλη την οικογένεια στο Ντιβάνι.
αγαπάει τη δουλειά του, είναι μερακλής και γενναιόδωρος, ορεξάτος για μουχαμπέτι και με πλοκάμια στα πολιτιστικά της περιοχής
δίκαια κερδισμένη η κοντινή επικράτεια και η καλή φήμη σε όλον τον Καζά Βόλου
δουλέυει με προζύμι, ξεφουρνίζει φραντζόλα άσπρη και καρβελάκι κίτρινο Λημνιό, με ψίχα σφιχτή και χοντρή κόρα. το μαύρο με μίξη άλευρων και σπόρων, βγαίνει αφράτο και μυρωδάτο.
έχει και διάφορα άλλα φουρνίσματα - πίτες, μπουγάτσες, τσουρέκι κοκ
λόγος παραμονής -κάθε διάρκειας- στον ωραίο Λαύκο
και σπουδαίο αγκωνάρι του τόπου του
στο βαθος εχει χωρο ανετο σε αισθητικη ταβερνας, κατσαμε και πηραμε 2 μεριδες, μια ντονερ και μια χοιρινο, πιτες αλαδωτες και χυμα κρασακι ασπρο.
γευστικα και οι 2 αξιοπρεπως καλοι.
ο χοιρινος ηταν καλοψημενος, ζουμερος και λιπαροτραγανος (ξες, αυτο το καραμελωμα).
το ντονερ μια χαρα, χωρις γουρλωματα, αλλα σε '
(τον προμηθευεται, ειναι στην τυπικη μορφη πολτου, οπως τον βρισκεις στην Τουρκια, οχι σε κομματια μοσχαρισιου κρεατος)
η μεριδα στα 7€, ηρθε με πατατα προκατ, κρεμμυδι και τζατζικι.
ο Αντρεας εξυπηρετικος, χρησιμοποιει με μερακι τα καρντασια μαχαιρι-μασατι και κοβει ιδιαιτερα ευπαρουσιαστες τις μεριδες σε μακριες λωριδες γυρου. στο τελος κερασε και στο πιομα.
στηριζω!
ψηλοταβανος χωρος καφενειακης αισθητικης χωρις περιττα διακοσμητικα.
κοσμος, κυριως μεσηλικοι αντρες, δυο-δυο στα τραπεζακια σε προσωπικες κουβεντες.
μετα το μπασιμο και το βολεμα μας, ηρθε ο ενας σερβιτορος με τις δυο μόστρες, βαρυς, αγελαστος και λιγο τσιπουροφτιαγμενος, και μας απευθυνθηκε λιτα: με ή χωρις? Η απαντηση ορισε και την εναρξη στο γαϊτανακι της βολιωτικης ιεροτελεστιας.
στο τραπεζι ενα μπουκαλι κρυο νερο, παγοθηκη, ψωμι ασπρο σφιχτο (ιδανικο στις παπαρες) κι ενα πλαστικο δοχειο με μαχαιροπιρουνα και κομματια λαδοκολλα για το σκουπισμα.
σβελτα ηρθε η πρωτη γυρα σε ομοιομορφα ασπρα πιατακια και ακολουθησαν οι δυο επομενες με τακτικη τροφοδοτηση: πολιτικη σαλατα, παστος κολιος, γαυρος φουρνου με πιπεριες, σκορδαλια με τηγανητα κολοκυθακια-μελιτζανα, χταποδι στη σχαρα, λακερδα, φετακι ψωμι με ψητο σαγανακι, ντοματα, τηγανητο χταποδακι-καλαμαρακι.
ποιοτικα ειχαμε κακα τηγανητα (μπουχτισμενο το φετακι στο λαδι, καταλαδωμενα τα μελιτζανοκολοκυθακια), τα υπολοιπα ενταξει και τα παστά πολυ καλα.
τσιπουρο χωρίς μια χαρα.
και ο δευτερος σερβιτορος, παροτι πιο ευκινητος, ηταν επισης απεριττος, χωρις πλαστες ευγενειες, εμπαινε στο μουχαμπετι στις τριγυρω παρέες.
απ' την αρχη και μετα το ξεμουδιασμα με χτυπησε το ντεζαβου: παρομοια αισθηση μαστορικης απλοτητας και ευθυτητας, απο τον χωρο και τα σερβιτσια/παρελκομενα μεχρι και τη συμπεριφορα του σερβιρισματος, ειχα νιωσει μονο σε φαγαδικα της Τουρκιας. μια τελετουργια απροσποιητη και αυθεντικη. δερβισικα πραματα.
η ωρα ηταν αργα το μεσημερι, οι περισσοτεροι στο γέρμα του πιοματος, οπότε σταδιακα, απο τα χαμηλοφωνα μασλατια απογειωθηκαμε προς εναν φωνακλαδικο χουλιαμα οπου διαφοροι τσιγκλουσαν τον Καβούρα ή διπλανους για ζητηματα πολιτικα, δημοτικα, οπαδικα κ.
καπου εδω στην ακρη, ονειροπολω, χαμογελαει η ψυχη του Ομαρ Χαγιαμ.
καβούρας ευφραινει καρδιαν ανθρωπου
το σημειο ειναι παραμερο και ησυχο, εχει ευρυχωρη αυλη κι εξισου ανετο εσωτερικο, η αισθητικη φερνει σε κατι μεταξυ κλασικης ταβερνας και φροντισμενου καφενειου.
η κουζινα δινει βαση στα ντοπια θαλασσινα και ψαρικα, τα τσεσιτια των οποιων δεν θυμαμαι πλεον ονομαστικα. εχει, μεταξυ αλλων, παραδοσιακα πιατα του νησιου -σουγανια, λουλουδια, γκιουζλεμεδες, παπαλινες- και μερικα μαγειρευτα.
ο Σπυρος ειναι περιπτωση σπουδαιου ανθρωπου που ξανοιγεται στο τραπεζι σου με απροσποιητη οικειοτητα, καθεται, και παρουσιαζει την κουζινα του απλα κι ευχαριστα. μαστορας μάλαμα, μας κερδισε αμεσως.
αν η μιση μου καρδια λαχταρά γευστικη ευχαριστηση, τα υπολοιπα τρια τεταρτα χτυπανε για λαϊκη εγκαρδιοτητα!
γιατι ειμαστε, αλλωστε, αφιερωμενες/οι στο σουφιστικο ταγμα του ταβερνοχωρου?
πηραμε βραστα λαχανικα (βλητα-κολοκυθακι κουτσικο-μπροκολο), σουγανια, τηγανητα λουλουδια με τυρι, χταποδι κρασατο, παπαλίνες.
ολα τους σε γευστικο επιπεδο πολυ καλο με εξαιρεση τα λουλουδια στα οποια εχασα το στιγμα της πρωτης υλης απ' το πατροναρισμα του τηγανισματος -αλλα αυτο αφορα μαλλον τη φυση του συγκεκριμενου μεζε και οχι την εκτελεση.
ψωμι καλο, σφιχτο-ελαστικο, τυπου προζυμενιο.
τα παραπανω μαζι με ενα διακοσαρι χυμα τσιπουρο (μια χαρά -να πεσει φωτια απ' τα μπακιροκαζανα του ουζου να μας καψει!) βγηκαν στο τριανταρι.
ευγνωμοσυνη για τα ταβερνοσυντρόφια που το ξεπροβαλλαν, παρακινηση για οσες και οσους δεν εχουν παει ακομα!
ησυχο περιβαλλον, ειχε μονο μια παρεα οταν κατσαμε, απλο εσωτερικο χωρις φρου φρου
μενου δεν υπαρχει αλλα συνεννοηση βγηκε τελικα με ενα παλικαρι που ηρθε κατα τη διαρκεια της παραγγελιας -οι κοπελες γνωριζουν μονο κινεζικα.
τελικα πηραμε "
το ρυζι (μεγαλη μεριδα) εμοιαζε με ολογραμμα του χορτιατη* και χρειαζοταν τους αντιστοιχους ορειβατες και τα κρεατικα ηταν κι αυτα μεγαλουτσικα. σε νορμαλ τσιμπηματακι 2 ατομα χορταινουν με μια μεριδα + ρυζι. σε πλαισια αγνοιας 2 ατομα παραγεμιζονται στο ιδιο ματς.
τωρα απο γευσεις δεν εχω αρκετη εμπειρια για συγκρισεις, θα '
το μοσχαρι οκ με ζουμακι ταμαμ για παπαρες, το παναρισμα στις μπουκιες του κοτοπουλου ηταν καπως παπαριασμενο και η γευση του γενικα ανοστη.
λεπτομερεια: η μεριδα μοσχαρι ηρθε σε μεταλλικο καυτο ταψακι με αλουμινοχαρτο.
στο τελος, 3 πιατα μαζι με το νερο μας βγηκε ενα δυνατο καζικι 27€ που μαλλον προκυψε απο την κοιλια της ιδιοκτησιας (10 το μοσχαρι, 8 το κοτοπουλο, 7 το ρυζι!)
θα εγραφα πως θα ηθελα να ξαναπαω για να δοκιμασω το σετακι με πιατακια που ειδα να τρωει η παρεα διπλα αλλα, περα απο την πιθανη αδυναμια να βγει ακρη στην παραγγελια,
ειμαι αρνητικα προδιαθετημενη απ' το καζικτσιδικο προφιλ
(*χρειαζομαι αναβαση!)
ζυμη καλη, φουσκωμενη και αφρατη (μου θυμισε το στεφανι της pizza please), ξεροψημενη κατω. η γευση απ' τα υλικα αρκετα επιπεδη, δεν ειχε καποιο γευστικο τονο στο τυρι της και το (λιγο) προσουτο ηταν χαμενο και δεν εδωσε κι αυτο.
η πιτσα που βγαζει για χερι ειναι μακροστενη που την κοβει καθετα στα 3, το κομματι 3.
αρχικα μας εφερε φοκατσια σε κομματακια, καλη
τα ζυμαρικα: σπαγκετι και οι 2, μεγαλουτσικη μεριδα σε οβαλ πιατο, το γκουαντσιαλε ηταν σε λεπτοκομμενες φλουδες και πολυ λιγο σε ποσοτητα, οι σως σε ιδανικη ρευστοτητα, η σκληροτητα του ζυμαρικου σε επιπεδο που δεν με ευχαριστει η εμπειρια.
στα ~10€ η καθεμια. ο σερβιτορος ευγενικος με λεπτες κινησεις.
θα ξαναπαω για δοκιμες στα υπολοιπα πιατα
- μιλφέιγ: φρεσκο (σιγουρα της μερας) και αρκετα νοστιμο, παρομοιο με της Δορκαδας διπλα αλλα σαφως ανωτερο. γενικα ειχα χασει την πιστη μου στο συγκεκριμενο γλυκο μετα απο δοκιμες σ' αυτους που θεωρουνται καλοι (Κωνσταντινιδης, ή Χατζης παλιοτερα -θα το πιασω οταν σχολιασω εκει) αλλα αυτο εδω μου τραβηξε το ενδιαφερον και θα ξαναεπαιρνα.
αρκετη η γλυκυτητα του, αρκετη και η κρεμα στη γεμιση.
- πουτιγκα: φρεσκοτατη κι αυτη, τοσο η βαση-καρυδοπιτα οσο και η κρεμα που την εβαλε εκεινη τη στιγμη στη βαση (το τιγκαρε). πολυ καλη.
επισης πηρα κι ενα ατομικο γλυκακι "
τιμες 2.
- προσφατα καναν ενα σουλουπωμα με ξυλινες επιφανειες σε βεραμαν (!) χρωματα πραγμα αταιριαστο στη λαϊκοτητα του.
- πλεον μεσημερια εξυπηρετει κυριως ο μουστακαλης Λακης που ειναι λιγοτερο κοινωνικος ειδικα οταν ειναι μονος και ειναι στο τρεξιμο.
- το κερασμα φετος αλλαξε σε κομματι απο λουκανικο το οποιο ειναι στην καλυτερες περιπτωσεις αποδεκτο και συχνα κακο.
- η ατημελησια στον εξοπλισμο παραμενει οπως και το εθνικιστικο κιτς στον τοιχο.
- η τιμολογηση εξακολουθει να βγαινει ακαθοριστα, πχ σαντουιτς γυρος 2€, μεριδες στο περιπου κοκ
ο γυρος εξακολουθει να ειναι χοντροκομμενος και ξεροψημενος αλλα τελευταια τον πετυχαινω πολυ λιπαρο και μετριο, οπως και τις πατατες λαδερες.
παλιοτερη δοκιμη σε κοντοσουβλι κοτοπουλο με ειχε αρεσει αρκετα, ζουμεροτατο
κραταει τη λαϊκη του ψυχη, ο κοσμος του ειναι ο ιδιος, αλλα γενικα εχει πεσει στην εκτιμηση μου απ' τα διαφορα επιμερους
ευθυς και λαϊκος στην εξυπηρετηση ο υπαλληλος μεσα, εχουν ηδη πει τα παιδια οτι παρεα στο μπιφτεκι στεκονται μονο δυο βασικα, πατατα και παπρικα. αυταρκες και με χαρακτηρα το σετακι θα ελεγα εγω. φιλολαϊκη τιμη, 2€.
λοιπον, ειχε το τυπικο ψωμακι που ηταν ημερων -οχι ευθραυστο αλλα ουτε φρεσκο, η πατατα οκ -στρογγυλοκομμενη λαδερη, παπρικα κακιστη φτιαγμενη σαν απο χαλασμενο πελτε, μπιφτεκι μονοπλοκ (κομματι απο μεγαλυτερο τεμαχιο) λαστιχωτο, με μια ασυνηθιστη μεν γευση που εχει μια πρωτοτυπια αλλα σιγουρα οχι κατι αξιοσημειωτο που θα με τσιγκλησει στο μπρατσο για δευτερη φορα.
η χαλια παπρικα βεβαια λασπωσε το όποιο συνολο.. απορησα αλλα συνεχισα (ποιητικο)
το λειτουργει ενα ζευγαρι, η συζυγος εχει μερακι στα γλυκα και φτιαχνει τσιζκέικ, μερικα κέικ, μπισκοτα κλπ.
απο τσιζκέικ δοκιμασα
με σοκολατα γαλακτος: δεν μου ειπε κατι,
το απλο που συμπληρωνει με μια απο τις δυο μαρμελαδες επιλογης (βατομουρο): οκ,
τιραμισου και λεμον πάι: ωραια και τα δυο με αφρατη κρεμα,
καραμελα-πεκαν: εξαιρετικη γευση και συνδυασμος!
επισης new york τσιζκέικ οκ προς καλο - διακριτικα ξινο (και εμμετρη ρίμα?), και carrot κέικ νοστιμοτατο, πολυ καλο.
παλιοτερα ειχαν μια ευγενικη υπαλληλο, πλεον πετυχαινω παντα το συζυγο ο οποιος ειναι λιγομιλητος και καπως αμηχανος, ισως ειναι αρχη ακομα.
τιμες 2.
νεοπαραδοσιακο υφος, ασπρο-φιστικί στα χρωματα, λιτη διακοσμηση, μαρμαρινα τραπεζακια, καρεκλες τυπου ψαθινες κοκ. στις καλοκαιριες βγαζει και στο πεζοδρομιο που η γειτονια ειναι ησυχη. επισης κυριακες εχω δει πως κανει λάιβ.
απο πιατα:
κοτοπουλο φιλετο με σως μπαρμπεκιου, ζουμερο το κρεατακι του και αρκετα γευστικο το συνολο με το ισορροπημενο γαρνιρισμα του, καλο
κεφαλοτυρι (?) σαγανακι, συμπαθητικο
πικαντινη σαλατα, οχι κατι ιδιαιτερο
κεφτεδακια "
ζοχια, οκ
μανιταρια σχαρας (κρεμα μπαλσαμικο, μαϊντανος), ζουμερα γενικα και τραγανα στην επιδερμιδα, πολυ καλα!
κρασι ημιγλυκο μετριο, τσιπουρο χωρις μια χαρα, χωρις βλαβες στο κεφαλι.
το καθε σετακι με τα 3 πιατα του και το πιομα (μισολιτρο κρασι, διακοσαρι τσιπουρο) βγηκε στα 20-25€.
εχει αρκετα πιατα εκτος καταλογου. οι τιμες απ' ο,
σερβις απο μια κοπελα -διακριτικη και χαλαρη, στις χαλαρες απο κοσμο μερες που κατσαμε, γλυκο και τις 2 φορες (κατω του μετριου το "
συμπερασμα δεν βγαζω, βλεπω διακυμανσεις και θελει συνολικοτερο τσεκαρισμα.
θα ξαναπηγαινα αισιοδοξη αλλα με τη συνειδηση οτι στο συγκεκριμενο πηχη κινουνται αρκετα μεζετζιδικα
απ' τα λιγα που εχουν κρατησει την κλασικη παλιοτερη αισθητικη, τριγυρω παλια ασημι ψυγεια με βιτρινα, ασπροι τοιχοι αδιακοσμητοι κοκ.
δεν ειμαι φιλη του προφιτερολ αλλα το συγκεκριμενο μου το εβαλε στον χαρτη μου.
αναμεσα σ' αυτα που εχω δοκιμασει κατα καιρους στη Σαλονικη (τυπικα: αλεξουδας, δορκαδα, choureal, ble) αυτο μου φανηκε πιο ελκυστικο: φρεσκο, η σοκολατα δεν ακουμπαει σε πικρες νοτες, τα σου μαλακά και η κρεμα τους αρκετα γευστικη. πολυ καλο συνολο.
τιμη του ατομικου γυρω στο διευρο.
η υπαλληλος εξαιρετικα ευγενικη και προσχαρη!
προτεινω φυσικα
ηταν φρεσκο στο νεοφερμενο ταψι του (ειναι αλυσιδα με μπολικα μαγαζια στην πολη), ακριβως ιδιο στα χαρακτηριστικα με του Χοχλιουρου αλλα με ενα κλικ πανω στη γλυκυτητα.
μετριο για τα ρεβανικα μου γουστα.
ευγενικη η υπαλληλος
επιβεβαιωσα την εντυπωση που '
- ως τυπος ρεβανιου δεν μ' αρεσει. ειναι ενα ρεβανι χοντροκοκκο με σκουρη πετσα πανω-κατω, πολυ υγρο και βαρυ απ' το σιροπι, ενιοτε ποτισμενο στον πατο αν κατσει λιγο
- ως υλοποιηση στα πλαισια αυτου του τυπου δοκιμασα αυτο και ενα απο το Σαράι. το δευτερο ηταν ομοιο στα χαρακτηριστικα του αλλα με ενα κλικ πιο πανω τη γλυκυτητα κι ετσι προτιμοτερο, στου Χοχλιουρου ηταν μετριασμενη η αισθηση.
φαουλ το γεγονος οτι για κομματι στο χερι δεν εχει ουτε ενα πλαστικο κουταλακι ουτε χαρτοπετσετες. εβγαλε απ' το ντουλαπι χαρτι κουζινας.
ειπε πως ειναι για πακετο η προσεγγιση του μαγαζιου αλλα, οκ, θεωρω πως δεν απαιτουν ιδιαιτερη εγνοια 2 βασικα παρελκομενα :)
δεν θελω να πεταξω χοντροκομμενη γενικευση. ας πω πως μενω εντελως ασυγκινητη γι' αυτο το ρεβανι, ειδικα στο φοντο της φημης που κραταει σαν ιστορικο μαγαζι
δοκιμασα μπουγατσα κρεμα και κιμα.
τραγανο φυλλο, ποσοτητα νορμαλ, 2.
η κρεμα ειχε μια παραξενη γευση που χαλουσε τη συνηθισμενη γλυκια της ταυτοτητα, αραιη συσταση/ρευστη -ισως ηταν πολυ φρεσκια απ' το ψησιμο, σωστο κοψιμο. μετρια στο συνολο.
στην κιμα εκοψε την μεριδα σε στενες λωριδες, συνηθεια πολυ αβολη: το προφιλ ειναι στενο και η (στεγνη εδω) γεμιση πεφτει απ' το κομματι, απο γευση ανοστη, δεν ελεγε κατι. κατω του μετριου στο συνολο.
η εξυπηρετηση μια χαρα
δεν θα ξαναπηγαινα
αισθητικη παλιου καφενε, λιγος κοσμος, μερικα τραπεζακια στο πεζοδρομιο
το κρατουσε ενας νεαρος που παρα την αμηχανια του ηταν εξυπηρετικος.
τον ειπαμε για κανα μεζε, μας ειπε τι μπορει να μας βγαλει και συμφωνησαμε στα:
- σαγανακι κεφαλοτυρι. μπολικη λαδιλα, σκληρο, κακο.
- λουκανικο. τυπου χωριατικο, καρβουνιασμενο σχαρωτα με πολυ εντονη και επικαλυπτικη τη γευση του καρβουνιασματος, γαρνιρισμα απο πανω με κρεμα μπαλσαμικου, κακο.
ρετσινα χυμα "
~10€ το συνολο
μπα
βγαινει σε ενα ειδος και εχει συσκευασιες μισου και ενος κιλου, το κιλο στα 6€
δεν εχω πλατια εμπειρια στον ακανε αλλα μεταξυ 3 παραγωγων που '
ο παππους-ιδιοκτητης, ανελπιστα (διοτι το μαγαζι προδιαθετει για λαϊκοτητα), ξεπερασε τα ορια της διεκπεραιωσης και ακουμπηκε την αγενεια στην εξυπηρετηση μας, χωρις καμια διαθεση για ερωτησεις
δοκιμασα τις 4 κλασικες μπουγατσες: κρεμα, τυρι, σπανακι, κιμα.
το φυλλο ειναι λιγο λαδερο, νορμαλ στο παχος και την τραγανοτητα του, τυπικο μαλακοτραγανο.
ολες ειναι σε ενα καλο επιπεδο, μεταξυ τους ξεχωριζω για ενα σκαλι την σπανακι που ειχε μια συμπαθητικη γλυκια γευση και την κρεμα -για παραπανω σκαλια- που ειναι σε επαρκη ποσοτητα και ιδιαιτερα γευστικη.
(στα πλαισια της Σαλονικης θα εβαζα την κρεμα του στις 5-6 καλυτερες που '
εχει επισης και μπουρεκι οπως λενε οι ντοπιοι την τυροπιτα σφολιατας
περασα Σαββατο, αρκετος κοσμος γενικα με σερβις στο τρεξιμο.
αδικαιολογητο για μενα που χρεωνει επιπλεον τις μεριδες αμα κατσεις, τη στιγμη μαλιστα που ο τιμοκαταλογος προβαλλει μονο τις τιμες πακετου.
συγκεκριμενα, στο επιτοπου φαγωμα, η μεριδα ειναι στα 2.
και για το φωτο-φινις: ναι, μπουγατσα κρεμα
τα λουκανικα ειναι μοσχαρισια, περασμενα σε σιδερενια σουβλακια και βουτηγμενα στην κατσαρολα με το νερο.
το ψωμακι ειναι το τυπικο του σαντουιτς με τη λεπτη μαλακη πετσα, αφημενο διπλα στη φωτια της κατσαρολας για τσουρουφλισμα λιγο πριν την ετοιμασια.
το συνολο ειναι: μονο/διπλο λουκανικο, κρεμμυδι ψιλοκομμενο, ντοματα, κετσαπ, μουσταρδα, μαγιονεζα.
εξωτερικα εχει εναν μικρο χαμηλο παγκο με μπολακια ριγανη + μπουκοβο και μερικες καρεκλες, προσκυνητες ενιοτε προσευχονται ορθιοι
το μονό 1€, το διπλο 1.
γενικα στην πολη, απ' οσα εμαθα και βρηκα, δεν εχουν μεινει και πολλα λαϊκα φαγαδικα. αυτο ειναι μια εξαιρεση: παλιο ναϋδριο, μονοθεματικο, δεν σηκωνεις μοϊκανα απ' τη γευση αλλα το σκηνικο ειναι λαϊκο και το βραστο αξιοπρεπες τσιμπημα
προτεινω φυσικα
ο,
δοκιμασα σαντουιτς κεμπαπ χοιρινο και πανσετα.
κρεατακι μαλακο και στα δυο, προς ψαχνο το κεμπαπ, πιο λιπαρη και ζουμερη η πανσετα. στη γευση ειχα την αισθηση οτι του λειπει κατιτι απο τον κοσμο της μαριναδας.
ψωμακι τυπικο, πατατα προκατ μετρια.
εξυπηρετηση ενταξει, τιμες πολυ λαϊκες, ~2.
(καποιες σουβλες μπαινουν μονο σε μεριδα)
προς καλη η πρωτη εντυπωση, θα ξαναπερνουσα για να ξαναπερασω τις υπολοιπες σουβλες
ο κυριος στην προετοιμασια εχει μια πατεντα εσωτερικα στον παγκο, σαν συρταρι, οπου πλαθει την ζυμη.
τα πιροσκι δεν εχουν αφρατη ζυμη αλλα ενα λεπτο συμπαγες ζυμαρακι. στραγγιζονται καλα, δεν ειχαν περισσια λαδιλα απ' το τηγανισμα. δοκιμασα με πατατα, καλο, με ελαφρα πικαντικη γεμιση.
ολα 1€, μεγαλουτσικα, πολυ καλο vfm.
μεσα εχει εναν μακρυ παγκο για ορθιο μασημα.
απλο και λαϊκο σκηνικο γενικα, προτεινω!
δοκιμασα μπουγατσα κρεμα και τυρι.
η τυρι ειχε καμποσες ωρες στην πλατη και ηταν καπως ξεραμενη, γεμιση αδιαφορη, μπα.
η κρεμα ειχε λιγη γεμιση στην μπουκια, κλασικη περιπτωση πολυ απλωμενης πλακας, γευστικα οκ.
φυλλο τυπικο. σερβις μια χαρα απο εναν νεαρο.
τιποτα ιδιαιτερο με υποσημειωση πως παιζει η συγκυρια (σαββατο αργα το πρωι) να μην ηταν αντιπροσωπευτικη
δοκιμασα μπουγατσα κρεμα και κιμα, μεριδες ενα κλικ μικροτερες του τυπικου, αρκετα λαδερο φυλλο και οι δυο, μετριες στη γεμιση - η κιμα εχει παραπανισια αισθηση κρεμμυδιου. 2€ η καθεμια.
ειναι προσφατα ανακαινισμενο, εχει χωρο εξω με τραπεζακια, μεσα μονο ενα σημειο στο ορθιο
αρκετα τραπεζια μεσα, η διαμορφωση ειναι φροντισμενη, σενιαρισμενη ταβερνα με το ασπρο τραπεζομαντηλο της
εξαρχης ο σερβιτορος μας διευκρινισε οτι οι διαθεσιμες επιλογες σε καθε σχεδον ειδος ειναι αρκετα περιορισμενες σε σχεση με τα ανοιγμενα μπροστα μας μενου. καταληξαμε σε ->
μεριδα σουτζουκακια: 10 μικρα, συμπαγη και χωρις τονισμενα μπαχαρικα, οκ γευστικα (στην παρεα μου αρεσαν αρκετα)
μεριδα γυρος: χοντροκομμενες λωριδες, λιγα τα λιπακια του, εμφανη ψιλοκομμενα χορταρικα και την ιδιατερη μαριναδα του. πολυ καλος!
γαρνιτουρα στις μεριδες πατατες χερατες, οκ
+ μια ροκα + μισο λιτρο ασπρο κρασι = 20€
η εξυπηρετηση χωρις ιδιαιτερη διαθεση, οχι διεκπεραιωτικη αλλα ας πουμε τυπικη. γλυκο γιοκ.
ο γυρος του ειναι για επαναληψεις
δοκιμη σαντουϊτς γυρο: ψωμακι εχει μια μικροτερη εκδοση αυτου που βρισκεις πχ στο Παραδοσιακο, πιτα αρκετα λαδωμενη που αφηνει στο τελος μπολικο λαδι. πατατα χερατη οκ. γυρος χειροποιητος που τον ετοιμαζουν οι ιδιοι, κοψιμο σε μικρα χοντροκομμενα κομματακια, ποσοτητα τυπικη, γευστικα δεν μου ειπε κατι. στα 2.
δοκιμασα ενα κι ενα σαντουϊτς, σουβλακι και κεφτεδακι.
δεν καταλαβα αν το "
το συνολο ειναι: ψωμακι, ντοματα, κρεμμυδι, πατατες, μπουκοβο, μουσταρδα, σουβλακι ή κεφτεδακι.
-ψωμακι το κλασικο που πετυχαινεις στην Καβαλα (τυπου Λαϊκον), φρεσκο και περασμενο για ζεσταμα απ' την ψησταρια, καλο.
-πατατα πανοστιμη (τρεχουσα παραγωγη κοντινων πατατοπεριοχων?) χερατη βολεμενη σε ταψι καλυμμενο στην ακρη της ψησταριας. δεν θυμαμαι ποτε ξαναφαγα πατατα με τετοια γευση αλλα η συγκριση με τις καθε ειδους προκατ που σαρωνουν στη Σαλονικη εφερε βαθια πικρα.
-σουβλακι καλο, μετριομαλακο και αρκετα ψαχνο, σουτζουκακι/κεφτεδακι παρα πολυ καλο με αρκετα πρασινα που δινουν τόνο, αφρατα και ιδιαιτερα νοστιμα. το μειγμα εχει μεσα και αρνισιο.
2.
ο Δημοσθενης εξυπηρετικος σε ολα και συζητησιμος.
βουρ!
δοκιμη σαντουϊτς σουτζουκακι και γυρο:
ψωμακι εχει αυτο το μικρουτσικο τυπου τσιαπατακι που κυκλοφορει συχνα τελευταια, φρεσκο και τις 2 φορες, καλο. πατατα προκατ φλουδατη πολυ λεπτη απλα οκ, παπρικα τυπικη.
στο σουτζουκακι για καποιο ακατανοητο λογο εβαλε απλα ενα τεμαχιο (ειναι λιγο μακρυτερο αλλα οχι ιδιατερα χοντρο) ανοιγμενο στα δυο!, πραγμα που αφηνε το συνολο κρεατικα ελλιπες κι οι μπουκιες θυμιζανε περισσοτερο πατατοπιτα. φαουλ.
το σουτζουκακι το ιδιο τωρα ηταν προς το συμπαγες χωρις να ειναι φορτωμενο μπαχαρικα, καλουτσικο.
ο γυρος απ' την αλλη ηταν μπολικος, ψιλοκομμενος φλουδα, με κυριως λιπαρα κομματια και μερικα μονο ψαχνα. ενταξει.
εξυπηρετηση μια χαρα
το πρωτο το αφεντικο το κρατησε 2.
δεν το βρισκω καλο ντιλ.
τοτε απεφυγα το σχολιο διοτι αυτα που ακουγα σε συγκριση με αυτο που δοκιμασα ειχε απροσμενα τεραστια διαφορα και καθησα πισω απο την επιφυλακτικοτητα. πλεον με επιβεβαιωμενη εκτιμηση σχολιαζω πως η σοκολατοπιτα του μου ειναι πολυ αδιαφορη.
προκειται για μια μαλακη ομοιογενη λασπωδη μαζα σοκολατας. δεν βρισκω λογο να αναφερθω στα γενικα γευστικα χαρακτηριστικα, η υφη, το στησιμο της μου την καθιστουν αχαρη.
αυτα με συγκαταβατικη προθεση φυσικα.
το μαγαζακι παροτι ειναι συνοικιακο εχει απ' ολα τα τσεσιτια (btw εχει πουτιγκα, γλυκο που δεν το πετυχαινεις συχνα) και επισης τις φορες που εχω παει η εξυπηρετηση ηταν πολυ καλη.
θα βρω ευκαιρια για δοκιμη στα υπολοιπα γλυκα του.
σε κουβεντα με κοσμο της γειτονιας εμαθα πως το μαγαζι εχει πλεον κλεισει. μετα το καλοκαιρι δεν ξανανοιξε εξαιτιας οικονομικων δυσκολιων.
κριμα
η Φωτεινη μας κερασε κατιμερια και φρεσκοφτιαγμενο σαμσα κι εμεις γεμισαμε λημνιωτικα πεσκεσια
στο σερβις ενας νεαρος, μας ειπε τα ψαρικα που ειναι διαθεσιμα, κατα βαση διεκπεραιωτικος
γευστικοτατο χταποδι ξυδατο, μαλακο και σε μεγαλη ποσοτητα, μελιχλωρο σαγανακι καλο, μπαρμπουνια μια χαρα και καλοτηγανισμενα. με μπιρα και αναψυχτικο βγηκε στα 32€. γλυκο γιοκ.
ειχα μαθει απο παλιοτερα για το μαγαζι και πηγα με προδιαθεση για λαϊκο υφος αλλα το σκηνικο που πετυχαμε παρεπεμπε σε τελος σεζον με την αντιστοιχη ελλιπη κατασταση σε διαθεσιμα πιατα, εξυπηρετηση ιδιοκτητη και προσωπικου, κοσμο και, ετσι, συνολικη αισθηση
δεν μπορεσαμε λοιπον να δοκιμασουμε τα καλουδια του, υποψην για τις επομενες που θα ανηφορισουν προς Γοματι τετοια εποχη..
το περιβαλλον της πλατειας πολυ ομορφο, ησυχια ευρυχωρια και παιχνιδι παιδιων.
ο κοσμογυρισμενος μερακλης ιδιοκτητης ειναι στα 87 πλεον και στεκεται με εγνοια στις σουβλες. ο γιος του που εχει αναλαβει ηταν στο σερβις, λαϊκος τυπος, ευθυς, φιλικος και ομιλητικος οταν η ανεση της μερας τον επετρεψε να τα πουμε πριν το φευγιο
τρεις σουβλες στριφογυριζαν μαζι με τα ματια μας, εμεις διαλεξαμε το χοιρινο κοντοσουβλι. ωραια καλοψημενη κρουστα, το κρεας προς το στεγνο με λιγο λιπος. αρκετα διαφορετικο απο τη συγκεκριμενη σουβλα ετσι πως την εχω βρει οπου την δοκιμασα.
επισης ενα μελιχλωρο σαγανακι και μια χωριατικη. οκ και τα 2, πληθωρικη η σαλατα, δυστυχως αγευστη η ντοματα.
με μια μπιρα + αναψυχτικο βγηκε 22μιση ευρω
κερασμα με αριστουργηματικους λουκουμαδες με μελι και κανελα
παροτι το συγκεκριμενο περασμα δεν αφησε καλο πατημα, εξαιτιας του ονοματος του θα ξαναπερνουσα να δοκιμασω την πανσετα σουβλα και τα αλλα ψητα του
δοκιμασαμε:
- αμπελοφασουλα, αρκετη ποσοτητα, οκ,
- γουρονοπουλο, οκ προς καλο, θα ηθελα ισως πιο δεμενη την κοκκινη σαλτσα,
- φλωμαρια, σερβιρισμενα με τριμμενο τυρι, μετρια, εξαιτιας της απλοτητας του πιατου θελει θαρρω εναν μυρωδικο/μπαχαρικο χειρισμο για να σταθει,
- τυρι του μελισσοκομου, τυλιγμενο σε φυλλο και πασπαλισμενο με σουσαμι και μελι, τραγανοτατο και πολυ καλο,
κερασμα λουκουμαδες με σοκολατα, φρεσκοι και καλοι
το συνολο στα 25€
σερβις καλο και ευγενικο
μετριοκαλη η εντυπωση, ισως ξαναπερνουσα για κανα 2 απο τα υπολοιπα παραδοσιακα του πιατα
πηγαμε βραδακι στα μεσα σεπτεμβρη και βρηκαμε ανετα τραπεζια χωρις πολυκοσμια, συμπαθητικοτατος χωρος κατω απ' το δεντρο στην μικρη πλατεϊτσα, σερβις ευγενικο και γρηγορο απο νεαρα παιδια, γατες με τροπους -κυριως ανοιχτοχρωμες-, συγκρατημενες και συμπαθητικες χωρις να ειναι οι ομορφοτερες που εχω δει..
λοιπον: βλητα καλα και μπολικα, σαγανακι μελιχλωρο ανωτερο απ' τα αρκετα που δοκιμασαμε στο νησι -πολυ νοστιμο με ιδιαιτερα καλη κρουστα απ' το ψησιμο, κοντοσουβλι χοιρινο που το συνοδευουν με τηγανητες πατατες ΑΠΙΘΑΝΟΥΠΕΡΟΧΟ!
μαλακο καλοψημενο κρεας με μπολικο λιπακι και μια τρελη μαριναδα που χαλαει σπιτια
ο απλος χαλβας σιμιγδαλι που μας κερασαν στο τελος ηταν παρα πολυ καλος
20€ βγηκαν με μπιρα και αναψυχτικο και αλλα τοσα τα φαρμακα για τον εθισμο που προσπαθησα να διαχειριστω. πλεον ειμαι καλα.
κλασικο υφος επαρχιακου ταβερνακιου που δουλευει με ντοπιους.
χωρις μενου, η ιδιοκτητρια -με μια αρχικη αμηχανια- μας διευκρινησε πως εχει μερικα απλα πιατα, καθησαμε, μπηκε στην κουζινα και μας ετοιμασε πατατες, κεφτεδακια και μια αγγουροντοματα, στα πλαισια μιας ευχαριστης συνεννοησης που θα εκανες στο μεσημεριανο φιλεμα απο μανα ή θεια
οι πατατες καλες, το φαγι γενικα ενταξει χωρις ιδιαιτεροτητες. στο τελος μας τραταρε και καρπουζακι και τα ειπαμε λιγο πιο φιλικα.
στα 16 ευρω με μπιρα και αναψυχτικο
το σκηνικο ηταν τετοιο που φυσικα δεν βαζω στην πρεσα την ποιοτητα, το συνολικο ζεστο λαϊκο υφος ειναι εδω η ταυτοτητα
φυλλο τυπικα τραγανο και τυπικο παχος, κοψιμο σε μεγαλα κομματια. 2€ η καθεμια.
κρεπα σοκολατα-μπισκοτο καλη, γευστικη η ζυμη, στα 3€.
πατατα προκατ μετρια, ψωμακι γερασμενο που εσπαγε/θρυμματιζονταν κατα το μανουβραρισμα. στα 2.
η εντυπωση ηταν κακη αλλα δεν θελω να αδικησω για κατι (γυρος) που ισως ηταν ατυχες
(σ' αυτο μαγαζι πρωτοειδα αναφορα σε "
ψωμακι πατημενο στην τοστιερα, γυρος και πατατες (προκατ αδιαφορες) σε μικρη ποσοτητα ωστε απ' το συνολικο παχος εμοιαζε σαν ζεστο τοστ.
ο γυρος ειχε καθησει μαλλον, στεγνα κομματια, οχι αρκετα ζεστος, μετριος.
στα 3.
χυμα αλλα βαριεστημενη συνεννοηση στην παραγγελια.
θα ξαναπηγαινα μονο αν ηταν ολ.. μπα, δεν θα ξαναπηγαινα.
σχεδον γεματο εξω, παρα την πολυκοσμια δεν ειχε σασιρμα, ευχαριστο κλιμα.
απο φαγια:
- ντοματοκεφτεδες οκ/καλοι,
- ψητες πιπεριες φλωρινας σαρκωδεις και οκ,
- μανιταρια ψητα οκ (πλευρωτους παραστολισμενα δυστυχως με κρεμα μπαλσαμικου),
- σουβλα χοιρινο εξοχικο πολυ καλο (κρεας σουβλας που περναει μια γυρα απο φουρνο μαζι με πιπεριες και μελωνει μεσα σε σαλτσα. ειμαι επιφυλακτικη οταν η βαση τους ειναι η μουσταρδα αλλα εδω ηταν ισορροπημενη)
εξαιρωντας τις σουβλες το μενου ειναι κλασικο ταβερνας.
μουσικη εντεχνη στην καταλληλη ενταση, 1-2 σκυλαδικα που χαλασαν το γαϊτανακι ηταν μαλλον φευγαλεο μερακι εκτος προγραμματος..
κοκκινο ημιγλυκο μετριο (γευση μη ανθρακουχου αναψυκτικου),
γλυκακι σε πλαστικο σφινακι -μπιστοτο με μους σοκολατα,
συνολο 20κατι ευρω
η εντυπωση που εμεινε εχει να κανει με το σερβις. 2 φοιτητες ευχαριστοι, που, παρα το τρεξιμο, ηταν ευδιαθετοι. αλλα οταν λεω τρεξιμο, κυριολεκτω.
λαγισιο τρεξιμο στις επιστροφες, βιαστικο σερβιρισμα πιατων απο το παραθυρο για τα τραπεζια που ηταν κοντα στο κτιριο -ενιοτε δεν αντιλαμβανομουν καν το περασμα τους. προσωπικα με βαραινει αυτη η συνθηκη, η ενσυναισθηση παιζει το μερτικο της και διαμορφωνει κλιμα και συνολικη εντυπωση.
φυσικα ολο αυτο δεν πεφτει πανω στα παιδια που διαχειριζονται με τον τροπο τους τα δεδομενα της περιστασης.
τελικα, θα ξαναπερναγα για αλλο ενα σετακι μεζεδων + σουβλες, κυριως ομως για την αισθηση της αυλjιτσας
η κρεμα του εχει τα χαρακτηριστικα της κρεμας του Γ.
τριγωνο: 3ο
κρεμα: ~2η
τιμη (μικρο): 1.
δοκιμασα επισης αρμενοβιλ. δυνατο αλλα δεν φτανει θεωρω το αντιστοιχο του Αγαπητου (Τσιμισκη). χανει ενα σκαλοπατι απο τη σκληροτητα του και εχει λιγοτερο τραγανο μπεζε. η συνοδευτικη σοκολατα μου φαινεται αταιριαστη με τον χαρακτηρα του γλυκου.
η κρεμα του ειναι η πιο γλυκια αναμεσα στα 3 μαγαζια που δοκιμασα: πηχτη συσταση, μεστη, γευστικοτατη, το υπερτατο σκαμπιλι γλυκαδας στο βορειο ημισφαιριο
τριγωνο: 1ο
κρεμα: ~1η
τιμη (μικρο): 1.
αξιζει ισοβιο προσκυνημα
η κρεμα ειναι πιο ιδιαιτερη γευστικα σε συγκριση με Γ.
παροτι ιδιαιτερη, δεν την βρηκα πιο αρεστη. υποθετω οτι καποια στοματα θα διαπιστωσουν μια πιο εντεχνη συνθεση, προσωπικα παρασυρομαι ευκολοτερα απο τις αλλες εκδοχες αλλα αναγνωριζω την ταυτοτητα της.
τριγωνο: 2ο
κρεμα: 3η
τιμη (μικρο): 1.
εκτιμω την περιεκτικοτητα στο μεγεθος του μαγαζιου και στα ειδη (εκουσια ή ακουσια, δεν ξερω). νομιζω πως περισσευουν τα ξεχειλωμενα γλυκαδικα
μπεζες γεμιστος: ειναι ωραιος γευστικα με την κρεμα του αλλα χανει στα γουστα μου απο τη μαστιχωτη υφη αυτης της μαλακης εκδοσης του μπεζε που κολλαει στα δοντια.
κοκκινος σκουφος: αμπαλαζ λεπτου μπεζε με νοστιμη πραλινα φουντουκιου που σου γεμιζει το στομα - καλος.
μαρεγκακι με καβουρδισμενο αμυγδαλο: σταθερη η καπατσοσυνη του αμυγδαλου, καπως ξερη η μαρεγκα που το τριγυριζει, μετριο.
επισης, φετουλες: ωραια η επικαλυψη με σοκολατα-ξηροκαρπια, οκ η αφρατη γεμιση, καλουτσικο κερασματακι στο συνολο.
τριγωνο: με καλη πυκνη γεμιση, ισορροπημενη η γλυκυτητα, το τριγωνακι οχι τοσο φρεσκο, ειχε μαλακωσει.
καταληγω: ξαναπασαλειβομουνα με εναν σκουφο + μια φετουλα παραδιπλα
οι τρυπιοι της λουκουμαδες ειναι φρεσκοι και χορταστικοι, μπολικες επιλογες για γαρνιτουρα (μερεντα, μελι, ξηροκαρπια κ.
χωρις να ειναι κατι πολυ ιδιαιτερο, ειναι απο τους καλυτερους που εχω πετυχει σ' αυτον τον τυπο λουκουμαδων (μονη σημειωση: ηθελαν νομιζω ενα τσιμπηματακι ακομα στο αλατι).
μεριδα με 6 λουκουμαδες στα 3.
εκτιμω εντονα μαγαζια που η εγνοια και το μερακι περιτριγυριζει ενα ή μερικα προϊοντα, γι' αυτο και αφηνω ενα χαμογελο για το περασμα.
(ως προς την παραζαλη βεβαια, κλαψ - λυγμ και λοιπα μονοσυλλαβα..)
σερβις ενταξει.
Χ στο μεγεθος του σταυρου του αποστολου αντρεα
στα ~2.
ωραια τα ακριανα τραπεζακια εξω με απλωμα προς σκιαθο και ευβοια
τα παρελκομενα ηταν ολα τυπικα (προκατ πατατα, ψωμακι ημερων που σπαει, πιτα οκ) αλλα ο γυρος ηταν απροσμενα καλος: ξεροψημενος και γευστικος. αν δεν ηταν κομμενος σε μικρα κομματια, σαν τριμματα, θα ηταν ακομα πιο δυνατος
σερβις μια χαρα και γρηγορο,
τιμες γυρω στο εξαευρο για ενα 2 σαντουϊτς, ενα σε ψωμακι και ενα σε πιτα
καναμε συντομο τσιμπημα με πατατες, κολοκυθακια, τζατζικι, μπριζολα χοιρινη.
δεν βγαινει βασιμη συνολικη γνωμη, στο βαθμο που μπορω με βαση οσα δοκιμασα θα ελεγα μετρια αλλα θεωρω πως δεν ειναι αντιπροσωπευτικα πιατα για να κρινω.
μαζι με μπιρα + αναψυκτικο: ~24€.
κερασμα γλυκο κυδωνι και γλυκο σταφυλι: οκ.
το βασικοτερο αρνητικο της συγκυριας (δεν λεω καθαρα του μαγαζιου αλλα απ' την αλλη..) ηταν το ασταματητο μαν του μαν απο τις τριγυρω μελισσες που μας χαλασε το τραπεζι.
η Φωτεινη προσπαθησε αμηχανα να διασκορπισει τη δυσφορια αλλα ματαια, οι μελισσες συμπαθησαν και το αλλο τραπεζι μετα τη μετακινηση μας.
δεν μου βγαινει να αφησω υποθετικο καταληκτικο σχολιο οποτε το αφηνω μετεωρο
γουσταρα πολυ παρα τον τρελο αερα που δεν μας αφησε να το απολαυσουμε με ξενοιασια.
κατεβαινοντας απ' τα συννεφα: κρασι ασπρο ευκολοπιοτο αλλα ενα λιτρο μετα μειναμε με την απορια αν περιεχει αλκοολ (αραιωμενο?), "
αποτελει σπουδαιο λογο να ξαναπαω Σκοπελο.
καραπροτεινω
αφρατοι, νοστιμοι, με τρυπα στην μεση -οχι μπουκιτσες, μερεντα για ταιρι και φφφ.. τζιτζι!
3.
δυστυχως δεν κανει νωρις, μονο μετα τις 7 τ' απογευμα νομιζω, κι ετσι μειναμε με την αγαπημενη αναμνηση της πρωτης δοκιμης.
προτεινω
κεφτεδακια με πατατες οκ, μουσακας αρκετα καλος και μπολικη μεριδα. με το αλατι κατι παιζει, ηταν και τα 2 αναλατα.
μπιρες μπουζι (τι θεϊκο εχουν τα ψυγεια στη Σκοπελο?)
7-8€ τα φαγια, + 2 μπιρες βγηκε στο εικοσαρικο και κατι. κερασμα καρπουζι
γνωμη βασιμη δεν βγαινει προφανως, ενδιαφερουσα κατασταση θα πω εξαιτιας του μερους
ειναι στο δρομο για Λουτρακι, αριστερα κατεβαινοντας
μεταξυ αλλων πηρα ροζεδες και χαμαλια. αν και δεν με συγκινουν γενικα τα αμυγδαλωτα, οι ροζεδες με φανηκαν ισορροπημενοι και ευχαριστοι
5 επιλογες: τυρι (φετα απο Λαρισα), κοτα, κρεμμυδι, κρεμα, τυρι-ντοματα-πρασινη πιπερια (την αναφερει ως Θεανω απ' το ονομα γειτονισσας που ζητησε τα 2 επιπλεον υλικα στην τυροπιτα).
πας πρωι, διαλεγεις πιτα, ακους τους ηχους της προετοιμασιας της, αργοτερα το καυτο λαδι που την κανακευει και περιμενεις..
σχεδον ολες οι πιτες, οι 4 απο τις 5, με φανηκαν καλες χωρις να ξεχωριζει ιδιαιτερα καποια.
η κρεμα ηταν ενα σκαλι πιο κατω, αρκετα ρευστη η γεμιση και της λειπει ενας τονος γλυκυτητας.
η κοτοπιτα και η κρεμμυδοπιτα εχουν μεσα τραχανα καθως και μερικες τσιμπιες τυρι δωθε κειθε. ο τραχανας αφηνει μια ταιριαστη χυλωμενη υφη.
αν παω να ξεχωρισω καποια απο αυτες δεν θα μπορεσω, ηταν σταθερα νοστιμες, η καθεμια με την εκτελεση της. οκ, ισως την κοτοπιτα λογω σπανιοτητας της γεμισης.
η Αγγελικη ειναι ηρεμη και προθυμη, το μαγαζι σε ενα μικρο συμπαθητικο σοκακι με ελαχιστη κυκλοφορια και οχι στην πολυβουη περαντζαδα. μεσα εχει ενα ποτπουρι διακοσμησεων, καδρα, κιλιμια με παταρι κ.
αν θυμαμαι καλα η τιμη ειναι 4€/πιτα. αρκετα τσιμπημενη.
τα υπολοιπα μαγαζια που ειδα να '
*τον γιο της Μιχαλη δεν τον πετυχαμε, παει μαλλον αργοτερα
τα 3 ευρω δεν ξερω πως προκυπτουν γι' αυτο το σαντουϊτς. θα τον ξεχωριζα απο μετριους γυρους αλλα χωρις ιδιαιτερη καψα.
δοκιμασα μπουγατσα κρεμα: φυλλο δυνατο οπως το ειχα πετυχει καποτε στο αλλο μαγαζι -μπολικο, αρκετα τραγανο χωρις πολλα λαδια, την κρεμα την βρηκα καλυτερη - κραταει μια ωραια γλυκυτητα αλλα θελει παραπανω ποσοτητα διοτι καλυπτει το φυλλο το γευστικο συνολο.
στο 1.
επιστρεφει, οπως λεει η αφισα στο μαγαζι, απο Σεπτεβρη.
τα διαθεσιμα ειναι: ψωμακι, ντοματα, κρεμμυδι, μουσταρδα και 2 αλοιφες (η μια ειναι η παπρικα). πηρα παπρικα-σουτζουκακι και παπρικα-πανσετα, 2.
το σαντουϊτς ειναι δευτερευουσα εγνοια, δεν εχει παγκο, λες τι θες και στο φτιαχνει στο ποδι.
το ψωμακι φρεσκο, ειναι μια πιο μικρη/στενη εκδοση του τυπικου με τη λεπτη μαυρισμενη επιδερμιδα πανω. ειναι μαλλον αβολο γιατι εχει προβληματικο μεντεσε και ανοιγει απο την πισω μερια με αποτελεσμα να χυνονται τα υλικα.
σουτζουκακι καλο -ζουμερο και νοστιμο, πανσετα καλη (αρκετο το λιπος της), παπρικα οκ.
καταλαβαινω οτι τιμολογιακα θα ξεφευγε αλλα τα 2 σουτζουκακια ζητανε 3ο για να στρωσει ποσοτικα το κρεας.
συνολικα οκ εξαιτιας των κρεατων αλλα παραδιπλα στεκονται τ' αδερφια με φροντισμενο σαντουϊτς οποτε θα εγερνα αλλου την επομενη φορα
ζυμη αφρατη και ψωμωμενη, απο γεμισεις με κρεμα πολυ καλο, ο κιμας θελει ενα τονο στο μπαχαρικο του αλλα μια χαρα οπως εχει, τυρι καλο, πατατα οκ
καλες τιμες για το μεγεθος επισης, 90 λεπτα ολα, 1€ με την κρεμα
δυο γυναικες μεσα στην εξυπηρετηση, χαλαροι ρυθμοι, μια χαρα
ελαφρια υποκλιση στον λουκουλο για τη γνωριμια με ενα ενδιαφερον πιξελ της υποεκπροσωπουμενης δυτικης Σαλονικης
μεσα αισθητικη πολυχρωμου νεοπαραδοσιακου με ζωγραφιες λαϊκες στους τοιχους, συμπαθητικο.
πηραμε μεζέδια:
παπρικα σπιτικη (τελεια), πιπερια φλωρινας γεμιστη με τυρι (καλη), βραστα λαχανικα (οκ), μπατζος σαγανακι (μετριος, βγηκε σκληρος), γιγαντες με χωριατικο λουκανικο (πολυ καλο, το λουκανικο αρρωστο)
αυτα + μισολιτρο ασπρο κρασι στα 16€. τζιτζι.
θα ξαναπηγαινα χωρις δευτερη σκεψη, ειδικα καλοκαιρακι διπλα στον πλατανο
παστα σοκολατινα, εκλερ, προφιτερολ οκ, μιλφεϊγ καλο, φλογερα αρρωστη!
τιμες τα ατομικα γυρω στο διευρο
το κεφτεδακι, λουκανικο πανσετα αποδεκτα, σουβλακι κακο (στεγνο χωρις ιδιαιτερη νοστιμια).
παπρικα και τυροσαλατα εμποριου, τυπικες. ψωμι μια χαρα.
2 απο ολα + 1 λουκανικο + μιση-μιση αλοιφη + ρετσινα γεωργιαδη = 14€. εξυπηρετηση καλη και γρηγορη.
δεν ξερω αν εκατσε κατι στραβα, με βαση τα δοκιμασμενα ξεκαθαρα δεν θα ξαναπερνουσα.
φυλλο μπολικο, ενιοτε μονο τραγανο αλλα κυριως με αισθηση παραπανισιας ζυμης ειδικα σε συνδυασμο με την αρκετα απλωμενη/μειωμενη γεμιση.
διαφερει πολυ απο την εμπειρια μου στη Σαλονικη. κατω του μετριου, δεν μου αρεσε. η μεριδα στα 2€.
η ζυμη εχει λιγα φυλλα -καπως παχυτερα του συνηθισμενου και προς το σκληρο, στην τυρι ηταν ξεροψημενο και εδινε κατι η τραγανοτητα του, στην κρεμα οχι.
η γεμιση και στις 2 απλα οκ, η ποσοτητα της ομως μειωμενη και υπερισχυει το φυλλο στην εντυπωση.
μετρια στο συνολο. η μεριδα στα 2€.
το ιδιαιτερο ειναι οτι παιζει να περνας βραδυ και να τσιμπησεις κουλουρι φρεσκοψημενο κατευθειαν απ' τη λαμαρινα.
(μεσα ψηλοταβανο, ξυλινη ουαου διακοσμηση στο ταβανι, ασυνηθιστο υφος για πιταδικο θα ελεγα αλλα κολοκυθοπιτα)
δοκιμασα σουβλακι και κεμπαπ: σουβλακι με ψιλολιγνα κομματια, αρκετα μαλακο/ζουμερο και γευστικα οκ προς καλο (στη μυρωδια ειχε μια ασυνηθιστη λιπαροτητα τυπου μπεϊκον -ουδετερο σχολιο), το κεμπαπ παραηταν αφρος, αδιαφορο. οι πατατες προκατ αλλα γευστικα μια χαρα.
συχνα γινεται χαμος τα βραδια αλλα η περισταση σηκωνει αναμονες. θα ξαναπερασω για τα υπολοιπα ψητα, προς το παρον απροσμενα αξιολογο και συμπαθω φαστ φουντ σερβιρισμα με πατατες/ψωμι-πιτα στη λαδοκολλα και σαβουρωμα στον παγκο
δοκιμασα επισης μπακλαβα καρυδι (χοντροκομμενο το ξηροκαρπιο), δυστυχως αδιαφορος και οχι φρεσκος.
τιμες ~2€ το κομματι.
δοκιμασα με πατατα (καλο, ελαφρα πικαντικη γεμιση), μπεϊκον-κασερι (οκ), κιμα (γεμιση προς το στεγνο αλλα γευστικο). η ζυμη λεπτη και στις γωνιες αφρατη. τιμες γυρω στο διευρο.
θα ξαναπερνουσα να δοκιμασω το παστουρμα-κασερι
δοκιμασα με 4 τυρια, με φετα, με μανιταρι, με πατατα. αποδεκτα/οκ ολα τους, δεν με τραβηξε το ενδιαφερον καποιο. η ζυμη σε μερικα ηταν σκληρη στην κορα της. τιμες ~1.
περα απο τα κλασικα ψητα + γυρο βαζει και κεμπαπ (αυτο που λενε στη Θεσσαλια κεμπαπ -φωτο), απλος χωρος με ελαχιστα τραπεζακια, μεσα τετριμμενη διακοσμηση με πορτρετα απο παλιο ελληνικο κινηματογραφο
δυστυχως δεν εκατσε να δοκιμασω κεμπαπ, το πιτογυρο που δοκιμασα ηταν οκ με χερατη πατατα (~στο διευρω τα σαντουιτς).
αν θυμαμαι καλα ειναι ανοιχτο απο τις 6 το απογεμα μεχρι το βραδακι, σημειωνεται για προσκυνημα στο εξωτερικο τραπεζακι ενα ζεστο σουρουπο ανοιξης/καλοκαιριου (Πειραιωτικες νερατζιες για)
δοκιμασα σαντουιτς με κοντοσουβλι, μαλακο κρεας -νοστιμο, πατατα προκατ, μεγεθος οσο παιρνει μια πιτα, στα 3€.
ο χωρος οχι κατι ιδιαιτερο, κοσμος ντοπιοι και τουριστες
εχει τα βασικα κρεατικα στη σχαρα και δοκιμασαμε σουβλακι-πανσετα-κεφτεδακι.
σουβλακι μετριο, πανσετα οκ, το κεφτεδακι ηταν ενδιαφερον με τον σωστο μαϊντανο του -ενα σκαλι πανω απ' τα στεγνα και ατονα που συναντω συχνα.
ολα με καλο περασμα στα μπαχαρικα τους με ενα κλικ παραπανω τσιμπημα στο αλατι. πατατες ομοιομορφες αλλα χερατες και νοστιμες, τυροσαλατα τυπικη, ψωμι φρεσκο μπολικο.
2 κομματια απ' τα κρεατικα παραπανω με γαρνιτουρα πατατες, κρεμμυδι και σαλατα λαχανο-καροτο (φωτο), αναψυκτικο + νερο, συνολο 14€.
σερβις μια χαρα, ο ενας σερβιτορος λιγο βαρυς αλλα σωστος.
σχετικα συμπαθητικο ησυχο γωνιακο σημειο με 4-5 τραπεζια εξω.
συνολο που ικανοποιει, θα ξαναπηγαινα απροβληματιστα αλλα χωρις ιδιαιτερη επιδιωξη
πηρα με σοκολατα γαλακτος, καλουτσικο ηταν, μπολικη μεριδα, στα 2.
το μαγαζι εξωτερικα γεματο απο κοσμο αλλα χωρις την ενοχλητικη βαβουρα που παει ενιοτε μαζι.
πηραμε αντζουγιες, μανιταροκεφτεδες, μπατζο σαγανακι, ταραμα ασπρο και ενα λιτρο λευκο κρασι, στα 21€ συνολο. εξαιρωντας τους μανιταροκεφτεδες που ηταν αδιαφοροι, ολα τα αλλα ηταν οκ
ο χωρος που ειναι η κουζινα ειναι ας πουμε αφροντιστος.
ο ενας απ' τους σερβιτορους ηταν λιγο ιδιοτροπος αλλα τυπικος στην εξυπηρετηση του, τα υπολοιπα παιδια μια χαρα.
το αφεντικο με φανηκε λαϊκος τυπος αλλα ηταν ζαλισμενος εξαιτιας του πεζοδρομιακου προσκυνηματος, θα ηθελα να τον παρατηρησω σε πιο χαλαρες συνθηκες
για το φαι δεν μπορω να γενικευσω αλλα γενικα ησυχο και ωραιο σημειο με ανετες τιμες
περασα για δοκιμη με χαμηλες προσδοκιες (χωρις να '
η σφολιατα ειναι απλα οκ -το γεμιζει στην υποτεινουσα και φερνει σε σιροπιασμενη ζυμη περισσοτερο- ενω η κρεμα του πολυ γευστικη, 1€ το ενα
σχολιακι: το μαγαζι μεσα οργανωτικα ειναι λιγο χασιμο, θελει καποια προσοχη στην παρουσιαση
- acma σοκολατα και κοχυλι κακαο (0.
- παστουρμαδοπιτα, αρκετα λεπτο φυλλο, ο παστουρμας αοσμος, καλη (2.
- γκιοζλεμες με ανθοτυρο και μελι: η παρασκευη στο μαγαζι γινεται με ετοιμο συσκευασμενο φυλλο (γιουφκας) που το ζεσταινει σε μια πλακα. αναμενομενα, δεν δινει αισθηση φρεσκιας ζυμης. απλα οκ συνολικα.
σε συγκριση με την αλλη φορα που περασα, εχει κανει μια στροφη απ' τα boyoz/acma -που ηταν οι μπροσταρηδες του μαγαζιου- προς διαφορες πιτες (πατσαβουροπιτες, κρεμοπιτα, κοτοπιτα κ.
θα ηθελα να δοκιμασω πεϊνιρλι, πιτες, και αλλες γευσεις του αλλα η γενικη εντυπωση μου για τα προϊοντα ειναι πως δεν ανακυκλωνονται επαρκως ωστε να σερβιρονται κυριως της μερας.
- fougass σουσαμι (1€) και "
- true cinnamon: ωραιο γλυκισμα, μαλακη ζυμη (1.
- στρουντελ μηλο: καλο (1.
- κρουασαν σοκολατα: πολυ δυνατο, γευστικοτατη σοκολατα (1.
- sticks ελια -οκ, μπεϊκον-κασερι -οκ/καλο, πεστο -νοστιμο! (0.
- ταχινοπιτα: με σουσαμι, καλη γεμιση (1.
- banino: στικ με σοκολατα και μπανανα, καλο (1.
- mix roll: αφρατο ρολακι με σαλτσα ντοματας-κασερι-κομματακια μπεϊκον-πιπεριες, τυπικο (2.
- ρολακι με κρεμα ("
- κολοκυθοπιτα: οκ (1.
- μπριος μυρτιλο: αφρατο, εξαιρετικη γευση (2.
- papillon (παρομοιο με το πεϊνιρλι) : αυγο-μπέικον -καλο, μανιταρι -καλο, αυτο με το λουκανικο φρανκφουρτης μαλλον ανεμπνευστο, 1.
panini: κρυα σαντουιτς, φρεσκα, το ψωμακι τους -ασπρο ή ολικης- με ημισκληρη κορα.
- κρεμα τυρι-σπανακι-μορταδελα: οκ/καλο
- κρεμα τυρι-ροκα-κοτοπουλο φουαντρε: οκ/καλο
- ψητα λαχανικα-ροκα: οκ
- διαφορα μανιταρια-ροκα: πολυ καλο
- γραβιερα-παστα ελιας-ροκα: καλο, ενδιαφερων συνδυασμος
- κρεμα τυρι-καπνιστος σολωμος-σπανακι: αρκετα καλο.
οι τιμες τους ειναι ~3-5€, μπορεις να τα παρεις και μισα.
barchetta: ψιλολιγνο πεϊνιρλι, λεπτη ζυμη πασπαλισμενη εξωτερικα με σιμιγδαλι -βγαζει μια νοστιμια που δεν προσδιορισα, κοψιμο στα 3, χορταστικοτερο απ' την εντυπωση που δινει.
- κασερι-panchetta: τυπικο σετακι, καλο
- παρμεζανα-πεστο βασιλικου: αλμυρα παρμεζανας με τα αρωματα του βασιλικου, μου αρεσε πολυ!
- κιμας ("
στα 2.
scarpetta: τετραγωνη μαλακη ζυμη με σιμιγδαλι εξωτερικα, παχος 1εκ. στο 1 απ' τα 2 που δοκιμασα η σαλτσα του ηταν πολυ δροσερη και ιδιαιτερα νοστιμη.
- σαλτσα-προσουτο cotto-μοτσαρελα-ροκα-παρμεζανα-κρεμα μπαλσαμικο: πολυ καλο
- σαλτσα-μοτσαρελα-ντοματινια-καπνιστο μοσχαρι-μανιταρια-λαχανο: απλα καλο - κυριως εξαιτιας του αλλαντικου, τα ντοματινια ηταν ανοστα και το λαχανο αταιριαστο.
τιμες 3.
(barchetta και scarpetta τα κανει και εκεινη τη στιγμη αν δεν υπαρχει ετοιμο)
σερβις απο διαφορα ατομα, απο επιβεβλημενο χαμογελο μεχρι ευχαριστο, μια χαρα γενικα. με μια συγκαταβαση: οι ποδιες του προσωπικου ειναι ενιοτε πολυ λερωμενες.
συνολικα: φροντισμενη ποιοτητα, καποια πολυ γευστικα πιτοειδη, τιμες απο νορμαλ για την ποιοτητα του μεχρι τσιμπημενες για καποια ειδη.
θα ξαναπερνουσα για κρουασαν, μπριος μυρτιλο, μπαρκετα
δοκιμασα λαχανο με χοιρινο, δυσευρετο πιατο που προτιμω, γευστικα ενταξει, το ζουμακι καπως νερουλο. στο 6ευρο.
μου προεικονιστηκε ως λαϊκο μαγειρειο αλλα τελικα το συνολο του δινει μια αισθηση κηδειας (με προθεση να περιγραψω, οχι να κακοχαρακτηρισω):
χαμηλος -φυσικος- φωτισμος, νωθρο και ανεκφραστο σερβις απ' τον ιδιοκτητη, βουβαμαρα -εξαιρωντας τη μουσικη απ' το ραδιοφωνακι.
ειχα προθεση να εκτιμησω λαϊκοτητα (επηρεασμενη ισως απο την προσφατη αδερφοποιηση με το Παραδοσιακο διπλα απ' τη Μοδιανο) και να το '