στο κατάστημα Το Κυλικείο της Σόφης[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Γρηγορίου Ζαλίκη 3, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Εγώ το μόνο που ξέρω με σιγουριά είναι ότι ήρθα στο μαγαζί, πήρα ένα καραφάκι τσίπουρο κι έναν μικρό μεζέ και πλήρωσα 13 ευρώ... Ακόμα κι αν ήταν λάθος της σερβιτόρας, εξακολουθεί να είναι τραγικό, γιατί και το μαγαζί ήταν άδειο και δεν ήταν και τόσο μεγάλη η παραγγελία μας για να μπερδέψει κάτι.
Είναι περίεργο το πόσο διαφορετικό μπορεί να φαίνεται ένα μαγαζί στις φωτογραφίες και στην πραγματικότητα.
Δυστυχώς, η πραγματικότητα συνήθως απογοητεύει κι έτσι έγινε και σε αυτήν την περίπτωση.
Ένας κλασσικός κλειστός ημιυπαίθριος. Με νάιλον "παράθυρα". Μουσική ενοχλητική. Μενού ταβέρνας. Δεν βρήκα κάτι πιο "δημιουργικό". Όλα ήταν απλά οκ. Με εξαίρεση τα λαχανικά σχάρας, που κάναν μπάνιο στο λάδι και γενικά δεν ήταν καλά. Το λευκό κρασί χύμα καλό. Λογαριασμός 15 το άτομο, ακριβά λοιπόν για τη συνοικία, το μέρος και την ποιότητα του φαγητού. Και πρέπει να σημειώσω την απίστευτη κίνηση του σερβιτόρου, στον οποίο δώσαμε 50 ευρώ (για λογαριασμό 30,70 ευρώ), μας φέρνει 20ευρώ και μας λέει "Παιδιά αν έχετε κάνα 50λεπτο, αφήστε το..." Συμπερασματικά, δεν βρίσκω λόγο να ξαναπάω
στο κατάστημα Το Κυλικείο της Σόφης[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Γρηγορίου Ζαλίκη 3, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ο χώρος περίεργα συμπαθητικός, με λίγους πελάτες και άθλια μουσική. Σερβίρει ενα μενού κατά της κρίσης (κάπως έτσι το ονομάζει) με 8,5 ευρώ. Δεν το δοκίμασα. Πήραμε όμως ένα καραφάκι τσίπουρο κι έναν μεζέ (μικρός, χωρίς καμία έμπνευση, κακός στην ουσία)...και πληρώσαμε 13 ευρώ... Στον δικό μας λογαριασμό λοιπόν η κρίση κάπου ξεχάστηκε. Δεν έχει κάτι που θα με κάνει να ξαναπάω.
στο κατάστημα Το Υποβρύχιο[νεκροταφείο]
Καφενείο, Στρατονίκης 19, Γκάζι, Αθήνα, Ν. Αττικής
Ένα πολύ όμορφο καφενείο σε μια ήσυχη γωνιά. Τραπεζάκια μπροστά σε μια μικρή πλατεία, κάτω από δέντρα. Όμορφα έξω, όμορφα και μέσα. Από φαί λίγα πράγματα, αλλά μια χαρά. Χορτόπιτα σούπερ (δεν ξέρω βέβαια αν την φτιάχνουν αυτοί), μπριζολάκια, πατατοσαλάτα και 2-3 πιάτα ακόμα... Κι ένας μεζές ιδιαίτερος. Μουστοπιπεριά... Πιπεριά φλωρίνης τουρσί αλλά μέσα σε μούστο με γέμιση τουρσί λάχανο. Πολύ ωραίο! Αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη
στο κατάστημα Λεϊλιμλέι[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Βαλτινών 2, Γκύζη, Αθήνα, Ν. Αττικής
Ένας πολύ απλός και λαϊκός χώρος σε ήσυχο σημείο. Είναι από τα μαγαζιά που μου αρέσουν -ενώ δεν έχουν τίποτα το ωραίο- και που αμέσως νιώθω οικεία. Το έχουν 4-5 μετανάστες πολύ φιλικοί. Ωραίοι μεζέδες (δοκιμάστε οπωσδήποτε τις μελιτζάνες με ψητό γιαούρτι), κρέατα και κάποια μαγειρευτά. Το φαί ήταν γενικά από πολύ καλό ως μέτριο. Το κρασί μια χαρά. Οι τιμές σούπερ... 10-14 EUR το άτομο... αλλά το 14 σημαίνει πολύ φαί!!!... Θα ξαναπάω οπωσδήποτε...
στο κατάστημα Μεταξάς[νεκροταφείο]
Ψαροταβέρνα, Αλεξανδρούπολη, Ν. Έβρου
Τι να πω τώρα εγώ γι αυτό το μέρος; Είναι από τα μέρη που λατρεύω και σπάνια τα συναντάς. Από τις φωτογραφίες καταλαβαίνετε περί τίνος πρόκειται. Μέσα έχει επίσης 5-6 τραπέζια και τζάκι. Τα παιδιά που το έχουν υπερσυμπαθητικοί και πολύ μερακλήδες. Ο ένας (ψαράς), κατασκεύαζε και μια βάρκα εκεί στο μαγαζί (φαίνεται στις φώτο). Κι αφού μας έψησε τα ψάρια μας, αφού μας έψησε και παντσέτες γιατί έτσι απλά μας μύρισαν, έρχεται και μας λέει "άντε ελάτε να σας κάνω και μια βόλτα με τη βάρκα"... Τι να πω εγώ μετά από αυτό; Όσο για το φαγητό τα ψάρια είναι φρεσκότατα. Οι 7 καυτερές που φάγαμε ιδανικές στο κάψιμο. Πατάτες τηγανητές σούπερ και καμιά σαλάτα έτσι για το ξεκάρφωμα. Από τιμές, αυτή τη φορά δεν πλήρωσα, αλλά από τις προηγούμενες δεν θυμάμαι κάτι περίεργο. Και κάπου εδώ σταματάω καταλαβαίνοντας ότι δεν μετέφερα ούτε στο ελάχιστο την ιδιαιτερότητα, το κλίμα και την ομορφιά αυτού του μέρους... το αφήνω λοιπόν σε εσάς να το ανακαλύψετε.
στο κατάστημα Το Καπηλειό της Λίτσας[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Ολύμπου 15, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Άλλαξε διεύθυνση. Το πήραν 2 παιδιά που δούλευαν πριν στον Αχινό. Άλλαξαν πλήρως την διακόσμηση και το στυλ.
Δεν πήγα ακόμα, αλλά δεν άκουσα και τα καλύτερα... Αυτή η όμορφη λαϊκή γωνία μετατράπηκε σε ένα ακόμα χαζο-δήθεν εστιατόριο... κρίμα
στο κατάστημα Nargis
Εστιατόριο, Καπετάν Πατρίκη 18, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
ουφ... πολύ συζήτηση και ανάλυση έχει πέσει... και πολύ κακό για το τίποτα, αν με ρωτάτε. Αρχικά, νομίζω ότι αν κάποιος δεν έχει σχέση με την ιδιοκτησία, δεν σημαίνει ότι έχει και αντικειμενική άποψη. Στο φαγητό (και σε πολλά άλλα), δεν νομίζω ότι μπορούμε να μιλήσουμε για αντικειμενικότητα. Μπορούμε, βέβαια, να μιλήσουμε για εμπεριστατωμένες απόψεις. Αλλιώς θα εκτιμήσω την άποψη κάποιου που έχει φάει μόνο σε 2 εστιατόρια στη ζωή του, αλλιώς την άποψη ενός σεφ, αλλιώς την άποψη κάποιου που έχει δοκιμάσει όλα τα ινδικά του πλανήτη και πάει λέγοντας.
Για να μην το κουράζω, η δική μου άποψη είναι ότι το Nargis είναι ένα πολύ συμπαθητικό, ζεστό εστιατόριο/ κουτούκι, αλλά το φαγητό του είναι πολύ μέτριο. Το ινδικό φαγητό μου αρέσει πολύ και έχοντας κάνει Αγγλία και Γαλλία κάποιο καιρό, έχω γυρίσει αρκετά ινδικά εκεί, οπότε αυτό είναι το μέτρο σύγκρισής μου και δυστυχώς το Nargis απέχει πολύ από εκεί. Το biryani, ας πούμε, για μένα είναι από τα αγαπημένα μου πιάτα... στο Nargis το biryani είναι ένα απλό ρύζι, με ελάχιστα λαχανικά και ελάχιστα μπαχαρικά... είναι πραγματικά σαν να παραγγέλνεις ένα απλό ρύζι με άντε λίγο κάτι παραπάνω. Και γενικά, ότι ινδικό έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα, με μια μπουκιά γέμιζε το στόμα σου γεύση... στο Nargis είναι λίγο light (δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω)... Δεν είναι ακριβώς κακό φαγητό, απλά για μένα δεν είναι ινδικό...
Αν όμως παραβλέψεις ότι πας για ινδικό και ξεχάσεις ό,τι εμπειρία είχες ως τώρα από ινδική κουζίνα, είναι μια ευχάριστη διαφορετική επιλογή σε έναν πολύ ωραίο χώρο... Οπότε μόνο και μόνο γι αυτό πιθανόν να ξαναπάω.
Πολύ συμπαθητικό ταβερνάκι, λαϊκό, τελείως διαφορετικό από το κλίμα των γύρω μαγαζιών στο Γκάζι. 4 τραπεζάκια έξω να λιάζεσαι και να βλέπεις τα τρένα να περνούν. Καλό κεμπάπ, λιγότερο καλά μπριζολάκια χοιρινά, πολύ καλή παντζαροσαλάτα και μια ενδιαφέρουσα καυτερή, ανατολίτικη "χωριάτικη". Σε γενικές γραμμές το φαί και το αλκοόλ ήταν καλό, η ατμόσφαιρα ακόμα καλύτερη. Το μόνο που φοβάμαι είναι ότι λόγω τοποθεσίας, αρχίζει να μαζεύεται πολύ κόσμος, κάθε λογής... πετύχαμε δλδ και σαββόπουλο και μια μπουζουκοτραγουδίστρια... δεν είναι ένα κρυμμένο μυστικό που χαίρεσαι να το ανακαλύπτεις... είναι κανονικά μέσα στο στόμα του λύκου... στο γκάζι... Ελπίζω λοιπόν να καταφέρει να παραμείνει έτσι παρά την κατάσταση... Αξίζει πάντως σίγουρα μια επίσκεψη, αν σας αρέσουν τα λαϊκά μέρη (για να χρησιμοποιήσω και ορολογία ταβερνοχώρου)
στο κατάστημα Ουζομανία[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Φιλίππου 36, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Λοιπόν, ό,τι έφαγα ήταν από καλό εώς πολύ καλό... Ο ιδιοκτήτης σούπερ ευγενικός. Ξεκίνησε με το "θέλετε ψάρι, θα σας ετοιμάσω εγώ. μην ανησυχείτε" κάτι το οποίο δεν το γουστάρω καθόλου... κοινώς να μην κάνουμε παραγγελία, να μας βάλει αυτός ότι θέλει... τελικά ο τύπος με έπεισε όμως... κι είχε δίκιο και μεράκι και μας έφερε ό,τι ακριβώς χρειαζόμασταν... δεν το κανε δηλαδή από χαζομάρα, αλλά από όρεξη... μας έφερε 1 σαλάτα, μια "ποικιλία"¨από ψαράκια τηγανιτά (σκάρους-τέλειοι- μπακαλιαράκια, μικρά κουτσουμουράκια και μύδια), 1 πατάτες τηγανητές και μια ποικιλία βραστά σαλάτα (που τελικά έγιναν 2)... και γι αυτά σύν 1 λίτρο κρασί πληρώσαμε 28 ευρώ (3 άτομα)... τίποτα θα έλεγα εγώ... Το περιβάλλον οκ... Θα ξαναπάω
Μπράβο στα παιδιά. Ευγενέστατοι. Οι καραβίδες όντως δεν παιζόταν. Αλλά μάλλον δεν είναι ποτέ αρκετές...Ο γαύρος σαχανάκι λιγότερο καλός, αλλά οκ. Τέλειος λευκός ταραμάς. Το περιβάλλον μέσα χμ... όχι της αισθητικής μου, αλλά τουλάχιστον δεν καπνίζουν. Κι επίσης, η ευγένια τους σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα παρά την αισθητική, την οποία τελικά παραβλέπεις. Το καλοκαίρι έξω θα είναι σούπερ.
Επιπλέον, απίστευτα φτηνό. Ο γαύρος σαχανάκι έκανε 2,70... ακόμα πιστεύω ότι κάναν κάποιο λάθος, αν και το έγραφε ξεκάθαρα η απόδειξη... Θα πάω και θα ξαναπάω
στο κατάστημα Η Ωραία Ελλάς[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 9, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Αρνητικό περιστατικό:
Το ταβερνάκι αυτό είναι στέκι μου. Έχω πάει άπειρες φορές. Καλό φαί, φυσιολογικές τιμές, ωραίο περιβάλλον.
Πριν κάποιες μέρες όμως έζησα ένα πολύ ατυχές περιστατικό. Παραγγείλαμε γάβρο σαχανάκι (η αλήθεια είναι ότι τα ψάρια δεν είναι το φόρτε του, αλλά η παρέα δεν έτρωγε κρέας). Ο γάβρος που ήρθε βρωμούσε και πραγματικά δεν τρωγόταν. Δεν ξέρω πως είναι ένας χαλασμένος γάβρος, αλλά αυτός είχε τις κατάλληλες προδιαγραφές. Έχω φάει πολλές φορές κακά ή μέτρια πιάτα, σε διάφορα μέρη, και δεν έχω διαμαρτυρηθεί (καλώς ή κακώς). Αλλά αυτό δεν ήταν απλά κακό. Ευγενικά είπα στον κύριο με το μουστάκι ότι δεν ήταν πολύ καλό κι ότι θα θέλαμε να πάρουμε ένα άλλο πιάτο. Κι αν έχετε το θεό σας, άρχισε να μου την λέει. Ότι έχω άδικο, ότι ο γαύρος δεν βρωμάει, ότι αν κάτι είναι καλό ή όχι είναι υποκειμενικό... Κοινώς με είπε "παράξενη" και τρελλή. Που στην τελική ακόμα και ιδιότροπη να ήμουν... ρε φίλε, ποιο το νόημα να μην ακούς την κριτική του άλλου και να επιμένεις ότι το φαί σου είναι καλό; Ο τύπος θα μπορούσε απλά να μην πει τίποτα και το θέμα για μένα θα είχε λήξει... Αυτό όμως πραγματικά με έκανε να αισθανθώ πολύ άσχημα... κρίμα...
στο κατάστημα Το Πέτρινο[προσωρινά κλειστό]
Ταβέρνα, Καρίτσα, Ν. Λάρισας
Δίπλα στην πλατεία σε ένα στενό. Ο χώρος δεν είναι τόσο ωραίος, αλλά έχει μεγαλύτερη ποικιλία από την ταβέρνα/καφενείο της πλατείας. Το φαί δεν με ενθουσίασε, αλλά μάλλον έφταιγε και η παραγγελία που κάναμε... πρόβατο και μοσχαροκεφαλή... Θα του έδινα μια δεύτερη ευκαιρία.
Να σημειώσω ότι στην περιοχή. Παίζει εκπληκτική ρετσίνα τυρνάβου (εμφιαλωμένη)
στο κατάστημα [Χωρίς Όνομα][νεκροταφείο]
Καφενείο, Καρίτσα, Ν. Λάρισας
Βρέθηκα εκεί τον 15 Αυγ. σε ένα καμένο λαϊκό πανηγύρι. Ωραία εμπειρία. Φάγαμε λουκάνικο και σουβλάκι που μου άρεσαν πολύ. Αν υπολογίσουμε κιολας τον πατζουρλισμό που γινόταν, αξίζουν συγχαρητήρια για το τόσο καλό ψήσιμο. Αλλά μάλλον έχουν και καλά κρέατα. Γενικά, δεν θα βρεις να φας τίποτα ψαγμένο εδώ. Κρέας, πατάτες (προκάτ), σαλάτα, τζατζίκι... Τι άλλο θές; Σε πλαστικές καρεκλίτσες σε μια συμπαθητική πλατεία, κάτω από τον πλάτανο. Δεν είναι και άσχημα.
στο κατάστημα Ο Μπέμπης
Ψαροταβέρνα, Κουτσουπιά, Ν. Λάρισας
Ωραίο σημείο κάτω από τα δέντρα. Ευγενικό προσωπικό. Έχει ψάρι και κρέας. Κρέας δεν δοκίμασα. Αλλά ό,τι έφαγα σε ψαρικό μου άρεσε πολύ. Αξίζει σίγουρα μια δοκιμή
στο κατάστημα Υδραγωγείο[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Καψάλι, Κύθηρα, Ν. Αττικής
Ταβέρνα σε ωραίο σημείο μπροστά στη θάλασσα. Το φαί τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά ικανοποιητικό. Το κρασί οκ. Αξίζει η δοκιμή. Έτσι κι αλλιώς στο Καψάλι δεν έχει καμιά τρομερά καλύτερη επιλογή.
στο κατάστημα Ο Σωτήρης
Ψαροταβέρνα, Αβλέμονας, Κύθηρα, Ν. Αττικής
Καλύτερα να μην πατήσετε ποτέ το πόδι σας εκεί.
Παραγγείλαμε ψάρια σχάρας, μεσαίου μεγέθους (δεν θυμάμαι τι, λυπάμαι). Τα ψάρια όταν ήρθαν βρομούσαν!! Δεν υπερβάλω καθόλου. Ήμασταν 5 άτομα και κοιτιόμασταν μόλις ακούμπησε η πιατέλα στο τραπέζι. Δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό. Βρομούσαν!! Είπα να διαμαρτυρηθούμε αλλά κανείς δεν ήθελε κι έτσι είπα να μην τους χαλάσω τη διάθεση με διαμαρτυρίες. Το μετανιώνω όμως που δεν το έκανα. Εγώ, μόνο από τη μυρωδιά, δεν μπόρεσα να τα αγγίξω. Οι άλλοι τα φάγαν. Ευτυχώς κανείς δεν έπαθε τίποτα.
στο κατάστημα Σκάνδεια
Ταβέρνα, Παλαιόπολη, Κύθηρα, Ν. Αττικής
Σε ωραίο σημείο, κάτω από δέντρα. Μεγάλη ταβέρνα, με πολλά τραπέζια και κατά συνέπεια πολύ κόσμο (αλλά δεν σε ενοχλεί). Πας για το ψάρι, νομίζω όμως ότι έχει και κάποια μαγειρευτά.
Το φαί την πρώτη χρονιά που πήγα μου είχε αρέσει. Την δεύτερη μου φάνηκε ψιλο-αδιάφορο. Εκείνο που σίγουρα αξίζει να σχολιάσω είναι το κρασί. Δεν έχω δοκιμάσει χειρότερο. Αυτό το πράγμα δεν θα έπρεπε σε καμιά περίπτωση να σερβίρεται.
Αρχικά ζητάω λευκό και μου φέρνουν ένα καφέ (χωρίς υπερβολή) "κρασί". Ρωτάω τι είναι αυτό. Μου λένε είναι τοπικό, ο παραγωγός μπλέκει λευκά με κόκκινα. Λέω άντε να το δοκιμάσω. Απαράδεκτο. Ζητάω κάτι άλλο. Είχαν μόνο ροζέ. Το φέρνουν. Απαράδεκτο κι αυτό. Κρίμα.
στο κατάστημα Ο Μιχάλης
Ταβέρνα, Μητάτα, Κύθηρα, Ν. Αττικής
Σε ωραίο σημείο με εκπληκτική θέα. Και μέσα είναι συμπαθητικό. Ψιλοτάβανο. Το φαί τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά ικανοποιητικό. (Κρέας και μαγειρευτά) Το κρασί μάπα. Αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη με το φως της ημέρας μόνο και μόνο για το σημείο που βρίσκεται.
στο κατάστημα Φιλιώ
Ταβέρνα, Κάλαμος, Κύθηρα, Ν. Αττικής
Η Φιλιώ είναι όντως μία από τις καλύτερες (αν όχι η καλύτερη ταβέρνα) του νησιού. Πολύ φιλικό προσωπικό, ωραίος χώρος, ωραίο φαί (μαγειρευτά και κρέας). Δοκιμάστε τον παραδοσιακό ξινόχοντρο με μελιτζάνες. Και όντως καλό κρασί (κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο, όπως αποδείχτηκε)
στο κατάστημα Beerstore[νεκροταφείο]
Μπυραρία, Καλαποθάκη 8, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Στα θετικά: Συμπαθητικός χώρος έξω στον πεζόδρομο, τεράστια ποικιλία σε μπύρες.
Στα αρνητικά: Σερβίρουν μόνο τυρί και λουκάνικα, μέτριας ποιότητας (με επιείκεια), που είναι ακριβά γι αυτό που είναι. Ο τζάμπα μεζές στην αρχή είναι καλύτερος.
+Αρνητικό περιστατικό: Ήμασταν 2 άτομα και μετά από 1 ώρα ήρθαν άλλοι δύο και πήραν τις καρέκλες από ένα διπλανό άδειο τραπέζι, το οποίο έμεινε χωρίς καθόλου καρέκλες. Έρχεται λοιπόν το αφεντικό και μας λέει να αφήσουμε τις καρέκλες στο άδειο τραπέζι και να κάτσουν τα παιδιά όρθιοι (!!!!) κι ότι δεν είναι μαγαζί "service" (εννοώντας ότι δεν είναι κανονικό μπαρ) και γι αυτό να μην περιμένουμε σον και καλά να κάτσουμε.
ΤΡΑΓΙΚΟ!! Φυσικά μετά τις αντιρρήσεις μας κατάλαβε την κοτσάνα του.
στο κατάστημα Τα Βαρελάκια
Γυράδικο, Λεωφόρος Γεωργίου Παπανικολάου 70, Πεύκα, Ν. Θεσσαλονίκης
Εμένα μου άρεσε αρκετά, όσες φορές πήρα. Και το σουβλάκι και ο γύρος και το σουτζουκάκι και οι λεπτές πατατούλες (προτηγανισμένες, αλλά έχουν ένα ενδιαφέρον που είναι λεπτές). Ωστόσο, έχω να πω ότι είναι ακριβό. 3 EUR ρετσίνα, 7 μερίδα σουβλάκι... τόσα θα πλήρωνα και σε ταβέρνα. Χαλαρώστε λίγο.
Χμ, τελικά το παίρνω πίσω ότι είναι καλύτερο από την Μυροβόλο. Βασικά έχω μια αίσθηση ότι υπολειτουργεί. Συχνά δεν απαντάνε, άλλοτε έχουν ελάχιστα μαγειρευτά ή καθόλου. Οπότε σταμάτησα κι εγώ να δοκιμάζω.
στο κατάστημα Αγιολί[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Πλατεία Αριστοτέλους 9, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
AG δοκίμασες δηλαδή το μενού της Κυριακής "όσο φας, όσο πιείς"; Εγώ γι αυτό το μενού υπέθεσα ότι ίσως ισχύει μπουφές. Αν το δοκίμασες, πες μας πως "λειτουργεί"; Δεν γίνεται να μπορείς να πάρεις ό,τι θέλεις... θα υπάρχει σίγουρα κάποιος περιορισμός.
στο κατάστημα Ο Γιάννης
Μαγειρείο, Παναγιώτη Παπαγεωργίου 6, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Η αλήθεια είναι ότι το φαγητό δεν είναι κάτι ιδιαίτερο, αλλά δεν είναι κακό (με εξαίρεση κάτι κεφτεδάκια που δεν μου άρεσαν) κι αν σκεφτείς το ωραίο σημείο, το φιλικό προσωπικό και την ανάγκη ώρες-ώρες για κάτι διαφορετικό/μαγειρευτό, τελικά δεν είναι κακή επιλογή. Από τιμές δεν έχω πληρώσει ποτέ πάνω από 10 EUR, με ποτό.
στο κατάστημα Αγιολί[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Πλατεία Αριστοτέλους 9, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Νέο δεδομένο: Κυριακή μετά τις 5 το απόγευμα, μενού "όσο φας, όσο πιεις" με 20 EUR το άτομο. (Μέγιστο 1 μπουκάλι κρασί, συγκεκριμένης μάρκας [ανά άτομο;;... υποθέτω]). Δεν το δοκίμασα, αλλά έχω μεγάλη περιέργεια να μάθω τι εννοούν. Ίσως έχει μπουφέ...
στο κατάστημα (Χωρίς) Σκαλάκια[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Φιλίππου 13, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πολύ αρνητικό περιστατικό:
Τα χωρίς σκαλάκια συνεχίζουν να είναι στέκι. Το εκτιμώ ιδιαίτερα για το φαί του και για τις φυσιολογικές τιμές του (ποτέ δεν έχω πληρώσει πάνω από 13 EUR).
Ωστόσο, χτες έζησα ένα πολύ αρνητικό περιστατικό. Καθώς επισκέφτομαι συχνά το μαγαζί, έχω παρατηρήσει τη "συνήθεια" τους να μην φέρνουν αποδείξεις. Δεν θέλω να σχολιάσω τη συγκεκριμένη τακτική, αλλά την τακτική του "πάω να σε δουλέψω". Να εξηγήσω: Και τις 2 φορές που ζήτησα απόδειξη, μου φέραν απόδειξη που δεν ήταν η δική μου. Την πρώτη το κατάπια. Εξάλλου, σε τέτοια φτηνά μαγαζιά δεν θέλω να κάνω τόσο φασαρία για τέτοια ζητήματα. Τη δεύτερη, όμως, είπα να το πω, γιατί στην τελική θεωρώ πλήρως αντιεπαγγελματικό να μη δίνεις απόδειξη τουλάχιστον σε αυτόν που στη ζητάει. Η απάντηση στην παρατήρηση ότι η απόδειξη δεν είναι δική μας ήταν "Ωχ συγνώμη έκανα λάθος, δεν χτύπησα σωστά... μπλα μπλα μπλα"... Μόνο που η απόδειξη που μας είχαν φέρει ήταν χτεσινή. Όπότε ήταν ολοφάνερο ότι δεν χτύπησε τίποτα λάθος. Κι όταν με γεμίζουν με ψέματα, εξοργίζομαι. Της το είπα. Αλλά τι σημασία έχει;...
στο κατάστημα Αγιολί[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Πλατεία Αριστοτέλους 9, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Όταν το πρωτοανακάλυψα πήγαινα συχνά. Μετά μου σέρβιρε κάποιες απογοητεύσεις μαζεμένες (εξεφτελιστικά μικρές μερίδες, ειδικά για την τιμή τους, κάποια πολύ μέτρια πιάτα και ένα πολύ δήθεν σέρβις). Χτες όμως ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Καινούριος κατάλογος με πολλά πιάτα που θα ήθελα να δοκιμάσω και λίγο πιο πλούσιος από τον παλιό. 2 διαφορετικά μενου (15 και 19 eur), με σαλάτα, κυρίως, 1 μπάλα παγωτό και 1 ποτήρι κρασί και ένα φιλικό, ανθρώπινο σέρβις. Πήρα το μενού των 15 eur και ήταν πολύ ικανοποιητικό. Ας μην μπω σε λεπτομέρειες. Θα ξαναπάω. Και νομίζω ότι με αυτά τα καινούρια δεδομένα, αξίζει σίγουρα μια δοκιμή.
στο κατάστημα Περιστέρια[νεκροταφείο]
Ψαροταβέρνα, Θέτιδος ?, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Όντως ιδιαίτερο μέρος. Δεν είναι πλέον όπως στην φώτογραφία, γιατί ο χώρος που φαίνεται είναι τώρα χτισμένος, με μεγάλα παράθυρα που δεν ανοίγουν όλα. Αλλά εντάξει, είπαμε... πρέπει να είσαι λίγο "ανοιχτός" με αυτά τα μέρη. Πήγα Σάββατο στις 15.00 και ενώ δεν είχε κόσμο (λόγω αγώνα εθνικής), το "μενού" ήταν πολύ-πολύ περιορισμένο. Μόνο αγγουροντομάτα, πατάτες, αλοιφές, 2 ειδών ψαρια σχάρας, 2 ειδών ψαρια τηγάνι και μυδοπίλαφο. Τίποτα άλλο. Το εκτιμώ αυτό, απλά νομίζω ότι όντως κινδυνεύεις να πας ως εκεί και να μην έχει τίποτα να φας. Κατά τα άλλα, το φαί οκ. Η ντομάτα και οι πατάτες σούπερ.
στο κατάστημα Το Ψυχιατρείο[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Νικομηδείας 16, Σταυρούπολη, Ν. Θεσσαλονίκης
Αν και ενθουσιάστηκα όταν είδα τις φωτογραφίες του μαγαζιού, τελικά η εμπειρία ήταν απογοητευτική.
Σίγουρα οι προθέσεις ήταν πολύ καλές και φανερώνουν μεράκι, αλλά κάπου στο δρόμο το χάσαν το παιχνίδι.
Ενδιαφέρουσες αφίσες και events μια στο τόσο. Πολύ ευγενικό σέρβις.
Ο χώρος συμπαθητικός, η μουσική περίεργη και μάλλον βαρετή. Μαχαιρίτσας, Νταλάρας και άντε και κανα λαϊκό στο άσχετο.
Αλλά το χειρότερο ήταν το φαί. Σπρινγκ ρολς, κοτόπουλο με κάρι, μαζί με λακέρδα, ντάκο, σαλάτα με φράουλες, σουτζουκάκια σμυρνέικα... μόνο σούσι που δεν είχε. Και από ποιότητα χμμ...μάπα... Έχει πρωινά, κάτι που είναι ενδιαφέρον. Αν έμενα κοντά ένα πρωινό θα το έτρωγα... Αλλά μέχρι εκεί.
Η αλήθεια είναι ότι είναι πολλά τα μέρη που κάποτε ήταν αγαπημένα και πλέον για διάφορους λόγους δεν με τραβάνε πια. Κι έτσι έχουν μείνει οι θετικές κριτικές μου, χωρίς να έχω προσθέσει τις αρνητικές. Ας αρχίσω λοιπόν την ενημέρωση, με την Παπαρούνα.
Λίγο ο χαμός στην περιοχή αυτή, λίγο οι τιμές που ανέβηκαν, λίγο η ποιότητα που έπεσε, λίγο που ίσως βαρέθηκα και πλέον δεν πάω στην Παπαρούνα.
Αρχίζω με το συμπέρασμα: Ένα αγαπημένο μέρος που ελπίζω να παραμείνει έτσι
Χώρος: Συμπαθητικός, ιδιαίτερα μέσα. Έξω δεν με τραβάει να καθίσω. Κι επιπλέον μια χαρά μουσική
Φαγητό: 99% των δοκιμών ήταν από καλές έως πάρα πολύ καλές. (Ακόμα και στο κρέας). Αγαπημένο οι λουκουμάδες μπακαλιάρου καθώς και το ναπολεόν μπακαλιάρου που δεν το έχω ξαναπετύχει στο μενού, αλλά αν το πετύχετε δοκιμάστε το.
Επιπλέον, καλό αλκόολ.
Τιμές: Βγαίνει κάτι παραπάνω. Γύρω στα 18 το άτομο. Αλλά σίγουρα τα αξίζει.
Ελπίζω να συνεχίσει έτσι.
στο κατάστημα Μάγιστρος[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Στρατηγού Καλλάρη 9, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πάω κατευθείαν στο συμπέρασμα: Τίποτα το ιδιαίτερο σε όλους τους τομείς (αισθητική, φαντασία μενού, το ίδιο το φαγητό).
Δεν είναι κακό κι αν ο λογαριασμός ήταν το πολύ 15 EUR, ίσως και να ξαναπήγαινα. Αλλά δε θεωρώ ότι αξίζει πάνω από τόσα.
Σούπερ πίτα. Σούπερ σεφταλιά. Ωραία που βάζουν λάχανο και αγγούρι, πέρα από την κλασσική ντομάτα και κρεμμύδι. Μικρό μενού (πολύ το εκτιμώ αυτό). Το χαλούμι δεν μου άρεσε.
Αλλά γενικότερα μπράβο στα παιδιά.
Χώρος: Ο εσωτερικός χώρος δεν μου αρέσει καθόλου. Μια δήθεν πολύτέλεια χωρίς αισθητική.
Ο χώρος έξω αποδεκτός.
Σέρβις: Είχαμε την ατυχία να πέσουμε σε γάμο. Ωστόσο, από τη στιγμή που επιλέγεις να ανοίξεις το μαγαζί σου και σε άλλους (πέρα από τον γάμο), πρέπει να είσαι έτοιμος να τους εξυπηρετήσεις. Ο σερβιτόρος μας άφησε στην μοίρα μας, ακόμα κι αν δεν έτρεχε.
Φαγητό: Ναι, το φαγητό ήταν καλό. Εξάλλου η τιμή του το υποχρέωνε να είναι καλό. Ναι, νομίζω ότι ξεπέρασε κατά πολύ την τελευταία μου εμπειρία σε ένα άλλο εστιατόριο ίδιας κατηγορίας (Το γράδα). Ωστόσο, δεν ξέρω αν αξίζει να ταράξω και πάλι τον προυπολογισμό μου για την εμπειρία αυτή. (40 ευρώ το άτομο δεν είναι και λίγα λεφτά)
Αυτό που αξίζει να αναφέρω για το φαγητό ήταν το επιδόρπιο. Σεμιφρέντο. Αυτό άξιζε!! Σούπερ.
Συμπέρασμα: Αξίζει να το δοκιμάσετε. Προσωπικά αν η αισθητική ήταν καλύτερη ίσως και να ξαναπήγαινα...
Δυστυχώς δεν συνέχισε όσο ελπιδοφόρα άνοιξε. Είναι εντελώς κωμικοτραγικό το πόσο έχει αλλάξει η ποιότητα του φαγητού σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Η μικρή ασυνέπεια που παρατήρησα την τρίτη φορά που πήγα, έγινε μεγάλη απογοήτευση την τέταρτη και επιβεβαίωση της απογοήτευσης την πέμπτη.
Κρίμα γιατί προφανώς το μέρος είναι τέλειο, αλλά γιατί πρέπει να αρκεστούμε σε αυτό; Γιατί τελικά σε τέτοια μέρη (που δεν είναι 100% ταβέρνες ή εστιατόρια) το καλό φαί να θεωρείται πολυτέλεια, ενώ έχει αποδειχτεί στην πράξη ότι δεν είναι κάτι τόσο δύσκολο (το κατάφεραν και οι ίδιο και μετά το πήραν πίσω);
Θα τελειώσω με την ευχή που έκανε και το ταβερνοαλάνι (για μια πιο αισιόδοξη νότα): μακάρι να επανέλθει στα πολύ καλά επίπεδα του προηγούμενου μήνα.
Πολύ ωραίο μαγαζί (το σημείο, η ατμόσφαιρα, τα μεγάλα τζάμια), σχετικά πρωτότυποι και πολύ νόστιμοι μεζέδες (αν και παρατήρησα κάποια ασυνέπεια στην ποσότητα, πχ την δεύτερη φορά που πήρα μανιτάρια με απάκι, είχε στην κυριολεξία μόνο ένα μικρό κομματάκι απάκι). Γενικότερα αν συνεχίσει έτσι σίγουρα θα γίνει στέκι. Το μόνο ουσιαστικά αρνητικό που έχω να πω είναι ότι θα μπορούσε να έχει λίγο λιγότερα τραπέζια (μιλάω κυρίως για όσα δεν είναι δίπλα στα παράθυρα)
στο κατάστημα Το Βαρύ Πεπόνι
Ταβέρνα, Απελλού 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Αρνητικά: Είναι λίγο στριμωγμένα τα πράγματα κι επιπλέον δεν τη γλυτώνεις την ταβερνίλα στα ρούχα σου…
Θετικά:
Φαγητό: Ότι κι αν έχω πάρει ήταν από συμπαθητικό έως πολύ καλό. Έχει μεγάλη ποικιλία σε μεζέδες. Μου άρεσε πολύ η σαλάτα με ρεβίθια.
Σέρβις: Σούπερ. Ζητήσαμε στα κολοκυθάκια βραστά να μην έχει φέτα και μας ρώτησε αν θέλουμε γιαούρτι. Το βρίσκω πολύ θετικό. Ζητήσαμε στο τέλος ένα τυρί να συνοδέψει τη ρακί μας και μας έβαλε 2 διαφορετικά να δοκιμάσουμε, που ήταν σαν διπλή μερίδα, αλλά μας την χρέωσε μονή κι επιπλέον μας έφερε κι ένα αλλαντικό από τη Λευκάδα για δοκιμή (και φανταστείτε ότι ήμασταν απλά 2 άτομα και δεν είχαμε κάνει και κάνα τρελό λογαριασμό)
Μουσική: Καλή (Παπάζογλου, ρεμπέτικα κλπ) και σε καλή ένταση. Ούτε να σε ενοχλεί, ούτε να περνάει αδιάφορη.
Θα ξαναπάω σίγουρα
στο κατάστημα Η Σελήνη[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Προσφυγικής Αγοράς 43, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Αχ συγνώμη που θα γράψω κι άλλο σχόλιο, άλλα τι να κάνω πρέπει να το πω... Τελικά ούτε η νέα Σελήνη μας απογοητεύει: Τέλειος μπακαλιάρος τηγανητός, τέλειες γαρίδες σαγανάκι και πολύ καλό ρακί! Συνεχίζει λοιπόν να είναι ένα από τα λίγα στέκια σε αυτήν την πόλη...!!
στο κατάστημα Γράδα Nuevo[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Καλαποθάκη 16, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα μια φορά αλλά δεν νομίζω ότι θα ξαναπάω.
Ο χώρος ήταν συμπαθητικός και παρόλο που ήμασταν δύο άτομα καθίσαμε σε τραπέζι των 6, Παρασκευή βράδυ… Κάτι που κάναν κι άλλες παρέες των 2. Οπότε ένοιωθες μια τεράστια άνεση χώρου.
Το σέρβις λίγο στημένο. Δεν βρίσκω το λόγο γιατί πρέπει να ενθουσιαστώ τόσο πολύ που μου φέρνουν ξεχωριστό ποτήρι μόνο και μόνο για τη δοκιμή του κρασιού... Αν θέλετε να ξεχωρίσετε με κάτι, κάντε το πρώτα με το φαί σας.
Ο κατάλογος έχει αρκετές επιλογές και πιστεύω ότι του λείπει λίγο ο χαρακτήρας. Παλεύει ανάμεσα σε απλή ελληνική κουζίνα της μαμάς και κάτι λίγο πιο δημιουργικό...
Οι επιλογές μας ήταν καθαρά κουζίνα της μαμάς. 2 καλομαγειρεμένα φαγητά (αρνάκι και μοσχάρι) και τίποτα παραπάνω. Θα μπορούσα να φάω το ίδιο σε ένα καλό μαγειρείο, απλά δε θα είχε σπαράγγια μαζί με το αρνί.
Τραγικό λάθος το πιάτο που ήταν σερβιρισμένο το μοσχάρι... Ήταν ένα βαθύ πιάτο (περίεργο) με πολύ ψηλό χείλος, οπότε δεν μπορούσες να ακουμπήσεις τα μαχαιροπήρουνα σου επάνω... τα άφηνες στο πιάτο του δίπλα... Αλλά κατά τα άλλα, ποτήρι για να δοκιμάσεις το κρασί... Ουφ... Δηθενιές...
Πληρώσαμε 35 EUR το άτομο για 2 πιάτα, μπουκάλι κρασί, σαλάτα, γλυκό.
Δεν θεωρώ ότι άξιζε!
στο κατάστημα Art O2[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Αγίου Δημητρίου 159Α, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μετά από 2 δοκιμές του κανονικού μενού έχω μείνει με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Το σέρβις άψογο. Παρόλο που εμφανίστηκα με λίγο διαφορετικό από τα συνηθισμένα λουκ, κανείς από τους σερβιτόρους δεν με κοίταξε παράξενα. (Δε θα έλεγα το ίδιο για τους πελάτες) Κι επιπλέον, ήταν πολύ ευγενικοί (χωρίς να είναι στημένοι) και πρόθυμοι. Το φαγητό εξαιρετικό και πολύ καλά παρουσιασμένο, με διάφορες γεύσεις και περίεργες εκπλήξεις στο πιάτο σου. Πρώτη φορά που δίνω τόσα λεφτά και πραγματικά θεωρώ ότι αξίζουν. (Πληρώσαμε 45 EUR το άτομο με μπουκάλι κρασί και γλυκό). Όσο για το γλυκό, αυτό το εφέ με το ποτηράκι και τους καπνούς είναι λίγο κιτς... αλλά εντάξει, όλοι δικαιούνται μια ατέλεια. ΥΓ. Δεν με ενδιαφέρει ότι στο εστιατόριο εμπλέκεται ο Μποτρίνι. Θα προτιμούσα να μην το ξέρω.
στο κατάστημα Ερμής[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Ρογκότη 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μια φορά πήγα για φαί, αλλά μάλλον δε θα ξαναπάω... ή ίσως μόνο για κανά μεζέ...
Ο χώρος πολύ ωραίος και μάλλον κάπου εκεί σταματάν τα θετικά.
Το φαί τίποτα ιδιαίτερο και ίσως λίγο δήθεν γκουρμέ. Δεδομένου μάλιστα ότι η τιμή του ήταν ανεβασμένη, θα έπρεπε να ήταν πολύ πολύ καλύτερο!!
Και φυσικά το κλου είναι η μουσική... Δεν με πειράζει η σχετικά δυνατή μουσική σε εστιατόριο, αντιθέτως μ αρέσει η ιδέα του να τελειώσω το φαί και να πιω ένα ποτό σε μια πιο "ζωντανή" ατμόσφαιρα... αλλά εντάξει δεν είναι και κλαμπ βρε παιδιά... η ένταση παρα ήταν δυνατή και η επιλογή της μουσικής (μπιτάκια) πολύ άστοχη για το συγκεκριμένο χώρο. Κρίμα γιατί ο χώρος είναι πολύ ωραίος!
στο κατάστημα Μουσικός Ναός[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Μεσολογγίου 44, Συκιές, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγαινα στο Ναό πολύ συχνά, αλλά πλέον έχω να πάω κανα 2 χρόνια. Ο Ναός ήταν ένα από τα καλά και γνωστά μέρη για να ακούσεις καλή λαική και ρεμπέτικη μουσική, χωρίς μικρόφωνα. Ο Μπάμπης ο Σαλονικιός που το χει είναι μορφή και οι τραγουδίστριες που έφερνε σούπερ. Η ατμόσφαιρα πολύ ωραία, ο κόσμος άκουγε και τραγουδούσε, καμιά φορά έπερνε και κανείς άλλος το μπουζούκι και γενικότερα ωραίες στιγμές. Όμως αυτά τα ωραία είναι καταδικασμένα να τελειώσουν... Πόσο όρεξη και κουράγιο να χει κι αυτός ο Μπάμπης;; Άρχισε λοιπόν αυτό το ωραίο κλίμα σιγά-σιγά να πεθαίνει...Γι αυτό, λοιπόν, κι εγώ σταμάτησα να πηγαίνω... Όσο για το φαί, ήταν οκ όσο θυμάμαι...
στο κατάστημα C'est la vie[νεκροταφείο]
Πιτσαρία, Μικράς Ασίας 45, Πεύκα, Ν. Θεσσαλονίκης
Δεν είναι καμιά ιδιαίτερη πίτσα. Αλλά για κάποιο λόγο εγώ τώρα τελευταία όλο από εδώ παραγγέλνω. Ίσως γιατί λίγο βαρέθηκα την πίτσα Double... ίσως γιατί αυτή έχει κρεμμύδι, ενώ η Double δεν έχει... είναι και σχετικά φτηνή. Αξίζει τέλος πάντων να την δοκιμάσετε για να έχετε δική σας άποψη.
Συνοπτικά, το φαγητό μου αρέσει, αλλά η ατμόσφαιρα δεν μου αρέσει καθόλου.
Τις περισσότερες φορές έφαγα ψάρι. Πλήρωνα πάντα από 10-13 EUR το άτομο (που είναι σχετικά λίγα). Ωραία ψαρόσουπα και καλοί μπακαλιαροκεφτέδες, για κάτι το διαφορετικό.
Αλλά… Οι σερβιτόροι είναι πολύ επιτηδευμένα ευγενικοί (δεν θέλω να με λες κούκλα σου, ρε μεγάλε!). Τα τραπέζια που είναι για 2 άτομα είναι ελάχιστα, συνήθως στα πιο απαίσια σημεία και δεν σ’ αφήνουν να κάτσεις στα μεγάλα τραπέζια.
Την τελευταία φορά καθίσαμε σε σημείο που κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει τραπέζι. Ακριβώς μπροστά στην πόρτα και στο ψυγείο των ψαριών, με μπόνους το αποσμητικό χώρου που ήταν πάνω από το κεφάλι μας και ψέκαζε στις μύτες και τα φαγητά μας... Έλεος!
Το καλοκαίρι είναι πολύ καλύτερα που κάθεσαι έξω…
στο κατάστημα Η Σελήνη[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Προσφυγικής Αγοράς 43, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Εδώ και μια βδομάδα λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση. Το έχουν νεαρά παιδιά. Ο χώρος έχει ανανεωθεί, διατηρώντας το ίδιο «ζεστό» στυλ σε μια πιο «μοντέρνα» έκδοση. Δεν μπορώ να είμαι 100% αντικειμενική στο αν αυτή η ανανέωση είναι προς το καλό, γιατί η Σελήνη ήταν στέκι μου και έπαθα ένα σοκ όταν είδα τις αλλαγές. Η μουσική συνεχίζει να είναι καλή. Από φαγητό, έχει έναν μαυροπίνακα που λειτουργεί ως κατάλογος, οπότε υποθέτω ότι θα αλλάζει συχνά. Μου άρεσαν πολύ οι καροτοκεφτέδες. Αλλά τα υπόλοιπα δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο. Μένει ωστόσο να ξαναπάω για να έχω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη. Έχει βιολογικό κρασί, τσίπουρο και βιολογική μπύρα. Το λευκό κρασί που δοκιμάσαμε ήταν οκ.
Και τέλος οι τιμές νομίζω ότι είναι ελαφρώς πιο πάνω (δεδομένου ότι οι μερίδες ήταν και ελαφρώς πιο φτωχές). Σίγουρα θα ξαναπάω γιατί παραμένει ιδιαίτερο μέρος. ΥΓ. Χάρη θα μας λείψεις. (σερβιτόρος πρώην Σελήνης)
στο κατάστημα Περικλήδες[νεκροταφείο]
Καφενείο, Κισσέως 13, Χορτιάτης, Ν. Θεσσαλονίκης
Ένα πολύ όμορφο καφενείο, σε ένα μικρό πέτρινο κτίριο, με τζάκι... Μετά από μια βόλτα στο βουνό κι έναν καφέ ή τσίπουρο εκεί, νοιώθεις ότι πραγματικά έχεις ξεφύγει από την πόλη.
Πολύ ωραία μουσική (από ρεμπέτικά μέχρι μελαγχολικό ροκ). Πολύ ευγενικό προσωπικό. Από φαγητά έχει μια ποικιλία που απ'ότι κατάλαβα αλλάζει ανάλογα με την εποχή και τα κέφια. Και τσίπουρο με μεζέ (6 EUR). Το κρασί του λέει πως είναι βιολογικό.
Και τις 2 φορές που πήγα δεν πέτυχα πολύ κόσμο παρόλο που ήταν σκ.
Θα ξαναπάω και θα ξαναπάω.
στο κατάστημα La Place Mignonne[νεκροταφείο]
Bar-Restaurant, Εθνικής Αμύνης 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα ένα βράδυ έτσι για κάτι διαφορετικό. Είχα διαβάσει τα αρνητικά σχόλια αλλά είπα ότι αν πάω να πιω ένα κρασί και να φάω ένα μεζέ, δεν πρόκειται να ξενερώσω... εε... είχα άδικο... Ο χώρος είναι πολύ ωραίος... Κι εκεί είναι που σταματάν τα θετικά. Όσο για τα αρνητικά: Η μουσική σχεδόν δεν υπήρχε. Μάλιστα σε κάποια φάση που όντως σταμάτησε να παίζει, οι σερβιτόροι το πήραν χαμπάρι 10 λεπτά μετά. Οι τιμές ξεφεύγουν ΠΟΛΥ!!! Και συγκεκριμένα οι τιμές των ορεκτικών είναι από άλλο πλανήτη (12 με 18 ευρώ !!;;;!!!).
Περιμένεις λοιπόν ότι όταν παίρνεις μια μπρουσκέτα που κάνει 16 ευρώ, θα είναι σίγουρα η καλύτερη μπρουσκέτα που έχεις φάει ever... Αυτό όμως ούτε καν μπρουσκέτα δεν θα το έλεγες... Κάτι σε μουλιασμένο ψωμί τοστ (από το δήθεν πέστο), με λιωμένη μοτσαρέλα και προσούτο. Η πίτσα της γειτονιάς είναι καλύτερη, μεγαλύτερη και κάνει μόνο 8 ευρώ... Ντροπή!!!! Δεν θα πω άλλα γιατί ήδη γράφοντας αυτά, έχω εκνευριστεί... ας κρατήσω στο μυαλό μου την καλή παρέα...
στο κατάστημα Το δέντρο που έδινε[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Συγγρού 9, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Την άποψη μου για την κατάσταση στην συγκεκριμένη περιοχή την αναφέρω στην καρτέλα των 4 εποχών. Ειδικά για το Δέντρο που έδινε (μετά από 2 επισκέψεις): Συμπαθητικός χώρος, όχι "παρατημένος", με κάποιο αισθητικό ενδιαφέρον, καλή μουσική, μικρή ποικιλία μεζέδων, λίγα πιάτα ημέρας, οι τιμές είναι οκ (νομίζω χαμηλότερες από τις 4 εποχές), η ποιότητα του φαγητού είναι απλώς οκ με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις που ανεβάζουν πολύ την τελική μου εντύπωση (πχ. σαλάτα κόκκινο-άσπρο λάχανο, μήλο, καρύδι και μια τέλεια σος), το λευκό κρασί μια χαρά. Και τώρα πάμε στα αρνητικά: Έχει τόσα πολλά τραπέζια που όταν γεμίζει, αυτή η καλή αίσθηση για τον χώρο χάνεται. Επιπλέον αρνητικό, η κατάσταση της περιοχής. Αυτά...
Ναι, συμφωνώ ότι πρόκειται για ένα μαγειρείο. Το φαγητό είναι μια χαρά εώς καλό. Σίγουρα πάντως είναι πολύ καλύτερο από το άλλο μαγειρείο στο Ρετζίκι (Μυροβόλος)
στο κατάστημα (Χωρίς) Σκαλάκια[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Φιλίππου 13, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μετά από αρκετές συνεχόμενες επισκέψεις τον τελευταίο καιρό, μπορώ να γράψω την γνώμη μου.
Ατμόσφαιρα: Έξω είναι συμπαθητικά. Μέσα δεν θα καθόμουν...η αισθητική του είναι αρκετά αποτρεπτική.
Φαγητό: Αρχικά μου αρέσει που έχει λίγο μεγαλύτερη ποικιλία σε μεζέδες από άλλες ταβέρνες χωρίς ωστόσο να το παρακάνει.
Σε γενικές γραμμές λίγα από τα πιάτα που δοκίμασα με απογοήτευσαν.
Επίσης, θεωρώ ότι τα θαλασσινά του είναι όντως καλύτερα από το κρέας του. Συνοψίζοντας, μπορεί να μην παίρνει άριστα για το φαί του, αλλά έχει σίγουρα έναν πολύ καλό βαθμό :-).
Στα συν ότι το λευκό του κρασί είναι μια χαρά έως καλό.
Τιμές: Την τελευταία φορά που φάγαμε (Σκάσαμε!) και ήπιαμε, πληρώσαμε μόνο 10 EUR το άτομο!!! Ίσως επειδή πήραμε πολλούς μεζέδες και λίγα κυρίως. Όσο θυμάμαι πάντως δεν πρέπει να έχω πληρώσει πάνω από 13...
στο κατάστημα ...στα χίλια δέντρα
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Λεωφόρος Όχι 23, Άγιος Παύλος, Ν. Θεσσαλονίκης
Να ναι καλά ο ταβερνοχώρος! Είναι ένα μουντό πρωινό που έχω όρεξη να πιω έναν καφέ και να φάω κάτι έξω. Πού όμως;
Γράφω την λέξη πρωινό στην αναζήτηση και βρίσκω αυτό το μέρος. Διαβάζω ότι έχει ωραία θέα κι έχω ήδη ξεκινήσει.
Ήταν εκπληκτικά! Κάθησα στα τραπεζάκια με θέα όλη την Θεσσαλονίκη. Είχε δροσούλα και ο ουρανός ήταν γκρι. Το θυμάμαι έντονα αυτό το πρωινό και ανυπομονώ να το επαναλάβω.
Στο θέμα μας τώρα... Η μπουγάτσα δεν ήταν κάτι εξαιρετικό. Ο καφές οκ (κι αυτό δεν είναι κάτι συνηθισμένο). Έχω όμως να επισημάνω ότι έχω πάρει και στο χέρι μια σπανακόπιτα που έκανε 1 EUR!!! 1 EUR!!! Και ήταν και μια χαρά!!! Ίσως μου την χρέωσε πιο φτηνά γιατί ήταν μεσημέρι και πιθανόν να έκλεινε (;;;). Δεν ξέρω. Απλά μου έκανε εντύπωση!
στο κατάστημα Ο καφενές του Σωτήρη[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Στοά Κολόμβου, Εγνατία 31, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ανανέωση κριτικής:
Συνεχίζω να το θεωρώ ένα από τα λίγα "αυθεντικά" μέρη.
Έχοντας πάει άλλες 2-3 φορές μετά την τελευταία κριτική μου, η ποιότητα του φαγητού παραμένει σταθερή (από ανεκτή μέχρι καλή).
Το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι δυστυχώς η ρετσίνα είναι αρκετά απογοητευτική και το κρασί ακόμα περισσότερο. Επιπλέον, δεν έχει εμφιαλωμένη ρετσίνα.
Αυτό με στεναχωρεί ιδιαίτερα καθώς πλέον δεν πίνω κάτι άλλο πέρα από κρασί (ή στην χειρότερη ρετσίνα). Κρίμα!
στο κατάστημα 4 Εποχές[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Πάικου 2, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Παίρνω αφορμή από διάφορα περιστατικά για να εκφράσω την δυσαρέσκεια μου για το πώς έχουν εξελιχθεί τα πράγματα στις 4 εποχές και στα τριγύρω μαγαζιά.
Ναι το κλίμα είναι ωραίο (ο κόσμος, ο τζερτζελές, οι μουσικές). Χάρηκα που επιτέλους δημιουργήθηκε ένας πυρήνας διαφορετικός από εκείνον της παραλίας που τόσο σιχαίνομαι. Μόνο που αρχίζω τελικά να αναρωτιέμαι το πόσο τελικά διαφέρει.
Οι τύποι (μαγαζάτορες) έχουν κάνει πλέον κατάληψη σε κάθε εκατοστό δημόσιου χώρου (χωρίς υπερβολή), και όπου δεν χωράει ένα τραπέζι ή μια καρέκλα, βλέπεις ανθρώπους να κάθονται στα πεζούλια με τραπέζι ένα σκαμπό. Αυτό ίσως ακούγεται ωραίο και ρομαντικό στην θεωρία, στην πράξη όμως αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ένα χάος όπου οι περαστικοί δεν χωράν να περάσουν, τα αυτοκίνητα (στον δρόμο δίπλα στις 4 εποχές) περνάν σε απόσταση αναπνοής από τα τραπέζια των παρευρισκομένων, η βαβούρα φτάνει να καλύπτει τη μουσική και όλοι μαζί χαιρόμαστε που είμαστε διαφορετικοί από αυτούς στην παραλία, όπου όμως τελικά συμβαίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα με άλλη μουσική υπόκρουση.
Σέβομαι ότι ο κάθε μαγαζάτορας ενδιαφέρεται για το κέρδος του, αλλά απαιτώ κι από τον μαγαζάτορα να δείξει έστω ένα μικρό ενδιαφέρον για την ποιότητα της διασκέδασής μου, πόσο μάλλον όταν θέλει να μου το παίζει και “εναλλακτικός”.
Αναρωτιέμαι λοιπόν πόσο θα πρέπει να χαίρομαι όταν πληρώνω γύρω στα 12 με 15 eur για να φάω το τίποτα, να πιω κάποιες φορές ζεστή μπύρα, να περιμένω αρκετά για την μπύρα μου γιατί δεν έχουν ποτήρια (!!), να περιμένω 1.30 ώρα για το φαγητό μου γιατί η κουζίνα τους δεν είναι φτιαγμένη για τόσες απαιτήσεις, να ενοχλώ τους περαστικούς οι οποίοι συχνά περνάνε ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου, να έρχομαι τετ α τετ με τα αμάξια και όλα αυτά γιατί απλά κάποιος θέλει να παστώσει όσα περισσότερα άτομα γίνεται σε έναν χώρο που στην τελική δεν του ανήκει. Προφανώς το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Ωστόσο, δεν θα ένιωθα “ήσυχη με την συνείδησή μου”, αν δεν ανέφερα και τις αρνητικές μου σκέψεις μετά την θετική κριτική μου παρακάτω.
στο κατάστημα Μπουκαδούρα[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Ελιά, Ν. Χαλκιδικής
Πήγα μία μόνο φορά αλλά έμεινα με τις καλύτερες εντυπώσεις. Τα πιάτα που φάγαμε (αλλά και τα πιάτα που βλέπαμε να κυκλοφορούν) ήταν (ή φαινόταν) εξαίσια.
Μεγάλη ποικιλία (Κρέατα, κάποια μαγειρευτά και ψάρια). Κάποιες ενδιαφέρουσες και διαφορετικές προτάσεις. Σημασία στην λεπτομέρεια (πχ το θυμάρι πάνω στο ψάρι έκλεβε σχεδόν την παράσταση από το ίδιο το ψάρι). Ευγενικό σέρβις. Ωραία θέα. Ένα γεύμα που μου φτιαξε το διήμερο στην Χαλκιδική.
Πρόταση: Δοκιμάστε την σαλάτα Μπουκαδούρα.
στο κατάστημα Μάντσιος
Ταβέρνα, Νικήτη, Ν. Χαλκιδικής
Το φαγητό δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο και οι επιλογές του "μενού" περιορισμένες. Αλλά το περιβάλλον μου άρεσε γιατί θυμίζει πραγματικά ταβέρνα χωριού, απέχοντας κατά πολύ από το λιγότερο ή περισσότερο τουριστικό κλίμα των υπολοίπων.
στο κατάστημα Σωτήρης
Ταβέρνα, Λεχόβου 8, Συκιές, Ν. Θεσσαλονίκης
Αν και αποφάσισα ότι πρέπει να κάνω σχόλιο μετά τη δεύτερη φορά, σε αυτήν την περίπτωση θα γράψω γιατί μάλλον δεν θα υπάρχει δεύτερη.
Ατμόσφαιρα: Από έξω φαίνεται πολύ συμπαθητικό, όμως τελικά δεν είναι. Βασικός λόγος: έχει πολλά τραπέζια, τα περισσότερα για πολλά άτομα και πολύ κοντά το ένα στο άλλο.
Φαγητό: Κακό! Τα κρέατα δεν μου άρεσαν. Τα σουτζουκάκια για τα οποία όλοι μιλούσαν ενδέχεται να είναι και τα χειρότερα που έχω φάει. Τελείως άνοστα. Έχω την αίσθηση ότι είχαν κυρίως ψωμί παρά κιμά ή ό,τι άλλο. Και το αρνί στη λαδόκολλα ήταν αρκετά σκληρό. Θα μπορούσα να σχολιάσω κι άλλα, αλλά ας μην το κουράσω το ζήτημα.
Σέρβις: Ήμασταν 2 άτομα, καθημερινή, χωρίς πολύ κόσμο και θέλαμε να κάτσουμε σε ένα τραπέζι δίπλα σε παράθυρο, που είναι τα προνομιακά (λέμε τώρα). Ο σερβιτόρος όμως μας είπε να μην καθίσουμε εκεί και μόλις είδε ότι φεύγαμε, τότε ξαφνικά άλλαξε γνώμη. Γελοίο!! Κανονικά, υπό άλλες συνθήκες, θα την είχα κάνει έτσι κι αλλιώς, αλλά πεινούσα!!!
Τιμές: Το αρνί έκανε 12 EUR. Σαν λίγο πολλά δεν είναι;; Γενικότερα νομίζω ότι είναι αρκετά τσιμπημένο: 2 άτομα λογαριασμός 39 EUR. 2 κρέατα, 1 αγγουροντομάτα (μικρή), 1 μελιτζανοσαλάτα, 1 τζατζίκι, μισό λευκό, μια μπύρα.
Ατμόσφαιρα:
Πολύ συμπαθητικός χώρος για καλοκαίρι. Τραπεζάκια κάτω από τα δέντρα, σε άνετη απόσταση μεταξύ τους. Πολύ δροσιά ακόμα κι όταν σκάει ο τζίτζικας στο κέντρο.
Φαγητό:
Μέτριο προς το καλό. Μεγάλη, αλλά όχι υπερβολική, ποικιλία. Διακρίνω ένα ενδιαφέρον και μια έμφαση στις λεπτομέρειες. Για παράδειγμα, οι τηγανητές πατάτες και η σκορδαλιά που συνόδευαν τον τηγανητό μπακαλιάρο ήταν σούπερ. Σκορδαλιά με καρύδι, ψωμί και φυσικά αρκετό σκόρδο και όχι ένας απλός σκορδοπουρές, όπως σερβίρεται συνήθως. Χύμα λευκό κρασί καλό.
Θα ξαναπάω όμως κι άλλες φορές (ήδη πήγα 2) για να αποκτήσω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη.
Τιμές:
Δυστυχώς, εδώ τα χαλάμε. Οι τιμές λίγο (ίσως και πολύ) ξεφεύγουν.
Ενδεικτικά: 1 λίτρο κρασί, 2 σαλάτες, 1 κολοκυθοκεφτέδες, 1 μπακαλιάρος: 39 EUR.
Γενικά:
Μόνο και μόνο για τη δροσιά και για να φύγετε λίγο από το κέντρο, αξίζει να το δοκιμάσετε.
στο κατάστημα 4 Εποχές[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Πάικου 2, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Κι εμένα η ατμόσφαιρα και η μουσική αυτού του μαγαζιού μου αρέσει πολύ. Ιδιαίτερα μετά την ανακαίνιση ο χώρος μέσα έγινε πολύ "ζεστός" και πολύ πιο προσεγμένος. Επιπλέον, προστέθηκε ένα συμπαθητικό μπαρ που σε τραβάει να καθήσεις ακόμα και το καλοκαίρι καθώς βγάζουν τις τζαμαρίες από μπροστά.
Φυσικά δεν πας για να φας. Έχει λίγα πράγματα και δυστυχώς αρκετά τσιμπημένα για την ποσότητα και την ποιότητα τους. Αλλά εντάξει, μια χαρά θα συνοδέψουν το κρασάκι σου.
Λογαριασμός τελευταίας επίσκεψης: 21 EUR για 1 ταμπουλέ, 1 αγγουροντομάτα, 6 κεφτεδάκια, 1/2 κρασί και 1 μπύρα.
στο κατάστημα Η Σελήνη[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Προσφυγικής Αγοράς 43, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
3η ανανέωση: Το λευκό κρασί δεν μου αρέσει πλέον.
Το είπα και στον τύπο και μου είπε ότι δεν άλλαξε ο παραγωγός, αλλά μάλλον φταίει η σοδειά. Who knows?
στο κατάστημα Τα Τζικάκια
Ταβέρνα, Λεωφόρος Γεωργίου Παπανικολάου 67, Πεύκα, Ν. Θεσσαλονίκης
Μόνο υποθέσεις μπορώ να κάνω. Η πιο λογική είναι: Έκλεισε γιατί λειτουργούσε χρόνια και προφανώς οι ιδιοκτήτες του κουράστηκαν και αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν το οικόπεδο με άλλο τρόπο. Το κτήριο έχει ήδη γκρεμιστεί...Το τι θα χτιστεί θα το μάθουμε σύντομα
στο κατάστημα Η Σελήνη[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Προσφυγικής Αγοράς 43, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ξαναπήγα! Άλλες δυο φορές. Τελικά είναι όντως πολύ καλό κι αξίζει να το δοκιμάσετε. Μαζεύει τελείως διαφορετικό κόσμο από τα άλλα. Έχει πολύ ωραία μουσική από Jazz μέχρι Radiohead. Το προσωπικό extreme συμπαθητικό (όπως ξαναείπα). Και όσο για το κρασί, τελικά στην ουσία χύμα είναι (οπότε και φτηνό), απλά δε σερβίρει μισόλιτρα. Το έχει σε μπουκάλι. Επιπλέον, το λευκό που δοκίμασα είναι πολύ καλό! Όσο για το φαΐ, δεν έχει τεράστια ποικιλία, αλλά όσα έχω φάει μέχρι τώρα είναι αρκετά καλά. Το καλύτερο είναι τα κεφτεδάκια (όχι με πορτοκάλι, τα απλά). Τιμές; Γύρω στα 14 euro το άτομο. Ααα και κάτι ακόμα. Και τις 2 τελευταίες φορές που πήγαμε, μας κέρασε μια γύρα ποτά (κρασιά δηλαδή).
στο κατάστημα .Es[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Φράγκων 2-4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα δύο φορές μεσημέρι. Ο χώρος είναι εκπληκτικός και σε πολύ ωραίο σημείο. Καθόμουν στο παράθυρο και έβλεπα πράσινο και κομμάτι των κάστρων.
Το σέρβις πολύ ευγενικό κι επιπλέον πολύ ωραία μουσική.
Όσο για το φαΐ, το μεσημεριανό μενού δεν έχει πολλές επιλογές (δεν ξέρω για το βραδινό). Ωστόσο, βρίσκεις τελικά πράγματα να σου αρέσουν και καταφέρνεις να γεμίσεις το τραπέζι και το στομάχι σου. Η λογική από ότι αντιλαμβάνομαι είναι ένα μενού tapas. Έτσι, οι μερίδες είναι σχετικά μικρές και δεν υπάρχει διαχωρισμός πρώτου ή δεύτερου πιάτου. Ό,τι έφαγα και τις δύο φορές μου άρεσε αρκετά, χωρίς να υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που με ενθουσίασε. Όσο για τις τιμές, χτες πληρώσαμε 60 EUR, 2 άτομα και πήραμε 1 μπουκάλι κρασί (18 EUR), 5 πιάτα (3 από τα οποία ήταν θαλασσινά), 1 γλυκό και 2 καφέδες. Δεν χρέωσαν κουβέρ ή το νερό που μας έφεραν (δεν ξέρω αν έτυχε).
στο κατάστημα Art O2[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Αγίου Δημητρίου 159Α, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Το Art02 ξεκίνησε από τις 14-02 να δουλεύει και βράδυ και έχει βγάλει 3 μενού για τις 14, 20 και 26 Φεβ. (δες εδώ http://www.ana.gr/anaweb/user/showprel?service=3&maindoc=7277387)
Πήγαμε να δοκιμάσουμε το μενού στις 14.
Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Καθετί που ερχόταν μπροστά σου, σου το εξηγούσαν ευγενικά. Κι εμείς δεν χρειαζόταν να κάνουμε τίποτα.Απλά να δοκιμάζουμε...
Πολλές διαφορετικές γεύσεις. Αρκετά ιδιαίτερες οι περισσότερες. Ξετρελάθηκα με το ριζότο φράουλα, με τη λευκή σοκολάτα με μπαχαρικά και με το γλυκό.
Κατά τα άλλα, δεν μπορώ να έχω μια καθαρή άποψη για το Art02, μιας και δε δοκίμασα το κανονικό μενού του. Ο χώρος πάντως είναι πολύ όμορφος και ευτυχώς δεν είχε μόνο κουστουμαρισμένους άνω των 40.
Και κάτι γενικότερο: Θα ήθελα πολύ αυτή τη λογική με τα έτοιμα μενού πολλών πιάτων να την είχαν και άλλα εστιατόρια. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία
στο κατάστημα Οινοχόος
Εστιατόριο, Κωνσταντίνου Μελενίκου 39, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Θέλω να αναφέρω μια τραγική κατάσταση που έζησα τις προάλλες στον Οινοχόο.
Είχαμε κλείσει τραπέζι για 4 άτομα και αργήσαμε 15-20 λεπτά με αποτέλεσμα ο τύπος να δώσει το τραπέζι.
Αυτό όμως δεν ήταν το ουσιαστικό πρόβλημα.
Ο τύπος μας είπε να περιμένουμε και ότι θα αδειάσει άλλο τραπέζι. Έτσι κι εμείς είπαμε οκ, θεωρώντας ότι θα αδειάσει πολύ σύντομα. Βέβαια βλέπουμε ότι περίμεναν άλλα 2 ζευγάρια, οπότε, δεν αργήσαμε να συνειδητοποιήσουμε ότι ο τύπος θα μας έβαζε σε ένα τραπέζι όπου οι άνθρωποι ήταν ακόμα στα μισά του φαγητού τους. Και το πιο κουφό απ'όλα ήταν ότι επειδή ένας κύριος τους μιλούσε (προφανώς γνωστός του), τον πιάνει και του λέει: Μην τους μιλάς για να τελειώσουν.
Η όλη κατάσταση κράτησε 5 λεπτά μέχρι να καταλάβουμε τι παίζει και να φύγουμε. Αλλά φανταστείτε ότι σε αυτά τα 5 λεπτά ήμασταν 6 άτομα σε ένα μπαρ/χωλ (δεν ξέρω πως να το πω) που ίσα-ίσα χωράει 2 άτομα. Ήμασταν στην κυριολεξία πάνω από τα κεφάλια των υπολοίπων που τρώγανε. Κι αυτό γιατί ο τύπος ήθελε να τους βολέψει όλους.
στο κατάστημα Το Γεντί
Ταβέρνα, Ιωάννη Παπαρέσκα 13, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Χμμ...Σε αυτό το μαγαζί έχω πάει άπειρες φορές. Πήγαινα κυρίως καλοκαίρι γιατί είναι πολύ ωραία έξω. Όμως πλέον γεμίζει τόσο πολύ κόσμο. Κι έχει προσθέσει κι άλλα τραπεζάκια ακριβώς δίπλα στο πάρκινγκ.
Έτσι νομίζω ότι έχει χάσει όποιον χαρακτήρα ίσως είχε.
Επιπλέον, το φαΐ δεν είναι κάτι ιδιαίτερο και αρκετές φορές μας έχουν σερβίρει πιάτα κρύα!
στο κατάστημα Bio Cafe Magenta[νεκροταφείο]
Λοιπά, Αλεξάνδρου Σβώλου 42, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ο χώρος είναι πολύ συμπαθητικός αλλά δυστυχώς αρκετά συχνά δεν έχει καθόλου κόσμο.
Έχει διάφορα πράγματα για φαγάκι, γιαούρτι με μέλι και δημητριακά, σαλάτες, μηλόπιτα, σάντουιτς. Είναι ό,τι πρέπει να φας πρωινό. Αλλά είναι αρκετά ακριβό κι επιπλέον τα σάντουιτς δεν με ενθουσίασαν. Ούτε κι ο καφές (φίλτρου) με ενθουσίασε. Το μόνο που μου άρεσε ήταν η μηλόπιτα.
στο κατάστημα Καφεναί[νεκροταφείο]
Καφενείο, Εθνικής Αμύνης 6, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πολύ συμπαθητικό μαγαζί, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί βρίσκεις την Μυρσίνη πιο ακριβή...Ειλικρινά θεωρώ ότι το Καφεναί είναι εξίσου για να μην πω πιο ακριβό αν πρόκειται να φας και να πιεις.
Επιπλέον, δεν είναι μεζεδοπωλείο. Έχει μόνο 3 ποικιλίες που έχουν ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους. Ή μία έχει περισσότερα αλλαντικά, ή μία έχει και κάποια "μαγειρευτά"...Πάνω κάτω όμως το ίδιο πράγμα είναι. Επιπλέον, δεν έχει χύμα κρασί...
Κατά συνέπεια, μια βραδιά στάξαμε 20 EUR το άτομο, γιατί τελικά σε αυτά τα μέρη αν φας λίγο παραπάνω (όχι να χορτάσεις) κι αν πιεις λίγο παραπάνω (3-4 κρασιά το άτομο), το πληρώνεις ΠΟΛΥ παραπάνω από ότι θα πλήρωνες για κάτι αντίστοιχο στην Μυρσίνη ή σε μια άλλη ταβέρνα.
Anyway...Το μαγαζί μου αρέσει...Και μου αρέσει ιδιαίτερα γιατί μαζεύει πολύ ανάμεικτο κόσμο...
Το κακό είναι ότι έχει πολύ βαβούρα και ότι δεν έχει μουσική (που δε θα μπορούσε, υποθέτω, έτσι κι αλλιώς, να συνδυαστεί με αυτή τη βαβούρα)
στο κατάστημα Η Σελήνη[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Προσφυγικής Αγοράς 43, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μία φορά πήγα. Για την ακρίβεια με πήγαν...Μόλις άκουσα ότι πάμε σε μαγαζί του Μπιτ Παζάρ ξενέρωσα τόσο πολύ, αλλά μόλις μπήκαμε μέσα στη Σελήνη νευρίασα με τον εαυτό μου που βιάστηκα να βγάλω συμπέρασμα...
Καμία σχέση με τα υπόλοιπα της περιοχής και ΕΥΤΥΧΩΣ που είναι απομονωμένο για να μη βλέπεις την κατάντια της πλατείας κι εκνευρίζεσαι...
Ο τύπος ευγενικότατος. Και όλα όσα φάγαμε ήταν πολύ νόστιμα.
Και μάλιστα μου άρεσε που είχαν κάτι το διαφορετικό. Πχ κεφτεδάκια με πορτοκάλι ή σπανάκι με πατάτες.
Επιπλέον ο χώρος είναι πολύ "ζεστός".
Το μόνο ψιλο-αρνητικό είναι ότι δεν έχει κρασί χύμα. Έχει η μπουκάλι ή ποτήρι.
Πάντως θα ξαναπάω...
στο κατάστημα Ο καφενές του Σωτήρη[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Στοά Κολόμβου, Εγνατία 31, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πολύ συμπαθητικό μέρος...Ιδιαίτερα έξω στη στοά...
Για την καθαριότητα της κουζίνας έχω κάποιες επιφυλάξεις, αλλά όπως και να χει ο καφενές αυτός μου θυμίζει τις παλιές καλές εποχές του Μπιτ Παζάρ..Τότε που ο Σωτήρης (ο ίδιος) έβγαζε πέντε τραπεζάκια στην πλατεία, όπου άντε να υπήρχαν κι άλλα πέντε...Και πηγαίναμε και πίναμε τσίπουρα για ώρες...
Οι μεζέδες και το κρασί που σερβίρει είναι οκ. Ο Δημήτρης όντως αξιοαγάπητος και οι τιμές πολύ πολύ χαμηλές
στο κατάστημα Τομπουρλίκα[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Ναυμαχίας Λήμνου 14, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Τους Τουμπουρλικαίους τους παρακολουθώ χρόνια...Παντελής στο Μπουζούκι, Δημήτρης στην Κιθάρα...Παλιά έπαιζε κιθάρα ο Δ. Μυστακίδης, που τώρα άνοιξε την Πριγκιπέσσα.
Θεωρώ ότι είναι από τις σημαντικές μορφές αυτής της πόλης όσον αφορά το ρεμπέτικο και τη ζωντανή μουσική.
Δυστυχώς, έχω καιρό να τους ακούσω κι αυτό οφείλεται στο ότι τις τελευταίες φορές που τους άκουσα, ένοιωσα πολύ έντονα πως έχουν αρχίσει να κουράζονται...Το οποίο είναι απόλυτα λογικό βέβαια...
Όπως και να χει η Τομπουρλίκα είναι ορόσημο αυτής της πόλης.
Και είναι κρίμα που έφυγε από την Καλαποθάκη γιατί όντως εκείνος ο χώρος ήταν πολύ πιο ζεστός και όμορφος...Δεν το ήθελαν όμως να φύγουν.
Όσο για την κουζίνα, αξιοπρεπέστατη
στο κατάστημα Χατζή[νεκροταφείο]
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Ελευθερίου Βενιζέλου 50, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Έχω ακούσει από άνθρωπο που δούλευε μέσα άσχημα πράγματα για την ποιότητα των γλυκών και την καθαριότητα του χώρου...
Απλά το αναφέρω χωρίς να γνωρίζω εάν είναι αλήθεια ή όχι
στο κατάστημα Βρωτός[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Μητροπολίτη Γενναδίου 6, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Όντως είναι πολύ συμπαθητικό μαγαζάκι με αρκετά καλό και προσεγμένο φαγητό. Καμία σχέση με τα υπόλοιπα της περιοχής.
Βέβαια είναι επίσης αλήθεια ότι οι τιμές του ξεφεύγουν για τα δεδομένα μιας ταβέρνας...Αλλά οκ...για μία στο τόσο μια χαρά είναι
στο κατάστημα Banquet[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Δημητρίου Γούναρη 7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ελένη, θεωρώ τραγικό ότι τα δεύτερα ποτά χρεώθηκαν...
Δεν ήταν επιλογή σας να κάτσετε στο bar και να περιμένετε τόση ώρα...Μεγάλη η χάρη τους που το κάνατε...Οπότε εμ σας έβαλαν να περιμένετε από λάθος τους, εμ βγάζουν και κέρδος από την αναμονή...
Πόσο μάλλον που στην ουσία δεν κοστίζει τίποτα να κεράσεις 5 και έξι ποτά...
στο κατάστημα Habanera
Εστιατόριο, Γεωργίου Παπανδρέου 29, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ενημέρωση προηγούμενης κριτικής μου:
Έπειτα από μια δεύτερη επίσκεψη, μπορώ να σχολιάσω τι δεν μου άρεσε στο φαΐ.
Αρχικά η τεράστια ποικιλία κουράζει...Στο τέλος, δεν θέλεις να επιλέξεις, θέλεις απλά να σου φέρουν κάτι…
Πόσο μάλλον όταν οι διαφορές ανάμεσα στα πιάτα είναι τελικά ελάχιστες.
Οι γεύσεις είναι μια χαρά. Απλά, δεν είναι του γούστου μου καθώς είναι αρκετά μπουχτιστικές...Πολύ σάλτσα, πολύ τυρί με κρέας, ανάμειξη πολλών υλικών...
Και γι αυτό λέω ότι αν είχα όρεξη να φάω κάτι καλό, δε θα πήγαινα στο Habanera.
Θα πήγαινα όμως για την ατμόσφαιρα που είναι εξαιρετική...Για τη μουσική...Για τα κοκτέιλ...κλπ...
στο κατάστημα Café Bazaar
Bar-Restaurant, Παπαμάρκου 34-36, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πολύ συμπαθητική η ατμόσφαιρα. Και έξω το καλοκαίρι, και μέσα.
Μια καλή επιλογή αν θέλεις να συνοδεύσεις το ποτό σου με καναδυό μεζέδες.
Όμως όντως οι τιμές του είναι τσιμπημένες και όχι μόνο στο φαγητό αλλά και στους καφέδες.
Επιπλέον, δεν θα το επέλεγα ως μέρος για να φάω ένα ολοκληρωμένο γεύμα, καθώς το μενού του δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Κι επιπλέον τα τραπέζια του είναι τόσο μικρά που χωράνε ένα πιάτο ανά δύο άτομα...
στο κατάστημα Το Κρίταμο[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Κλεισούρας 8, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πολύ ιδιαίτερο μαγαζί. Έχει μια εκπληκτική "αυλίτσα" πίσω, η οποία στην ουσία είναι μέρος της στοάς. Κάθεσαι και χειμώνα έξω, αφού κλείσει η αγορά, γιατί ο χώρος ζεσταίνεται με μία πολύ όμορφη σόμπα.
Έχει εκπληκτικό κρασί λευκό και πολύ ωραίους μεζέδες, οι οποίοι σερβίρονται σε tapas ή μερίδες...Κάποιοι από αυτούς είναι βιολογικοί.
Κατά καιρούς έχει ζωντανή μουσική. Εγώ πέτυχα ένα ντουέτο σαξόφωνο, κιθάρα.
Εν συντομία: Πολύ ωραία ατμόσφαιρα, πολύ προσεγμένοι και απλοί μεζέδες
στο κατάστημα Pizza Double[νεκροταφείο]
Πιτσαρία, Αγίου Γεωργίου 21, Πεύκα, Ν. Θεσσαλονίκης
Πολύ καλή πίτσα. Ζυμάρι δικό τους. Κι επίσης εκπληκτικό καλτσόνε και πεϊνιρλί.
Σίγουρα απ΄τις καλύτερες πιτσαρίες που έχω δοκιμάσει.
Αρνητικό: Οι μακαρονάδες του...Δεν αξίζουν...
στο κατάστημα Retziki Palace
Πιτσαρία, Ειρήνης 74, Πεύκα, Ν. Θεσσαλονίκης
Η δεύτερη πιτσαρία που άνοιξε στο Ρετζίκι...
Σπιτικό ζυμάρι, αρκετά λεπτό, ίσως παραπάνω από ότι μου αρέσει.
Έχει κάποιους φανατικούς οπαδούς, αλλά προσωπικά ψηφίζω Double!!! Μια καινούρια πιτσαρία που άνοιξε και που με έχει πραγματικά κερδίσει...
Κερδίζει δικαίως τον τίτλο του πιο κιτς μαγαζιού και του πιο άθλιου χώρου από όλα!!
Κάτι αρχαία αγάλματα, κάτι γύψινοι κύκνοι...Άπα πα πα...
Όσο για το φαγητό, αν κι έχω φάει 2-3 φορές (για να κάνω το χατήρι της οικογένειας που ήθελε να πάμε εκεί), δε θυμάμαι να σχολιάσω...
Μου χει μείνει στο κεφάλι το πόσο άθλιος μπορεί να καταντήσει ένας χώρος. Και λέω καταντήσει γιατί πραγματικά θα μπορούσε να είναι πολύ ωραίος...Έχει τις προοπτικές. Και πολύ παλιά που ήταν μπαράκι, ήταν όντως ένας πολύ ωραίος χώρος.
Κρίμα, κρίμα για το γούστο και την αισθητική κάποιων (που είναι δυστυχώς πολλοί) σε αυτή την χώρα...
Απ' ότι άκουσα, την ταβέρνα αυτή την έχουν πλέον οι ίδιοι που έχουν και την Λαδόκολλα.
Οκ, κι αυτή δεν έχει κακό φαΐ...Αλλά, δεν θα το συνιστούσα κιόλας. Plus, ό,τι κι αυτός ο χώρος είναι χάλια.
Λαδόκολλα...
Θα αναφέρω μια μικρή ιστορία.
Το Ρετζίκι είχε παλιά δύο πολύ γνωστές ταβέρνες. Τον Αλβανό (επίθετο του ιδιοκτήτη), που υπάρχει ακόμα, χασάπης και ταβέρνα, και τον Σημίνα (πάλι επίθετο), που δυστυχώς έκλεισε.
Πολύ καλές ταβέρνες και οι δύο. Και μάζευαν πολύ κόσμο από όλη την πόλη. Έγιναν γνωστές ως Λαδόκολλα, καθώς νομίζω ότι δεν είχαν ποτέ επίσημο όνομα (αναρτημένο κάπου). Κι έγιναν γνωστές έτσι, απλά και μόνο επειδή σέρβιραν τα πάντα στη Λαδόκολλα.
Σε κάποια φάση, λοιπόν άνοιξε κι αυτή η ταβέρνα, που αποφάσισε να ονομαστεί Λαδόκολλα. Θεωρώ ότι αποφάσισε να ονομαστεί έτσι, μπας και κερδίσει λίγο από τη δόξα των άλλων δύο...Δεν πήγαινε καθόλου καλά στην αρχή...
anyway...Τώρα έχει κόσμο, αλλά και πάλι θεωρώ ότι δεν είναι κάτι ιδιαίτερο...Και η ατμόσφαιρα επίσης είναι αρκετά χάλια.
Γενικότερα, οι καλύτερες ταβέρνες στο Ρετζίκι είναι ο Αλβανός και ήταν ο Σημίνας.
στο κατάστημα Τα Τζικάκια
Ταβέρνα, Λεωφόρος Γεωργίου Παπανικολάου 67, Πεύκα, Ν. Θεσσαλονίκης
Δουλεύει χρόνια, αλλά δεν έχει καταφέρει να κερδίσει κόσμο. Γεμίζει μόνο όταν έχουν γεμίσει όλα τα άλλα. Και υποθέτω ότι αυτό λέει κάτι για την ποιότητά του. Επιπλέον, έχω ακούσει άσχημες κριτικές για τα κρέατα και την καθαριότητα του.
Έχω πολύ καιρό να πάω, οπότε ομολογώ ότι δε θυμάμαι και πολλά.
Αλλά μέχρι τώρα αν ήταν να πάω κάπου στο Ρετζίκι, θα πήγαινα στον Σημίνα (γνωστό και ως Μπουγιουρντί)...Δυστυχώς, ο Σημίνας έκλεισε...Πρόβλημα!
Μια οικογενειακή ταβέρνα, πολύ μεγάλη, όπου ιδιαίτερα τις Κυριακές γίνεται χαμός (κυρίως από οικογένειες και παρέες άνω των 40).
Εντάξει, το φαΐ δεν είναι κακό...Αλλά αυτοί οι χώροι δεν με ελκύουν καθόλου.
Σημείωση: Κάθε Σάββατο (αν δεν κάνω λάθος) παίζει ζωντανή μουσική, λαϊκά και ρεμπέτικα...Και μαζεύει πολύ κόσμο απ' όλη τη Θεσσαλονίκη.
Δυστυχώς, η πραγματικότητα συνήθως απογοητεύει κι έτσι έγινε και σε αυτήν την περίπτωση.
Ένας κλασσικός κλειστός ημιυπαίθριος. Με νάιλον "
Δεν πήγα ακόμα, αλλά δεν άκουσα και τα καλύτερα... Αυτή η όμορφη λαϊκή γωνία μετατράπηκε σε ένα ακόμα χαζο-δήθεν εστιατόριο... κρίμα
Για να μην το κουράζω, η δική μου άποψη είναι ότι το Nargis είναι ένα πολύ συμπαθητικό, ζεστό εστιατόριο/ κουτούκι, αλλά το φαγητό του είναι πολύ μέτριο. Το ινδικό φαγητό μου αρέσει πολύ και έχοντας κάνει Αγγλία και Γαλλία κάποιο καιρό, έχω γυρίσει αρκετά ινδικά εκεί, οπότε αυτό είναι το μέτρο σύγκρισής μου και δυστυχώς το Nargis απέχει πολύ από εκεί. Το biryani, ας πούμε, για μένα είναι από τα αγαπημένα μου πιάτα... στο Nargis το biryani είναι ένα απλό ρύζι, με ελάχιστα λαχανικά και ελάχιστα μπαχαρικά... είναι πραγματικά σαν να παραγγέλνεις ένα απλό ρύζι με άντε λίγο κάτι παραπάνω. Και γενικά, ότι ινδικό έχω δοκιμάσει μέχρι τώρα, με μια μπουκιά γέμιζε το στόμα σου γεύση... στο Nargis είναι λίγο light (δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω)... Δεν είναι ακριβώς κακό φαγητό, απλά για μένα δεν είναι ινδικό...
Αν όμως παραβλέψεις ότι πας για ινδικό και ξεχάσεις ό,
Επιπλέον, απίστευτα φτηνό. Ο γαύρος σαχανάκι έκανε 2,
Το ταβερνάκι αυτό είναι στέκι μου. Έχω πάει άπειρες φορές. Καλό φαί, φυσιολογικές τιμές, ωραίο περιβάλλον.
Πριν κάποιες μέρες όμως έζησα ένα πολύ ατυχές περιστατικό. Παραγγείλαμε γάβρο σαχανάκι (η αλήθεια είναι ότι τα ψάρια δεν είναι το φόρτε του, αλλά η παρέα δεν έτρωγε κρέας). Ο γάβρος που ήρθε βρωμούσε και πραγματικά δεν τρωγόταν. Δεν ξέρω πως είναι ένας χαλασμένος γάβρος, αλλά αυτός είχε τις κατάλληλες προδιαγραφές. Έχω φάει πολλές φορές κακά ή μέτρια πιάτα, σε διάφορα μέρη, και δεν έχω διαμαρτυρηθεί (καλώς ή κακώς). Αλλά αυτό δεν ήταν απλά κακό. Ευγενικά είπα στον κύριο με το μουστάκι ότι δεν ήταν πολύ καλό κι ότι θα θέλαμε να πάρουμε ένα άλλο πιάτο. Κι αν έχετε το θεό σας, άρχισε να μου την λέει. Ότι έχω άδικο, ότι ο γαύρος δεν βρωμάει, ότι αν κάτι είναι καλό ή όχι είναι υποκειμενικό... Κοινώς με είπε "
Να σημειώσω ότι στην περιοχή. Παίζει εκπληκτική ρετσίνα τυρνάβου (εμφιαλωμένη)
Παραγγείλαμε ψάρια σχάρας, μεσαίου μεγέθους (δεν θυμάμαι τι, λυπάμαι). Τα ψάρια όταν ήρθαν βρομούσαν!! Δεν υπερβάλω καθόλου. Ήμασταν 5 άτομα και κοιτιόμασταν μόλις ακούμπησε η πιατέλα στο τραπέζι. Δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό. Βρομούσαν!! Είπα να διαμαρτυρηθούμε αλλά κανείς δεν ήθελε κι έτσι είπα να μην τους χαλάσω τη διάθεση με διαμαρτυρίες. Το μετανιώνω όμως που δεν το έκανα. Εγώ, μόνο από τη μυρωδιά, δεν μπόρεσα να τα αγγίξω. Οι άλλοι τα φάγαν. Ευτυχώς κανείς δεν έπαθε τίποτα.
Το φαί την πρώτη χρονιά που πήγα μου είχε αρέσει. Την δεύτερη μου φάνηκε ψιλο-αδιάφορο. Εκείνο που σίγουρα αξίζει να σχολιάσω είναι το κρασί. Δεν έχω δοκιμάσει χειρότερο. Αυτό το πράγμα δεν θα έπρεπε σε καμιά περίπτωση να σερβίρεται.
Αρχικά ζητάω λευκό και μου φέρνουν ένα καφέ (χωρίς υπερβολή) "
Στα αρνητικά: Σερβίρουν μόνο τυρί και λουκάνικα, μέτριας ποιότητας (με επιείκεια), που είναι ακριβά γι αυτό που είναι. Ο τζάμπα μεζές στην αρχή είναι καλύτερος.
+Αρνητικό περιστατικό: Ήμασταν 2 άτομα και μετά από 1 ώρα ήρθαν άλλοι δύο και πήραν τις καρέκλες από ένα διπλανό άδειο τραπέζι, το οποίο έμεινε χωρίς καθόλου καρέκλες. Έρχεται λοιπόν το αφεντικό και μας λέει να αφήσουμε τις καρέκλες στο άδειο τραπέζι και να κάτσουν τα παιδιά όρθιοι (!!!!) κι ότι δεν είναι μαγαζί "
ΤΡΑΓΙΚΟ!! Φυσικά μετά τις αντιρρήσεις μας κατάλαβε την κοτσάνα του.
Τα χωρίς σκαλάκια συνεχίζουν να είναι στέκι. Το εκτιμώ ιδιαίτερα για το φαί του και για τις φυσιολογικές τιμές του (ποτέ δεν έχω πληρώσει πάνω από 13 EUR).
Ωστόσο, χτες έζησα ένα πολύ αρνητικό περιστατικό. Καθώς επισκέφτομαι συχνά το μαγαζί, έχω παρατηρήσει τη "
Σίγουρα οι προθέσεις ήταν πολύ καλές και φανερώνουν μεράκι, αλλά κάπου στο δρόμο το χάσαν το παιχνίδι.
Ενδιαφέρουσες αφίσες και events μια στο τόσο. Πολύ ευγενικό σέρβις.
Ο χώρος συμπαθητικός, η μουσική περίεργη και μάλλον βαρετή. Μαχαιρίτσας, Νταλάρας και άντε και κανα λαϊκό στο άσχετο.
Αλλά το χειρότερο ήταν το φαί. Σπρινγκ ρολς, κοτόπουλο με κάρι, μαζί με λακέρδα, ντάκο, σαλάτα με φράουλες, σουτζουκάκια σμυρνέικα... μόνο σούσι που δεν είχε. Και από ποιότητα χμμ...
Λίγο ο χαμός στην περιοχή αυτή, λίγο οι τιμές που ανέβηκαν, λίγο η ποιότητα που έπεσε, λίγο που ίσως βαρέθηκα και πλέον δεν πάω στην Παπαρούνα.
Χώρος: Συμπαθητικός, ιδιαίτερα μέσα. Έξω δεν με τραβάει να καθίσω. Κι επιπλέον μια χαρά μουσική
Φαγητό: 99% των δοκιμών ήταν από καλές έως πάρα πολύ καλές. (Ακόμα και στο κρέας). Αγαπημένο οι λουκουμάδες μπακαλιάρου καθώς και το ναπολεόν μπακαλιάρου που δεν το έχω ξαναπετύχει στο μενού, αλλά αν το πετύχετε δοκιμάστε το.
Επιπλέον, καλό αλκόολ.
Τιμές: Βγαίνει κάτι παραπάνω. Γύρω στα 18 το άτομο. Αλλά σίγουρα τα αξίζει.
Ελπίζω να συνεχίσει έτσι.
Δεν είναι κακό κι αν ο λογαριασμός ήταν το πολύ 15 EUR, ίσως και να ξαναπήγαινα. Αλλά δε θεωρώ ότι αξίζει πάνω από τόσα.
Αλλά γενικότερα μπράβο στα παιδιά.
Ο χώρος έξω αποδεκτός.
Σέρβις: Είχαμε την ατυχία να πέσουμε σε γάμο. Ωστόσο, από τη στιγμή που επιλέγεις να ανοίξεις το μαγαζί σου και σε άλλους (πέρα από τον γάμο), πρέπει να είσαι έτοιμος να τους εξυπηρετήσεις. Ο σερβιτόρος μας άφησε στην μοίρα μας, ακόμα κι αν δεν έτρεχε.
Φαγητό: Ναι, το φαγητό ήταν καλό. Εξάλλου η τιμή του το υποχρέωνε να είναι καλό. Ναι, νομίζω ότι ξεπέρασε κατά πολύ την τελευταία μου εμπειρία σε ένα άλλο εστιατόριο ίδιας κατηγορίας (Το γράδα). Ωστόσο, δεν ξέρω αν αξίζει να ταράξω και πάλι τον προυπολογισμό μου για την εμπειρία αυτή. (40 ευρώ το άτομο δεν είναι και λίγα λεφτά)
Αυτό που αξίζει να αναφέρω για το φαγητό ήταν το επιδόρπιο. Σεμιφρέντο. Αυτό άξιζε!! Σούπερ.
Συμπέρασμα: Αξίζει να το δοκιμάσετε. Προσωπικά αν η αισθητική ήταν καλύτερη ίσως και να ξαναπήγαινα...
Η μικρή ασυνέπεια που παρατήρησα την τρίτη φορά που πήγα, έγινε μεγάλη απογοήτευση την τέταρτη και επιβεβαίωση της απογοήτευσης την πέμπτη.
Κρίμα γιατί προφανώς το μέρος είναι τέλειο, αλλά γιατί πρέπει να αρκεστούμε σε αυτό; Γιατί τελικά σε τέτοια μέρη (που δεν είναι 100% ταβέρνες ή εστιατόρια) το καλό φαί να θεωρείται πολυτέλεια, ενώ έχει αποδειχτεί στην πράξη ότι δεν είναι κάτι τόσο δύσκολο (το κατάφεραν και οι ίδιο και μετά το πήραν πίσω);
Θα τελειώσω με την ευχή που έκανε και το ταβερνοαλάνι (για μια πιο αισιόδοξη νότα): μακάρι να επανέλθει στα πολύ καλά επίπεδα του προηγούμενου μήνα.
Θετικά:
Φαγητό: Ότι κι αν έχω πάρει ήταν από συμπαθητικό έως πολύ καλό. Έχει μεγάλη ποικιλία σε μεζέδες. Μου άρεσε πολύ η σαλάτα με ρεβίθια.
Σέρβις: Σούπερ. Ζητήσαμε στα κολοκυθάκια βραστά να μην έχει φέτα και μας ρώτησε αν θέλουμε γιαούρτι. Το βρίσκω πολύ θετικό. Ζητήσαμε στο τέλος ένα τυρί να συνοδέψει τη ρακί μας και μας έβαλε 2 διαφορετικά να δοκιμάσουμε, που ήταν σαν διπλή μερίδα, αλλά μας την χρέωσε μονή κι επιπλέον μας έφερε κι ένα αλλαντικό από τη Λευκάδα για δοκιμή (και φανταστείτε ότι ήμασταν απλά 2 άτομα και δεν είχαμε κάνει και κάνα τρελό λογαριασμό)
Μουσική: Καλή (Παπάζογλου, ρεμπέτικα κλπ) και σε καλή ένταση. Ούτε να σε ενοχλεί, ούτε να περνάει αδιάφορη.
Θα ξαναπάω σίγουρα
Ο χώρος ήταν συμπαθητικός και παρόλο που ήμασταν δύο άτομα καθίσαμε σε τραπέζι των 6, Παρασκευή βράδυ… Κάτι που κάναν κι άλλες παρέες των 2. Οπότε ένοιωθες μια τεράστια άνεση χώρου.
Το σέρβις λίγο στημένο. Δεν βρίσκω το λόγο γιατί πρέπει να ενθουσιαστώ τόσο πολύ που μου φέρνουν ξεχωριστό ποτήρι μόνο και μόνο για τη δοκιμή του κρασιού... Αν θέλετε να ξεχωρίσετε με κάτι, κάντε το πρώτα με το φαί σας.
Ο κατάλογος έχει αρκετές επιλογές και πιστεύω ότι του λείπει λίγο ο χαρακτήρας. Παλεύει ανάμεσα σε απλή ελληνική κουζίνα της μαμάς και κάτι λίγο πιο δημιουργικό...
Οι επιλογές μας ήταν καθαρά κουζίνα της μαμάς. 2 καλομαγειρεμένα φαγητά (αρνάκι και μοσχάρι) και τίποτα παραπάνω. Θα μπορούσα να φάω το ίδιο σε ένα καλό μαγειρείο, απλά δε θα είχε σπαράγγια μαζί με το αρνί.
Τραγικό λάθος το πιάτο που ήταν σερβιρισμένο το μοσχάρι... Ήταν ένα βαθύ πιάτο (περίεργο) με πολύ ψηλό χείλος, οπότε δεν μπορούσες να ακουμπήσεις τα μαχαιροπήρουνα σου επάνω... τα άφηνες στο πιάτο του δίπλα... Αλλά κατά τα άλλα, ποτήρι για να δοκιμάσεις το κρασί... Ουφ... Δηθενιές...
Πληρώσαμε 35 EUR το άτομο για 2 πιάτα, μπουκάλι κρασί, σαλάτα, γλυκό.
Δεν θεωρώ ότι άξιζε!
Το σέρβις άψογο. Παρόλο που εμφανίστηκα με λίγο διαφορετικό από τα συνηθισμένα λουκ, κανείς από τους σερβιτόρους δεν με κοίταξε παράξενα. (Δε θα έλεγα το ίδιο για τους πελάτες) Κι επιπλέον, ήταν πολύ ευγενικοί (χωρίς να είναι στημένοι) και πρόθυμοι. Το φαγητό εξαιρετικό και πολύ καλά παρουσιασμένο, με διάφορες γεύσεις και περίεργες εκπλήξεις στο πιάτο σου. Πρώτη φορά που δίνω τόσα λεφτά και πραγματικά θεωρώ ότι αξίζουν. (Πληρώσαμε 45 EUR το άτομο με μπουκάλι κρασί και γλυκό). Όσο για το γλυκό, αυτό το εφέ με το ποτηράκι και τους καπνούς είναι λίγο κιτς... αλλά εντάξει, όλοι δικαιούνται μια ατέλεια. ΥΓ. Δεν με ενδιαφέρει ότι στο εστιατόριο εμπλέκεται ο Μποτρίνι. Θα προτιμούσα να μην το ξέρω.
Ο χώρος πολύ ωραίος και μάλλον κάπου εκεί σταματάν τα θετικά.
Το φαί τίποτα ιδιαίτερο και ίσως λίγο δήθεν γκουρμέ. Δεδομένου μάλιστα ότι η τιμή του ήταν ανεβασμένη, θα έπρεπε να ήταν πολύ πολύ καλύτερο!!
Και φυσικά το κλου είναι η μουσική... Δεν με πειράζει η σχετικά δυνατή μουσική σε εστιατόριο, αντιθέτως μ αρέσει η ιδέα του να τελειώσω το φαί και να πιω ένα ποτό σε μια πιο "
Τις περισσότερες φορές έφαγα ψάρι. Πλήρωνα πάντα από 10-13 EUR το άτομο (που είναι σχετικά λίγα). Ωραία ψαρόσουπα και καλοί μπακαλιαροκεφτέδες, για κάτι το διαφορετικό.
Αλλά… Οι σερβιτόροι είναι πολύ επιτηδευμένα ευγενικοί (δεν θέλω να με λες κούκλα σου, ρε μεγάλε!). Τα τραπέζια που είναι για 2 άτομα είναι ελάχιστα, συνήθως στα πιο απαίσια σημεία και δεν σ’ αφήνουν να κάτσεις στα μεγάλα τραπέζια.
Την τελευταία φορά καθίσαμε σε σημείο που κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει τραπέζι. Ακριβώς μπροστά στην πόρτα και στο ψυγείο των ψαριών, με μπόνους το αποσμητικό χώρου που ήταν πάνω από το κεφάλι μας και ψέκαζε στις μύτες και τα φαγητά μας... Έλεος!
Το καλοκαίρι είναι πολύ καλύτερα που κάθεσαι έξω…
Και τέλος οι τιμές νομίζω ότι είναι ελαφρώς πιο πάνω (δεδομένου ότι οι μερίδες ήταν και ελαφρώς πιο φτωχές). Σίγουρα θα ξαναπάω γιατί παραμένει ιδιαίτερο μέρος. ΥΓ. Χάρη θα μας λείψεις. (σερβιτόρος πρώην Σελήνης)
Πολύ ωραία μουσική (από ρεμπέτικά μέχρι μελαγχολικό ροκ). Πολύ ευγενικό προσωπικό. Από φαγητά έχει μια ποικιλία που απ'
Και τις 2 φορές που πήγα δεν πέτυχα πολύ κόσμο παρόλο που ήταν σκ.
Θα ξαναπάω και θα ξαναπάω.
Περιμένεις λοιπόν ότι όταν παίρνεις μια μπρουσκέτα που κάνει 16 ευρώ, θα είναι σίγουρα η καλύτερη μπρουσκέτα που έχεις φάει ever... Αυτό όμως ούτε καν μπρουσκέτα δεν θα το έλεγες... Κάτι σε μουλιασμένο ψωμί τοστ (από το δήθεν πέστο), με λιωμένη μοτσαρέλα και προσούτο. Η πίτσα της γειτονιάς είναι καλύτερη, μεγαλύτερη και κάνει μόνο 8 ευρώ... Ντροπή!!!! Δεν θα πω άλλα γιατί ήδη γράφοντας αυτά, έχω εκνευριστεί... ας κρατήσω στο μυαλό μου την καλή παρέα...
Ατμόσφαιρα: Έξω είναι συμπαθητικά. Μέσα δεν θα καθόμουν...
Φαγητό: Αρχικά μου αρέσει που έχει λίγο μεγαλύτερη ποικιλία σε μεζέδες από άλλες ταβέρνες χωρίς ωστόσο να το παρακάνει.
Σε γενικές γραμμές λίγα από τα πιάτα που δοκίμασα με απογοήτευσαν.
Επίσης, θεωρώ ότι τα θαλασσινά του είναι όντως καλύτερα από το κρέας του. Συνοψίζοντας, μπορεί να μην παίρνει άριστα για το φαί του, αλλά έχει σίγουρα έναν πολύ καλό βαθμό :
Στα συν ότι το λευκό του κρασί είναι μια χαρά έως καλό.
Τιμές: Την τελευταία φορά που φάγαμε (Σκάσαμε!) και ήπιαμε, πληρώσαμε μόνο 10 EUR το άτομο!!! Ίσως επειδή πήραμε πολλούς μεζέδες και λίγα κυρίως. Όσο θυμάμαι πάντως δεν πρέπει να έχω πληρώσει πάνω από 13...
Γράφω την λέξη πρωινό στην αναζήτηση και βρίσκω αυτό το μέρος. Διαβάζω ότι έχει ωραία θέα κι έχω ήδη ξεκινήσει.
Ήταν εκπληκτικά! Κάθησα στα τραπεζάκια με θέα όλη την Θεσσαλονίκη. Είχε δροσούλα και ο ουρανός ήταν γκρι. Το θυμάμαι έντονα αυτό το πρωινό και ανυπομονώ να το επαναλάβω.
Στο θέμα μας τώρα... Η μπουγάτσα δεν ήταν κάτι εξαιρετικό. Ο καφές οκ (κι αυτό δεν είναι κάτι συνηθισμένο). Έχω όμως να επισημάνω ότι έχω πάρει και στο χέρι μια σπανακόπιτα που έκανε 1 EUR!!! 1 EUR!!! Και ήταν και μια χαρά!!! Ίσως μου την χρέωσε πιο φτηνά γιατί ήταν μεσημέρι και πιθανόν να έκλεινε (;;;). Δεν ξέρω. Απλά μου έκανε εντύπωση!
Συνεχίζω να το θεωρώ ένα από τα λίγα "
Έχοντας πάει άλλες 2-3 φορές μετά την τελευταία κριτική μου, η ποιότητα του φαγητού παραμένει σταθερή (από ανεκτή μέχρι καλή).
Το μόνο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι δυστυχώς η ρετσίνα είναι αρκετά απογοητευτική και το κρασί ακόμα περισσότερο. Επιπλέον, δεν έχει εμφιαλωμένη ρετσίνα.
Αυτό με στεναχωρεί ιδιαίτερα καθώς πλέον δεν πίνω κάτι άλλο πέρα από κρασί (ή στην χειρότερη ρετσίνα). Κρίμα!
Ναι το κλίμα είναι ωραίο (ο κόσμος, ο τζερτζελές, οι μουσικές). Χάρηκα που επιτέλους δημιουργήθηκε ένας πυρήνας διαφορετικός από εκείνον της παραλίας που τόσο σιχαίνομαι. Μόνο που αρχίζω τελικά να αναρωτιέμαι το πόσο τελικά διαφέρει.
Οι τύποι (μαγαζάτορες) έχουν κάνει πλέον κατάληψη σε κάθε εκατοστό δημόσιου χώρου (χωρίς υπερβολή), και όπου δεν χωράει ένα τραπέζι ή μια καρέκλα, βλέπεις ανθρώπους να κάθονται στα πεζούλια με τραπέζι ένα σκαμπό. Αυτό ίσως ακούγεται ωραίο και ρομαντικό στην θεωρία, στην πράξη όμως αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ένα χάος όπου οι περαστικοί δεν χωράν να περάσουν, τα αυτοκίνητα (στον δρόμο δίπλα στις 4 εποχές) περνάν σε απόσταση αναπνοής από τα τραπέζια των παρευρισκομένων, η βαβούρα φτάνει να καλύπτει τη μουσική και όλοι μαζί χαιρόμαστε που είμαστε διαφορετικοί από αυτούς στην παραλία, όπου όμως τελικά συμβαίνει το ίδιο ακριβώς πράγμα με άλλη μουσική υπόκρουση.
Σέβομαι ότι ο κάθε μαγαζάτορας ενδιαφέρεται για το κέρδος του, αλλά απαιτώ κι από τον μαγαζάτορα να δείξει έστω ένα μικρό ενδιαφέρον για την ποιότητα της διασκέδασής μου, πόσο μάλλον όταν θέλει να μου το παίζει και “εναλλακτικός”.
Αναρωτιέμαι λοιπόν πόσο θα πρέπει να χαίρομαι όταν πληρώνω γύρω στα 12 με 15 eur για να φάω το τίποτα, να πιω κάποιες φορές ζεστή μπύρα, να περιμένω αρκετά για την μπύρα μου γιατί δεν έχουν ποτήρια (!!), να περιμένω 1.
Μεγάλη ποικιλία (Κρέατα, κάποια μαγειρευτά και ψάρια). Κάποιες ενδιαφέρουσες και διαφορετικές προτάσεις. Σημασία στην λεπτομέρεια (πχ το θυμάρι πάνω στο ψάρι έκλεβε σχεδόν την παράσταση από το ίδιο το ψάρι). Ευγενικό σέρβις. Ωραία θέα. Ένα γεύμα που μου φτιαξε το διήμερο στην Χαλκιδική.
Πρόταση: Δοκιμάστε την σαλάτα Μπουκαδούρα.
Ατμόσφαιρα: Από έξω φαίνεται πολύ συμπαθητικό, όμως τελικά δεν είναι. Βασικός λόγος: έχει πολλά τραπέζια, τα περισσότερα για πολλά άτομα και πολύ κοντά το ένα στο άλλο.
Φαγητό: Κακό! Τα κρέατα δεν μου άρεσαν. Τα σουτζουκάκια για τα οποία όλοι μιλούσαν ενδέχεται να είναι και τα χειρότερα που έχω φάει. Τελείως άνοστα. Έχω την αίσθηση ότι είχαν κυρίως ψωμί παρά κιμά ή ό,
Σέρβις: Ήμασταν 2 άτομα, καθημερινή, χωρίς πολύ κόσμο και θέλαμε να κάτσουμε σε ένα τραπέζι δίπλα σε παράθυρο, που είναι τα προνομιακά (λέμε τώρα). Ο σερβιτόρος όμως μας είπε να μην καθίσουμε εκεί και μόλις είδε ότι φεύγαμε, τότε ξαφνικά άλλαξε γνώμη. Γελοίο!! Κανονικά, υπό άλλες συνθήκες, θα την είχα κάνει έτσι κι αλλιώς, αλλά πεινούσα!!!
Τιμές: Το αρνί έκανε 12 EUR. Σαν λίγο πολλά δεν είναι;; Γενικότερα νομίζω ότι είναι αρκετά τσιμπημένο: 2 άτομα λογαριασμός 39 EUR. 2 κρέατα, 1 αγγουροντομάτα (μικρή), 1 μελιτζανοσαλάτα, 1 τζατζίκι, μισό λευκό, μια μπύρα.
Πολύ συμπαθητικός χώρος για καλοκαίρι. Τραπεζάκια κάτω από τα δέντρα, σε άνετη απόσταση μεταξύ τους. Πολύ δροσιά ακόμα κι όταν σκάει ο τζίτζικας στο κέντρο.
Φαγητό:
Μέτριο προς το καλό. Μεγάλη, αλλά όχι υπερβολική, ποικιλία. Διακρίνω ένα ενδιαφέρον και μια έμφαση στις λεπτομέρειες. Για παράδειγμα, οι τηγανητές πατάτες και η σκορδαλιά που συνόδευαν τον τηγανητό μπακαλιάρο ήταν σούπερ. Σκορδαλιά με καρύδι, ψωμί και φυσικά αρκετό σκόρδο και όχι ένας απλός σκορδοπουρές, όπως σερβίρεται συνήθως. Χύμα λευκό κρασί καλό.
Θα ξαναπάω όμως κι άλλες φορές (ήδη πήγα 2) για να αποκτήσω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη.
Τιμές:
Δυστυχώς, εδώ τα χαλάμε. Οι τιμές λίγο (ίσως και πολύ) ξεφεύγουν.
Ενδεικτικά: 1 λίτρο κρασί, 2 σαλάτες, 1 κολοκυθοκεφτέδες, 1 μπακαλιάρος: 39 EUR.
Γενικά:
Μόνο και μόνο για τη δροσιά και για να φύγετε λίγο από το κέντρο, αξίζει να το δοκιμάσετε.
Φυσικά δεν πας για να φας. Έχει λίγα πράγματα και δυστυχώς αρκετά τσιμπημένα για την ποσότητα και την ποιότητα τους. Αλλά εντάξει, μια χαρά θα συνοδέψουν το κρασάκι σου.
Λογαριασμός τελευταίας επίσκεψης: 21 EUR για 1 ταμπουλέ, 1 αγγουροντομάτα, 6 κεφτεδάκια, 1/2 κρασί και 1 μπύρα.
Το είπα και στον τύπο και μου είπε ότι δεν άλλαξε ο παραγωγός, αλλά μάλλον φταίει η σοδειά. Who knows?
Απίστευτο!
Το Καφαντάρι είναι ένα καφενείο γωνιακό, πίσω από ένα μίνι-βενζινάδικο;
Ξέρεις αν σερβίρει κρασί ή ρετσίνα;
Η ποιότητα και οι γενικότερες συνθήκες παραμένουν ύποπτες
Κρίμα!
Το σέρβις πολύ ευγενικό κι επιπλέον πολύ ωραία μουσική.
Όσο για το φαΐ, το μεσημεριανό μενού δεν έχει πολλές επιλογές (δεν ξέρω για το βραδινό). Ωστόσο, βρίσκεις τελικά πράγματα να σου αρέσουν και καταφέρνεις να γεμίσεις το τραπέζι και το στομάχι σου. Η λογική από ότι αντιλαμβάνομαι είναι ένα μενού tapas. Έτσι, οι μερίδες είναι σχετικά μικρές και δεν υπάρχει διαχωρισμός πρώτου ή δεύτερου πιάτου. Ό,
Πήγαμε να δοκιμάσουμε το μενού στις 14.
Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. Καθετί που ερχόταν μπροστά σου, σου το εξηγούσαν ευγενικά. Κι εμείς δεν χρειαζόταν να κάνουμε τίποτα.
Πολλές διαφορετικές γεύσεις. Αρκετά ιδιαίτερες οι περισσότερες. Ξετρελάθηκα με το ριζότο φράουλα, με τη λευκή σοκολάτα με μπαχαρικά και με το γλυκό.
Κατά τα άλλα, δεν μπορώ να έχω μια καθαρή άποψη για το Art02, μιας και δε δοκίμασα το κανονικό μενού του. Ο χώρος πάντως είναι πολύ όμορφος και ευτυχώς δεν είχε μόνο κουστουμαρισμένους άνω των 40.
Και κάτι γενικότερο: Θα ήθελα πολύ αυτή τη λογική με τα έτοιμα μενού πολλών πιάτων να την είχαν και άλλα εστιατόρια. Ήταν πολύ ωραία εμπειρία
Είχαμε κλείσει τραπέζι για 4 άτομα και αργήσαμε 15-20 λεπτά με αποτέλεσμα ο τύπος να δώσει το τραπέζι.
Αυτό όμως δεν ήταν το ουσιαστικό πρόβλημα.
Ο τύπος μας είπε να περιμένουμε και ότι θα αδειάσει άλλο τραπέζι. Έτσι κι εμείς είπαμε οκ, θεωρώντας ότι θα αδειάσει πολύ σύντομα. Βέβαια βλέπουμε ότι περίμεναν άλλα 2 ζευγάρια, οπότε, δεν αργήσαμε να συνειδητοποιήσουμε ότι ο τύπος θα μας έβαζε σε ένα τραπέζι όπου οι άνθρωποι ήταν ακόμα στα μισά του φαγητού τους. Και το πιο κουφό απ'
Η όλη κατάσταση κράτησε 5 λεπτά μέχρι να καταλάβουμε τι παίζει και να φύγουμε. Αλλά φανταστείτε ότι σε αυτά τα 5 λεπτά ήμασταν 6 άτομα σε ένα μπαρ/χωλ (δεν ξέρω πως να το πω) που ίσα-ίσα χωράει 2 άτομα. Ήμασταν στην κυριολεξία πάνω από τα κεφάλια των υπολοίπων που τρώγανε. Κι αυτό γιατί ο τύπος ήθελε να τους βολέψει όλους.
Το φαΐ αποδεκτό, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο
Έτσι νομίζω ότι έχει χάσει όποιον χαρακτήρα ίσως είχε.
Επιπλέον, το φαΐ δεν είναι κάτι ιδιαίτερο και αρκετές φορές μας έχουν σερβίρει πιάτα κρύα!
Έχει διάφορα πράγματα για φαγάκι, γιαούρτι με μέλι και δημητριακά, σαλάτες, μηλόπιτα, σάντουιτς. Είναι ό,
Επιπλέον, δεν είναι μεζεδοπωλείο. Έχει μόνο 3 ποικιλίες που έχουν ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους. Ή μία έχει περισσότερα αλλαντικά, ή μία έχει και κάποια "
Κατά συνέπεια, μια βραδιά στάξαμε 20 EUR το άτομο, γιατί τελικά σε αυτά τα μέρη αν φας λίγο παραπάνω (όχι να χορτάσεις) κι αν πιεις λίγο παραπάνω (3-4 κρασιά το άτομο), το πληρώνεις ΠΟΛΥ παραπάνω από ότι θα πλήρωνες για κάτι αντίστοιχο στην Μυρσίνη ή σε μια άλλη ταβέρνα.
Anyway...
Το κακό είναι ότι έχει πολύ βαβούρα και ότι δεν έχει μουσική (που δε θα μπορούσε, υποθέτω, έτσι κι αλλιώς, να συνδυαστεί με αυτή τη βαβούρα)
Καμία σχέση με τα υπόλοιπα της περιοχής και ΕΥΤΥΧΩΣ που είναι απομονωμένο για να μη βλέπεις την κατάντια της πλατείας κι εκνευρίζεσαι...
Ο τύπος ευγενικότατος. Και όλα όσα φάγαμε ήταν πολύ νόστιμα.
Και μάλιστα μου άρεσε που είχαν κάτι το διαφορετικό. Πχ κεφτεδάκια με πορτοκάλι ή σπανάκι με πατάτες.
Επιπλέον ο χώρος είναι πολύ "
Το μόνο ψιλο-αρνητικό είναι ότι δεν έχει κρασί χύμα. Έχει η μπουκάλι ή ποτήρι.
Πάντως θα ξαναπάω...
Για την καθαριότητα της κουζίνας έχω κάποιες επιφυλάξεις, αλλά όπως και να χει ο καφενές αυτός μου θυμίζει τις παλιές καλές εποχές του Μπιτ Παζάρ..
Οι μεζέδες και το κρασί που σερβίρει είναι οκ. Ο Δημήτρης όντως αξιοαγάπητος και οι τιμές πολύ πολύ χαμηλές
Θεωρώ ότι είναι από τις σημαντικές μορφές αυτής της πόλης όσον αφορά το ρεμπέτικο και τη ζωντανή μουσική.
Δυστυχώς, έχω καιρό να τους ακούσω κι αυτό οφείλεται στο ότι τις τελευταίες φορές που τους άκουσα, ένοιωσα πολύ έντονα πως έχουν αρχίσει να κουράζονται...
Όπως και να χει η Τομπουρλίκα είναι ορόσημο αυτής της πόλης.
Και είναι κρίμα που έφυγε από την Καλαποθάκη γιατί όντως εκείνος ο χώρος ήταν πολύ πιο ζεστός και όμορφος...
Όσο για την κουζίνα, αξιοπρεπέστατη
Απλά το αναφέρω χωρίς να γνωρίζω εάν είναι αλήθεια ή όχι
Βέβαια είναι επίσης αλήθεια ότι οι τιμές του ξεφεύγουν για τα δεδομένα μιας ταβέρνας...
Δεν ήταν επιλογή σας να κάτσετε στο bar και να περιμένετε τόση ώρα...
Πόσο μάλλον που στην ουσία δεν κοστίζει τίποτα να κεράσεις 5 και έξι ποτά...
Έπειτα από μια δεύτερη επίσκεψη, μπορώ να σχολιάσω τι δεν μου άρεσε στο φαΐ.
Αρχικά η τεράστια ποικιλία κουράζει...
Πόσο μάλλον όταν οι διαφορές ανάμεσα στα πιάτα είναι τελικά ελάχιστες.
Οι γεύσεις είναι μια χαρά. Απλά, δεν είναι του γούστου μου καθώς είναι αρκετά μπουχτιστικές...
Και γι αυτό λέω ότι αν είχα όρεξη να φάω κάτι καλό, δε θα πήγαινα στο Habanera.
Θα πήγαινα όμως για την ατμόσφαιρα που είναι εξαιρετική...
Μια καλή επιλογή αν θέλεις να συνοδεύσεις το ποτό σου με καναδυό μεζέδες.
Όμως όντως οι τιμές του είναι τσιμπημένες και όχι μόνο στο φαγητό αλλά και στους καφέδες.
Επιπλέον, δεν θα το επέλεγα ως μέρος για να φάω ένα ολοκληρωμένο γεύμα, καθώς το μενού του δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Κι επιπλέον τα τραπέζια του είναι τόσο μικρά που χωράνε ένα πιάτο ανά δύο άτομα...
Έχει εκπληκτικό κρασί λευκό και πολύ ωραίους μεζέδες, οι οποίοι σερβίρονται σε tapas ή μερίδες...
Κατά καιρούς έχει ζωντανή μουσική. Εγώ πέτυχα ένα ντουέτο σαξόφωνο, κιθάρα.
Εν συντομία: Πολύ ωραία ατμόσφαιρα, πολύ προσεγμένοι και απλοί μεζέδες
Σίγουρα απ΄τις καλύτερες πιτσαρίες που έχω δοκιμάσει.
Αρνητικό: Οι μακαρονάδες του...
Σπιτικό ζυμάρι, αρκετά λεπτό, ίσως παραπάνω από ότι μου αρέσει.
Έχει κάποιους φανατικούς οπαδούς, αλλά προσωπικά ψηφίζω Double!!! Μια καινούρια πιτσαρία που άνοιξε και που με έχει πραγματικά κερδίσει...
Κάτι αρχαία αγάλματα, κάτι γύψινοι κύκνοι...
Όσο για το φαγητό, αν κι έχω φάει 2-3 φορές (για να κάνω το χατήρι της οικογένειας που ήθελε να πάμε εκεί), δε θυμάμαι να σχολιάσω...
Μου χει μείνει στο κεφάλι το πόσο άθλιος μπορεί να καταντήσει ένας χώρος. Και λέω καταντήσει γιατί πραγματικά θα μπορούσε να είναι πολύ ωραίος...
Κρίμα, κρίμα για το γούστο και την αισθητική κάποιων (που είναι δυστυχώς πολλοί) σε αυτή την χώρα...
Οκ, κι αυτή δεν έχει κακό φαΐ...
Θα αναφέρω μια μικρή ιστορία.
Το Ρετζίκι είχε παλιά δύο πολύ γνωστές ταβέρνες. Τον Αλβανό (επίθετο του ιδιοκτήτη), που υπάρχει ακόμα, χασάπης και ταβέρνα, και τον Σημίνα (πάλι επίθετο), που δυστυχώς έκλεισε.
Πολύ καλές ταβέρνες και οι δύο. Και μάζευαν πολύ κόσμο από όλη την πόλη. Έγιναν γνωστές ως Λαδόκολλα, καθώς νομίζω ότι δεν είχαν ποτέ επίσημο όνομα (αναρτημένο κάπου). Κι έγιναν γνωστές έτσι, απλά και μόνο επειδή σέρβιραν τα πάντα στη Λαδόκολλα.
Σε κάποια φάση, λοιπόν άνοιξε κι αυτή η ταβέρνα, που αποφάσισε να ονομαστεί Λαδόκολλα. Θεωρώ ότι αποφάσισε να ονομαστεί έτσι, μπας και κερδίσει λίγο από τη δόξα των άλλων δύο...
anyway...
Γενικότερα, οι καλύτερες ταβέρνες στο Ρετζίκι είναι ο Αλβανός και ήταν ο Σημίνας.
Έχω πολύ καιρό να πάω, οπότε ομολογώ ότι δε θυμάμαι και πολλά.
Αλλά μέχρι τώρα αν ήταν να πάω κάπου στο Ρετζίκι, θα πήγαινα στον Σημίνα (γνωστό και ως Μπουγιουρντί)...
Εντάξει, το φαΐ δεν είναι κακό...
Σημείωση: Κάθε Σάββατο (αν δεν κάνω λάθος) παίζει ζωντανή μουσική, λαϊκά και ρεμπέτικα...