Πληροφορίες
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Μέλος από 04/04/2010
Έγινε μέλος με πρόσκληση από τον χρήστη ταβερνοαλάνι
Περισσότερα στοιχεία προσεχώς :-)
Εικόνες (1914)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Τιραμισού
Μπουκατίνι αλλ' αματριτσάνα
Λαζάνια
Πιάτο ημέρας: Ταλιατέλες φρέσκες με σως με ρικότα και γκουαντσάλε και τριμμένο πεκορίνο
Συνοδευτικές πατάτες για το κότσι
Χοιρινό κότσι
Χοιρινό σνίτσελ & συνοδευτικά
Πατατόσουπα
Martinigansl ("
Kalbsrahmbeuschel (ραγού από μοσχαρίσια εντόσθια και λαχανικά σε κρεμώδη σάλτσα)
Ψωμάκια, αρωματικό βούτυρο & αγουρέλαιο
Maronireis (γλυκό με κάστανο και κρέμα σαντιγί, σερβίρεται παραδοσιακά ως επιδόρπιο τις ημέρες γύρω από τη γιορτή του Αγίου Μαρτίνου)
Σνίτσελ κοτόπουλο a la creme (αξιοπρεπές το κρέας, η σως έτσι κι έτσι, τα συνοδευτικά capelleti συμπαθητικά)
Κοτόπουλο Americain burger (στην περιγραφή στον κατάλογο περιελάμβανε και sauce hollandaise, μάλλον όμως την ξέχασαν ή την έκρυψαν πολύ καλά, γιατί το σύνολο ήταν στεγνό. Φρέσκιες και οκ οι πατατούλες)
Σαλάτα "
To Wurstelstand
Ουγγαρέζικη Dobos torta (με καραμέλα) & Αυστριακή Makova torta (με παπαρουνόσπορο)
Εξωτερικά
Εξωτερική επιγραφή
Το καφέ εξωτερικά
Προτομή του Βασιλιά του Βαλς, Γιόχαν Στράους του Νεότερου, μπροστά από το καφέ
Μεζέδες
Λουκουμάδες
Σχόλια (1030)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
https:
Γνώριζα τον ιδιοκτήτη και τη σύζυγο του (η οποία τραυματίστηκε στο τροχαίο): τα θερμά μου συλλυπητήρια σε όλη την οικογένειά του. Κι επειδή εμείς οι Κρητικοί και στη χαρά και στη λύπη πίνουμε και τραγουδούμε βάζω στη μνήμη του ετούτο δω:
https:
Τετραμελής η παρέα, καθίσαμε ένα βραδάκι καθημερινής, μετά από δική μου πρόταση (και τηλεφωνική κράτηση, που αποδείχτηκε σώφρων επιλογή). Το ένα ζευγάρι προτίμησε τα "
https:
https:
Δοκιμάσαμε κλαμπ σάντουιτς, αλμυρά και γλυκά pancakes και ήταν συμπαθητικά. Ο φραπές ήταν πολύ καλός, φτιαγμένος με Nescafe Classic (ο μοναδικός καφές που αρέσει πραγματικά στη γυναίκα μου). Τιμές λογικές.
Άσχετο μάλλον με τη φίρμα του μαγαζιού, αλλά ο Adolphe Eugène Tavernier ήταν Γάλλος ξιφομάχος που συνέγραψε το "
https:
γοητεύτηκα και από την ρετρό ατμόσφαιρα του μαγαζιού και πήρα διπλό ελληνικό στη χόβολη και σφακιανή πίτα με μέλι. Ήταν συμπαθητικά. Τιμές χαμηλότερες από αντίστοιχα κεντρικά μαγαζιά Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Το ευγενέστατο προσωπικό σε πληροφορούσε διακριτικά ότι τα τραπέζια μετά τη μία το μεσημέρι προορίζονταν για φαγητό.
Καλά όλα αυτά θα πείτε, αλλά πώς ήταν το φαγητό; Ε, λοιπόν ήταν αξιοπρεπές, χωρίς να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας: μεγάλα,
Το ελασσονίτικο είναι οκ, μέχρι να σε μπουκώσει το -αναμενόμενα- υπερβάλλον λίπος.
https:
Η γυναίκα μου, που έχει απώτερη καταγωγή από την Ήπειρο, μου επιβεβαίωσε το ότι το κλωστάρι είναι παραδοσιακό γλυκό.
https:
Σε πιθανή επόμενη επίσκεψη θα δοκιμάσω και τα θαλασσινά.
Υγ1: οι κολοκυθοκεφτέδες είναι πάντα μικροσκοπικοί και μισοκαμένοι.
Υγ2: έχω περιμένει κι εγώ κανένα μισάωρο για μερίδα γύρο, όταν έπεσαν πολλές παραγγελίες μαζεμένες από την πελατεία.
Κι έτσι, σε αυτή την ταβέρνα του Τραστέβερε, γεννήθηκε η πιο επιτυχημένη συνεργασία στην ιστορία του κινηματογράφου ανάμεσα στον σκηνοθέτη Σέρτζο Λεόνε και τον μουσικοσυνθέτη Έννιο Μορρικόνε με δημιουργήματά τους μερικά από τα εμβληματικότερα "
Λειτουργεί από το 2017 ως αναβίωση του παλαιότερου ομώνυμου εστιατορίου (και ξενοδοχείου) - ευρισκόμενου στη γωνία Neuer Markt & Donnergasse- το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς το 1945, από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τιμώντας την παράδοση του διάσημου προγόνου του σερβίρει (και) την προπολεμική σπεσιαλιτέ: βιεννέζικο σνίτσελ τηγανισμένο σε λαρδί και γαρνιρισμένο με βραστό αυγό, αντσούγιες, κάππαρη, φέτες λεμονιού, εσαλότ και μαϊντανό.
Οι τιμές είναι τσιμπημένες αλλά το γευστικό αποτέλεσμα και το αρμονικό περιβάλλον(χώρος και μουσική) σε αποζημιώνει.
Η βραδιά καρμπονάρας (είχα πάει μια φορά) έχει το γούστο της ως διαδικασία.
https:
Σας ξαναθυμίζω τη σπαρταριστή σκηνή του δικαστηρίου με τον Αυλωνίτη και τον Παπαγιαννόπουλο να δίνουν ρεσιτάλ γέλιου: https:
Φαγητό: αποδεκτό/αξιοπρεπές και σε ικανοποιητικό μέγεθος οι μερίδες (παίζει και με κρεατικά και με θαλασσινά, εμείς δοκιμάσαμε τα πρώτα)
Τοποθεσία: πλάι στο κύμα.
Εξυπηρέτηση: καλή.
Τιμές: καλές.
Απ' το Κορδελιό στο Χαρμάνκιοϊ
που συνέβη το εξής:
https:
Με τη μυζήθρα πιπεριές/με τα βραστά σαλάτα/ξυδάτα τα λουκάνικα/με πιπεριές σφουγγάτα.
Με χόντρο τους ντολμάδες τους/ είχανε καμωμένους/ τους είχαν κάνει νόστιμους /καλά μαγειρεμένους.
https:
Στα αρνητικά η υπερβολικά ακριβή τιμή για το πολύ εύγευστο χύμα κόκκινο housewine (25 ευρώ το μισόλιτρο).
Στο μεσημεριανό γεύμα δοκίμασα το Kalbsrahmbeuschel, παραδοσιακό πιάτο με μοσχαρίσια εντόσθια (πνευμόνια, καρδιές, σπλήνα, γλώσσα) εμπλουτισμένο με ζωμό γκούλας και με κρέμα γάλακτος και συνοδευόμενο με Semmelknödel. Ήταν νόστιμο αλλά αυτό που έκλεψε την παράσταση ήταν το υπέροχο Kaiserschmarrn που φάγαμε ως επιδόρπιο - ίσως το καλύτερο από όσα έχω γευτεί στη Βιέννη.
Στο δείπνο οι επιλογές ήταν κλασσικές: Ορίτζιναλ βιεννέζικο σνίτσελ (μοσχάρι) με βραστές πατάτες και ανάμεικτη σαλάτα (η οποία είχε και ένα ελαφρύ δροσιστικό dressing με βασιλικό & ελαιόλαδο), και για επιδόρπιο ζεστό Apfelstrudel με κρέμα σαντιγί.
Σε χαμηλή ένταση, σαν "
Οι εκτελέσεις των πιάτων ηταν συμπαθητικές και οι ποσότητες επαρκείς. Οι τιμές στα πρώτα πιάτα κυμαίνονται από 9 - 12 ευρώ και στα δευτερα από 14 - 22. Οι pinse τιμώνται γύρω στα 10 ευρώ. Το ένα μπουκάλι λευκο κρασί που ήπια, αφού κατάφεραν να το ανοίξουν με την τριτη προσπάθεια (θρυμματιζοταν ο φελλός) δεν το χρέωσαν στον λογαριασμό. Λίγα σπιτικά γλυκά και ο προβλεπόμενος espresso για τη χώνεψη και το δείπνο έκλεισε με εύθυμη διάθεση και κερασμένα σφηνάκια. Οι σερβιτόροι ήταν γρήγοροι και εξυπηρετικοί, με την επιθυμητή-ιταλικού στυλ - λαικοτητα και τα περιορισμένα ιταλικά μου τους άρεσαν πολύ περισσότερο από την αγγαρεία που κατά βάθος κάνουν να συνεννοουνται με τους τουρίστες στα αγγλικά.
https:
Τα γλυκά ήταν φρέσκα και ικανοποιητικά σε γεύση. Η νεο-παραδοσιακή στραπατσάδα, εντός ψωμιού brioche, (πρωινό) ήταν μια χαρά, οι αλμυρές αυγόφετες διεκπεραιωτικές, τα pankakes με σιρόπι σφενδάμου σχεδόν κλασσικά.
Η διακόσμησή του μου αρέσει, έχει πολλά στοιχεία ρετρό και σπιτικής ατμόσφαιρας. Όσο για τις τουαλέτες , επιβάλλεται μια επίσκεψη, όχι για χρήση αλλά για χάζι.