στο κατάστημα Τρυγητής
Εστιατόριο, 17ης Νοεμβρίου 12, Πυλαία, Ν. Θεσσαλονίκης
Επίσκεψη αγέλης 7 πεινασμένων ανδρών μια Παρασκευή στα κοντά.
Αυτό που αρχικά περιεγράφηκε γραφικά ως καταδρομική (δηλαδή αμφιβόλου αποτελέσματος έξοδος) κατέληξε να στεφθεί με επιτυχία.
Φάγαμε τα πάντα.
Υπήρξαν γραφικοί διάλογοι του τύπου πόσα σουτζουκάκια έχει η μερίδα …. απάντηση σερβιτόρου έχει 5 …. βάλε δύο.
Μετά από λίγο έρχεται και λέει η κουζίνα μου είπε δεν μπορεί να βάλει μερίδα με 2 σουτζουκάκια ….. φάγαμε 3-4 μερίδες.
Σε γενικές γραμμές όλα καλά, το φαγητό άνω του μέσω όρου αλλά τίποτα που θα θυμάμαι για καιρό.
Μια κολοκύθα με μπλε τυρί μάλλον την θυμάμαι και ταίριαζε με την Ραψάνη που ήπιαμε … η οποία βέβαια ήταν η πιο αδύναμη Ραψάνη που έχω πιει.
Λίστα κρασιών …. θέλει άλλη.
Σέρβις απλό, ευγενικό από νέα παιδιά. Μας αλλάζαν ποτήρια στα κρασία από μόνοι τους.
Η κουζίνα έτρεχε για να προλάβει και τα κατάφερνε καλά.
Η μουσική λίγο υπερλαική και ο χώρος ήταν γεμάτος κόσμο με αποτέλεσμα να υπάρχει μια οχλαγωγία.
Χώρος λιτός, αδιάφορος.
Τιμές 50 ευρώ το άτομο με πολύ φαΐ και ποτό.
Περάσαμε καλά.
Προτείνεται.
@NikosMIchelinJo, @All
<<…ενώ στην δεύτερη περίπτωση βρέθηκα στην θέση να απαιτήσω την απόδειξη
μετακυλώντας μου ένα είδος περιττής αμηχανίας.>>
Και εγώ έτσι έχω αισθανθεί πολλές φορές.
Ταξιδεύω συχνά σε όλο τον κόσμο, πουθενά δεν έχω δει το δικό μας το χάλι.
Στην Ισπανία πρόσφατα παρατήρησα ότι όταν πληρώνεις με κάρτα δεν έδιναν απόδειξη αν δεν ζητούσες μερικές φορές και συνειδητοποίησα ότι είναι γιατί αφού είναι ηλεκτρονική συναλλαγή γιατί να το τυπώσει.
Στην χώρα μας βέβαια είμαστε στο άλλο άκρο.
Δεν είναι μόνο ο ΦΠΑ είναι και η εφορία.
Στα Χ ευρώ λογαριασμό λοιπόν το κέρδος της φοροδιαφυγής είναι μεγάλο. Πρώτα κλέβει τον πελάτη με το ΦΠΑ που εισπράττει, μετά το κράτος με ΦΠΑ και εφορία, και στο τέλος όλους μας αφού αυτά που λείπουν τα πληρώνουμε με φορολογικές αυξήσεις που γίνονται.
Φυσικά κάνει αθέμιτο ανταγωνισμό στους ανταγωνιστές του.
Η δε απόλυτη κουτοπονηριά κερνάω ένα ξέπλυμα ηδύποτο ή ένα κάκιστο γλυκό, μια φέτα καρπούζι και μετά δεν πάω απόδειξη είναι φαινόμενο Ελληνικό που δεν το έχω δει πουθενά.
Μπορούμε να κάνουμε μεγάλη κουβέντα για τον ΦΠΑ και πως βγάζουν λεφτά και τους αυτοφοράκηδες και φορολογικούς υπεύθυνους κλπ. Μπορούμε να πούμε και για το προσωπικό και τις βάρδιες (κάρτες εργασίας) και πολλά που θα αλλάξουν το 2025/26 αλλά ας μείνουμε στα του ταβερνοχώρου και των κριτικών μας ως απλή ανταλλαγή εμπειριών και πληροφοριών.
Προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός στις κριτικές, ενώ συνειδητά ξέρω ότι δεν γίνεται.
Θα γράψω μια κριτική για ένα εστιατόριο με ψάρια που έλεγα να μην γράψω μια και αποφάσισα να μην ξαναπατήσω ποτέ. Σκεφτόμουν μάλιστα αν πρέπει να είναι λακωνική ή αναλυτική, είχα καταλήξει να ανεβάσω μια φωτογραφία μόνο. Σύντομα…..
Για το μαγαζί το Albero που ανέφερες θα παραθέσω στιχομυθία που με ενόχλησε και δεν την ανέφερα σε κριτική. Φέρνουν την πλάκα ψησίματος όπως συνηθίζουν θες δεν θες, και να τους πεις το θέλω μέτριο αυτοί θα φέρουν την πλάκα ως ιεροτελεστία και φέρνουν και βούτυρο. Μια και το κρέας που πήραμε ήταν ακριβό ζήτησα λίγο λάδι αντί για βούτυρο. Εξεπλάγην που τόλμησα να ζητήσω κάτι τέτοιο, και έφεραν ένα μικρό μπουκαλάκι λάδι που και το χρησιμοποιήσαμε. Λέει η μια εκ των μετόχων να τους πεις ότι κάνει 1.5 ευρώ το λάδι αυτό .... και το χρέωσε. Ο λογαριασμός ήταν 500+ ευρώ για παρέα 6 αντρών.
Ουδέν σχόλιο γιατί τι να πεις.....
Σημείωση - ο Λάζαρος Σμπόνιας που ήταν Maitr δεν είναι πλέον στο Albero και θα είναι σε νέο παραλιακό εστιατόριο που θα ανοίξει σύντομα.
Για το δε Clochard που ανέφερες είχα μια εμπειρία που ήταν έκπληξη. Είμασταν με ένα φιλικό ζευγάρι και μάλωνα ποιος θα πληρώσει. Πληρώνω εγώ βιαστικά και μετά από λίγο ήρθε ο σερβιτόρος που παρέλαβε το ποσό και μου έφερε πίσω ένα πενηντάρικο, πληρώσατε παραπάνω κύριε μου είπε. Το εκτίμησα.
To ότι δεν έκοψε απόδειξη με εκπλήσσει αρνητικά φυσικά και με προβληματίζει.
Καταλήγοντας η φοροδιαφυγή είναι μια μάστιγα που πρέπει να εκλείψει.
Το να πρέπει να μην κόψει αποδείξεις ένα κατάστημα για να επιβιώσει το θεωρώ κατάντια, ντροπή, για την οικονομία μας, την χώρα μας, κλπ.
Το να μην κόβει για να αισχροκερδεί συμφωνώ απόλυτα με το @ταβερνοαλάνι.
Ουδέν κρυπτόν υπό του ηλίου.
στο κατάστημα BUKA
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Frederiksberggade 21, København, [εξωτερικό]
H Κοπεγχάγη φημίζεται για τα ζαχαροπλαστεία – φούρνους της.
Τα περίφημα Danish Pastry που είναι κυρίως κρουασάν και σφολιατοειδή με μαρμελάδα, σοκολάτα κλπ.
Πολλά καταστήματα σχεδόν ένα ανά τετράγωνο το BUKA είναι αλυσίδα με 8 φούρνους.
Ότι πήραμε ήταν εξαιρετικό και θέλαμε να τα πάρουμε όλα. Γεμάτες βιτρίνες με γλυκά, κρουασάν, σάντουιτς λαχταριστά με προζυμένιο ψωμί και διάφορες γεμίσεις.
Το κρατς στο κρουασάν ακουγόταν μέχρι τον Λευκό Πύργο.
Είχα απωθημένο να ξαναπάω, είχα πάει στο εστιατόριο τους στο Λονδίνο στο Σόχο στην 77 Brewer Street το 2018 που ήταν σε ένα απίστευτο χώρο 2-3 πατώματα κάτω από την γη και μια πανύψηλη σάλα 600-800 τετραγωνικά.
Δύο υπόγειοι χώροι με έχουν εντυπωσιάσει διαχρονικά στο Λονδίνο αυτό και το παλιό Legends Club στην Old Burlington St. όπου ήταν ένα μυθικό club ίσως το καλύτερο στον κόσμο.
Mash Penthouse στην Κοπεγχάγη.
Πολυτελές εστιατόριο με θέμα την κρεατοφαγία στο ρετιρέ του ξενοδοχείου Tivoli.
Φοβερή θέα, πολύ καλό μπαρ, λίστα κρασιών με επιλογές για όλα τα βαλάντια, σέρβις επαγγελματικό και άψογο.
Έχει και μια νεαρή Ελληνίδα σερβιτόρα που ήταν υποδειγματική.
Είναι αλυσίδα με 8 εστιατόρια, πλέον έχουν μόνο ένα εκτός Δανίας στο Αμβούργο.
Εξαιρετική μουσική Jazz στα ηχεία, τα φώτα της πόλης στα πόδια σου, φαγητό εξαιρετικό τόσο το κρέας όσο και τα συνοδευτικά.
Κόστος περί τα 120 ευρώ το άτομο με 2 ποτήρια κρασί έκαστος.
@Thanasis
Και εγώ μελαγχολώ συχνά ... και αναπολώ.
Εξού και το Σέμπρικο που πρόδωσα το αγαπημένο μου Μαιτρ γιατί ο ανηψιός μου ήθελε να πάει σε κάτι <<καινούργιο>>. Οπότε τον νέο τον πήγα στο ... παλιό.
Τώρα μουσικά - αντιλαμβάνομαι την πικρία, αλλά,
22 Νοε Cayetano γέννημα θρέμα Θεσσαλονικιός (μοντέλο 1977), μένει στο Tokyo πλέον.
6 Δεκ Firewind - Gus G, βιρτουόζος, Θεσσαλονικιός (μοντέλο 1980). Τον είδα να <<ρίχνει>> την ασύνδετη κιθάρα και να παίζει τριπλέτες μέχρι κάτω όπως γλιστρούσε στο χέρι του. Στις παρτιτούρες έχει κάτι Ισοκράτες, κάτι εκπλήξεις ωραίες.
Θα είμαι εκεί.
Δυτικές Συνοικίες - Καλοκαιρινά Ραντεβού , Θεός να το συγχωρέσει το παληκάρι και να προσέχει τους δικούς του.
https://www.youtube.com/watch?v=0592ba7iVG0
Ροκ με καθαρό ήχο και στίχο να τον τραγουδάς για καιρό.
Γιάννης Παπαδόπουλος, Θεσσαλονικιός (μοντέλο 1980), τραγουδιστής των Beast in Black
στο κατάστημα Σέμπρικο
Εστιατόριο, Φράγκων 2, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πρόσφατη επίσκεψη μεσημέρι καθημερινής.
Παλαιό γνωστό εστιατόριο/γαστροταβέρνα σε εξαιρετικό σημείο.
Έχει την ιστορία του Νέα Φωλιά, Λουκάκης (Πεζόδρομος, Μούργα, +Τροφή, Άκρα), Τασιούλας (Thria, Όλυμπος Νάουσα), Radical, κλπ.
Όσο και να ακούγεται κοινότυπο πιστεύω πως από αυτό ξεκίνησε ένα κίνημα που άλλαξε τον γαστρονομικό χάρτη της Θεσσαλονίκης.
Το Σέμπρικο ήταν κάτι σαν τα πρώτα τους θρανία και ήταν μια παρέα φίλοι.
αλλά νομίζω αυτό περιγράφει καλύτερα την ιστορία που καλό είναι να ξέρουμε όλοι.
https://www.lifo.gr/tropos-zois/gefsi/h-gastronomiki-epanastasi-erhetai-apo-ti-thessaloniki
Είχα χρόνια να το επισκεφθώ.
Καλό σέρβις, καλή λίστα κρασιών, ωραίος χώρος καλό φαγητό.
Ότι πήραμε άνω του μέσου όρου.
στο κατάστημα Πσαράκι
Ψαροταβέρνα, Μητροπολίτη Γενναδίου 7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πρόσφατη επίσκεψη μεσημέρι Κυριακής.
Όπως έχω πει πρέπει να κάνουν μια γενικευμένη καθαριότητα με πολύ χλωρίνη. Μυρίζουν οι γάτες.
Ο παρακάτω παράλληλος δρόμος η Αυγερινού μοσχομυρίζει καθαριότητα.
Οι μαγαζάτορες μάλλον έχουν μεριμνήσει και είναι πεντακάθαρος κυριολεκτικά.
Όλα πολύ καλά έως άριστα, λίστα κρασιών καλή.
Πολύ δημοφιλές το ΣΚ θέλει κράτηση.
Σέρβις καλό. Τιμές αρκετά τσιμπημένες.
Παραμένει μια από τις καλύτερες επιλογές στο κέντρο για ψάρι.
Προτείνεται.
ΥΓ. Σύντομα θα έχει και πατάτες τηγανητές !
Καιρός ήταν.
Να τρώω μύδια αχνιστά και να μην έχω πατάτες …. Ιεροσυλία.
Η Αθηναϊκή ομάδα του Τανίνη Αγάπη μου ενός winebar στα Εξάρχεια ανέβηκε στην πόλη μας και άνοιξε τον Σούπερ Ιούλιο ένα μικρό winebar.
Η διακόσμηση είναι στυλ Industrial Grunge, Hipster, εναλλακτικό … μάλλον όπως το βρήκαν, με ελάχιστες προσθήκες και μια μεγάλη μπουκαρνέα (φυτό) στην μέση.
Κοινό νεολαία, νεολαία, νεολαία και κανένας θείος/γεροξούρας/φασαίος (έτσι πρέπει να με λέγανε) σαν του λόγου μου.
Επί της ουσίας, κρύα πιάτα δηλαδή τυριά αλλαντικά και μπρουσκέτες. Τίποτα ζεστό.
Τιμές τσιμπημένες για τα πιατάκια αυτά.
Κρασιά πολλά φυσικά, πορτοκαλί, θολά, αφιλτράριστα, κλπ, που είμαι ο χειρότερος για να τα κρίνω καθότι αν δεν έχει μύτη για μένα δεν είναι κρασί αλλά παράγωγο και απλά δεν … μα δεν .... υποκειμενικά.
Έχει όμως και πολλά κανονικά κρασιά.
Αξίζει μια δοκιμή, έχει μικρούς παραγωγούς και ποικιλίες που δεν έχετε ξανακούσει.
Καλό και ευγενικό σέρβις.
Μου άρεσε και το προτείνω, πήγα δύο φορές και πήρα σε ποτήρι πολλά κρασιά.
To νέο Apalou είναι δημοφιλές (θέλει κράτηση) και είναι πλέον μισό Bar και μισό Ιταλικό εστιατόριο.
Ο συνδιασμός είναι πετυχημένος. Η μόνη ένσταση είναι ότι έχει πολύ θόρυβο (μουσική, φωνές) σε επίπεδο που είναι οριακό για εστιατόριο.
Ωραία διακόσμηση πολύ ωραία επίπλωση,ωραία μπάρα, ανοικτή κουζίνα, προσεγμένος χώρος.
Ταιριαστά σερβίτσια προσοχή στην λεπτομέρεια.
Σέρβις καλό και φιλικό.
Στα του φαγητού όλα καλά αλλά χωρίς κάποιο πιάτο να ξεχωρίζει.
Η πίτσα καλή αλλά πολύ ψωμί.
Μου έμεινε η τιραμισού που είναι πολύ καλή.
Δοκιμάστηκαν σε δύο επισκέψεις σχεδόν όλα.
στο κατάστημα Voukakrato
Εστιατόριο, Καλαποθάκη 6-8, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πρόσφατη επίσκεψη.
Χώρος απλά οκ.
Φιλικό και πληθωρικό σέρβις.
Περάσαμε καλά μια παρέα ανδρών.
Πίστευα ότι το δυνατό τους μενού ήταν με βάση το κρέας, από ότι είδαμε είχαν πιο πολλά ψαρικά οπότε ξεκινήσαμε με ψαρικά.
Καλωσόρισμα με ψωμί, κρασί και … λάχανο.
Τους κοινώνησα όλους και παραλείψαμε το λάχανο.
Κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να το κάνουμε Fish and Turf οπότε στο φωτορεπορτάζ η εικόνα είναι απόλυτης κραιπάλης με ψάρια, όστρακα, κεφτεδάκια, κρέας ταλιάτα, ρακές, κρασιά και δεν ξέρω τι άλλο φάγαμε.
Ήπιαμε τον Θερμαϊκό και φάγαμε την Άρτα και τα Γιάννενα.
Όλα καλά χωρίς γευστικές εξάρσεις που να θυμάμαι κάποιο πιάτο.
Ή μάλλον θυμάμαι το γλυκό σαν πουτίγκα Κατερίνης στο τέλος – εξαιρετικό.
στο κατάστημα Κυρ Γιώργης
Ψητοπωλείο, Ζεύξιδος 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μια σταλιά στην Ζεύξιδος.
Αν περιμένετε Five Guys ... μπααα ... five βλάχοι μπορεί.
Πήρα πολλές φορές τους τελευταίους μήνες μέσω Wolt.
Ξεχώρισα τα <<Παραδοσιακά Burger>>, εμένα με μπιφτέκι κοτόπουλο μου άρεσε περισσότερο. Προτιμώ την έκδοση Δρυμός.
Μέσα στην λαίλαπα των μπεγκεράδικων είναι μια παραδοσιακή όαση.
Το λουκάνικο καλό η επιλογή των Hot Doc Τraditionel μου αρέσει και το στομάχι μου δεν χορεύει την επόμενη μέρα.
Το ψωμάκι με σουβλάκι κοτόπουλο καλό.
Μια χαρά οι σαλάτες.
Τα ψωμάκια ξενίζουν οπτικά είναι ανοιχτόχρωμα αλλά δεν είναι Bao bun ή αντίστοιχου τύπου.
Είναι ένα ψωμάκι που μου φέρνει λίγο σε άζυμο ή η μαγιά είναι απλά για να υπάρχει.
Στην αρχή ήταν λίγο ξερά και μετά από 30-40 λεπτά θρυμματιζόταν, κάτι έκαναν και τώρα έχουν καλή υγρασία και είναι πολύ νόστιμα.
Μικρό φάουλ η ρίγανη στις πατάτες μου πικρίζει μερικές φορές.
Ή θέλει καλύτερη ρίγανη ή η λάμπα UV την επηρεάζει ή κάτι άλλο συναφές.
Τιμές νορμάλ ένα τσικ προς τα πάνω.
Βέβαια πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για μεγέθη.... πέρα από την τιμή.... είναι κατηγορία μεγέθους Large.
Με ένα μπιφτέκι και ένα με σουβλάκι κοτόπουλο σκάω.
Σημείωση έτερο κατάστημα της Θεσσαλονίκης έβαλε δύο μεγέθη με σημαντικά διαφορετική τιμή.
στο κατάστημα Τσαρούχα
Πατσατζίδικο, Ολύμπου 78, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
@dokimastis
Δεν έχω ξαναφάει κάτι τέτοιο ήταν σαν από βάζο-κονσέρβα.
Το googlara και βρήκα κάτι που μοιάζει - αγκινάρες καρδιές ολόκληρες πίκλα Ισπανίας.
Σαν πιάτο απαράδεκτο.
Όλα μέτρια, κοτόπουλο BBQ έλεγαν μισό κοτόπουλο και ήρθε κομμάτια στήθος ταλιάτα με καπνιστή πάπρικα.
Μπιφτέκι … σαν βραστό.
Πέστο δεν το φάγαμε πολύ λιπαρό.
Σαλάτα καλή και πατάτες οκ.
Σέρβις πολυπληθές και ευγενικό.
Τιμές ακριβές.
Μου έκανε πολύ άσχημη εντύπωση ότι τα κλιματιστικά δεν είχαν μεν καπάκια/καλύμματα … για να τα εντάξουν στο industrial στυλ που είναι της μόδας, αλλά ήταν εμφανή τα φίλτρα τα οποία πρέπει να καθαριστούν άμεσα.
Καθόμασταν σε ένα εσωτερικό μπαλκόνι που έχουν οπότε τα είχα στα 2-3 μέτρα σχεδόν στο ύψος του ματιού.
Όλο εκεί πήγαινε το μάτι μου και η μπίχλα ήταν αδιανόητη.
στο κατάστημα Τσαρούχα
Πατσατζίδικο, Ολύμπου 78, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Παραγγέλνω αραιά βράδυνες ώρες συχνά μέσω πλατφόρμας, γιατί μετά τις 22:00 δεν υπάρχουν επιλογές για μαγειρευτά.
Οι σαλάτες καλές, γεμιστά, παστίτσιο, μπριάμ, μπιζέλια, όλα οκ, απλά μέτρια.
Αγκινάρες αλά πολίτα οι χειρότερες που έχω φάει τα τελευταία χρόνια, μάλλον από κονσέρβα ήταν οι αγκινάρες.
Το μαγαζί ειδικεύεται στις σούπες τις οποίες δεν προτιμώ οπότε δεν έχω άποψη.
Προτείνεται με αστερίσκους.
Με μπέρδεψε το Ν Αιγαίο γιατί αναφέρουν και Δωδεκάνησα αλλά όντος έτσι είναι.
Απολογούμαι.
Σε γενικές γραμμές όμως όλα είναι στον Νότο, Χαλκιδική, Β. Αιγαίο, Ήπειρος, Θεσσαλία είναι σχεδόν ανύπαρκτα τουριστικά.
@Thanasis
Σωστά βλέπουμε Χαλκιδική και νομίζουμε ότι είναι πολύ μεγάλη.
Για την ακρίβεια, η έκταση της χαλκιδικής είναι 2,918 km2 (χωρίς το 3ο πόδι), αλλά τα τουριστικά είναι, δήμος Σιθωνίας 514 km2, δήμος Κασσάνδρας 333 km2
Δηλ. 850 km2
Ρόδος. 1408 km2
Κρήτη 8336 km2
H ποσοστιαία αναντιστοιχία παραμένει γιγαντιαία.
2.3% έναντι 26 και 27%
Από πρόσφατη εμπειρία στην Ρόδο οι τιμές είναι αισθητά χαμηλότερες και πιο γήινες από την Χαλκιδική. Η δε ποιότητα πολύ ανώτερη.
Δεν έχω άποψη για Κατερίνη αλλά έχω ακούσει ότι έχουν γίνει σημαντικές ξενοδοχειακές επενδύσεις και είχε πολύ κόσμο φέτος.
Στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό – τέλειωσε το καλοκαίρι.
Στα στου ντόπιου βαλκανιζατέρ λοιπόν.
Όπως προκύπτει από τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2023 η συμμετοχή της Χαλκιδικής στον πανελλαδικό κύκλο εργασιών καταλυμάτων και υπηρεσιών εστίασης άγγιξε το 2,3%.
Τη δεύτερη θέση, μετά την Αττική (με τη συμμετοχή της στα τουριστικά έσοδα το 2023 να ανέρχεται στο 32,5%), αναφορικά με τη συνδρομή της στα τουριστικά έσοδα καταλαμβάνει η Θεσσαλονίκη (7% η συμμετοχή της επί του συνόλου).
Με απλά λόγια πάνε στα νησιά και μένουν και Αθήνα κάποιες μέρες οι οποίες έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και η Αθήνα γίνεται παγκόσμιος προορισμός.
Η μέση διάρκεια παραμονής ανά επίσκεψη είναι 6,9 διανυκτερεύσεις.
Το σύνολο του τουρισμού της χώρας για το 2023 σε χοντρά νούμερα, 33εκ αφίξεις δηλαδή πληθυσμός χώρα με τον τουρισμό 33+10=43 εκ να αναλογιστούμε τις υποδομές που έχουμε για τόσο κόσμο.
Νομίζω ούτε στην Αθήνα έχει τέτοιο εστιατόριο.
Στο Λονδίνο έχω δει παρόμοια.
Τραπέζια με εγκατάσταση για αέριο και υποδοχή για θράκα με κάρβουνα.
Πτυσσόμενες καμινάδες μπρούτζινες.
Ωραία διακόσμηση, γρήγορο σέρβις, μικρή λίστα κρασιών αλλά πολύ καλή με cocktails.
Sushi καλό και ψήσε τα μόνος σου κρεατικά και ψαρικά.
Καλό, διαδραστικό γιατί όλοι συμμετέχουν και λερώνονται.
Ψήνεις τα κρέατα, τα βάζεις σε ένα μαρουλόφυλλο αντί για πίτα, βάζεις και κάτι συνοδευτικά μάλλον άνοστα από πάνω και αυτό είναι Korean BBQ.
Είχαν και ramen ζήτησα μισή μερίδα ή κάτι μικρό να δοκιμάσω αλλά είχαν μόνο πλήρες πιάτο.
Όταν έχεις παραγγείλει την Άρτα και τα Γιάννενα και δεν προτείνουν ένα μπολάκι να δοκιμάσεις σου αφήνει μια πικρή γεύση.
Τιμές οκ, ότι βλέπετε συν δύο μπουκάλια κρασί ροζέ 225 ευρώ.
στο κατάστημα Κούκος
Μεζεδοπωλείο, Νικηφόρου Μανδηλαρά 20, Ρόδος, Ν. Δωδεκανήσου
Επίσκεψη βραδινή ώρα με κράτηση.
Ο Κούκος είναι ένα μικρό ξενοδοχείο με εστιατόριο.
Είναι πολύ όμορφο, παραδοσιακό κτήριο, διακοσμημένο με πολλά ρολόγια Κούκους εσωτερικά.
Πολύ καλό εξωτερικό χώρο σε ένα πλακόστρο πολύβουο πεζόδρομο.
Σέρβις γρήγορο και επαγγελματικό. Γρήγορη κουζίνα, φαίνεται να είναι πολύ ρονταρισμένη μηχανή.
Λίστα κρασιών οκ.
Ότι φάγαμε ήταν καλό. Δεν ήταν τίποτα που θα θυμάσαι για καιρό αλλά ήταν όλα αξιοπρεπέστατα.
Τιμές οκ.
Προτείνεται.
Έχουν δικό τους πάρκινγκ το οποίο χρεώνουν 5-6 ευρώ αν θυμάμαι καλά για 3 ώρες.
Είναι πολύ σημαντικό προσόν στην Ρόδο που δεν υπάρχει πάρκινγκ ούτε για δείγμα.
Δεν είχα ξαναπάει στην Ρόδο για διακοπές παρά μόνο για δουλειά αυθημερόν και εξεπλάγην.
Πως λένε να είσαι Θεσσαλονικιός και να μην έχεις πάει στον Λευκό Πύργο…
Να πηγαίνεις Βαρκελώνη και να ερωτεύεσαι το γοτθικό κομμάτι και να ανακαλύπτεις ότι υπάρχει τέτοιο στην Ρόδο !
Τι να πω, πανέμορφη, το παλάτι του Μάγιστρου, το ρολόι, εκκλησίες, αυλές, αρχοντικά, μαγαζάκια που θέλεις να μπεις μέσα να ψωνίσεις όχι σαν την Χαλκιδική δεν έχει…
Τουρισμός φουλ, πεντάστερα μπορεί και 70-100, μεγάλο νησί, άλλο επίπεδο.
Δεν είναι του παρόντος αλλά δεν χωράει καμιά σύγκριση με την Χαλκιδική και είναι μεγάλη κουβέντα. Ίσως στο κους κους αργότερα.
Το Nomad λοιπόν πολύ καλό, ότι πήραμε άνω του μέσου όρου και τιμές νορμάλ.
165 ευρώ ότι βλέπετε για τέσσερα άτομα με ένα μπουκάλι ροζε Idylle.
Πανέμορφη αυλή, ανοιχτό από πάνω σαν ένα παλιό κάστρο.
Ωραία μουσική, καλή λίστα κρασιών και καλό service.
στο κατάστημα Marco Polo
Εστιατόριο, Αγίου Φανουρίου 40-42, Παλιά Πόλη, Ρόδος, Ν. Δωδεκανήσου
- Το παρών δεν είναι κριτική του φαγητού -
Προσπάθεια επίσκεψης Τρίτη 6 Αυγούστου.
Τηλ. Σάββατο 3/8, το σηκώνει μια κυρία,
Κυρία>Παρακαλώ.
Εγώ>Καλησπέρα θα ήθελα να κάνω μια κράτηση για τέσσερις για τις 6/8 στις 20:00 παρακαλώ.
Κυρία>Δεν υπάρχει τίποτα ελεύθερο για τις 6/8. – Ο τόνος και η χροιά της φωνής έχει ίχνη υπεροψίας.
Εγώ>για τις 7/8 στις 20:00 παρακαλώ ;
Κυρία>Ούτε στις 7/8 δεν υπάρχει τίποτα ελεύθερο για καμιά ώρα.
Εγώ>για τις 8/8 παρακαλώ ; - Δεν αναφέρω ώρα πλέον.
Κυρία>Θωμά (ή Νίκος ή κάποιο άλλο όνομα) πάρε ένα κύριο που θέλει να κάνει κράτηση …. Την κούρασα από ότι φαίνεται.
Θωμάς>Καλησπέρα, παρακαλώ πότε θέλετε.
Εγώ>Καλησπέρα, φτάσαμε στην Πέμπτη 8/8 όπου δεν έχετε τραπέζι για τέσσερις καμιά ώρα από ότι μου είπε η κυρία. Έχετε στις 9/8
Θωμάς>Ναι στις 18:00 έχουμε.
Εγώ>Πιο αργά δεν έχετε ;
Θωμάς>Όχι.
Εγώ>Σε κάποιο άλλο ταξίδι λοιπόν που θα έρθω … ευχαριστώ γεια σας.
Δανειζόμενος από το site τους,
«
Our Restaurant
"On the other Greek islands you do not find such laughter, such humour and such intelligent company. The pleasure of dining next to the UN High Commissioner, to a journalist, to a skipper, to a bookbuster, and to a history expert. In that garden where the dim lights are a real masterpiece, an invitation to relaxation and confidence..."
>>
Ο UN High Commissioner δεν είχε την τιμή να φάει με την αφεντομουτσούνα μου στο διπλανό τραπέζι. Αντίστοιχα ούτε ο Indiana Jones (history expert), ή ο καπετάνιος του Τιτανικού κλπ.
Για τα αγγλικά no comment.
Προ μηνών ο νεαρός συνιδιοκτήτης του εστιατορίου Μαύρη Θάλασσα στην Θεσσαλονίκη (με πολλούς fans και haters) είχε κάνει ένα tiktok για το πως χειρίζεσαι την άρνηση.
Μπορείς να πεις όχι ή ναι μεν αλλά ή δεν έχω τώρα αλλά έχω τότε. Για να πουλήσεις την εμπειρία και να σέβεσαι τον πελάτη. Πολλοί τον κορόιδεψαν είχε μεγάλο δίκιο.
Από τις φωτογραφίες με τις καρέκλες σκηνοθέτου στα τραπέζια …. είχα negative feeling.
Επιβεβαιώθηκα.
Μιλάω με φίλη που έχει κατάστημα στην Ρόδο … ααα την ξέρω θες να την πάρω να σε κλείσω.
Αρνήθηκα ευγενικά.
Δεν πήγα και δεν θα πάω ποτέ.
Ποτέ μην λες ποτέ…. αν αλλάξει καρέκλες θα πάω σε επόμενο ταξίδι.
Χαλκιδική πρώτο πόδι, Χανιώτη, σωτήριο έτος 2024, Αύγουστος
Και που να πας .... part VΙ
Είπα για σίγουρα να πάω στην Πλατεία της Ανθούλας που θεωρείται εγγύηση για καλό φαγητό.
Το ήξερα σαν ένα πολύ καλό απλό ελληνικό εστιατόριο που είναι οικογενειακή επιχείρηση.
Έχω πάει πολλές φορές στο παρελθόν, είχα 3-4 χρόνια να το επισκεφτώ.
Βραβευμένο έως το 2017 από τι είδα στον κατάλογο με βραβεία Σκούφων.
Ωραία τοποθεσία σε μια γραφική πλατεία που δεν περνάνε αυτοκίνητα.
Ότι πήραμε ήταν μέτριο προς κακό. Πιπεριές τηγανητές παρατηγανισμένες με όλα τα σπόρια, κονκασέ με φλούδες χωρίς ίχνος φρέσκιας ντομάτας στη σάλτσα, μουσακάς ημερών από ψυγείο σε πήλινο που αν το φάει ξένος θα έχει χείριστη εντύπωση για τον μουσακά κλπ.
Μόνο η χωριάτικη ήταν καλή και η τηγανητή φέτα.
Πολλές επιλογές σε μαγειρευτά και της ώρας.
Γεμάτο σε βραδινή ώρα που το επισκεφθήκαμε με κράτηση.
Τιμές τσιμπημένες, άνευ απόδειξης.
Με βαριά καρδιά λόγω παρελθόντος δεν το συστήνω.
Πρέπει να ανασυνταχθούν.
Πρόσφατη επίσκεψη μεσημέρι, τέλη Ιουλίου και ενώ οι ιδιοκτήτες και σεφ δεν ήταν στο εστιατόριο.
Πήγαν διακοπές ρώτησα ευγενικά, όχι είναι στο SiΜα στην Χαλκιδική μου απάντησε η ευγενική κυρία που εκτελούσε χρέη υπεύθυνης σάλας.
Όλα εξαιρετικά προς ομολογώ έκπληξη μου που σημαίνει ότι το Μaitr και Μαργαρίτα είναι μια δυνατή ομάδα πλέον.
Φωτό συνημμένα. Και το στήσιμο σε όλα ήταν πολύ προσεγμένο.
Λεπτομέρειες όπως λίγο παραπάνω αλάτι οι λίγο πιο όξινες οι πίκλες υπάρχουν, αλλά είναι ευπρόσδεκτες μπροστά στις δημιουργικές εκπλήξεις που προσφέρουν.
στο κατάστημα SiMά
Εστιατόριο, Χανιώτη, Ν. Χαλκιδικής
Χαλκιδική πρώτο πόδι, Χανιώτη, σωτήριο έτος 2024, Αύγουστος
Και που να πας ....
Πιστολίδια, θανατηφόρα ατυχήματα σε λούνα πάρκ, παρακμιακά μπιτσόμπαρα που απορείς τι τους ταΐζει η μάνα τους και έχουν τέτοια σβέρκα, γυναίκες ντυμένες για μπουζούκια από τις 21:00, βαλκανιζατέρ παντού ….
Πήγα λοιπόν στο SIMά στο Domes Kassandra στην Χανιώτη συν γυναιξί, τέκνοις, πεθεράς, πεθερού, κουνιαδο-μπατζανάκια κλπ.
Toute la famille σε περίοδο Ολυμπιακών αγώνων.
Ξεκινώντας από το τέλος τους άρεσε όλους, πράγμα δύσκολο έως απίθανο – πεθερά speaking.
Να δανειστώ από το Glow <<gastro-concept, το SiMά. Στο τιμόνι του, συναντάμε τρεις διακεκριμένους εκπρόσωπους της ελληνικής γαστρονομικής σκηνής, τον chef Σωκράτη Μπεληγιάννη και τη Ρόη Αποίκου από το εστιατόριο “Μαιτρ και Μαργαρίτα” και τον Αλέξανδρο Μπαρμπουνάκη από το “Συν-Τροφή”>>
To Ξενοδοχείο super ανακαινισμένο, κούκλα, ωραίος χώρος φοβερή θέα ειδικά το απόγευμα.
Φαγητό ότι φάγαμε από πολύ καλό έως εξαιρετικό. Φωτό συνημμένα.
Κρασιά πολύ καλή λίστα.
Χαμόγελα από όλους και ατμόσφαιρα διακοπών.
Τον σεφ Μπαρμπουνάκη δεν τον ξέρω αλλά ο Μπεληγιάννης που ηγείται της κουζίνας - respect.
Μην περιμένετε την κουζίνα του Μαιτρ, λόγω του ξενοδοχειακού στοιχείου είναι πιο συγκρατημένοι δημιουργικά αλλά με μια λέξη – Όαση στην Χανιώτη.
Οπότε και που να πας - στο SiMά, για όσο κρατήσει, αν είστε στην περιοχή σπεύσατε.
Υπεύθυνη για όλα Cherchez la femme - η κα Αποίκου άψογη σε όλα.
στο κατάστημα Mantemi
Εστιατόριο, Ανατολικής Ρωμυλίας 47, Ελευθέριο-Κορδελιό, Ν. Θεσσαλονίκης
ΥΓ2 Για τον Χρήστο .... έναν από το Pack.
Υποσχέθηκα σε ένα φίλο που ήξερε ότι θα γράψω για την εμπειρία μας, μια αναφορά για το Faustino V Rioja.
Όταν το ήπιαμε μου λέει ΟΚ αλλά η Οινότρια γη καλύτερο μου φαίνεται. Είναι και τα δύο εξαιρετικά.
Το γούστο στο κρασί είναι καθαρά υποκειμενικό. Το εν λόγω οινοποιείο έχει μόνιμο στοκ 9 εκ μπουκάλια ώστε να μπορεί να πηδήξει χρονιές αν δεν είναι ικανοποιημένοι από την ποιότητα. Δεν υπάρχουν τέτοια μεγέθη στην Ελλάδα ακόμα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Bodegas_Faustino
Υπόψη ότι δεν είναι από τα ακριβά Rioja, το V είναι στην μεσαία κατηγορία. Τιμή στην κάβα 21e. To καλό τους είναι το Ι με τιμή στην κάβα περίπου 35e.
Το δε Le Volte είναι του οίκου Ornellaia που βγάζει το γνωστό Super Tuscan. Είναι παγκόσμιο προϊόν. Η τιμή του στην κάβα (27e).
στο κατάστημα Mantemi
Εστιατόριο, Ανατολικής Ρωμυλίας 47, Ελευθέριο-Κορδελιό, Ν. Θεσσαλονίκης
West Side Story - Μαντέμι
Ωραία διακόσμηση, καθαρό εστιατόριο, ωραία σερβίτσια, σέρβις ευγενικό, καλό, με αλλαγές σε πιάτα και ποτήρια.
Χωρίς να έχω πάει είχα εντυπωσιαστεί από τις επιλογές κρασιών και τις τιμές τους.
Ο κατάλογος κρασιών παραμένει πολύ καλός αλλά οι τιμές έχουν ανανεωθεί. Την ανέβασα για να την δείτε είναι διαφορετική από αυτήν που είχαν προ 3 μηνών (κριτική Γαργαντούα).
Την λίστα την έχουν επιμεληθεί οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου, είναι καλού μεγέθους και δυνατή. Οι τιμές νορμάλ.
Ήπιαμε Faustino Rioja V Reserva 2018 35e, Le Poete, Domaine La Fourmone 2022 37e, Le Volte dell'Ornellaia 2020 48e.
Φάγαμε κρεατικά. Όλα πολύ καλά με ελάχιστους αστερίσκους, όπως ότι οι κοπές έπρεπε να είναι ένα click πιο medium, το καρπάτσιο ήταν άνευρο γευστικά, το ψωμί άτολμο εμπορίου.
Έχουμε 3-4 εστιατόρια με καλό κρέας στην πόλη το Μαντέμι είναι εφάμιλλο των κορυφαίων.
Τιμές με αρκετό φαγητό και κρασί περί τα 50e το άτομο για παρέα 5 ατόμων.
Προτείνεται.
@nicksugar3
To Παρίσι είναι φοβερό να περάσετε τέλεια.
Nα πάτε Gallery Vivienne και γενικά στα Passages όπου έχει πολύ ωραία εστιατόρια.
Μερικές προτάσεις,
Passage Vivienne
https://en.wikipedia.org/wiki/Galerie_Vivienne
Κανα 2-3 χιλιόμετρα ! Απίστευτη αρχιτεκτονική, μαγαζάκια.
Για κρασιά έχει το http://www.caves-legrand.com/
που είναι μάλλον το καλύτερο μαγαζί κρασιών στον … πλανήτη. Έχει και by the glass.
www.racinesdespres.com
http://coinstotvino.business.site/
Vagenende
Εξαιρετικό, πας με παιδιά άνετα, το τυπικό Παρισινό πολυτελές Brasserie.
Είναι μεγάλο και είναι πολύ επαγγελματίες.
Μετά βόλτα γύρω γύρω στις στοές με τα παιδιά, έχει ωραία βόλτα στο Saint Germain.
http://www.vagenende.com/
Le Train Bleu
Μέσα στον σταθμό των τρένων της Gare de Lyon. Από το 1800.
Φοβερό περιβάλλον, χρυσά μαχαιροπίρουνα, πολύ φιλικό προσωπικό, ιδανικό για παιδιά.
http://www.le-train-bleu.com/uk/index.php
Γνωστό και από την ταινία με τον Mr Bean.
Le Georges (Centre Georges Pompidou)
Πολύ καλό για θέα και Lunch.
Ταιριάζει με βόλτα στο μουσείο Pombidou, είναι δίπλα στην Παναγία των Παρισίων.
Χαλαρό πολύ καλό για παιδιά.
http://restaurantgeorgesparis.com/fr/
Le Coq Rico
Το Βασίλειο της κότας. Πολύ καλό, και για παιδιά.
Στην Μονμάρτη ψηλά.
http://en.lecoqrico.com/
Bistro Astier
Από τα αγαπημένα μου μαγαζιά. Το original Γαλλικό Βistrot
Το προτείνω ως γνήσια Παριζιάνικη εμπειρία. Πάπια και φυσικά φουά γκρα πατέ όχι φρέσκο.
www.restaurant-astier.com
Τip
Στον πύργο του Eifell πας απόγευμα 19:00.
Ανεβαίνεις μέχρι 2ο όροφο.
Λείπουν πλέον τα απλά ή λαϊκά εστιατόρια από τους σκούφους.
Παλιά είχαμε και Κοντοσώρο, Ναουμίδη, Θωμά, Γαστοδρόμιο, Μπουκαδούρα, Χαρούπι, Γράδα, Μαύρη Θάλασσα, Μαρίνα, Clochard, κλπ. και πιο απλά.
Τα μόνα που φαινόταν απλά είναι το Ches στην Ίο .... σεφ Τσιοτίνης.... false alarm και το Grandma's επίσης στην Ίο ..... σεφ Σωτήρης Ευαγγέλου ... false alarm again.
Αντιγράψαν τα Michelin .... και δώσαν και κανένα ακόμα.
Και πολύ Sani, μα τόσο πολύ Sani πια ... ούτε σανό να τρώγαμε.
Βραβείο ***κοινού*** Βeefbar Μύκονος !
Το οποίο είναι αλυσίδα στο εξωτερικό.
Το αντίστοιχο στον Αστέρα είναι μαγαζάρα με φοβερή διακόσμηση και κρέας.... απλά.
Αλλά βραβείο κοινού, τστστσ ποιο Μονακό.....
No more comments .... μετά αρχίζουν τα Γαλλικά.
Πολλοί καλοί πλέον ξεσκούφωτοι.
Μήπως να κάνουμε δικά μας βραβεία Tavernohoros ;
Να δώσουμε τα βραβεία μας διαδικτυακά και να τα στείλουμε στα εστιατόρια.
Επιτροπή , VTP, ΘΟΥ-ΒΟΥ, Tsimp, Δοκιμαστής, Thanassis, Γιατράνκα, Piroski, ΑG ψήφος εξωτερικού, πρόεδρος ο ταβερνοαλάνι φυσικά.
.... πλάκα κάνω ... αλλά μήπως .... ;
Να δώσουμε ο καθένας 10 επιλογές σε 4-5 κατηγορίες και το αποτέλεσμα να είναι τα ετήσια βραβεία μας.
στο κατάστημα Marina
Ψαροταβέρνα, Νέα Ποτίδαια, Ν. Χαλκιδικής
Μεσημέρι Κυριακής γεμάτο από κόσμο και αρκετοί περίμεναν να αδειάσει κάποιο τραπέζι.
Προτείνεται κράτηση.
Είναι ένα παλιό εστιατόριο για ψάρι στην Ποτίδαια.
Είχα καιρό να πάω, έχει κάνει ανακαίνιση με την διακόσμηση να είναι στο ίδιο μοτίβο μιας μεγάλης σάλας με ανοιχτά χρώματα σε αποχρώσεις του λευκού και του δρύινου ξύλου.
Όμορφη διακόσμηση, καλό art de la table, πολυπληθές, καλό και ευγενικό service.
Πολύ καλή λίστα κρασιών με πραγματικά πολλές επιλογές ειδικά σε λευκά.
Γίνεται πολύ κουβέντα και προβολή στα social media, για τα πιο καλά εστιατόρια για ψάρι, νομίζω ότι ξεχνάμε την Μαρίνα.
Ότι φάγαμε ήταν πολύ καλό έως εξαιρετικό-άριστο.
Καρπάτσιο λαυράκι, ταρτάρ γαρίδας με κρέμα αβοκάντο, ντολμαδάκια, ταραμάς, κολοκυθάκια ζουλιέν, σαλάτες, πατάτες, κριθαράκι με γαρίδες, ένα μεγάλο φαγκρί τέλεια ψημένο όλα άψογα.
Μόνο οι τηγανητές πατάτες ήθελαν λίγο ακόμα στο τηγάνι.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η ταχύτητα της κουζίνας και του σέρβις, καλορυθμισμένο ρολόι.
στο κατάστημα Doragon
Λοιπά, Αγίου Κωνσταντίνου 13, Νέα Ευκαρπία, Ν. Θεσσαλονίκης
Καλό παράδεισο στον ιδιοκτήτη Απόστολο οποίος έφυγε αιφνιδίως στα πενήντα κάτι.
Το ρεπορτάζ ….
Ωραία διακόσμηση Ratatouille από την ομώνυμη ταινία που αγάπησαν μικροί και μεγάλοι και λίγο Harry Potter.
Ρομαντικό, ωραία μουσική αντίστοιχα θεματική, προτείνεται για μικρούς και μεγάλους. Μια μικρή Disneyland φτιαγμένη με μεράκι.
Το καφέ το τρέχουν (η σύζυγος) Νατάσα και τα παιδιά της. Ο ένας γιος υπεύθυνος για τα γλυκά φτιάχνει πραγματικά εντυπωσιακές τούρτες και γλυκά.
Φωτό συνημμένα.
Πρόσφατη επίσκεψη μεσημέρι Κυριακής τρία άτομα. Επειδή και παλιά μέτρια είχαμε φάει δεν το είχα στις προτεραιότητες.
Διαλέξαμε ψαρικά λόγω σαρακοστής. Αρκετές επιλογές.
Δοκιμάστηκαν αρκετά πιάτα και σχεδόν όλα ήταν μέτρια. Μόνο οι πατάτες οι οφτές ξεχώριζαν και λίγο η πατατοσαλάτα.
Δεν ήταν άσχημα ούτε στην εμφάνιση ούτε στην εκτέλεση απλά για μένα μέτρια.
Οι καραβίδες παραβρασμένες και ο ζωμός πολύ όξινος – δυσάρεστος στην γεύση.
Τα ακριβά πιάτα καραβίδες οκ είχε αρκετές αλλά το γιουβέτσι γαρίδες και ο μπακαλιάρος μπλάνκο η ποσότητα ήταν μεσαία.
Πρώτη φορά δοκίμασα και Δάκρυ του πεύκου… και δεν … ρετσίνα ίσον σαββατιανό για μένα.
Πάβλοβα πολύ εντυπωσιακή πολύ νόστιμη, αλλά μύριζε αυγουλίλα …. ήθελε περισσότερο χτύπημα/αερισμό στην μαρέγκα, λίγο τριμμένο τζίντζερ ή πιο φρέσκα αυγά.
Λίστα κρασιών μέτρια προς καλή. Στα λευκά θέλει μερικές ακόμα επιλογές.
Σέρβις ευγενικό και καλό.
Ίσως η μέρα, ίσως εμένα δεν μου ταιριάζουν οι γεύσεις τους. Κόστος περί τα 150 ευρώ. Χαμηλές πτήσεις.
@Koutmatzan
Pulao Rice, Garlic Naan (αν τρως σκόρδο ή απλό), Tikka Masala κοτόπουλο, Butter Chicken, Korma, Mandras.
Αν σας αρέσει το καυτερό πάρε λίγο καυτερό. Το πολύ είναι πάρα πολύ.
στο κατάστημα India Gate
Ξένο, Κωνσταντίνου Μελενίκου 13, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πολλαπλές παραγγελίες μέσω Wolt έχω φάει πολλά πιάτα.
Έχω φάει ινδικό σε πολύ γνωστά εστιατόρια στο Λονδίνο, στο Μπέρμιγχαμ, στην Σαγκάη κλπ.
Οι γεύσεις του είναι εξαιρετικές και με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι σχεδόν όλα είναι βαθιά νόστιμα.
Περπατώντας στην Μελενίκου το είδα μπροστά μου και εξεπλάγην.
Μέγεθος μια σταλιά, ανοιχτή πρόσοψη, δεν έχει τραπέζια εντός, μόνο μερικά έξω στο πεζοδρόμιο, 3 νέοι μάλλον ινδικής καταγωγής στην κουζίνα.
Το μέγεθος του είναι μικρότερο από τα περισσότερα μπουγατστζίδικα της πόλης (20-30 τετραγωνικά) και όμως ο κατάλογος που υποστηρίζει απαριθμεί δεκάδες πιάτα.
Προτείνεται σφόδρα.
Πάρτε και μόνο για την εμπειρία.
Για να καταλάβετε διαφορά κουλτούρας στην μαγειρική το Pilau rice που αναφέρουμε είναι και τρίχρωμο και ξεκινά το μαγείρεμα με σπετσέρικο (μιξ μπαχαρικών).
Δείτε,
https://www.youtube.com/watch?v=G8UarwiqrlY
στο κατάστημα Osteria dai Fioi
Ξένο, Λεωνίδα Ιασωνίδου 9 & Μόδη 12, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Osteria στο κέντρο της πόλης στην Ιασωνίδου.
Ανοικτό μόνο απογευματινές ώρες. Προτείνεται κράτηση καθότι μικρό.
Μικρό 8-10 τραπέζια με απλή ταπεινή παραδοσιακή Ιταλική διακόσμηση, νομίζω είδα την κιτρινο κόκκινη σημαία της Σικελίας στον τοίχο (με κεφαλή γοργόνας και τρία πόδια), με λίγα τραπέζια και μερικά στο μπαλκονάκι των καπνιστών.
Κεφάτο και ευγενικό service, καλό φαγητό 6-8/10, καλή μικρή λίστα Ιταλικών κρασιών με επιλογές σε ποτήρι.
Ξεχωρίζουν οι μπρουσκέτες που ήταν σούπερ.
Η ιδιοκτησία είναι δύο παλικάρια ο ένας στο σέρβις, ο άλλος στην κουζίνα - ερωτικοί μετανάστες από Ιταλία όπως λένε που τους έφυγε ο έρωτας και τους έμεινε η Osteria.
Απευθύνονται κυρίως σε φοιτητικό κοινό, οι μακαρονάδες είναι περίπου μισό κιλό οπότε δύσκολα παίρνεις 2η ακόμα και 4 άτομα.
Σε όλες τις παραινέσεις μου να μας κάνει 3-4 ατομικές να δοκιμάσουμε ήταν ανένδοτος, μάλλον γιατί και η κουζίνα δεν προλαβαίνει.
Φάτε σκάστε μακαρόνια all dente τα οποία ήταν οκ η αματριτσιάνα που πήραμε.
Είδα ζευγαράκια που δεν μπορούσαν να τα φάνε όλα.
Οικονομικό με φθηνά κρασιά, αν και έχει και 2-3 κρασιά 40-50 ευρώ το μπουκάλι.
στο κατάστημα feedέλ
Εστιατόριο, Κτενά 1, Αθήνα, Ν. Αττικής
Δείπνο στο Feedel Urban στο κέντρο στην Περικλέους/Κτενά.
Το Κολωνάκι είναι δίπλα και το Feedel είναι σε πολύ προνομιακό σημείο.
Πολύ κεντρικό λοιπόν σε μια μικροσκοπική πλατεία με νεραντζιές, μια μικρή εκκλησία, τραπέζια έξω και μέσα.
Ωραία διακόσμηση, όμορφα έπιπλα, μεγάλο bar, ωραίο art de la table.
Ο σεφ Γλωσσίδης Χρήστος, γνωστός από την τηλεοπτική του παρουσία στο Master chef είναι ταλαντούχος και ανέλαβε τα Feedel στην μετά Κουτσόπουλο εποχή. Ανακοίνωσε Ιανουάριο του 2024 ότι σταματά από τα Feedel.
Ο Κουτσόπουλος συνεχίζει πλέον στο δικό του μαγαζί εστίασης, το Samano Restaurant στην Αντίπαρο.
Tα Feedel ανήκουν στην Momentum group που έχει πολλά εστιατόρια, ξενοδοχεία, club μπουζούκια κλπ.
Ο νέος σεφ βγήκε κάποια στιγμή από την υπόγεια κουζίνα και χαιρέτησε τον κόσμο. Απλός, ευγενικός, σε κερδίζει με το χαμόγελο του.
Το φαγητό καλό, κάποια πιάτα οκ 6-7/10 κάποια πολύ καλά 8-9/10.
στο κατάστημα Πσαράκι
Ψαροταβέρνα, Μητροπολίτη Γενναδίου 7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πρόσφατη επίσκεψη μεσημέρι Κυριακής.
Προτείνεται κράτηση καθώς είναι ιδιαίτερα δημοφιλές το Σαββατοκύριακο.
Απλό μαγαζί με λίγα τραπέζια εντός και μερικά εξωτερικά.
Ο εξωτερικός χώρος έχει άσχημη εικόνα λόγω των παρακείμενων εγκαταλελειμμένων μαγαζιών και λόγω οσμών από γάτες. Έχει πολλές αδέσποτες γάτες.
Πρέπει να κάνουν μια γενικευμένη καθαριότητα με πολύ χλωρίνη.
Το μενού περιλαμβάνει ψαρικά και μόνο. Πρώτη ύλη υψηλής κατηγορίας από το παρακείμενο ψαροπωλείο της ίδιας ιδιοκτησίας.
Όλα πολύ καλά έως άριστα.
Η λίστα κρασιών μικρή, καλή.
Σέρβις καλό και ευγενικό. Τιμές τσιμπημένες.
Είναι μια από τις καλύτερες επιλογές στο κέντρο για ψάρι.
στο κατάστημα Marea
Εστιατόριο, Λώρη Μαργαρίτη 13 & Στρατηγού Καλλάρη 11, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ψηλές πτήσεις σε όλα.
Ψαρικά με εστιατορική εκτέλεση και παρουσίαση. Όλα καλά έως άριστα.
Λίστα κρασιών πολύ καλή.
Αυτό που έκλεψε την παράσταση ήταν το φλαμπέ γλυκό στο τέλος.
Μες την ευδαιμονία της παρέας, τα χωρατά και τα τσουγκρίσματα των ποτηριών βλέπω έναν ασημένιο δίσκο φαγητού με καπάκι ορθωμένο ψηλά από έναν σερβιτόρο να κατευθύνεται στο διπλανό τραπέζι.
Ο ιπτάμενος δίσκος προσγειώθηκε στο κέντρο του τραπεζιού το καπάκι ανασηκώθηκε και πυρ έλουσε το περιεχόμενο !
Δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήταν καθότι υπήρχαν αρκετά κορμιά μπροστά μου αλλά οι φωνές επιδοκιμασίας με έκαναν να πω στον σερβιτόρο άλλο ένα από αυτό ότι και να ήταν.
Λίγο αργότερα ήρθε ένα εντυπωσιακό τεράστιο Baba au Rum που πυρπολήθηκε μπροστά μας.
Το Grand Marnier έσβησε και οι συνδαιτημόνες μεσήλικες μαντράχαλοι το εξαφάνισαν εν ριπή οφθαλμού.
Παρουσίαση 10/10, γεύση καλή, μας φάνηκε σαν θεϊκή αλλά ποιος ενδιαφέρετε …. ήταν το κατάλληλο μαγικό υλικό σε μια όμορφη βραδιά.
στο κατάστημα Materia Prima
Bar-Restaurant, Φαλήρου 68, Κουκάκι, Αθήνα, Ν. Αττικής
Wine Bar στο Κουκάκι.
Αυτή η περιοχή έχει εξελιχθεί σε αγαπημένη μου. Οι επιλογές είναι πάρα πολλές και υψηλού επιπέδου.
Πρόσφατη επίσκεψη, λιτή διακόσμηση προς το industrial, ζεστή σάλα με λίγα τραπέζια.
Η γειτονιά του είναι πολύ δημοφιλής, με αρκετά ενδιαφέροντα όπως το Μουσείο Σύγχρονης τέχνης, εστιατόρια όπως Φάμπρικα του Ευφρόσυνου, Galina, bar όπως Bobo, Babushka, KINONO, κλπ.
Το μενού περιλαμβάνει τυριά, και λίγα πιάτα που αλλάζουν ανάλογα με την εποχή.
Φαγητό καλό, τα δε κρασιά εξαιρετικά και πολλές επιλογές για ποτήρι (Coravin).
στο κατάστημα Crats Mexican
Fast food, Εμπορικό "One Salonica", Κώττα Ρούλια 10, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Παραγγελία μέσω πλατφόρμας.
Φωτογραφίες πλατφόρμας δελεαστικές !
Λες θα φάμε καλά … φευ....
Πατάτες τηγανητές με τσένταρ και μπέικον …. οι πατάτες μαλακές λες και τις πέρασαν από φούρνο μικροκυμάτων, τσένταρ πηχτή σάλτσα έντονα πορτοκαλί προκάτ, μπέικον … βραστό μάλλον μια και δεν είχε ούτε χρώμα ούτε γεύση. 0/10
Tacos κοτόπουλο, δεν ήταν καλά ψημένο, μπουκιά και φτύσιμο. 0/10
Μπουρίτο κοτόπουλο, με buttermilk τηγανητό κοτόπουλο … κοτομπουκιές, ένα ρύζι απροσδιόριστο, γκουακαμόλε προκάτ, φασόλια, μπέικον, λίγη πρασινάδα… γεύση μια μπουκιά και φτύσιμο.
-10/10
Τορτίγια κοτόπουλο με buttermilk τηγανητό κοτόπουλο … τύπου κοτομπουκιές… 3/10
στο κατάστημα ΛΙΠάΚΙ
Ψητοπωλείο, Μαυρομιχάλη 119, Πολίχνη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δοκιμή πρόσφατα,
Πρόβειο παϊδάκι - 5/10 ποσότητα μισού κιλού σίγουρα λιγότερη.
Πρόβειο σουβλάκι - 4/10
Μπιφτεκάκι - 7/10 πολύ μικρό σαν δάχτυλο πλατύ, τα 2 τεμάχια 3.5e
Για να χορτάσουν 2 άτομα θέλουν 20-30 τεμάχια .... μάλλον πρέπει να ξαναδούν την τιμή.
Πατάτες - 8/10
Αλοιφές - 7/10
Ψημένο χωμί, πίτες Ok
Χαμηλές πτήσεις.
Όταν πήγα περί τις 21:00 για παραλαβή ήταν γεμάτο δεν είχε καρέκλα άδεια.
στο κατάστημα Girasole
Πιτσαρία, Πλατεία Ναυαρίνου 12, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Γενικά στο κέντρο οι πίτσες είναι κάπως.
Γερνάω και γίνομαι περίεργος μάλλον.
Βέβαια πίτσες έχει και πολλά είδη ... λεπτή, χοντρή, Chicago, ξυλόφουρνου κλπ.
Γενικά προτιμώ Dominos peperoni αλλά ψάχνω και κάτι άλλο ... σαν την παλιά την Ισπανική στην Σοφούλη.
Πρόσφατη δοκιμή από Girasole.
Mόνος στο σπίτι λέω θα κάνω γουρουνιά.
Δύο πίτσες μια με πεπερόνι, μια με μανιτάρια.
Γευστικά 5-6/10
Παρουσίαση -10/10
Και οι δύο ήταν κομμένες σε τρίγωνα και ήρθαν ένας αχταρμάς διαλυμένες σαν μια άμορφη μάζα.
Να πω έτυχε ;
Να πω ότι ο ντελιβαράς ήταν οδηγός F1 και στις στροφές ανέβασε πολλά G....
To κουτί ήταν από λεπτό χαρτόνι, η πίτσα λεπτή, μαλακιά και με πολύ υγρασία... ας μην την έκοβαν τελείως. Η μισή είχε κολήσει στο κουτί....
@VTP
Από όσο γνωρίζω δεν είχαν ούτε έχουν εμπειρία σε αγορές τροφίμων ούτε στην εστίαση.
Η κύρια ενασχόληση του ομίλου είναι η ένδυση.
Το δε management προέρχεται από τον τραπεζικό χώρο.
Η έλλειψη ενημέρωσης από μέσα της πόλης αλλά και της Αθήνας δείχνει ότι δεν υπάρχει τίποτα να ειπωθεί.
Στην κατηφόρα μένει μόνο να ακουστεί το μπαμ.
@all
Έκλεισε τον κύκλο του και έκλεισε και σαν κατάστημα.
Η εταιρεία ΤΡΑΤΑ είναι ναυαρχίδα της Βορείου Ελλάδος. Έχει εμπορικό σήμα το FLOCOΣ για όσους θυμούνται τις φοβερές τηλεοπτικές διαφημίσεις.
https://www.youtube.com/watch?v=RSyfkGQdwVA
Φλοοοκοςςςς, σσσρλλλουπ. Έχει χαραχθεί στην μνήμη μου.
Η προσπάθεια τους ήταν στα πλαίσια εταιρικής προβολής, για ενίσχυση του branding.
Τις συνταγές τις επιμελήθηκε ο κ. Παπουτσάκης από τα Χαρούπι, 10 τραπέζια, Φαραώ, κλπ.
Δεν μπορώ να πω ότι ήταν πολύ πετυχημένες.
Σε κάθε περίπτωση έκλεισε τον κύκλο του.
Σίγουρα το κόστος ήταν σημαντικό και αφορούσε προβολή.
Θα σημειώσω όμως ότι πολλοί ακόμα έχουν την ίδια στρατηγική στην Μοδιάνο, πχ εμφιαλωμένα νερά έχουν κατάστημα, παραγωγός αυγών έχει κατάστημα κλπ.
Πολλοί την Μοδιάνο την αντιμετώπισαν σαν περίπτερο σε έκθεση.
Η ΤΡΑΤΑ ήταν το πιο σημαντικό όνομα.
Εύχομαι στην Μοδιάνο να κάνουν πετυχημένη επανεκκίνηση.
Η εναλλακτική είναι νέος ιδιοκτήτης σχετικός με το αντικείμενο.
Η τωρινή ιδιοκτησία, απέτυχε όπως είναι προφανές εκ του αποτελέσματος.
Είχα πάρα πολλά χρόνια να το επισκεφτώ και μετά από παραίνεση φίλων πήγαμε ένα βράδυ πρόσφατα.
Τοποθεσία στην Κρήνη σε προνομιακό σημείο στην Ριβιέρα της Θεσσαλονίκης. Η περιοχή δυστυχώς είναι σε συνεχιζόμενη παρακμή με πολλά άδεια καταστήματα και εικόνα εγκατάλειψης.
Όμορφο διακριτικά πολυτελές περιβάλλον με εξωτερικό ημιυπαίθριο χώρο που επιτρέπεται το τσιγάρο.
Ωραίο art de la table.
Το μενού περιλαμβάνει πιάτα με βάση τα θαλασσινά και όλα πλην ενός φρικασέ είναι απλά πιάτα χωρίς τεχνικές.
Βασίζονται σε φρέσκια υψηλού επιπέδου πρώτη ύλη και με λιτή διαχείριση και παρουσίαση προσφέρουν πιάτα που είναι όλα άνω του μετρίου.
Από ότι φάγαμε συνοπτικά το καρπάτσιο λαβράκι ήταν εξαιρετικό, το ταρτάρ καραβίδας επίσης καλό, οι φιλεταρισμένες κουτσομούρες αδιάφορες (είναι πολύ μικρό ψάρι για να φιλεταριστεί και στο ψήσιμο στέγνωσε και 130 ευρώ το κιλό !), οι αποφλοιωμένες αχνιστές γαρίδες αδιάφορες 89 ευρώ το κιλό, αχνιστή γλώσσα πολύ καλή 83 ευρώ το κιλό, ταραμοσαλάτα οκ, μπακλαβάς αποδομημένος νόστιμος αλλά προκλητικά ακριβός στα 20 ευρώ.
Κατ’ εμέ έπρεπε το κόστος σέρβις για την θεατρική παρουσίαση του μια και το συνθέτουν στο τραπέζι να λογιστεί ως έμμεσο κόστος ώστε να μην ξεχωρίζει προκλητικά και να είναι μέρος της εμπειρίας στο εστιατόριο.
Σημειώνω ότι ειδικά για την ταραμοσαλάτα είχα μεγαλύτερες προσδοκίες βέβαια δεν είναι και από τα αγαπημένα μου (λόγω του χρώματος πρέπει να βάζουν και ένα λάδι μαϊντανού ή κάτι συναφές).
Η λίστα κρασιών μεγάλη με μεγάλα γράμματα ότι πρέπει για ανθρώπους με πρεσβυωπία.
Το μενού φαγητού διαφορετικό με μικρά γράμματα αντίθεση που ξενίζει. Μια και προσέχουν την λεπτομέρεια πρέπει να το κοιτάξουν.
Σέρβις καλό και ευγενικό αλλά θέλει δουλειά, σερβίραμε κρασί μόνοι μεταξύ μας.
Τιμές υπερβολικά υψηλές που δεν δικαιολογούνται ούτε από την πρώτη ύλη, ούτε από το σέρβις περίπου 130 ευρώ το άτομο.
Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι επειδή το εστιατόριο ήταν γεμάτο, έχουν πολυπληθές κοινό που δεν προβληματίζεται από το αντίστοιχο κόστος.
Καταλήγοντας, φάγαμε στην Ριβιέρα της Θεσσαλονίκης σε επώνυμο εστιατόριο με κόστος επώνυμου εστιατορίου της Cote d’ Azur.
Δεν δικαιολογείται το κόστος και γι’ αυτό δεν προτείνεται από εμένα.
ΥΓ. Δεν μου αρέσει να γράφω αρνητικές κριτικές. Σπάνια αναφέρω τιμές και σήμερα το έκανα. Έχουν δημιουργήσει προσδοκίες που για εμένα δεν δικαιολογούνται ακόμα. Έλπιζα να δω μαγειρικές τεχνικές, πιο εστιατορικά στησίματα με αντίστοιχα υλικά σε αυτό το κόστος.
@Δειπνολάγνος
@toy "ενημερώνω ότι στο ο #paradiso χθες στις 11:00 είχε αναμονή 30-40 λεπτά!"
Είναι Virtual Queue σκανάρεις ένα Barcode ... καινούργια κόλπα....και πας μια βόλτα ....
Αλλιώς, σαν γνήσιος Έλληνας .... ζητάς τον Giacommo - ιδιοκτήτης ή την Μαργαρίτα την γυναίκα του.... του λες ότι είσαι Έλληνας και .... σκέψου κάτι ))
Πχ το έταξες στην γυναίκα σου να την πας στο καλύτερο μπαρ του κόσμου και εχθές την πήγες στο Sips που είναι για το 2023 το καλύτερο και ήταν τόσο χάλια που σου είπε ότι θα σε χωρίσει.
Οπότε για σώσεις τον γάμο σου την πήγες στο Ν1 το 2022 και 2021, 2020.... που είσαι σίγουρος ότι θα είναι παράδεισος.
στο κατάστημα Ratanà
Εστιατόριο, Via Gaetano de Castillia, 28, Milano, [εξωτερικό]
Αποφεύγω τις αρνητικές κριτικές ειδικά για ξένα εστιατόρια που δεν υπάρχουν στον ταβερνοχώρο.
Οι λόγοι προφανείς – άμα είναι αρνητική και στο εξωτερικό δε, δεν θα πάει κανένας, είπα να αλλάξω για λίγο.
Οκτώβριος 2023, Παρασκευή βράδυ.
Michelin Guide recommended
“This lively, dynamic restaurant is in a converted building that once housed a cinema and later belonged to the railways. Top quality ingredients take pride of place here, while the pleasant outdoor area overlooking a small park is an added attraction.”
Δείτε τις συνημμένες φωτογραφίες των πιάτων και αυτές στο,
https://guide.michelin.com/gr/en/lombardia/milano/restaurant/ratana
Είναι από τις φορές που ανακαλύπτεις ότι και σε τέτοιους καταλόγους εκθειάζονται μετριότητες.
Μεγάλο εστιατόριο, ένα παραδοσιακό αυτόνομο κτήριο, με ωραίο κήπο μέσα σε ένα μεγάλο καινούργιο πάρκο στο βόρειο Μιλάνο στην περιοχή Porta Nuova.
Επισκέπτομαι το Μιλάνο συχνά τουλάχιστον ετησίως αλλά πρώτη φορά έμεινα στην Porta Nouva, την καινούργια περιοχή με τους ουρανοξύστες.
Σαν περιοχή είναι αποκάλυψη, πολύ καλά ξενοδοχεία πολύ οικονομικά, σύγχρονη πόλη 5-10 λεπτά από το κέντρο.
Το Ratana, ωραίο, όμορφη διακόσμηση, πολύ καλά κρασιά από όλη την Ιταλία αλλά το σέρβις και το φαγητό κάτω από την βάση.
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, κράτηση για τις 20:00 είμαστε εκεί στις 19:55 και μέχρι τις 20:20 κάνω κούνια στο πάρκο μπροστά με τον γιο μου …. μέχρι να ετοιμαστεί το τραπέζι.
Η σερβιτόρα που μας σέρβιρε ήταν μάλλον φοιτήτρια που έκανε part time εργασία, παντελώς άσχετη με το σέρβις. Το φαγητό προτάσεις από όλη την Ιταλία, μικρό μενού.
Το ένα δεν το έχουμε το άλλο δεν το έχουμε καταλήξαμε 3 από τους 4 να πάρουμε το ίδιο.
Οσομπούκο και πάπια οι επιλογές …. ούτε τα γλυκά το έσωναν.
Είδα και εγώ τις φωτογραφίες στο Michelin λέω θα φάμε καλά, αμ δε.
Για καφέ και κρασί ναι, για φαγητό it’s a No by me.
@VTP
Speachless ... ο νεαρός ονειρεύεται Milos ... δεν ήξερα ότι έψαχνε επενδυτή.
PR ψάχνει από ότι φαίνεται.
@All
Επιτέλους Pret A Manger και ξεκινά από Θεσσαλονίκη.
https://www.naftemporiki.gr/business/1546901/pret-a-manger-sti-thessaloniki-to-proto-katastima-stin-ellada/
Respect.
Ενημερωμένος βλέπω και στα κουτσομπολιά !
Η Cherchez la femme είναι 10 χρόνια μεγαλύτερη του και πολύ εντυπωσιακή.
Η κεφαλαιοποίηση του είναι κληρονομιά από τον παππού του ο ίδιος δηλώνει πέραν των ναυτιλιακών - restaurateur με 2 εστιατόρια. Το πρώτο μάλιστα ταβέρνα παλιά και ιστορική.
Το δεύτερο make look & be pompous.
Όπως πολύ σωστά λες το να τον βάλουν και Ν1 σεφ είναι το λιγότερο άκομψο.
Μεταξύ μας, ο προσφιλής εστιάτορας δεν κατάλαβε ποιος είναι και τι κάνει ο συνοδός της ξανθιάς. Δεν του πέρασε από το μυαλό καθόλου δε ότι μπορεί να πήγε να φάει γιατί θέλει να τον αγοράσει μελλοντικά.
Πήγαν να φάνε μόνοι τους...
Κάπως έτσι δεν πήρε το πρώτο του εστιατόριο ;
Μην του το χαλάσεις, άστον με την ανάμνηση της ξανθιάς.
Ma que bella που θα έλεγε και αυτός .... Γαλλικά δεν ξέρει.
Τα media Αθηνόραμα, FNL, είναι επιχειρήσεις και έχουν έσοδα από διαφημίσεις, σπόνσορες, EOT, εταιρείες ΗΟRECA και ποτών, κλπ.
Έμεσα ή άμεσα είναι εκ του αποτελέσματος προφανές ότι υπάρχει υποκειμενική- κατευθυνόμενη πιο σωστά προβολή συγκεκριμένων εστιατορίων.
Άποψη μου είναι ότι Μούργα, 10 τραπέζια, κλπ. που αναφέρθηκαν έχουν προκλητικά προνομιακή προβολή.
Αν δεν το είδατε, δείτε το,
https://www.fnl-guide.com/gr/el/restaurant-topics/chefs-power-list-2023/
Ο σεφ ενός από τα παραπάνω ψηφίστηκε 16ος καλύτερος σεφ στην Ελλάδα και ο Pronzato 18ος, ο Ευαγγέλου 17ος … άνευ άλλου σχολίου.
Ο Σωκράτης ο Μπεληγιάννης του Mαιτρ & Μαργαρίτα δεν χωρούσε στους 100.
Ο Αντώνης Μουστάκης του Extravaganza δεν χωρούσε στους 100.
Ο Στέργιος ο Σούσουρας λέτε να είναι συνωνυμία ;
Iδιοκτήτης στο Τριζόνι είναι ο 96ος καλύτερος σεφ και μάλιστα new entry ! No comment.
Πότε πήγε κάποιος στο Τριζόνι και τον είδε να μαγειρεύει ; Και δεν κρίνω ότι δεν ξέρει μπορεί και να ξέρει που προσωπικά αμφιβάλλω.
Πέραν της πλάκας καλό κάνουν που υπάρχουν αυτοί οι θεσμοί, θετικό το πρόσημο αλλά μερικές φορές έλεος.
ΥΓ.
Από ότι ξέρω τρώνε τζάμπα … και αυτό αμοιβή είναι.
Ανέκδοτο των εορτών.
Στην Αθήνα άνοιξε ένα καινούργιο εστιατόριο που έχει διαφημιστεί πολύ. Το είχα στην bucket list (το έβγαλα μετά από υπόδειξη φίλου που πήγε). Έχει πρόσφατη κριτική και εδώ.
Πάει ένα ζευγάρι για φαγητό σε γνωστό εστιατόριο της Θεσσαλονίκης παραγγέλλουν εκλεκτά εδέσματα και καλό κρασί, ο εστιάτορας έχει εντυπωσιαστεί από την ξανθιά κυρία που είναι πανέμορφη. Αναρωτιέται που την ξέρω, που την ξέρω….
Τον φωνάζει ο εν λόγο κύριος ξέρεις εγώ ποιος είμαι τον ρωτάει, δεν ξέρω του λέει …. γοητευμένος ο προσφιλής εστιάτορας με την ξανθιά την κοιτάει στα … μάτια. Βρε πια είναι βρε πια είναι.
Η Μενεγάκη δεν είναι, πως την λένε την άλλη…. η Σκορδά δεν είναι…. να μιλάει ο κύριος έχω ένα φοβερό καινούργιο μαγαζί με κρασάρες, με μενού από σεφ με Michelin, να έρθεις Αθήνα σε περιμένω κλπ.
Μπίρι μπίρι τζάμπα το τραπέζι ήθελε και έταζε PR.
Εξαιρετικό γούστο στην ξανθιά βέβαια.
Ρωτάω και εγώ δεν κέρασες τίποτα βρε αποτυχημένε Δον Ζουάν …
Κέρασε ένα κρασί από την καρδιά του και μια φλογερή ματιά από ότι μου είπανε άλλοι.
στο κατάστημα Anama
Εστιατόριο, Κολοκοτρώνη 10, Εύοσμος, Ν. Θεσσαλονίκης
Επίσκεψη παρέας Παρασκευή βράδυ.
Το στήσιμο του μαγαζιού είναι ωραίο, με ωραία διακόσμηση, κάτι σαν μοντέρνα χωριάτικη με ανοιχτή κουζίνα και ψησταριές.
Είναι μια αυλή στην οποία έχει εγκατασταθεί μια τέντα/σκηνή με μια οπή στην μέση ψηλά, και ισχυρός κλιματισμός. Ουσιαστικά είναι ημιυπαίθριο μεν κλειστό δε.
Το στήσιμο, το μενού, το στυλ του σέρβις, η δυνατή Ελληνική μουσική, μοιάζουν πολύ με έτερο εστιατόριο του κέντρου της πόλης.
Ότι φάγαμε ήταν καλό και άνω του μετρίου χωρίς όμως να είναι κάτι ιδιαίτερο.
Σε ένα πιάτο υπήρχε μια σημαντική αστοχία.
Στην Bavette που ήταν η πιο ακριβή επιλογή υπήρχε έντονη οσμή η οποία είχε προκληθεί επειδή μάλλον ψήθηκε σε σχάρα που είχε ψηθεί πιο πριν συκώτι ή άλλο κρέας. Τρεις στους τέσσερις της παρέας δεν το έφαγαν.
Άλλη παρασπονδία ήταν το γεγονός ότι όλα μα σχεδόν όλα ήρθαν στο τραπέζι αμέσως.
Πήγα κοντά στην κουζίνα να την δω και άκουσα την αναγγελία της παραγγελίας μας η οποία ήταν όλα τα πιάτα χωρίς διαχωρισμό σε πρώτα και κυρίως και χωρίς χρονικό διαχωρισμό.
Αποτέλεσμα ήταν να μην χωράει το τραπέζι το οποίο ήταν πολύ μεγάλο. Αν ήταν καινούργιο εστιατόριο θα έλεγα ότι είναι λάθος πρώτων ημερών, αυτό που έγινε ήταν απλά αντιμετώπιση ταβέρνας, 1-2-3-4-5 …. 10 στο 15 όλα τώρα.
Η λίστα κρασιών καλή. Σέρβις βασικό υπέρ το δέον φιλικό.
Το μεγάλο φάουλ όμως το οποίο είναι απαράδεκτο ήταν το γεγονός ότι αρκετοί κάπνιζαν.
Τουλάχιστον 3-4 κάπνιζαν πούρα και αρκετοί ηλεκτρονικά και απλά τσιγάρα.
Θα μπορούσα να πω ότι επειδή είναι μεγάλο εστιατόριο και με τρύπα στην μέση στην οροφή (περίπου 1 μέτρο) ήταν ενοχλητικό 6/10 όχι 10/10, αλλά θα πω όχι από εμένα.
Έκαναν μεγάλη επένδυση, κάνουν και βίντεο στο ΤΙΚΤΟΚ με κέφι και μπρίο αλλά αφήνουν τους θεριακλήδες να κάνουν το τσιγαράκι τους και το πουράκι τους.
Σχόλιο εδώ μια και δεν είναι εστιατόριο.
Μπουζουκλερί Ιφιγένεια στο κέντρο.
Καλεσμένος Κυριακή βράδυ.
Αδιανόητη υποκουλτούρα λόγω θαμώνων όχι λόγω μουσικής ή θεάματος.
Πρέπει οι 5/10 να κάπνιζαν.
Άντεξα τον καπνό μια ώρα από υποχρέωση.
Αυτό που δεν μπορούσα να αντέξω ούτε δευτερόλεπτο ήταν να βλέπεις το κάθε αυθάδες τσογλάνι να καπνίζει χωρίς να το ενδιαφέρει ότι απαγορεύεται ή ότι κάποιοι δεν καπνίζουν.
Με τασάκια κλπ όλα σαν τα 80-90s, ντροπή.
Θύμωσα.
ΥΓ.
Πρώην καπνιστής με 3 πακέτα στα ντουζένια μου ημερησίως.
@dokimastis
Ευχαριστώ για την διευκρίνηση. Τους ρώτησα δε να μου το εξηγήσουν κιόλας.....
Είναι από αυτές τις λέξεις/έννοιες που τις ακούς λες τις ξέρεις και τελικά τις ξέρεις λάθος.
Αντελήφθην το ανάποδο λοιπόν.
στο κατάστημα Osteria Angelino
Εστιατόριο, Via Fabio Filzi 9, Milano, [εξωτερικό]
Δύο εστιατόρια το ένα στην Ρώμη από το 1899 και ένα πιο καινούργιο στο Μιλάνο.
Εστιατόριο κεντρικό κοντά στο σταθμό τρένων Milano Centrale, σε μια περιοχή που έχουν γίνει και γίνονται μεγάλες επενδύσεις. Porta Nuova, Porta Garibaldi, γεμάτο καινούργια κτήρια, ουρανοξύστες, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, πάρκα.
Μια περιοχή βόρια του κέντρου που αξίζει και να μείνεις αλλά και να την επισκεφτείς.
Πιο καινούργια ξενοδοχεία πιο μοντέρνα πόλη.
Osteria Angelino λοιπόν, επαγγελματικό γεύμα μεσημεριανό, με πήγαν Ιταλοί που τρώνε συχνά εκεί.
Η διαφορά μεταξύ τρατορίας και οστερίας είναι ότι οι τρατορίες είναι πιο απλά μέρη όπου συνήθως δεν έχουν μενού και έχουν 2-3 πιάτα ημέρας.
Η οστερία είναι πιο επίσημο εστιατόριο. Αυτά μάλλον τα παλιά τα χρόνια…
Κουζίνα περιοχής Λάτσιο, με όλες τις παραδοσιακές συνταγές, Cacio e Pepe, Carbonara, Suppli, Carciofi (αγγινάρες), κλπ.
Καλή μικρή λίστα κρασιών, απλά πιάτα πολύ νόστιμα. Με μια λέξη ορίτζιναλ.
Σέρβις ευγενικό, κατάλογοι και στα αγγλικά.
Αν βρεθείτε στα μέρη του δοκιμάστε το.
Οικονομικό, κατάλληλο και για οικογένειες με μικρά παιδιά.
Αυτό που αρχικά περιεγράφηκε γραφικά ως καταδρομική (δηλαδή αμφιβόλου αποτελέσματος έξοδος) κατέληξε να στεφθεί με επιτυχία.
Φάγαμε τα πάντα.
Υπήρξαν γραφικοί διάλογοι του τύπου πόσα σουτζουκάκια έχει η μερίδα …. απάντηση σερβιτόρου έχει 5 …. βάλε δύο.
Μετά από λίγο έρχεται και λέει η κουζίνα μου είπε δεν μπορεί να βάλει μερίδα με 2 σουτζουκάκια ….. φάγαμε 3-4 μερίδες.
Σε γενικές γραμμές όλα καλά, το φαγητό άνω του μέσω όρου αλλά τίποτα που θα θυμάμαι για καιρό.
Μια κολοκύθα με μπλε τυρί μάλλον την θυμάμαι και ταίριαζε με την Ραψάνη που ήπιαμε … η οποία βέβαια ήταν η πιο αδύναμη Ραψάνη που έχω πιει.
Λίστα κρασιών …. θέλει άλλη.
Σέρβις απλό, ευγενικό από νέα παιδιά. Μας αλλάζαν ποτήρια στα κρασία από μόνοι τους.
Η κουζίνα έτρεχε για να προλάβει και τα κατάφερνε καλά.
Η μουσική λίγο υπερλαική και ο χώρος ήταν γεμάτος κόσμο με αποτέλεσμα να υπάρχει μια οχλαγωγία.
Χώρος λιτός, αδιάφορος.
Τιμές 50 ευρώ το άτομο με πολύ φαΐ και ποτό.
Περάσαμε καλά.
Προτείνεται.
<
μετακυλώντας μου ένα είδος περιττής αμηχανίας.
Και εγώ έτσι έχω αισθανθεί πολλές φορές.
Ταξιδεύω συχνά σε όλο τον κόσμο, πουθενά δεν έχω δει το δικό μας το χάλι.
Στην Ισπανία πρόσφατα παρατήρησα ότι όταν πληρώνεις με κάρτα δεν έδιναν απόδειξη αν δεν ζητούσες μερικές φορές και συνειδητοποίησα ότι είναι γιατί αφού είναι ηλεκτρονική συναλλαγή γιατί να το τυπώσει.
Στην χώρα μας βέβαια είμαστε στο άλλο άκρο.
Δεν είναι μόνο ο ΦΠΑ είναι και η εφορία.
Στα Χ ευρώ λογαριασμό λοιπόν το κέρδος της φοροδιαφυγής είναι μεγάλο. Πρώτα κλέβει τον πελάτη με το ΦΠΑ που εισπράττει, μετά το κράτος με ΦΠΑ και εφορία, και στο τέλος όλους μας αφού αυτά που λείπουν τα πληρώνουμε με φορολογικές αυξήσεις που γίνονται.
Φυσικά κάνει αθέμιτο ανταγωνισμό στους ανταγωνιστές του.
Η δε απόλυτη κουτοπονηριά κερνάω ένα ξέπλυμα ηδύποτο ή ένα κάκιστο γλυκό, μια φέτα καρπούζι και μετά δεν πάω απόδειξη είναι φαινόμενο Ελληνικό που δεν το έχω δει πουθενά.
Μπορούμε να κάνουμε μεγάλη κουβέντα για τον ΦΠΑ και πως βγάζουν λεφτά και τους αυτοφοράκηδες και φορολογικούς υπεύθυνους κλπ. Μπορούμε να πούμε και για το προσωπικό και τις βάρδιες (κάρτες εργασίας) και πολλά που θα αλλάξουν το 2025/26 αλλά ας μείνουμε στα του ταβερνοχώρου και των κριτικών μας ως απλή ανταλλαγή εμπειριών και πληροφοριών.
Προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός στις κριτικές, ενώ συνειδητά ξέρω ότι δεν γίνεται.
Θα γράψω μια κριτική για ένα εστιατόριο με ψάρια που έλεγα να μην γράψω μια και αποφάσισα να μην ξαναπατήσω ποτέ. Σκεφτόμουν μάλιστα αν πρέπει να είναι λακωνική ή αναλυτική, είχα καταλήξει να ανεβάσω μια φωτογραφία μόνο. Σύντομα…..
Για το μαγαζί το Albero που ανέφερες θα παραθέσω στιχομυθία που με ενόχλησε και δεν την ανέφερα σε κριτική. Φέρνουν την πλάκα ψησίματος όπως συνηθίζουν θες δεν θες, και να τους πεις το θέλω μέτριο αυτοί θα φέρουν την πλάκα ως ιεροτελεστία και φέρνουν και βούτυρο. Μια και το κρέας που πήραμε ήταν ακριβό ζήτησα λίγο λάδι αντί για βούτυρο. Εξεπλάγην που τόλμησα να ζητήσω κάτι τέτοιο, και έφεραν ένα μικρό μπουκαλάκι λάδι που και το χρησιμοποιήσαμε. Λέει η μια εκ των μετόχων να τους πεις ότι κάνει 1.
Ουδέν σχόλιο γιατί τι να πεις.....
Σημείωση - ο Λάζαρος Σμπόνιας που ήταν Maitr δεν είναι πλέον στο Albero και θα είναι σε νέο παραλιακό εστιατόριο που θα ανοίξει σύντομα.
Για το δε Clochard που ανέφερες είχα μια εμπειρία που ήταν έκπληξη. Είμασταν με ένα φιλικό ζευγάρι και μάλωνα ποιος θα πληρώσει. Πληρώνω εγώ βιαστικά και μετά από λίγο ήρθε ο σερβιτόρος που παρέλαβε το ποσό και μου έφερε πίσω ένα πενηντάρικο, πληρώσατε παραπάνω κύριε μου είπε. Το εκτίμησα.
To ότι δεν έκοψε απόδειξη με εκπλήσσει αρνητικά φυσικά και με προβληματίζει.
Καταλήγοντας η φοροδιαφυγή είναι μια μάστιγα που πρέπει να εκλείψει.
Το να πρέπει να μην κόψει αποδείξεις ένα κατάστημα για να επιβιώσει το θεωρώ κατάντια, ντροπή, για την οικονομία μας, την χώρα μας, κλπ.
Το να μην κόβει για να αισχροκερδεί συμφωνώ απόλυτα με το @ταβερνοαλάνι.
Ουδέν κρυπτόν υπό του ηλίου.
Τα περίφημα Danish Pastry που είναι κυρίως κρουασάν και σφολιατοειδή με μαρμελάδα, σοκολάτα κλπ.
Πολλά καταστήματα σχεδόν ένα ανά τετράγωνο το BUKA είναι αλυσίδα με 8 φούρνους.
Ότι πήραμε ήταν εξαιρετικό και θέλαμε να τα πάρουμε όλα. Γεμάτες βιτρίνες με γλυκά, κρουασάν, σάντουιτς λαχταριστά με προζυμένιο ψωμί και διάφορες γεμίσεις.
Το κρατς στο κρουασάν ακουγόταν μέχρι τον Λευκό Πύργο.
Προτείνεται.
Από τα λίγα που μένουν ανοιχτά μέχρι αργά κοντά στην όπερα ενδείκνυται για δείπνο μετά από παράσταση.
Ανοιχτή κουζίνα με πολυπληθές προσωπικό.
Νεανικό κοινό κυρίως και μεγάλες παρέες.
Ωραία διακόσμηση, μεγάλο bar, καλό φαγητό όλα άνω του μετρίου χωρίς κάτι να ξεχωρίζει.
Σέρβις ψυχρό και τυπικό.
Τιμές καλές περί τα 50 ευρώ το άτομο με 2 μπίρες και 2 ποτήρια κρασί.
Σημειώνω ότι η Κοπεγχάγη είναι πανάκριβη στα πάντα.
Προτείνεται.
Δύο υπόγειοι χώροι με έχουν εντυπωσιάσει διαχρονικά στο Λονδίνο αυτό και το παλιό Legends Club στην Old Burlington St. όπου ήταν ένα μυθικό club ίσως το καλύτερο στον κόσμο.
Mash Penthouse στην Κοπεγχάγη.
Πολυτελές εστιατόριο με θέμα την κρεατοφαγία στο ρετιρέ του ξενοδοχείου Tivoli.
Φοβερή θέα, πολύ καλό μπαρ, λίστα κρασιών με επιλογές για όλα τα βαλάντια, σέρβις επαγγελματικό και άψογο.
Έχει και μια νεαρή Ελληνίδα σερβιτόρα που ήταν υποδειγματική.
Είναι αλυσίδα με 8 εστιατόρια, πλέον έχουν μόνο ένα εκτός Δανίας στο Αμβούργο.
Εξαιρετική μουσική Jazz στα ηχεία, τα φώτα της πόλης στα πόδια σου, φαγητό εξαιρετικό τόσο το κρέας όσο και τα συνοδευτικά.
Κόστος περί τα 120 ευρώ το άτομο με 2 ποτήρια κρασί έκαστος.
Προτείνεται.
Και εγώ μελαγχολώ συχνά ... και αναπολώ.
Εξού και το Σέμπρικο που πρόδωσα το αγαπημένο μου Μαιτρ γιατί ο ανηψιός μου ήθελε να πάει σε κάτι <
Τώρα μουσικά - αντιλαμβάνομαι την πικρία, αλλά,
22 Νοε Cayetano γέννημα θρέμα Θεσσαλονικιός (μοντέλο 1977), μένει στο Tokyo πλέον.
6 Δεκ Firewind - Gus G, βιρτουόζος, Θεσσαλονικιός (μοντέλο 1980). Τον είδα να <
Θα είμαι εκεί.
Δυτικές Συνοικίες - Καλοκαιρινά Ραντεβού , Θεός να το συγχωρέσει το παληκάρι και να προσέχει τους δικούς του.
https:
Ροκ με καθαρό ήχο και στίχο να τον τραγουδάς για καιρό.
Γιάννης Παπαδόπουλος, Θεσσαλονικιός (μοντέλο 1980), τραγουδιστής των Beast in Black
Ατομικά Τιμόθεος Πέτριν βιολοντσέλο 24 ετών, Οδυσσέας Τσακαλίδης βιολί 15 ετών κλπ.
Νέο Σαβόπουλο δεν έχουμε αλλά κάτι γίνεται.
Blues Wire.... τι θυμάμαι και εγώ.
Αρκετά με την μουσική και το φαί
Εδώ ο Ηρακλής είναι στην Β ... και δεν βλέπω να ανεβαίνει φέτος....
Θα γράψω κριτική για τους Φούρνους Βενέτη.
Απροπό έχουν εξαιρετικό τσουρέκι.
Να είστε όλοι καλά.
Παλαιό γνωστό εστιατόριο/γαστροταβέρνα σε εξαιρετικό σημείο.
Έχει την ιστορία του Νέα Φωλιά, Λουκάκης (Πεζόδρομος, Μούργα, +Τροφή, Άκρα), Τασιούλας (Thria, Όλυμπος Νάουσα), Radical, κλπ.
Όσο και να ακούγεται κοινότυπο πιστεύω πως από αυτό ξεκίνησε ένα κίνημα που άλλαξε τον γαστρονομικό χάρτη της Θεσσαλονίκης.
Το Σέμπρικο ήταν κάτι σαν τα πρώτα τους θρανία και ήταν μια παρέα φίλοι.
Βρήκα αυτό,
https:
αλλά νομίζω αυτό περιγράφει καλύτερα την ιστορία που καλό είναι να ξέρουμε όλοι.
https:
Είχα χρόνια να το επισκεφθώ.
Καλό σέρβις, καλή λίστα κρασιών, ωραίος χώρος καλό φαγητό.
Ότι πήραμε άνω του μέσου όρου.
Τιμές νορμάλ.
Τίμιο, προτείνεται.
Όπως έχω πει πρέπει να κάνουν μια γενικευμένη καθαριότητα με πολύ χλωρίνη. Μυρίζουν οι γάτες.
Ο παρακάτω παράλληλος δρόμος η Αυγερινού μοσχομυρίζει καθαριότητα.
Οι μαγαζάτορες μάλλον έχουν μεριμνήσει και είναι πεντακάθαρος κυριολεκτικά.
Όλα πολύ καλά έως άριστα, λίστα κρασιών καλή.
Πολύ δημοφιλές το ΣΚ θέλει κράτηση.
Σέρβις καλό. Τιμές αρκετά τσιμπημένες.
Παραμένει μια από τις καλύτερες επιλογές στο κέντρο για ψάρι.
Προτείνεται.
ΥΓ. Σύντομα θα έχει και πατάτες τηγανητές !
Καιρός ήταν.
Να τρώω μύδια αχνιστά και να μην έχω πατάτες …. Ιεροσυλία.
Η διακόσμηση είναι στυλ Industrial Grunge, Hipster, εναλλακτικό … μάλλον όπως το βρήκαν, με ελάχιστες προσθήκες και μια μεγάλη μπουκαρνέα (φυτό) στην μέση.
Κοινό νεολαία, νεολαία, νεολαία και κανένας θείος/γεροξούρας/φασαίος (έτσι πρέπει να με λέγανε) σαν του λόγου μου.
Επί της ουσίας, κρύα πιάτα δηλαδή τυριά αλλαντικά και μπρουσκέτες. Τίποτα ζεστό.
Τιμές τσιμπημένες για τα πιατάκια αυτά.
Κρασιά πολλά φυσικά, πορτοκαλί, θολά, αφιλτράριστα, κλπ, που είμαι ο χειρότερος για να τα κρίνω καθότι αν δεν έχει μύτη για μένα δεν είναι κρασί αλλά παράγωγο και απλά δεν … μα δεν .... υποκειμενικά.
Έχει όμως και πολλά κανονικά κρασιά.
Αξίζει μια δοκιμή, έχει μικρούς παραγωγούς και ποικιλίες που δεν έχετε ξανακούσει.
Καλό και ευγενικό σέρβις.
Μου άρεσε και το προτείνω, πήγα δύο φορές και πήρα σε ποτήρι πολλά κρασιά.
Ο συνδιασμός είναι πετυχημένος. Η μόνη ένσταση είναι ότι έχει πολύ θόρυβο (μουσική, φωνές) σε επίπεδο που είναι οριακό για εστιατόριο.
Ωραία διακόσμηση πολύ ωραία επίπλωση,
Ταιριαστά σερβίτσια προσοχή στην λεπτομέρεια.
Σέρβις καλό και φιλικό.
Στα του φαγητού όλα καλά αλλά χωρίς κάποιο πιάτο να ξεχωρίζει.
Η πίτσα καλή αλλά πολύ ψωμί.
Μου έμεινε η τιραμισού που είναι πολύ καλή.
Δοκιμάστηκαν σε δύο επισκέψεις σχεδόν όλα.
Λίστα κρασιών καλή.
Τιμές τσιμπημένες.
Προτείνεται.
Πάμε δυνατά άλλη μια χρονιά μέχρι να καλοκαιριάσει.
Όλα τέλεια. Εμβληματικό πιάτο το Iberico Pluma.
Στην Ισπανία δεν έχω φάει τέτοιο χοιρινό.
Μόνη ένσταση ότι ζορίζεσαι να βρεις τραπέζι πλέον.
Κρασιά όπως πάντα super.
Χώρος απλά οκ.
Φιλικό και πληθωρικό σέρβις.
Περάσαμε καλά μια παρέα ανδρών.
Πίστευα ότι το δυνατό τους μενού ήταν με βάση το κρέας, από ότι είδαμε είχαν πιο πολλά ψαρικά οπότε ξεκινήσαμε με ψαρικά.
Καλωσόρισμα με ψωμί, κρασί και … λάχανο.
Τους κοινώνησα όλους και παραλείψαμε το λάχανο.
Κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να το κάνουμε Fish and Turf οπότε στο φωτορεπορτάζ η εικόνα είναι απόλυτης κραιπάλης με ψάρια, όστρακα, κεφτεδάκια, κρέας ταλιάτα, ρακές, κρασιά και δεν ξέρω τι άλλο φάγαμε.
Ήπιαμε τον Θερμαϊκό και φάγαμε την Άρτα και τα Γιάννενα.
Όλα καλά χωρίς γευστικές εξάρσεις που να θυμάμαι κάποιο πιάτο.
Ή μάλλον θυμάμαι το γλυκό σαν πουτίγκα Κατερίνης στο τέλος – εξαιρετικό.
Προτείνεται.
Ανήκει σε αλυσίδα με αρκετά εστιατόρια στην Ολλανδία.
Γεμάτο από νεανικό κοινό. Τιμές μέτριες προς ψηλές.
Είχα καιρό να φάω καλό Ταιλανδέζικο curry.
Προτείνεται.
Φάγαμε κρέας που ήταν πολύ καλό και ήπιαμε μια κρασάρα, 19 Niepoort Vertente, Touriga Franca,
Αν ποτέ περνάτε από εκεί προτείνεται.
Έχει χάζι να βλέπεις τους Ολλανδούς να παίζουν γκολφ ενώ βρέχει.
Το επισκέφθηκα για επαγγελματικό δείπνο.
Ιδιαίτερη πολυτελής διακόσμηση αστικού τύπου old money - old fashion.
Σε πάροδο σε έναν μικρό πεζόδρομο στον πιο κεντρικό εμπορικό δρόμο της Βαρκελώνης.
Εστιατόριο με θαλασσινά και κρέας.
Μάλλον πιο δυνατό στα ψαρικά με πολλές επιλογές και σε όστρακα.
Τιμές νορμάλ για το επίπεδο (2 άτομα <
Το Bar στον πάνω όροφο είναι εξαιρετικό.
Προτείνεται.
Ίδιο και απαράλλακτο με όλα τα άλλα 5 Guys.
Πατάτες ΠΟΠ από τοπικούς Ισπανούς παραγωγούς πολύ καλές.
Αράπικα φιστίκια τζάμπα όσα θες ... Marketing για να δείχνουν ότι τηγανίζουν σε φιστικέλαιο.
Ηοt Dog, Burger, πατάτες πολύ καλά αλλά 27 ευρώ.
10.
5.
7 το Hot Dog
3.
τα υπόλοιπα φόροι.
Από κόσμο προσκύνημα.
Αν περιμένετε Five Guys ... μπααα ... five βλάχοι μπορεί.
Πήρα πολλές φορές τους τελευταίους μήνες μέσω Wolt.
Ξεχώρισα τα <
Μέσα στην λαίλαπα των μπεγκεράδικων είναι μια παραδοσιακή όαση.
Το λουκάνικο καλό η επιλογή των Hot Doc Τraditionel μου αρέσει και το στομάχι μου δεν χορεύει την επόμενη μέρα.
Το ψωμάκι με σουβλάκι κοτόπουλο καλό.
Μια χαρά οι σαλάτες.
Τα ψωμάκια ξενίζουν οπτικά είναι ανοιχτόχρωμα αλλά δεν είναι Bao bun ή αντίστοιχου τύπου.
Είναι ένα ψωμάκι που μου φέρνει λίγο σε άζυμο ή η μαγιά είναι απλά για να υπάρχει.
Στην αρχή ήταν λίγο ξερά και μετά από 30-40 λεπτά θρυμματιζόταν, κάτι έκαναν και τώρα έχουν καλή υγρασία και είναι πολύ νόστιμα.
Μικρό φάουλ η ρίγανη στις πατάτες μου πικρίζει μερικές φορές.
Ή θέλει καλύτερη ρίγανη ή η λάμπα UV την επηρεάζει ή κάτι άλλο συναφές.
Τιμές νορμάλ ένα τσικ προς τα πάνω.
Βέβαια πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για μεγέθη.... πέρα από την τιμή.... είναι κατηγορία μεγέθους Large.
Με ένα μπιφτέκι και ένα με σουβλάκι κοτόπουλο σκάω.
Σημείωση έτερο κατάστημα της Θεσσαλονίκης έβαλε δύο μεγέθη με σημαντικά διαφορετική τιμή.
Προτείνεται.
Δεν έχω ξαναφάει κάτι τέτοιο ήταν σαν από βάζο-κονσέρβα.
Το googlara και βρήκα κάτι που μοιάζει - αγκινάρες καρδιές ολόκληρες πίκλα Ισπανίας.
Σαν πιάτο απαράδεκτο.
Μικρή τρατορία, 10-15 τραπέζια, πολύ γραφική σε όμορφο σημείο στην Βενετία.
Τιμές νορμάλ (20-30 euro με κρασί), απλά πιάτα όλα καλά αλλά τίποτα wow πλην της τιραμισού που ήταν εξαιρετική.
Δοκίμασα και το εμβληματικό πιάτο της Βενετίας μακαρόνια με μελάνι σουπιάς και σουπιές… απλά οκ.
Καλή λίστα κρασιών με τιμές πολύ καλές.
Φωτό συνημμένα, βάζω και μια από το Internet να δείτε τι γραφική είναι με το φως της ημέρας.
Θυμάμαι και την Κύπρια φοιτήτρια (πολύ ευγενική με γλυκό χαμόγελο) σερβιτόρα.
Προτείνεται.
Όλα μέτρια, κοτόπουλο BBQ έλεγαν μισό κοτόπουλο και ήρθε κομμάτια στήθος ταλιάτα με καπνιστή πάπρικα.
Μπιφτέκι … σαν βραστό.
Πέστο δεν το φάγαμε πολύ λιπαρό.
Σαλάτα καλή και πατάτες οκ.
Σέρβις πολυπληθές και ευγενικό.
Τιμές ακριβές.
Μου έκανε πολύ άσχημη εντύπωση ότι τα κλιματιστικά δεν είχαν μεν καπάκια/καλύμματα … για να τα εντάξουν στο industrial στυλ που είναι της μόδας, αλλά ήταν εμφανή τα φίλτρα τα οποία πρέπει να καθαριστούν άμεσα.
Καθόμασταν σε ένα εσωτερικό μπαλκόνι που έχουν οπότε τα είχα στα 2-3 μέτρα σχεδόν στο ύψος του ματιού.
Όλο εκεί πήγαινε το μάτι μου και η μπίχλα ήταν αδιανόητη.
Δεν προτείνεται.
Ωραίος χώρος, ζωντανός, καλή μουσική, γεμάτο κόσμο Σάββατο βράδυ.
Καλό μπαρ, μέτριο σούσι .
Προτείνεται για ποτό.
Οι σαλάτες καλές, γεμιστά, παστίτσιο, μπριάμ, μπιζέλια, όλα οκ, απλά μέτρια.
Αγκινάρες αλά πολίτα οι χειρότερες που έχω φάει τα τελευταία χρόνια, μάλλον από κονσέρβα ήταν οι αγκινάρες.
Το μαγαζί ειδικεύεται στις σούπες τις οποίες δεν προτιμώ οπότε δεν έχω άποψη.
Προτείνεται με αστερίσκους.
Σε γενικές γραμμές είναι καλό.
Φρέσκες σαλάτες, πολύ καλά ρεβίθια, καλοί γίγαντες, τσιπούρες φιλεταρισμένες, καλό μπιφτέκι κοτόπουλο, μέτριο μπριάμ.
Δεν έχω φάει κάτι κακό αλλά ούτε και κάτι wow.
Προτείνεται.
Απολογούμαι.
Σε γενικές γραμμές όμως όλα είναι στον Νότο, Χαλκιδική, Β. Αιγαίο, Ήπειρος, Θεσσαλία είναι σχεδόν ανύπαρκτα τουριστικά.
Σωστά βλέπουμε Χαλκιδική και νομίζουμε ότι είναι πολύ μεγάλη.
Για την ακρίβεια, η έκταση της χαλκιδικής είναι 2,
Δηλ. 850 km2
Ρόδος. 1408 km2
Κρήτη 8336 km2
H ποσοστιαία αναντιστοιχία παραμένει γιγαντιαία.
2.
Από πρόσφατη εμπειρία στην Ρόδο οι τιμές είναι αισθητά χαμηλότερες και πιο γήινες από την Χαλκιδική. Η δε ποιότητα πολύ ανώτερη.
Δεν έχω άποψη για Κατερίνη αλλά έχω ακούσει ότι έχουν γίνει σημαντικές ξενοδοχειακές επενδύσεις και είχε πολύ κόσμο φέτος.
Στα στου ντόπιου βαλκανιζατέρ λοιπόν.
Όπως προκύπτει από τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2023 η συμμετοχή της Χαλκιδικής στον πανελλαδικό κύκλο εργασιών καταλυμάτων και υπηρεσιών εστίασης άγγιξε το 2,
Τη δεύτερη θέση, μετά την Αττική (με τη συμμετοχή της στα τουριστικά έσοδα το 2023 να ανέρχεται στο 32,
Με απλά λόγια πάνε στα νησιά και μένουν και Αθήνα κάποιες μέρες οι οποίες έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και η Αθήνα γίνεται παγκόσμιος προορισμός.
Η μέση διάρκεια παραμονής ανά επίσκεψη είναι 6,
Πηγή
Πόσο συνεισφέρουν Θεσσαλονίκη και Χαλκιδική στα τουριστικά έσοδα της Ελλάδας
https:
Ποιος πάει πού; Πόσο μένει; Πόσα ξοδεύει;
https:
Το σύνολο του τουρισμού της χώρας για το 2023 σε χοντρά νούμερα, 33εκ αφίξεις δηλαδή πληθυσμός χώρα με τον τουρισμό 33+10=43 εκ να αναλογιστούμε τις υποδομές που έχουμε για τόσο κόσμο.
Πηγή
https:
Βλέπουμε πολλά αλλά θα σταθώ στο ότι το <
Με 2.
Πρέπει να αλλάξουν πολλά.
Να αγιοποιηθεί ο Ταξιάρχης μπας και σαν τον Άγιο Ραφαήλ αποκτήσει θρησκευτικό τουρισμό ;
Nα γίνει αεροδρόμιο στον Άγιο Μάμμα ;
Nα γίνει golf ή να δημιουργηθεί ζώνης απόλυτης ασυδοσίας σε στυλ Φαληράκι, Λαγανά, Μάλια, Κάβο, Άγια Νάπα, κλπ.
Σε αντιδιαστολή Ν Αιγαίο (Ρόδος) 27%, Κρήτη (26%).
Είναι πιο μεγάλες γεωγραφικά περιοχές ; Έχουν πιο μορφωμένους κατοίκους ;
80-100 πεντάστερα η Ρόδος.
Δεν θα πω τίποτα άλλο…
Παρασκευή σήμερα και άλλη μια εβδομάδα δεν νιώθω Ευρωπαίος.
Καλό βροχερό ΣΚ με υγεία.
Διακόσμηση minimal industrial που δεν είναι άσχημο αλλά απλά αδιάφορο.
Στυλ γαστροταβέρνας θα το ονόμαζα που είναι και της μόδας.
Λίστα κρασιών καλή με αρκετές επιλογές, σέρβις ευγενικό καλό.
Φαγητό κάποια μέτρια κάποια καλά σε γενικές γραμμές θετικό πρόσημο.
Τιμές καλές.
Προτείνεται.
Ωραία τα πιάτα σε στήσιμο και γευστικά απλά ok, σηκώνει βελτίωση στο φαγητό.
Προτείνεται λόγω ωραίας τοποθεσίας στον πεζόδρομο, για κρασί και τσίμπημα.
Ωραίος χώρος.
Όλα μέτρια και οκ. Φωτό συνημμένα.
Σέρβις καλό.
Τιμές προς υψηλές.
Προτείνεται για ποτό, μουσική και ελαφρύ τσίμπημα.
Το περιβάλλον, η τοποθεσία είναι εξαιρετικά για καφέ, γεύμα, δείπνο, ποτό.
Εξαιρετικό σέρβις από την Μαιτρ κα Αντωνία.
Προτείνεται.
Xenaki πλέον ο κος Ηλίας και ο αδερφός του ο Παύλος παρέδωσαν την σκυτάλη σε νέο ιδιοκτήτη.
Παραμένει πολύ καλό απλό ελληνικό εστιατόριο που είναι πάλι οικογενειακή επιχείρηση.
Πεντακάθαρο, άνω του μέσου όρου γευστικά οι εκτελέσεις σε όλα τα φαγητά.
Από ότι είδα η για χρόνια βοηθός του πρώην ιδιοκτήτη ανέλαβε την κουζίνα.
Πολλές επιλογές σε μαγειρευτά, της ώρας, σε ψάρι, κρέας.
Φωτό συνημμένα.
Τιμές νορμάλ, 4 άτομα 65 ευρώ.
Για άλλη μια χρονιά το συστήνω ανεπιφύλακτα.
Ανοιχτή κουζίνα με εντυπωσιακούς φούρνους.
Ελληνικά παραδοσιακά πιάτα, κοπές, fine wines, όλα καλά σε εξαιρετικό περιβάλλον και με καλό σέρβις. Λίστα κρασιών καλή.
Τιμές καλές.
Προτείνεται.
Νομίζω ούτε στην Αθήνα έχει τέτοιο εστιατόριο.
Στο Λονδίνο έχω δει παρόμοια.
Τραπέζια με εγκατάσταση για αέριο και υποδοχή για θράκα με κάρβουνα.
Πτυσσόμενες καμινάδες μπρούτζινες.
Ωραία διακόσμηση, γρήγορο σέρβις, μικρή λίστα κρασιών αλλά πολύ καλή με cocktails.
Sushi καλό και ψήσε τα μόνος σου κρεατικά και ψαρικά.
Καλό, διαδραστικό γιατί όλοι συμμετέχουν και λερώνονται.
Ψήνεις τα κρέατα, τα βάζεις σε ένα μαρουλόφυλλο αντί για πίτα, βάζεις και κάτι συνοδευτικά μάλλον άνοστα από πάνω και αυτό είναι Korean BBQ.
Είχαν και ramen ζήτησα μισή μερίδα ή κάτι μικρό να δοκιμάσω αλλά είχαν μόνο πλήρες πιάτο.
Όταν έχεις παραγγείλει την Άρτα και τα Γιάννενα και δεν προτείνουν ένα μπολάκι να δοκιμάσεις σου αφήνει μια πικρή γεύση.
Τιμές οκ, ότι βλέπετε συν δύο μπουκάλια κρασί ροζέ 225 ευρώ.
Κερνάνε και ένα σέικερ με gin tonic δικό τους.
Προτείνεται.
Ο Κούκος είναι ένα μικρό ξενοδοχείο με εστιατόριο.
Είναι πολύ όμορφο, παραδοσιακό κτήριο, διακοσμημένο με πολλά ρολόγια Κούκους εσωτερικά.
Πολύ καλό εξωτερικό χώρο σε ένα πλακόστρο πολύβουο πεζόδρομο.
Σέρβις γρήγορο και επαγγελματικό. Γρήγορη κουζίνα, φαίνεται να είναι πολύ ρονταρισμένη μηχανή.
Λίστα κρασιών οκ.
Ότι φάγαμε ήταν καλό. Δεν ήταν τίποτα που θα θυμάσαι για καιρό αλλά ήταν όλα αξιοπρεπέστατα.
Τιμές οκ.
Προτείνεται.
Έχουν δικό τους πάρκινγκ το οποίο χρεώνουν 5-6 ευρώ αν θυμάμαι καλά για 3 ώρες.
Είναι πολύ σημαντικό προσόν στην Ρόδο που δεν υπάρχει πάρκινγκ ούτε για δείγμα.
Δεν είχα ξαναπάει στην Ρόδο για διακοπές παρά μόνο για δουλειά αυθημερόν και εξεπλάγην.
Πως λένε να είσαι Θεσσαλονικιός και να μην έχεις πάει στον Λευκό Πύργο…
Να πηγαίνεις Βαρκελώνη και να ερωτεύεσαι το γοτθικό κομμάτι και να ανακαλύπτεις ότι υπάρχει τέτοιο στην Ρόδο !
Τι να πω, πανέμορφη, το παλάτι του Μάγιστρου, το ρολόι, εκκλησίες, αυλές, αρχοντικά, μαγαζάκια που θέλεις να μπεις μέσα να ψωνίσεις όχι σαν την Χαλκιδική δεν έχει…
Τουρισμός φουλ, πεντάστερα μπορεί και 70-100, μεγάλο νησί, άλλο επίπεδο.
Δεν είναι του παρόντος αλλά δεν χωράει καμιά σύγκριση με την Χαλκιδική και είναι μεγάλη κουβέντα. Ίσως στο κους κους αργότερα.
Το Nomad λοιπόν πολύ καλό, ότι πήραμε άνω του μέσου όρου και τιμές νορμάλ.
165 ευρώ ότι βλέπετε για τέσσερα άτομα με ένα μπουκάλι ροζε Idylle.
Πανέμορφη αυλή, ανοιχτό από πάνω σαν ένα παλιό κάστρο.
Ωραία μουσική, καλή λίστα κρασιών και καλό service.
Προτείνεται.
Προσπάθεια επίσκεψης Τρίτη 6 Αυγούστου.
Τηλ. Σάββατο 3/8, το σηκώνει μια κυρία,
Κυρία>
Εγώ>
Κυρία>
Εγώ>
Κυρία>
Εγώ>
Κυρία>
Θωμάς>
Εγώ>
Θωμάς>
Εγώ>
Θωμάς>
Εγώ>
Δανειζόμενος από το site τους,
«
Our Restaurant
"
>
Ο UN High Commissioner δεν είχε την τιμή να φάει με την αφεντομουτσούνα μου στο διπλανό τραπέζι. Αντίστοιχα ούτε ο Indiana Jones (history expert), ή ο καπετάνιος του Τιτανικού κλπ.
Για τα αγγλικά no comment.
Προ μηνών ο νεαρός συνιδιοκτήτης του εστιατορίου Μαύρη Θάλασσα στην Θεσσαλονίκη (με πολλούς fans και haters) είχε κάνει ένα tiktok για το πως χειρίζεσαι την άρνηση.
Μπορείς να πεις όχι ή ναι μεν αλλά ή δεν έχω τώρα αλλά έχω τότε. Για να πουλήσεις την εμπειρία και να σέβεσαι τον πελάτη. Πολλοί τον κορόιδεψαν είχε μεγάλο δίκιο.
Από τις φωτογραφίες με τις καρέκλες σκηνοθέτου στα τραπέζια …. είχα negative feeling.
Επιβεβαιώθηκα.
Μιλάω με φίλη που έχει κατάστημα στην Ρόδο … ααα την ξέρω θες να την πάρω να σε κλείσω.
Αρνήθηκα ευγενικά.
Δεν πήγα και δεν θα πάω ποτέ.
Ποτέ μην λες ποτέ…. αν αλλάξει καρέκλες θα πάω σε επόμενο ταξίδι.
Και που να πας .... part VΙ
Είπα για σίγουρα να πάω στην Πλατεία της Ανθούλας που θεωρείται εγγύηση για καλό φαγητό.
Το ήξερα σαν ένα πολύ καλό απλό ελληνικό εστιατόριο που είναι οικογενειακή επιχείρηση.
Έχω πάει πολλές φορές στο παρελθόν, είχα 3-4 χρόνια να το επισκεφτώ.
Βραβευμένο έως το 2017 από τι είδα στον κατάλογο με βραβεία Σκούφων.
Ωραία τοποθεσία σε μια γραφική πλατεία που δεν περνάνε αυτοκίνητα.
Ότι πήραμε ήταν μέτριο προς κακό. Πιπεριές τηγανητές παρατηγανισμένες με όλα τα σπόρια, κονκασέ με φλούδες χωρίς ίχνος φρέσκιας ντομάτας στη σάλτσα, μουσακάς ημερών από ψυγείο σε πήλινο που αν το φάει ξένος θα έχει χείριστη εντύπωση για τον μουσακά κλπ.
Μόνο η χωριάτικη ήταν καλή και η τηγανητή φέτα.
Πολλές επιλογές σε μαγειρευτά και της ώρας.
Γεμάτο σε βραδινή ώρα που το επισκεφθήκαμε με κράτηση.
Τιμές τσιμπημένες, άνευ απόδειξης.
Με βαριά καρδιά λόγω παρελθόντος δεν το συστήνω.
Πρέπει να ανασυνταχθούν.
Πήγαν διακοπές ρώτησα ευγενικά, όχι είναι στο SiΜα στην Χαλκιδική μου απάντησε η ευγενική κυρία που εκτελούσε χρέη υπεύθυνης σάλας.
Όλα εξαιρετικά προς ομολογώ έκπληξη μου που σημαίνει ότι το Μaitr και Μαργαρίτα είναι μια δυνατή ομάδα πλέον.
Φωτό συνημμένα. Και το στήσιμο σε όλα ήταν πολύ προσεγμένο.
Λεπτομέρειες όπως λίγο παραπάνω αλάτι οι λίγο πιο όξινες οι πίκλες υπάρχουν, αλλά είναι ευπρόσδεκτες μπροστά στις δημιουργικές εκπλήξεις που προσφέρουν.
Bib Gourmand επιλογή για την πόλη μας.
Και που να πας .... part III/IV διπλή επίσκεψη.
Φαγητό καλό, τιμές οκ, μια χαρά για οικογενειακό εστιατόριο.
Ακόμα υπεύθυνος Σεφ είναι ο Νίκος Τζούμας του Μαμαλούκα και παλιά του Ανάσσα.
Εξαιρετικά κεφτεδάκια, σαλάτα φασολάκια καλοκαιρινή, στηθοπλευρά με τραχανά, κοντοσούβλια.
Λίστα κρασιών οκ.
Μόνιμα γεμάτο, πολυπληθές καλό σέρβις, γρήγορη κουζίνα.
Προτείνεται.
Και που να πας .... part II
…. σβέρκα/άσβερκα, γυναίκες ντυμένες/γδυμένες για μπουζούκια … στο bar restaurant beach bar, Μαμαλούκα.
Παρελθέτω ἀπ' ἐμοῦ τό ποτήριον τοῦτο αλλά φευ η παρέα ήθελε Μαμαλούκα.
Φαγητό μέτριο, έβαλαν και σούσι – συμπαθητικό, τιμές Γαλλικής Ριβιέρας.
Μουσική ήμαρτον κύριε.
Λίστα κρασιών μέτρια, έχει και …. Armand de Brignac.
Ένιωσα έντονα ανασφαλής.
Πολλοί μπράβοι βαλκάνιας καταγωγής, όλοι με τσαντάκια στην μέση.
Από πληροφορίες του χρόνου θα ανοίξει σε άλλη τοποθεσία.
Και που να πας ....
Πιστολίδια, θανατηφόρα ατυχήματα σε λούνα πάρκ, παρακμιακά μπιτσόμπαρα που απορείς τι τους ταΐζει η μάνα τους και έχουν τέτοια σβέρκα, γυναίκες ντυμένες για μπουζούκια από τις 21:
Πήγα λοιπόν στο SIMά στο Domes Kassandra στην Χανιώτη συν γυναιξί, τέκνοις, πεθεράς, πεθερού, κουνιαδο-μπατζανάκια κλπ.
Toute la famille σε περίοδο Ολυμπιακών αγώνων.
Ξεκινώντας από το τέλος τους άρεσε όλους, πράγμα δύσκολο έως απίθανο – πεθερά speaking.
Να δανειστώ από το Glow <
To Ξενοδοχείο super ανακαινισμένο, κούκλα, ωραίος χώρος φοβερή θέα ειδικά το απόγευμα.
Φαγητό ότι φάγαμε από πολύ καλό έως εξαιρετικό. Φωτό συνημμένα.
Κρασιά πολύ καλή λίστα.
Χαμόγελα από όλους και ατμόσφαιρα διακοπών.
Τον σεφ Μπαρμπουνάκη δεν τον ξέρω αλλά ο Μπεληγιάννης που ηγείται της κουζίνας - respect.
Μην περιμένετε την κουζίνα του Μαιτρ, λόγω του ξενοδοχειακού στοιχείου είναι πιο συγκρατημένοι δημιουργικά αλλά με μια λέξη – Όαση στην Χανιώτη.
Οπότε και που να πας - στο SiMά, για όσο κρατήσει, αν είστε στην περιοχή σπεύσατε.
Υπεύθυνη για όλα Cherchez la femme - η κα Αποίκου άψογη σε όλα.
Σημείωση:
Eίναι adults only 14+ νομίζω.
Επίσης ενδιαφέρον.
next weekend
https:
Συμφωνώ μαζί σου.
Έχουν βάλει έναν νέο υπεύθυνο που συζητά.
Αυτοί που ήρθαν, είδαν και απήλθαν.
Άκουσα κουτσομπολιά ότι επίκεινται αλλαγές και new entries στην Μοδιάνο.
Προσπαθούν να προσελκύσοιυν εστίαση από Αθήνα.
@ ταβερνοαλάνι
Υπάρχει κανένα post για το εξαιρετικό Λέσβος 2023 ;
Ευχαριστώ.
Υποσχέθηκα σε ένα φίλο που ήξερε ότι θα γράψω για την εμπειρία μας, μια αναφορά για το Faustino V Rioja.
Όταν το ήπιαμε μου λέει ΟΚ αλλά η Οινότρια γη καλύτερο μου φαίνεται. Είναι και τα δύο εξαιρετικά.
Το γούστο στο κρασί είναι καθαρά υποκειμενικό. Το εν λόγω οινοποιείο έχει μόνιμο στοκ 9 εκ μπουκάλια ώστε να μπορεί να πηδήξει χρονιές αν δεν είναι ικανοποιημένοι από την ποιότητα. Δεν υπάρχουν τέτοια μεγέθη στην Ελλάδα ακόμα.
https:
Υπόψη ότι δεν είναι από τα ακριβά Rioja, το V είναι στην μεσαία κατηγορία. Τιμή στην κάβα 21e. To καλό τους είναι το Ι με τιμή στην κάβα περίπου 35e.
Το δε Le Volte είναι του οίκου Ornellaia που βγάζει το γνωστό Super Tuscan. Είναι παγκόσμιο προϊόν. Η τιμή του στην κάβα (27e).
Ωραία διακόσμηση, καθαρό εστιατόριο, ωραία σερβίτσια, σέρβις ευγενικό, καλό, με αλλαγές σε πιάτα και ποτήρια.
Χωρίς να έχω πάει είχα εντυπωσιαστεί από τις επιλογές κρασιών και τις τιμές τους.
Ο κατάλογος κρασιών παραμένει πολύ καλός αλλά οι τιμές έχουν ανανεωθεί. Την ανέβασα για να την δείτε είναι διαφορετική από αυτήν που είχαν προ 3 μηνών (κριτική Γαργαντούα).
Την λίστα την έχουν επιμεληθεί οι ιδιοκτήτες του εστιατορίου, είναι καλού μεγέθους και δυνατή. Οι τιμές νορμάλ.
Ήπιαμε Faustino Rioja V Reserva 2018 35e, Le Poete, Domaine La Fourmone 2022 37e, Le Volte dell'
Φάγαμε κρεατικά. Όλα πολύ καλά με ελάχιστους αστερίσκους, όπως ότι οι κοπές έπρεπε να είναι ένα click πιο medium, το καρπάτσιο ήταν άνευρο γευστικά, το ψωμί άτολμο εμπορίου.
Έχουμε 3-4 εστιατόρια με καλό κρέας στην πόλη το Μαντέμι είναι εφάμιλλο των κορυφαίων.
Τιμές με αρκετό φαγητό και κρασί περί τα 50e το άτομο για παρέα 5 ατόμων.
Προτείνεται.
ΥΓ. Δύσκολο το parking στην περιοχή.
666 τα σχόλια οπότε πλέον 667
... πλάκα κάνω ... δεν με χωράει το σμόκιν μου .... αλλά το ξαναβλέπουμε όταν βγεις στην σύνταξη ;)
To Παρίσι είναι φοβερό να περάσετε τέλεια.
Nα πάτε Gallery Vivienne και γενικά στα Passages όπου έχει πολύ ωραία εστιατόρια.
Μερικές προτάσεις,
Passage Vivienne
https:
Κανα 2-3 χιλιόμετρα ! Απίστευτη αρχιτεκτονική, μαγαζάκια.
Για κρασιά έχει το http:
που είναι μάλλον το καλύτερο μαγαζί κρασιών στον … πλανήτη. Έχει και by the glass.
www.
http:
Vagenende
Εξαιρετικό, πας με παιδιά άνετα, το τυπικό Παρισινό πολυτελές Brasserie.
Είναι μεγάλο και είναι πολύ επαγγελματίες.
Μετά βόλτα γύρω γύρω στις στοές με τα παιδιά, έχει ωραία βόλτα στο Saint Germain.
http:
Le Train Bleu
Μέσα στον σταθμό των τρένων της Gare de Lyon. Από το 1800.
Φοβερό περιβάλλον, χρυσά μαχαιροπίρουνα, πολύ φιλικό προσωπικό, ιδανικό για παιδιά.
http:
Γνωστό και από την ταινία με τον Mr Bean.
Le Georges (Centre Georges Pompidou)
Πολύ καλό για θέα και Lunch.
Ταιριάζει με βόλτα στο μουσείο Pombidou, είναι δίπλα στην Παναγία των Παρισίων.
Χαλαρό πολύ καλό για παιδιά.
http:
Le Coq Rico
Το Βασίλειο της κότας. Πολύ καλό, και για παιδιά.
Στην Μονμάρτη ψηλά.
http:
Bistro Astier
Από τα αγαπημένα μου μαγαζιά. Το original Γαλλικό Βistrot
Το προτείνω ως γνήσια Παριζιάνικη εμπειρία. Πάπια και φυσικά φουά γκρα πατέ όχι φρέσκο.
www.
Τip
Στον πύργο του Eifell πας απόγευμα 19:
Ανεβαίνεις μέχρι 2ο όροφο.
https:
Πάει και το εστιατόριο Dome.
Εϊχε executive chef τον Σταμίδη Στέφανο, πολύ καλός.
LOL
Άντε να βάλω και σμόκιν.
Τελετή ... στο ημίχρονο ΠΑΟΚ - ΑΡΗΣ θα ήταν cult.
Σκούφοι και Ξεσκούφωτοι
Λείπουν πλέον τα απλά ή λαϊκά εστιατόρια από τους σκούφους.
Παλιά είχαμε και Κοντοσώρο, Ναουμίδη, Θωμά, Γαστοδρόμιο, Μπουκαδούρα, Χαρούπι, Γράδα, Μαύρη Θάλασσα, Μαρίνα, Clochard, κλπ. και πιο απλά.
Τα μόνα που φαινόταν απλά είναι το Ches στην Ίο .... σεφ Τσιοτίνης.... false alarm και το Grandma'
Αντιγράψαν τα Michelin .... και δώσαν και κανένα ακόμα.
Και πολύ Sani, μα τόσο πολύ Sani πια ... ούτε σανό να τρώγαμε.
Βραβείο ***κοινού*** Βeefbar Μύκονος !
Το οποίο είναι αλυσίδα στο εξωτερικό.
Το αντίστοιχο στον Αστέρα είναι μαγαζάρα με φοβερή διακόσμηση και κρέας.... απλά.
Αλλά βραβείο κοινού, τστστσ ποιο Μονακό.....
No more comments .... μετά αρχίζουν τα Γαλλικά.
Πολλοί καλοί πλέον ξεσκούφωτοι.
Μήπως να κάνουμε δικά μας βραβεία Tavernohoros ;
Να δώσουμε τα βραβεία μας διαδικτυακά και να τα στείλουμε στα εστιατόρια.
Επιτροπή , VTP, ΘΟΥ-ΒΟΥ, Tsimp, Δοκιμαστής, Thanassis, Γιατράνκα, Piroski, ΑG ψήφος εξωτερικού, πρόεδρος ο ταβερνοαλάνι φυσικά.
.... πλάκα κάνω ... αλλά μήπως .... ;
Να δώσουμε ο καθένας 10 επιλογές σε 4-5 κατηγορίες και το αποτέλεσμα να είναι τα ετήσια βραβεία μας.
Προτείνεται κράτηση.
Είναι ένα παλιό εστιατόριο για ψάρι στην Ποτίδαια.
Είχα καιρό να πάω, έχει κάνει ανακαίνιση με την διακόσμηση να είναι στο ίδιο μοτίβο μιας μεγάλης σάλας με ανοιχτά χρώματα σε αποχρώσεις του λευκού και του δρύινου ξύλου.
Όμορφη διακόσμηση, καλό art de la table, πολυπληθές, καλό και ευγενικό service.
Πολύ καλή λίστα κρασιών με πραγματικά πολλές επιλογές ειδικά σε λευκά.
Γίνεται πολύ κουβέντα και προβολή στα social media, για τα πιο καλά εστιατόρια για ψάρι, νομίζω ότι ξεχνάμε την Μαρίνα.
Ότι φάγαμε ήταν πολύ καλό έως εξαιρετικό-άριστο.
Καρπάτσιο λαυράκι, ταρτάρ γαρίδας με κρέμα αβοκάντο, ντολμαδάκια, ταραμάς, κολοκυθάκια ζουλιέν, σαλάτες, πατάτες, κριθαράκι με γαρίδες, ένα μεγάλο φαγκρί τέλεια ψημένο όλα άψογα.
Μόνο οι τηγανητές πατάτες ήθελαν λίγο ακόμα στο τηγάνι.
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η ταχύτητα της κουζίνας και του σέρβις, καλορυθμισμένο ρολόι.
Τιμές ακριβές.
Προτείνεται ανεπιφύλακτα.
Νομίζω είναι η κορυφαία επιλογή για την περιοχή.
Το ρεπορτάζ ….
Ωραία διακόσμηση Ratatouille από την ομώνυμη ταινία που αγάπησαν μικροί και μεγάλοι και λίγο Harry Potter.
Ρομαντικό, ωραία μουσική αντίστοιχα θεματική, προτείνεται για μικρούς και μεγάλους. Μια μικρή Disneyland φτιαγμένη με μεράκι.
Το καφέ το τρέχουν (η σύζυγος) Νατάσα και τα παιδιά της. Ο ένας γιος υπεύθυνος για τα γλυκά φτιάχνει πραγματικά εντυπωσιακές τούρτες και γλυκά.
Φωτό συνημμένα.
Διαλέξαμε ψαρικά λόγω σαρακοστής. Αρκετές επιλογές.
Δοκιμάστηκαν αρκετά πιάτα και σχεδόν όλα ήταν μέτρια. Μόνο οι πατάτες οι οφτές ξεχώριζαν και λίγο η πατατοσαλάτα.
Δεν ήταν άσχημα ούτε στην εμφάνιση ούτε στην εκτέλεση απλά για μένα μέτρια.
Οι καραβίδες παραβρασμένες και ο ζωμός πολύ όξινος – δυσάρεστος στην γεύση.
Τα ακριβά πιάτα καραβίδες οκ είχε αρκετές αλλά το γιουβέτσι γαρίδες και ο μπακαλιάρος μπλάνκο η ποσότητα ήταν μεσαία.
Πρώτη φορά δοκίμασα και Δάκρυ του πεύκου… και δεν … ρετσίνα ίσον σαββατιανό για μένα.
Πάβλοβα πολύ εντυπωσιακή πολύ νόστιμη, αλλά μύριζε αυγουλίλα …. ήθελε περισσότερο χτύπημα/αερισμό στην μαρέγκα, λίγο τριμμένο τζίντζερ ή πιο φρέσκα αυγά.
Λίστα κρασιών μέτρια προς καλή. Στα λευκά θέλει μερικές ακόμα επιλογές.
Σέρβις ευγενικό και καλό.
Ίσως η μέρα, ίσως εμένα δεν μου ταιριάζουν οι γεύσεις τους. Κόστος περί τα 150 ευρώ. Χαμηλές πτήσεις.
Pulao Rice, Garlic Naan (αν τρως σκόρδο ή απλό), Tikka Masala κοτόπουλο, Butter Chicken, Korma, Mandras.
Αν σας αρέσει το καυτερό πάρε λίγο καυτερό. Το πολύ είναι πάρα πολύ.
Έχω φάει ινδικό σε πολύ γνωστά εστιατόρια στο Λονδίνο, στο Μπέρμιγχαμ, στην Σαγκάη κλπ.
Οι γεύσεις του είναι εξαιρετικές και με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι σχεδόν όλα είναι βαθιά νόστιμα.
Περπατώντας στην Μελενίκου το είδα μπροστά μου και εξεπλάγην.
Μέγεθος μια σταλιά, ανοιχτή πρόσοψη, δεν έχει τραπέζια εντός, μόνο μερικά έξω στο πεζοδρόμιο, 3 νέοι μάλλον ινδικής καταγωγής στην κουζίνα.
Το μέγεθος του είναι μικρότερο από τα περισσότερα μπουγατστζίδικα της πόλης (20-30 τετραγωνικά) και όμως ο κατάλογος που υποστηρίζει απαριθμεί δεκάδες πιάτα.
Προτείνεται σφόδρα.
Πάρτε και μόνο για την εμπειρία.
Για να καταλάβετε διαφορά κουλτούρας στην μαγειρική το Pilau rice που αναφέρουμε είναι και τρίχρωμο και ξεκινά το μαγείρεμα με σπετσέρικο (μιξ μπαχαρικών).
Δείτε,
https:
Ανοικτό μόνο απογευματινές ώρες. Προτείνεται κράτηση καθότι μικρό.
Μικρό 8-10 τραπέζια με απλή ταπεινή παραδοσιακή Ιταλική διακόσμηση, νομίζω είδα την κιτρινο κόκκινη σημαία της Σικελίας στον τοίχο (με κεφαλή γοργόνας και τρία πόδια), με λίγα τραπέζια και μερικά στο μπαλκονάκι των καπνιστών.
Κεφάτο και ευγενικό service, καλό φαγητό 6-8/10, καλή μικρή λίστα Ιταλικών κρασιών με επιλογές σε ποτήρι.
Ξεχωρίζουν οι μπρουσκέτες που ήταν σούπερ.
Η ιδιοκτησία είναι δύο παλικάρια ο ένας στο σέρβις, ο άλλος στην κουζίνα - ερωτικοί μετανάστες από Ιταλία όπως λένε που τους έφυγε ο έρωτας και τους έμεινε η Osteria.
Απευθύνονται κυρίως σε φοιτητικό κοινό, οι μακαρονάδες είναι περίπου μισό κιλό οπότε δύσκολα παίρνεις 2η ακόμα και 4 άτομα.
Σε όλες τις παραινέσεις μου να μας κάνει 3-4 ατομικές να δοκιμάσουμε ήταν ανένδοτος, μάλλον γιατί και η κουζίνα δεν προλαβαίνει.
Φάτε σκάστε μακαρόνια all dente τα οποία ήταν οκ η αματριτσιάνα που πήραμε.
Είδα ζευγαράκια που δεν μπορούσαν να τα φάνε όλα.
Οικονομικό με φθηνά κρασιά, αν και έχει και 2-3 κρασιά 40-50 ευρώ το μπουκάλι.
Προτείνεται.
Το see and to be seen in Athens at night.
Κυριακή έχει ζωντανή Ελληνική μουσική.
Sushi και Λαϊκά & σύσσωμο το My style Rocks στο απέναντι τραπέζι.
Υπόγειο, με έντονη κόκκινη διακόσμηση σε μοντέρνο «καντονέζικο» στυλ. Εστιατόριο και μεγάλο κεντρικό μπαρ.
Χαβαλές πολύ καλός.
Το σέρβις είναι πολυπληθές … σύντομα μου μιλούσαν στον ενικό.
Το sushi και τα υπόλοιπα πιάτα μέτρια, και με αρκετά κακά πιάτα.
Αναμενόμενο.
Λίστα κρασιών ποτών, μπουκαλιών και φαγητού με τιμές Mayfair Λονδίνου και βάλε.
Απλά στο Mayfair το φαγητό είναι τοπ.
Αξίζει πραγματικά για τον πολύ καλό χαβαλέ και το κέφι.
Ο πύργος Απόλλων είναι το δεύτερο πιο ψηλό κτήριο στην Ελλάδα 80μ.
Στον 25ο όροφο μπαρ και εστιατόριο και στον 26ο όροφο roof top bar.
Deos μάλλον από το Δέος.
Μοντέρνο, αδιάφορη διακόσμηση με πλαστικά φυτά να κρέμονται και κάτι σαν κουρτινάκια στην οροφή να δημιουργούν κυματισμούς.
Το roof top λόγω του ύψους είναι ανεμοδαρμένα ύψη μάλλον 24/7.
Το δε εστιατόριο στον 25ο μου έκαναν εντύπωση τα κουφώματα ότι δεν είναι υαλοπετάσματα ούτε τρίπλεξ και μάλιστα ανοίγουν …. δίπλα σε καναπέδες !
Ανοικτό από νωρίς για brunch είναι τεράστιο και δημοφιλές.
Το σέρβις πολυπληθές και απλά διεκπειραιωτικό.
Το φαγητό μέτριο προς καλό 7/10, χωρίς κανένα πιάτο να ξεχωρίζει. Τα γλυκά οκ.
Καλή λίστα κρασιών, συνολικά μέτριες προς υψηλές τιμές.
Προτείνεται για την εμπειρία και για οικογένειες με παιδάκια (είχε πολλά).
Στον λόφο του Φιλοπάππου το Zonar’s είναι ένα πολυτελές εστιατόριο με μεγάλους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους.
Η τοποθεσία είναι πολύ προνομιακή απέναντι από την Ακρόπολη και έχει και μεγάλο πάρκινγκ.
Συχνά η κυβέρνηση παραθέτει γεύματα σε επίσημους σε αυτό.
Το σέρβις είναι πολυπληθές και υψηλού επιπέδου.
Είναι ένα πολυτελές εστιατόριο με μεγάλες τζαμαρίες που κυριαρχεί το ξύλο και οι αποχρώσεις του λευκού. Ωραία έπιπλα, πολυτελές art de la table.
Το φαγητό καλό 7/10, χωρίς όμως κανένα πιάτο να ξεχωρίζει. Τα γλυκά του μέτρια.
Καλή λίστα κρασιών με προκλητικά υψηλές τιμές αλλά και συνολικά είναι ακριβό.
Αξίζει και προτείνεται για επαγγελματικά γεύματα και για την θέα.
Το Κολωνάκι είναι δίπλα και το Feedel είναι σε πολύ προνομιακό σημείο.
Πολύ κεντρικό λοιπόν σε μια μικροσκοπική πλατεία με νεραντζιές, μια μικρή εκκλησία, τραπέζια έξω και μέσα.
Ωραία διακόσμηση, όμορφα έπιπλα, μεγάλο bar, ωραίο art de la table.
Ο σεφ Γλωσσίδης Χρήστος, γνωστός από την τηλεοπτική του παρουσία στο Master chef είναι ταλαντούχος και ανέλαβε τα Feedel στην μετά Κουτσόπουλο εποχή. Ανακοίνωσε Ιανουάριο του 2024 ότι σταματά από τα Feedel.
Ο Κουτσόπουλος συνεχίζει πλέον στο δικό του μαγαζί εστίασης, το Samano Restaurant στην Αντίπαρο.
Tα Feedel ανήκουν στην Momentum group που έχει πολλά εστιατόρια, ξενοδοχεία, club μπουζούκια κλπ.
Ο νέος σεφ βγήκε κάποια στιγμή από την υπόγεια κουζίνα και χαιρέτησε τον κόσμο. Απλός, ευγενικός, σε κερδίζει με το χαμόγελο του.
Το φαγητό καλό, κάποια πιάτα οκ 6-7/10 κάποια πολύ καλά 8-9/10.
Ψάρι πολύ καλό, κάρυ πολύ καλό, dumplings super, arancini απλά οκ, ταρτάρ ψάρι καλό,
μακαρόνια οκ, σαλάτα καλή, πατάτες τηγανητές καλές, γλυκά μέτρια.
Δικό τους ψωμί, μικρή καλή λίστα κρασιών, cocktail pairing με το φαγητό για τους τολμηρούς.
Τιμές καλές περίπου 220 e με ένα μπουκάλι κρασί και 2 κοκτέιλ, για 4 άτομα στο σύνολο.
Σέρβις καλό.
Επισημαίνω την πολύ καλή ξένη μουσική που έπαιζε.
Αξίζει και προτείνεται.
Προτείνεται κράτηση καθώς είναι ιδιαίτερα δημοφιλές το Σαββατοκύριακο.
Απλό μαγαζί με λίγα τραπέζια εντός και μερικά εξωτερικά.
Ο εξωτερικός χώρος έχει άσχημη εικόνα λόγω των παρακείμενων εγκαταλελειμμένων μαγαζιών και λόγω οσμών από γάτες. Έχει πολλές αδέσποτες γάτες.
Πρέπει να κάνουν μια γενικευμένη καθαριότητα με πολύ χλωρίνη.
Το μενού περιλαμβάνει ψαρικά και μόνο. Πρώτη ύλη υψηλής κατηγορίας από το παρακείμενο ψαροπωλείο της ίδιας ιδιοκτησίας.
Όλα πολύ καλά έως άριστα.
Η λίστα κρασιών μικρή, καλή.
Σέρβις καλό και ευγενικό. Τιμές τσιμπημένες.
Είναι μια από τις καλύτερες επιλογές στο κέντρο για ψάρι.
Προτείνεται.
Ψαρικά με εστιατορική εκτέλεση και παρουσίαση. Όλα καλά έως άριστα.
Λίστα κρασιών πολύ καλή.
Αυτό που έκλεψε την παράσταση ήταν το φλαμπέ γλυκό στο τέλος.
Μες την ευδαιμονία της παρέας, τα χωρατά και τα τσουγκρίσματα των ποτηριών βλέπω έναν ασημένιο δίσκο φαγητού με καπάκι ορθωμένο ψηλά από έναν σερβιτόρο να κατευθύνεται στο διπλανό τραπέζι.
Ο ιπτάμενος δίσκος προσγειώθηκε στο κέντρο του τραπεζιού το καπάκι ανασηκώθηκε και πυρ έλουσε το περιεχόμενο !
Δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήταν καθότι υπήρχαν αρκετά κορμιά μπροστά μου αλλά οι φωνές επιδοκιμασίας με έκαναν να πω στον σερβιτόρο άλλο ένα από αυτό ότι και να ήταν.
Λίγο αργότερα ήρθε ένα εντυπωσιακό τεράστιο Baba au Rum που πυρπολήθηκε μπροστά μας.
Το Grand Marnier έσβησε και οι συνδαιτημόνες μεσήλικες μαντράχαλοι το εξαφάνισαν εν ριπή οφθαλμού.
Παρουσίαση 10/10, γεύση καλή, μας φάνηκε σαν θεϊκή αλλά ποιος ενδιαφέρετε …. ήταν το κατάλληλο μαγικό υλικό σε μια όμορφη βραδιά.
Αυτή η περιοχή έχει εξελιχθεί σε αγαπημένη μου. Οι επιλογές είναι πάρα πολλές και υψηλού επιπέδου.
Πρόσφατη επίσκεψη, λιτή διακόσμηση προς το industrial, ζεστή σάλα με λίγα τραπέζια.
Η γειτονιά του είναι πολύ δημοφιλής, με αρκετά ενδιαφέροντα όπως το Μουσείο Σύγχρονης τέχνης, εστιατόρια όπως Φάμπρικα του Ευφρόσυνου, Galina, bar όπως Bobo, Babushka, KINONO, κλπ.
Το μενού περιλαμβάνει τυριά, και λίγα πιάτα που αλλάζουν ανάλογα με την εποχή.
Φαγητό καλό, τα δε κρασιά εξαιρετικά και πολλές επιλογές για ποτήρι (Coravin).
Σέρβις καλό και ευγενικό. Τιμές προς το υψηλό.
Προτείνεται.
Φωτογραφίες πλατφόρμας δελεαστικές !
Λες θα φάμε καλά … φευ....
Πατάτες τηγανητές με τσένταρ και μπέικον …. οι πατάτες μαλακές λες και τις πέρασαν από φούρνο μικροκυμάτων, τσένταρ πηχτή σάλτσα έντονα πορτοκαλί προκάτ, μπέικον … βραστό μάλλον μια και δεν είχε ούτε χρώμα ούτε γεύση. 0/10
Tacos κοτόπουλο, δεν ήταν καλά ψημένο, μπουκιά και φτύσιμο. 0/10
Μπουρίτο κοτόπουλο, με buttermilk τηγανητό κοτόπουλο … κοτομπουκιές, ένα ρύζι απροσδιόριστο, γκουακαμόλε προκάτ, φασόλια, μπέικον, λίγη πρασινάδα… γεύση μια μπουκιά και φτύσιμο.
-10/10
Τορτίγια κοτόπουλο με buttermilk τηγανητό κοτόπουλο … τύπου κοτομπουκιές… 3/10
Σαλάτα Mεξικάνα, δηλαδή coleslaw, 3-4/10
Συνολικά 30 ευρώ κοροϊδία.
Πετάχτηκαν όλα πλην σαλάτας.
Που μάλλον σημαίνει ότι άνοιξε στην εκτός Schengen περιοχή ...
Ούτε στο Βενιζέλος το είδα.
Έχει δυνατό BLT.
Πρόβειο παϊδάκι - 5/10 ποσότητα μισού κιλού σίγουρα λιγότερη.
Πρόβειο σουβλάκι - 4/10
Μπιφτεκάκι - 7/10 πολύ μικρό σαν δάχτυλο πλατύ, τα 2 τεμάχια 3.
Για να χορτάσουν 2 άτομα θέλουν 20-30 τεμάχια .... μάλλον πρέπει να ξαναδούν την τιμή.
Πατάτες - 8/10
Αλοιφές - 7/10
Ψημένο χωμί, πίτες Ok
Χαμηλές πτήσεις.
Όταν πήγα περί τις 21:
Γερνάω και γίνομαι περίεργος μάλλον.
Βέβαια πίτσες έχει και πολλά είδη ... λεπτή, χοντρή, Chicago, ξυλόφουρνου κλπ.
Γενικά προτιμώ Dominos peperoni αλλά ψάχνω και κάτι άλλο ... σαν την παλιά την Ισπανική στην Σοφούλη.
Πρόσφατη δοκιμή από Girasole.
Mόνος στο σπίτι λέω θα κάνω γουρουνιά.
Δύο πίτσες μια με πεπερόνι, μια με μανιτάρια.
Γευστικά 5-6/10
Παρουσίαση -10/10
Και οι δύο ήταν κομμένες σε τρίγωνα και ήρθαν ένας αχταρμάς διαλυμένες σαν μια άμορφη μάζα.
Να πω έτυχε ;
Να πω ότι ο ντελιβαράς ήταν οδηγός F1 και στις στροφές ανέβασε πολλά G....
To κουτί ήταν από λεπτό χαρτόνι, η πίτσα λεπτή, μαλακιά και με πολύ υγρασία... ας μην την έκοβαν τελείως. Η μισή είχε κολήσει στο κουτί....
Γενικά όχι από εμένα τουλάχιστον για delivery.
Shawarma κοτόπουλο super !
Σαλάτα αβοκάντο, ρεβύδια και ρόκα, οκ καλή αλλά μικρή ποσότητα θα πω.
Πολύ καλό συνολικά προτείνεται και θα δοκιμαστούν όλα αν καιρώ λέω μόλις έφαγα.
Πάω το βράδυ να δοκιμάσω τα υπόλοιπα... 22:
Μικρό ωράριο ... για Σάββατο περιέργο.
Πολύ καλό, προσεγμένα.
Πολύ καλή συσκευασία επίσης.
Από όσο γνωρίζω δεν είχαν ούτε έχουν εμπειρία σε αγορές τροφίμων ούτε στην εστίαση.
Η κύρια ενασχόληση του ομίλου είναι η ένδυση.
Το δε management προέρχεται από τον τραπεζικό χώρο.
Η έλλειψη ενημέρωσης από μέσα της πόλης αλλά και της Αθήνας δείχνει ότι δεν υπάρχει τίποτα να ειπωθεί.
Στην κατηφόρα μένει μόνο να ακουστεί το μπαμ.
Θα περάσω σε λίγο να δω τι γίνεται.
Wikipedia ! Respect.
Μεγάλωσα με τους κ Τάκη και Νίκο.
Κάθε Πέμπτη ο μπαμπάς μου πήγαινε στα αδέλφια με τους φίλους του.
Σουτζουκάκια, χωριάτικη, καυτερή (Αγία Τριάς), ρετσίνα και χαλβά εμπορίου.
Έκλεισε τον κύκλο του και έκλεισε και σαν κατάστημα.
Η εταιρεία ΤΡΑΤΑ είναι ναυαρχίδα της Βορείου Ελλάδος. Έχει εμπορικό σήμα το FLOCOΣ για όσους θυμούνται τις φοβερές τηλεοπτικές διαφημίσεις.
https:
Φλοοοκοςςςς, σσσρλλλουπ. Έχει χαραχθεί στην μνήμη μου.
Η προσπάθεια τους ήταν στα πλαίσια εταιρικής προβολής, για ενίσχυση του branding.
Τις συνταγές τις επιμελήθηκε ο κ. Παπουτσάκης από τα Χαρούπι, 10 τραπέζια, Φαραώ, κλπ.
Δεν μπορώ να πω ότι ήταν πολύ πετυχημένες.
Σε κάθε περίπτωση έκλεισε τον κύκλο του.
Σίγουρα το κόστος ήταν σημαντικό και αφορούσε προβολή.
Θα σημειώσω όμως ότι πολλοί ακόμα έχουν την ίδια στρατηγική στην Μοδιάνο, πχ εμφιαλωμένα νερά έχουν κατάστημα, παραγωγός αυγών έχει κατάστημα κλπ.
Πολλοί την Μοδιάνο την αντιμετώπισαν σαν περίπτερο σε έκθεση.
Η ΤΡΑΤΑ ήταν το πιο σημαντικό όνομα.
Εύχομαι στην Μοδιάνο να κάνουν πετυχημένη επανεκκίνηση.
Η εναλλακτική είναι νέος ιδιοκτήτης σχετικός με το αντικείμενο.
Η τωρινή ιδιοκτησία, απέτυχε όπως είναι προφανές εκ του αποτελέσματος.
Τα αδέρφια Τσάμη παλιά (80-90) δούλευαν σερβιτόροι στο Λιόπεσι.
Μετά άνοιξαν απέναντι στην πλατεία τα Αδέρφια.
Πολλοί παλιοί θαμώνες από το Λιόπεσι τους ακολούθησαν.
Τώρα ποια εστιατόρια έχουν ;
Αν έχουν.
Ευχαριστώ.
Τοποθεσία στην Κρήνη σε προνομιακό σημείο στην Ριβιέρα της Θεσσαλονίκης. Η περιοχή δυστυχώς είναι σε συνεχιζόμενη παρακμή με πολλά άδεια καταστήματα και εικόνα εγκατάλειψης.
Όμορφο διακριτικά πολυτελές περιβάλλον με εξωτερικό ημιυπαίθριο χώρο που επιτρέπεται το τσιγάρο.
Ωραίο art de la table.
Το μενού περιλαμβάνει πιάτα με βάση τα θαλασσινά και όλα πλην ενός φρικασέ είναι απλά πιάτα χωρίς τεχνικές.
Βασίζονται σε φρέσκια υψηλού επιπέδου πρώτη ύλη και με λιτή διαχείριση και παρουσίαση προσφέρουν πιάτα που είναι όλα άνω του μετρίου.
Από ότι φάγαμε συνοπτικά το καρπάτσιο λαβράκι ήταν εξαιρετικό, το ταρτάρ καραβίδας επίσης καλό, οι φιλεταρισμένες κουτσομούρες αδιάφορες (είναι πολύ μικρό ψάρι για να φιλεταριστεί και στο ψήσιμο στέγνωσε και 130 ευρώ το κιλό !), οι αποφλοιωμένες αχνιστές γαρίδες αδιάφορες 89 ευρώ το κιλό, αχνιστή γλώσσα πολύ καλή 83 ευρώ το κιλό, ταραμοσαλάτα οκ, μπακλαβάς αποδομημένος νόστιμος αλλά προκλητικά ακριβός στα 20 ευρώ.
Κατ’ εμέ έπρεπε το κόστος σέρβις για την θεατρική παρουσίαση του μια και το συνθέτουν στο τραπέζι να λογιστεί ως έμμεσο κόστος ώστε να μην ξεχωρίζει προκλητικά και να είναι μέρος της εμπειρίας στο εστιατόριο.
Σημειώνω ότι ειδικά για την ταραμοσαλάτα είχα μεγαλύτερες προσδοκίες βέβαια δεν είναι και από τα αγαπημένα μου (λόγω του χρώματος πρέπει να βάζουν και ένα λάδι μαϊντανού ή κάτι συναφές).
Η λίστα κρασιών μεγάλη με μεγάλα γράμματα ότι πρέπει για ανθρώπους με πρεσβυωπία.
Το μενού φαγητού διαφορετικό με μικρά γράμματα αντίθεση που ξενίζει. Μια και προσέχουν την λεπτομέρεια πρέπει να το κοιτάξουν.
Σέρβις καλό και ευγενικό αλλά θέλει δουλειά, σερβίραμε κρασί μόνοι μεταξύ μας.
Τιμές υπερβολικά υψηλές που δεν δικαιολογούνται ούτε από την πρώτη ύλη, ούτε από το σέρβις περίπου 130 ευρώ το άτομο.
Εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι επειδή το εστιατόριο ήταν γεμάτο, έχουν πολυπληθές κοινό που δεν προβληματίζεται από το αντίστοιχο κόστος.
Καταλήγοντας, φάγαμε στην Ριβιέρα της Θεσσαλονίκης σε επώνυμο εστιατόριο με κόστος επώνυμου εστιατορίου της Cote d’ Azur.
Δεν δικαιολογείται το κόστος και γι’ αυτό δεν προτείνεται από εμένα.
ΥΓ. Δεν μου αρέσει να γράφω αρνητικές κριτικές. Σπάνια αναφέρω τιμές και σήμερα το έκανα. Έχουν δημιουργήσει προσδοκίες που για εμένα δεν δικαιολογούνται ακόμα. Έλπιζα να δω μαγειρικές τεχνικές, πιο εστιατορικά στησίματα με αντίστοιχα υλικά σε αυτό το κόστος.
Πολύ ωραία διακόσμηση με εντυπωσιακό μεγάλο bar, θερμός φωτισμός, πολύ πετυχημένο σύνολο.
Το μενού περιλαμβάνει τυριά, αλλαντικά και κρέατα από το διπλανό ομώνυμο Delicatessen.
Ειδικά η ποικιλία τυριών ήταν εξαιρετική, τα πιάτα με τα κρέατα όμως, για τα οποία φημίζεται ήταν μέτρια έως κακά.
Όλα είχαν έντονες οσμές από άλλα κρέατα, νομίζω ότι δεν κάνουν σωστή διαχείριση στις σχάρες. Μπερδευόταν οσμή και γεύση από χοιρινό στο μοσχάρι.
Τα δε μπιφτέκια πολύ συμπαγή (περασμένα 2 φορές στην μηχανή) και αδιάφορα.
To πιο καλό κρέας ήταν τα λουκάνικα.
Η λίστα κρασιών καλή. Σέρβις καλό και ευγενικό. Τιμές αναμενόμενα υψηλές στις κοπές.
Προτείνεται με αστερίσκους.
At your service
@toy "
Είναι Virtual Queue σκανάρεις ένα Barcode ... καινούργια κόλπα....
Αλλιώς, σαν γνήσιος Έλληνας .... ζητάς τον Giacommo - ιδιοκτήτης ή την Μαργαρίτα την γυναίκα του.... του λες ότι είσαι Έλληνας και .... σκέψου κάτι ))
Πχ το έταξες στην γυναίκα σου να την πας στο καλύτερο μπαρ του κόσμου και εχθές την πήγες στο Sips που είναι για το 2023 το καλύτερο και ήταν τόσο χάλια που σου είπε ότι θα σε χωρίσει.
Οπότε για σώσεις τον γάμο σου την πήγες στο Ν1 το 2022 και 2021, 2020.... που είσαι σίγουρος ότι θα είναι παράδεισος.
Markets: Boqueria (ειδικά στο ElQuim δοκίμασε καλαμαράκια με τηγανητά αυγά)
Εστιατόρια: Calpep, Gresca, El National, Canate, Gaio, Els Tres Porquets
Show: Gatsby
Bar : Paradiso, Slow
Ζαχαροπλαστείο: Bubo
Michelin: Cocina Hermanos Torres 3*, Alkimia 1*, Hoffman 1*
Καλό ταξίδι !
Οι λόγοι προφανείς – άμα είναι αρνητική και στο εξωτερικό δε, δεν θα πάει κανένας, είπα να αλλάξω για λίγο.
Οκτώβριος 2023, Παρασκευή βράδυ.
Michelin Guide recommended
“This lively, dynamic restaurant is in a converted building that once housed a cinema and later belonged to the railways. Top quality ingredients take pride of place here, while the pleasant outdoor area overlooking a small park is an added attraction.
Δείτε τις συνημμένες φωτογραφίες των πιάτων και αυτές στο,
https:
Είναι από τις φορές που ανακαλύπτεις ότι και σε τέτοιους καταλόγους εκθειάζονται μετριότητες.
Μεγάλο εστιατόριο, ένα παραδοσιακό αυτόνομο κτήριο, με ωραίο κήπο μέσα σε ένα μεγάλο καινούργιο πάρκο στο βόρειο Μιλάνο στην περιοχή Porta Nuova.
Επισκέπτομαι το Μιλάνο συχνά τουλάχιστον ετησίως αλλά πρώτη φορά έμεινα στην Porta Nouva, την καινούργια περιοχή με τους ουρανοξύστες.
Σαν περιοχή είναι αποκάλυψη, πολύ καλά ξενοδοχεία πολύ οικονομικά, σύγχρονη πόλη 5-10 λεπτά από το κέντρο.
Το Ratana, ωραίο, όμορφη διακόσμηση, πολύ καλά κρασιά από όλη την Ιταλία αλλά το σέρβις και το φαγητό κάτω από την βάση.
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, κράτηση για τις 20:
Η σερβιτόρα που μας σέρβιρε ήταν μάλλον φοιτήτρια που έκανε part time εργασία, παντελώς άσχετη με το σέρβις. Το φαγητό προτάσεις από όλη την Ιταλία, μικρό μενού.
Το ένα δεν το έχουμε το άλλο δεν το έχουμε καταλήξαμε 3 από τους 4 να πάρουμε το ίδιο.
Οσομπούκο και πάπια οι επιλογές …. ούτε τα γλυκά το έσωναν.
Είδα και εγώ τις φωτογραφίες στο Michelin λέω θα φάμε καλά, αμ δε.
Για καφέ και κρασί ναι, για φαγητό it’s a No by me.
Επαγγελματικό και ευγενικό service.
Καλή λίστα κρασιών που σηκώνει όμως βελτίωση.
Όλα τα πιάτα που δοκιμάστηκαν ήταν άνω του μετρίου πλην των γλυκών που παραμένουν πολύ μέτρια.
Τα bar είναι πολύ πλούσιο με πολλές επιλογές.
Προτείνεται.
Όλα είναι από καλά έως πολύ καλά.
Οι μερίδες τους είναι για δύο άτομα.
Μόνη ένσταση ότι πολλές φορές η ποσότητα διαφέρει στο ίδιο πιάτο κατά 1/4 προς 2/5.
Προτείνεται.
Ήρθαν 1 ώρα μετά, η margarita ήταν μέτρια, η δε Diabolo μάλλον κακή.
Τιμή 25 ευρώ, περίμενα περισσότερα.
Speachless ... ο νεαρός ονειρεύεται Milos ... δεν ήξερα ότι έψαχνε επενδυτή.
PR ψάχνει από ότι φαίνεται.
@All
Επιτέλους Pret A Manger και ξεκινά από Θεσσαλονίκη.
https:
Ήρθε η ανάπτυξη !!!
Respect.
Ενημερωμένος βλέπω και στα κουτσομπολιά !
Η Cherchez la femme είναι 10 χρόνια μεγαλύτερη του και πολύ εντυπωσιακή.
Η κεφαλαιοποίηση του είναι κληρονομιά από τον παππού του ο ίδιος δηλώνει πέραν των ναυτιλιακών - restaurateur με 2 εστιατόρια. Το πρώτο μάλιστα ταβέρνα παλιά και ιστορική.
Το δεύτερο make look & be pompous.
Όπως πολύ σωστά λες το να τον βάλουν και Ν1 σεφ είναι το λιγότερο άκομψο.
Μεταξύ μας, ο προσφιλής εστιάτορας δεν κατάλαβε ποιος είναι και τι κάνει ο συνοδός της ξανθιάς. Δεν του πέρασε από το μυαλό καθόλου δε ότι μπορεί να πήγε να φάει γιατί θέλει να τον αγοράσει μελλοντικά.
Πήγαν να φάνε μόνοι τους...
Κάπως έτσι δεν πήρε το πρώτο του εστιατόριο ;
Μην του το χαλάσεις, άστον με την ανάμνηση της ξανθιάς.
Ma que bella που θα έλεγε και αυτός .... Γαλλικά δεν ξέρει.
Καλή χρονιά με υγεία !
Τα media Αθηνόραμα, FNL, είναι επιχειρήσεις και έχουν έσοδα από διαφημίσεις, σπόνσορες, EOT, εταιρείες ΗΟRECA και ποτών, κλπ.
Έμεσα ή άμεσα είναι εκ του αποτελέσματος προφανές ότι υπάρχει υποκειμενική- κατευθυνόμενη πιο σωστά προβολή συγκεκριμένων εστιατορίων.
Άποψη μου είναι ότι Μούργα, 10 τραπέζια, κλπ. που αναφέρθηκαν έχουν προκλητικά προνομιακή προβολή.
Αν δεν το είδατε, δείτε το,
https:
Ο σεφ ενός από τα παραπάνω ψηφίστηκε 16ος καλύτερος σεφ στην Ελλάδα και ο Pronzato 18ος, ο Ευαγγέλου 17ος … άνευ άλλου σχολίου.
Ο Σωκράτης ο Μπεληγιάννης του Mαιτρ & Μαργαρίτα δεν χωρούσε στους 100.
Ο Αντώνης Μουστάκης του Extravaganza δεν χωρούσε στους 100.
Ο Στέργιος ο Σούσουρας λέτε να είναι συνωνυμία ;
Iδιοκτήτης στο Τριζόνι είναι ο 96ος καλύτερος σεφ και μάλιστα new entry ! No comment.
Πότε πήγε κάποιος στο Τριζόνι και τον είδε να μαγειρεύει ; Και δεν κρίνω ότι δεν ξέρει μπορεί και να ξέρει που προσωπικά αμφιβάλλω.
Πέραν της πλάκας καλό κάνουν που υπάρχουν αυτοί οι θεσμοί, θετικό το πρόσημο αλλά μερικές φορές έλεος.
ΥΓ.
Από ότι ξέρω τρώνε τζάμπα … και αυτό αμοιβή είναι.
Ανέκδοτο των εορτών.
Στην Αθήνα άνοιξε ένα καινούργιο εστιατόριο που έχει διαφημιστεί πολύ. Το είχα στην bucket list (το έβγαλα μετά από υπόδειξη φίλου που πήγε). Έχει πρόσφατη κριτική και εδώ.
Πάει ένα ζευγάρι για φαγητό σε γνωστό εστιατόριο της Θεσσαλονίκης παραγγέλλουν εκλεκτά εδέσματα και καλό κρασί, ο εστιάτορας έχει εντυπωσιαστεί από την ξανθιά κυρία που είναι πανέμορφη. Αναρωτιέται που την ξέρω, που την ξέρω….
Τον φωνάζει ο εν λόγο κύριος ξέρεις εγώ ποιος είμαι τον ρωτάει, δεν ξέρω του λέει …. γοητευμένος ο προσφιλής εστιάτορας με την ξανθιά την κοιτάει στα … μάτια. Βρε πια είναι βρε πια είναι.
Η Μενεγάκη δεν είναι, πως την λένε την άλλη…. η Σκορδά δεν είναι…. να μιλάει ο κύριος έχω ένα φοβερό καινούργιο μαγαζί με κρασάρες, με μενού από σεφ με Michelin, να έρθεις Αθήνα σε περιμένω κλπ.
Μπίρι μπίρι τζάμπα το τραπέζι ήθελε και έταζε PR.
Εξαιρετικό γούστο στην ξανθιά βέβαια.
Ρωτάω και εγώ δεν κέρασες τίποτα βρε αποτυχημένε Δον Ζουάν …
Κέρασε ένα κρασί από την καρδιά του και μια φλογερή ματιά από ότι μου είπανε άλλοι.
Προτείνεται σφόδρα και ανεπιφύλακτα.
Το στήσιμο του μαγαζιού είναι ωραίο, με ωραία διακόσμηση, κάτι σαν μοντέρνα χωριάτικη με ανοιχτή κουζίνα και ψησταριές.
Είναι μια αυλή στην οποία έχει εγκατασταθεί μια τέντα/σκηνή με μια οπή στην μέση ψηλά, και ισχυρός κλιματισμός. Ουσιαστικά είναι ημιυπαίθριο μεν κλειστό δε.
Το στήσιμο, το μενού, το στυλ του σέρβις, η δυνατή Ελληνική μουσική, μοιάζουν πολύ με έτερο εστιατόριο του κέντρου της πόλης.
Ότι φάγαμε ήταν καλό και άνω του μετρίου χωρίς όμως να είναι κάτι ιδιαίτερο.
Σε ένα πιάτο υπήρχε μια σημαντική αστοχία.
Στην Bavette που ήταν η πιο ακριβή επιλογή υπήρχε έντονη οσμή η οποία είχε προκληθεί επειδή μάλλον ψήθηκε σε σχάρα που είχε ψηθεί πιο πριν συκώτι ή άλλο κρέας. Τρεις στους τέσσερις της παρέας δεν το έφαγαν.
Άλλη παρασπονδία ήταν το γεγονός ότι όλα μα σχεδόν όλα ήρθαν στο τραπέζι αμέσως.
Πήγα κοντά στην κουζίνα να την δω και άκουσα την αναγγελία της παραγγελίας μας η οποία ήταν όλα τα πιάτα χωρίς διαχωρισμό σε πρώτα και κυρίως και χωρίς χρονικό διαχωρισμό.
Αποτέλεσμα ήταν να μην χωράει το τραπέζι το οποίο ήταν πολύ μεγάλο. Αν ήταν καινούργιο εστιατόριο θα έλεγα ότι είναι λάθος πρώτων ημερών, αυτό που έγινε ήταν απλά αντιμετώπιση ταβέρνας, 1-2-3-4-5 …. 10 στο 15 όλα τώρα.
Η λίστα κρασιών καλή. Σέρβις βασικό υπέρ το δέον φιλικό.
Το μεγάλο φάουλ όμως το οποίο είναι απαράδεκτο ήταν το γεγονός ότι αρκετοί κάπνιζαν.
Τουλάχιστον 3-4 κάπνιζαν πούρα και αρκετοί ηλεκτρονικά και απλά τσιγάρα.
Θα μπορούσα να πω ότι επειδή είναι μεγάλο εστιατόριο και με τρύπα στην μέση στην οροφή (περίπου 1 μέτρο) ήταν ενοχλητικό 6/10 όχι 10/10, αλλά θα πω όχι από εμένα.
Έκαναν μεγάλη επένδυση, κάνουν και βίντεο στο ΤΙΚΤΟΚ με κέφι και μπρίο αλλά αφήνουν τους θεριακλήδες να κάνουν το τσιγαράκι τους και το πουράκι τους.
Δεν προτείνεται.
Μπουζουκλερί Ιφιγένεια στο κέντρο.
Καλεσμένος Κυριακή βράδυ.
Αδιανόητη υποκουλτούρα λόγω θαμώνων όχι λόγω μουσικής ή θεάματος.
Πρέπει οι 5/10 να κάπνιζαν.
Άντεξα τον καπνό μια ώρα από υποχρέωση.
Αυτό που δεν μπορούσα να αντέξω ούτε δευτερόλεπτο ήταν να βλέπεις το κάθε αυθάδες τσογλάνι να καπνίζει χωρίς να το ενδιαφέρει ότι απαγορεύεται ή ότι κάποιοι δεν καπνίζουν.
Με τασάκια κλπ όλα σαν τα 80-90s, ντροπή.
Θύμωσα.
ΥΓ.
Πρώην καπνιστής με 3 πακέτα στα ντουζένια μου ημερησίως.
Γουίβερ με λάχανο και διπλό με ότι θες.
Πήρα και ένα μονό με την πράσινη καυτερή σως, πολύ καλή αλλά όντως αρκετά καυτερή.
Μια χαρά.
Καλή μουσική, πολύ καλό Bar ambience, η ανακαίνιση που έκαναν βοηθάει.
Επιχειρηματική σύμπραξη αρκετών γνωστών στην εστίαση (Canteen, Cevicheria, Apalou).
Το παλιό ήταν ένα μαγαζί που έλειπε από την πόλη το καινούργιο έρχεται με αστερίσκους.
Η δε Μοδιάνο που ήταν το παλιό έχει πάρει την φόρα κατηφόρα.
Η κουζίνα δεν είναι όπως η παλιά και οι γεύσεις πλέον να το πω ευγενικά … εξ απλουστευμένες.
Όλα μέτρια, φωτό συνημμένα.
Μόνο το Ceviche ήταν καλό όλα τα άλλα μέτρια.
Οι ποσότητες στα Tacos και στα σουβλάκια (robata) παιδικές, τα Sushi μέτρια.
Λίστα κρασιών καλή. Ποτά, έχουν λίστα με cocktail, ένα ήπια, είπα φέρτε μου το καλύτερο cocktail και ήταν 4/10.
Σέρβις καλό.
Τιμές προς υψηλές.
Ευχαριστώ για την διευκρίνηση. Τους ρώτησα δε να μου το εξηγήσουν κιόλας.....
Είναι από αυτές τις λέξεις/έννοιες που τις ακούς λες τις ξέρεις και τελικά τις ξέρεις λάθος.
Αντελήφθην το ανάποδο λοιπόν.
Παλιά υπήρχαν στην Θεσσαλονίκη, ο Κρικέλας, το Όλυμπος Νάουσα, ο Στρατής, το Μιάμι, κλπ.
Τα περισσότερα δεν υπάρχουν πια.
Στα δε περίχωρα της πόλης ελάχιστα εστιατόρια είχαν όνομα με αντίστοιχο ειδικό βάρος τα οποία ελάχιστα επέζησαν.
Από παλιά λοιπόν στην Μηχανιώνα για την Παναγιά, για λουκουμάδες με παγωτό και ψάρι στον Ρετσέλη.
Εστιατόριο από το 1962.
Εστιατόριο παλιό που πέρασε όπως λέμε όλη η Ελλάδα και έφαγε ψάρι.
Οι τοίχοι γεμάτοι φωτογραφίες με επώνυμους, πολιτικούς, ηθοποιούς, αθλητές, ιερωμένους, επιχειρηματίες, κλπ.
Ο κ Γάκης παρέδωσε στην δεύτερη γενιά στο γιο του κ Κωστή Ρετσέλης που λειτουργεί το εστιατόριο με την σύζυγο του.
Ότι φάγαμε ήταν πολύ καλό.
Μόνο το ταρτάρ μπαρμπούνι ήταν οπτικά ωραίο αλλά γευστικά αδιάφορο.
Εξαιρετικές τηγανητές πατάτες χεράτες.
Το δυνατό χαρτί του εστιατορίου είναι το φρέσκο ψάρι το οποίο το ξέρουν και το χειρίζονται άψογα.
Όμορφος χώρος, ευγενικό σέρβις, οικονομικό, προτείνεται ανεπιφύλακτα.
Κατάλληλο για οικογένειες με μικρά παιδιά για τα οποία μπροστά υπάρχει παιδική χαρά και παραλία.
Εστιατόριο κεντρικό κοντά στο σταθμό τρένων Milano Centrale, σε μια περιοχή που έχουν γίνει και γίνονται μεγάλες επενδύσεις. Porta Nuova, Porta Garibaldi, γεμάτο καινούργια κτήρια, ουρανοξύστες, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, πάρκα.
Μια περιοχή βόρια του κέντρου που αξίζει και να μείνεις αλλά και να την επισκεφτείς.
Πιο καινούργια ξενοδοχεία πιο μοντέρνα πόλη.
Osteria Angelino λοιπόν, επαγγελματικό γεύμα μεσημεριανό, με πήγαν Ιταλοί που τρώνε συχνά εκεί.
Η διαφορά μεταξύ τρατορίας και οστερίας είναι ότι οι τρατορίες είναι πιο απλά μέρη όπου συνήθως δεν έχουν μενού και έχουν 2-3 πιάτα ημέρας.
Η οστερία είναι πιο επίσημο εστιατόριο. Αυτά μάλλον τα παλιά τα χρόνια…
Κουζίνα περιοχής Λάτσιο, με όλες τις παραδοσιακές συνταγές, Cacio e Pepe, Carbonara, Suppli, Carciofi (αγγινάρες), κλπ.
Καλή μικρή λίστα κρασιών, απλά πιάτα πολύ νόστιμα. Με μια λέξη ορίτζιναλ.
Σέρβις ευγενικό, κατάλογοι και στα αγγλικά.
Αν βρεθείτε στα μέρη του δοκιμάστε το.
Οικονομικό, κατάλληλο και για οικογένειες με μικρά παιδιά.