στο κατάστημα Likithos
Εστιατόριο, Τορώνη, Ν. Χαλκιδικής
Άρχισαν και στην Τορώνη να ξεπροβάλουν «μοντέρνα» φαγάδικα με γκουρμέ φιλοδοξίες. Πήγαμε χθες στην «Λυκηθο». Το πρώτο θετικό (και θετικό μέχρι τέλους) ήταν η εξυπηρέτηση. Γρήγορη και αποτελεσματική από ευγενικότατα παιδιά. Το δεύτερο, επίσης θετικό, ο χώρος. Αποστάσεις ανάμεσα στα τραπέζια ου δεν σε αναγκάζουν να συμπάσχεις με τα προβλήματα του διπλανού σου. Το τρίτο, όχι τόσο θετικό, το φαί: Μια πολύ καλή μπουρατα με γευστικότατες ντομάτες. Ανάμεικτα ψητά λαχανικά που είχαν όλα την ίδια γεύση κάποιου μυρωδικού - καρότο ίδιο με μελιτζάνα, κολοκύθι ίδιο με πιπεριά κλπ. Μοσχάρι λεμονάτο με ταλιατέλες άγευστο και υπέρ το δέον ξινό (λεμόνι). Τέλος ένα φιλέτο λαυράκι φρικασέ ψημένο μέχρι αποξήρανσης. Από ποτά: ένα μπουκάλι νερό Ζαγόρι ανθρακούχο. Σύνολο €61.50
στο κατάστημα Ακρογιάλι
Ψαροταβέρνα, Λάκκωμα, Σαμοθράκη, Ν. Έβρου
Πρώτη φορά πήγα πριν 24 χρόνια. Πήγα και άλλες ενδιάμεσα και, τέλος, την περασμένη εβδομάδα. Η ασύλληπτη ποιότητα του μαγαζιού δεν υποχώρησε ούτε ρούπι. Το ψάρι έδινε την εντύπωση πως ώρες μόλις πριν κολυμπούσε αμέριμνο στα νερά του Αιγαίου και ούτε που φαντάζονταν τι του έμελε. Το σημαντικότερα όλων - ο τέλειος ψήστης. Καλά τα θαλασσινά και οι μεζέδες αλλά το φρέσκο ψάρι είναι ευκαιρία που δεν αρμόζει να προσπερνάμε. Όσες μέρες μείναμε στο νησί εκεί μας έβρισκες.
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν γράφτηκαν πριν από 4 χρόνια τουλάχιστον.
Ο χαρακτήρας του καταστήματος πιθανόν να έχει αλλάξει από τότε και επομένως ενδέχεται τα σχόλια να αποκλίνουν από τη σημερινή πραγματικότητα.
στο κατάστημα Allegro
Bar-Restaurant, Μέγαρο Μουσικής Μ2, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα πρωί για καφέ και ήταν περίφημα λόγω θέας. Ξαναπήγα βράδυ για φαί αλλά ήταν Παρασκευή βράδυ και μόλις άνοιξα την πόρτα έκανα ακαριαία στροφή 180 μοίρες. Ο θόρυβος σε έστελνε κατ'ευθείαν στον ωριλά - για κουβέντα ούτε λόγος να γίνεται. Θα ξαναπάω καθημερινή.
Μαγαζί λαϊκό όσο και τ'όνομά του, μπορεί να μην έχει την ποικιλία που έχουν άλλα μαγαζιά της πόλης (που είναι εξαιρετικός φαγότοπος), προπαντός στα μαγειρεμένα, αλλά έχει κατά την γνώμη μου τα καλύτερα κρέατα στην Φλώρινα. Αυτό ισχύει περισσότερο στους κιμάδες, όπου πέρα από την τέχνη του ψησίματος μπαίνει και η μαγεία της συνταγής. Βρίσκω τα κεμπαπάκια του να είναι μέσα στα καλύτερα των βαλκανικών κεμπαπακίων.
στο κατάστημα Délices[νεκροταφείο]
Μπουγατσατζίδικο-Τοστάδικο-Κρεπερί, Τσιμισκή 111, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μένω στην γειτονιά και για μένα είναι ότι καλύτερο υπάρχει στην περιοχή για σάντουιτς, εξαιρετικά κρουασάν βουτύρου (αλλά και γεμιστά των οποίων, όπως πολλών άλλων πραγμάτων, δεν έχω την εμπειρία) και πολύ καλό καφέ. Σε λίγα μαγαζιά έχεις τόσες επιλογές γέμισης αλλά και καλού ψωμιού που ούτε μια φορά δεν μούτυχε νάναι μπαγιάτικο (τρώω συχνά εκεί πρωινό). Το βρίσκω εξαιρετικά φθηνό για το τι σου δίνει τα παιδιά είναι φιλότιμα και φιλικότατα. Όποιος τους αποκάλεσε κανείς απατεώνες μάλλον θα μπερδεύτηκε.
στο κατάστημα Αρμύρα[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Πηγαδάκι, Ν. Χαλκιδικής
Καλός ήταν ο Ζορμπάς αλλά η Αρμύρα καλύτερη. Οι ιδιοκτήτες είναι οι αρχικοί (δηλαδή αυτοί που νοίκιαζαν πρώτα στον Ζορμπά) που ξαναπήραν το μέρος στα χέρια τους. Για αυτούς που δεν γνώριζαν τον Ζορμπά, το μαγαζί χαρακτηρίζεται από ωραία και αρκετά ασυνήθιστη θέα - αντί να βλέπει από τον στεριά προς την θάλασσα, βλέπει από την θάλασσα στην στεριά. Το φαί φιλόδοξο και αρκετά ποιοτικό. Ξέχασα τώρα όλα τα πιάτα που φάγαμε αλλά θυμάμαι ότι (α) δεν με δυσαρέστησε κανένα, (β) ορισμένα, οπως τα μύδια σε ζουμί με σκόρδο, πιπεριές και άλλα μ' άρεσαν ιδιαίτερα. Από τιμές, δεν θα τόλεγα φθηνό. Φαγαμε δυο άτομα αρκετά πολύ, με μπύρες και πληρώσαμε 50 ευρώ. Θα ξαναπάμε σίγουρα.
στο κατάστημα Δαήση
Ξένο, Ολύμπου 75, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα χθες βράδυ με την σύντροφό μου και καθήσαμε έξω. Ήταν ευχάριστα και η εξυπηρέτηση άψογη. Η κάποια μικρη δυσκολία συνεννόησης δεν μας πτόησε καθόλου και μείναμε αρκετά ευχαριστημένοι με αυτά που φάγαμε: Μια μελιτζανοσαλάτα (με καρύδι, και μια σπανακοσαλάτα (ιδιαίτερη γεύση, το σπανάκι αλεσμένο αλλά ωμό, νομίζω πως αν και αλιώτικο πάει απόλυτα με τα Ελληνικά γούστα. Για φαί, πήραμε μια σουτζουκάκια (αρκετά μεγάλη μερίδα και η γεύση μου θύμισε σεφταλιές) και δυο (τεμάχια) "Χινκάλι" - κάτι σαν τεράστια Dim-Sum. Ήπιαμε ένα μεγάλο μπουκάλι εμφιαλωμένο νερό και με ψωμί πληρώσαμε 16 Ευρώ. Καθώς η ποιότητα ήταν καλή (φρέσκα υλικά, τίποτα προ-κατ) και καθώς δεν μπορεί να μην βγάζει και κάτι το κατάστημα ωστε να μην κλείσει, ίσως να λέει κάτι είτε για τα υπερκέρδη άλλων μαγαζιών, είτε για την αναποτελεσματικότητά τους.
στο κατάστημα Mamacas[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Περσεφόνης 41, Γκάζι, Αθήνα, Ν. Αττικής
Διάσημο (τα τελευταία χρόνια) εστιατόριο σε μια περιοχή με βαβούρα στα υψηλότερα επίπεδα της χώρας. Τα ντεσιμπέλ οδυνηρά. Η εξυπηρέτηση: Πήγαμε στις 21:00 και φύγαμε στις 24:00 (αναμονή, παραγγελία, αναμονή, φαί, χωρίς χαζολόγημα αίτηση για λογαριασμό, αναμονή, λογαριασμός). Ο πρώτος λογαριασμός 200 Ευρώ για 6 μπιφτέκια, 1 σαλάτα, 3 πρώτα, 1 μπουκάλι κρασί και 3 μπύρες (των 33cl). Πρώτος γιατί περιλάμβανε και τρία πρώτα που παραγγείλαμε και δεν ήρθαν. Αντίδραση του προσωπικού: "Η κουζίνα λέει πως μου τα παρέδωσε, είστε σίγουροι;" Από φαί, μέτρια πρώτα (για Αθήνα) τα μπιφτέκια δεν έπρεπε να λέγονται έτσι αλλά μάλλον "κρεατοπαξίμαδα" χωρίς πολύ γεύση εκτός από τον δυόσμο. Αν πάτε Αθήνα, έχει και καλύτερα (έως αρκετά καλύτερα) μέρη να φάει κανείς.
στο κατάστημα Το Θεραπευτήριο
Ψαροταβέρνα, Κυδαντιδών 41, Άνω Πετράλωνα, Αθήνα, Ν. Αττικής
Καλούτσικο φαί, φάγαμε κυρίως τηγανιτά ψάρια (φρέσκα) σαλάτες και αλοιφές. Το χύμα κόκκινο κρασί του προς αποφυγήν γι αυτούς που προτιμάνε τα μακεδονικά κρασιά. Καλές τιμές.
Δοκίμασα προχθές τα σουβλάκια με σκέμπη και συμφωνώ με τον "zik" πως είναι εξαιρετικά, χωρίς αυτό να αντιφάσκει με τα χαρακτηριστικά της πέστροφας που προανέφερα. Σε τελευταία ανάλυση εξαρτάται από το αν είσαι περισσότερο ψαροφάγος ή κρεατοφάγος.
στο κατάστημα Σκούφος[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Κωνσταντινουπόλεως 140, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Έφαγα δυο φορές, μια το Απρίλη και μια σήμερα με την σύντροφό μου. Το εύγλωττο σχόλιό της για το φαγητό ήταν πως σου δίνει την εντύπωση πως είναι ετοιμασμένο ειδικά για σένα, και είναι ένα σχόλιο που αντανακλά και τα δικά μου συναισθήματα. Δεν θα πώ τίποτα για την άψογη και συμπαθέστατη εξυπηρέτηση που σε κάνει να αισθάνεσαι πως είσαι με "δικούς σου" ανθρώπους, ούτε για τις τιμές που τις βρήκα εξαιρετικές για το τι έρχεται στο πιάτο σου. Φάγαμε μόνο θαλασσινά που οι γεύσεις τους ήταν λεπτότατες χωρίς να είναι άγευστες - πχ τα μύδια στην σχάρα ήταν μια μελωδία, αλλά και το χταπόδι με του κους κους καθώς το χταπόδι με όσπρια. Δεν δοκίμασα κρεατικά παρά ενα πιάτο μόνο τον Απρίλη αλλά δεν μπορώ να το κρίνω γιατί το κοντράστ με τα θαλασσινά ήταν πολύ έντονο. Έτσι δεν ξέρω αν συμφωνώ ή όχι με τον "καλό τον μύλο" με τον οποίο συνήθως ήμαστε σύμφωνοι. Θα τα δοκιμάσω άλλη φορά αλλά αν δεν είναι σπουδαία θα ξανάρθω έτσι κι αλλιώς για τα άλλα.
Να σημειώσω τις σημαντικότερες από συνήθως αποστάσεις ανάμεσα στα τραπέζια που για μένα είναι ένα πολύ μεγάλο ατού. Μου θυμίζει τις αποστάσεις στο πάλαι ποτέ "Ολυμπος-Νάουσσα".
στο κατάστημα Rosticceria[νεκροταφείο]
Ξένο, Κωνσταντίνου Αρμενοπούλου 27, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ξαναπήγα μετά την επέκτασή του μαγαζιού να "τσεκάρω" την κατάσταση. Το μαγαζί εξακολουθεί να είναι μικρο (όχι πια μικροσκοπικό) αλλά με έναν ευχάριστο τρόπο. Οι τιμές του ανέβηκαν κάπως από τον πρώτο καιρό αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ καλές γι αυτό που παίρνεις. Έχει μεγαλύτερη ποικιλία από πριν αλλά το φαί του εξακολουθεί να έχει την "ατομική" προσοχή που είχε και πριν. Ελπίζω να κρατηθεί σ' αυτό το επίπεδο και να αποφύγει την γνωστή μοίρα - την "κατρακύλα της επιτυχίας".
Καταπληκτική θέα με την Ακρόπολη φάτσα-κάρτα προπαντός αν καθήσεις έξω στην ταράτσα. Την πληρώνεις όμως αδρά. Πήρα μια λαχανοντολμάδες (μικροσκοπική μερίδα) 11,50 ευρώ αν θυμάμαι καλά. Δεν ήταν κακοί (για Αθήνα μάλιστα ήταν καλούτσικοι), αλλά δεν θάγραφα και στο σπίτι μου να τους πω τι καλά που έφαγα.
στο κατάστημα Θωμάς
Εστιατόριο, Σκλήθρο, Ν. Φλώρινας
Πήγα μέσα Μάρτη 2011 γιατί με όλα όσα διάβασα εδώ περίμενα την αποκάλυψη. Την βρήκα αξιοπρεπέστατη ταβέρνα με μεγάλες μερίδες και καλές τιμές για το τι παίρνεις. Η εξυπηρέτηση άψογη. Τίποτε παραπάνω όμως που να με κάνει να αλλάξω δρομολόγιο για να ξανάρθω καθώς η ευρύτερη περιοχή έχει και άλλες επιλογές που, για τα δικά μου τουλάχιστον γούστα, υπερέχουν από κάθε άποψη.
Καλέ μου Μύλε, θα συμφωνήσω με τον Θερμαϊκό. Ο Γερος του Μωριά ήταν στο ίδιο τετράγωνο αλλά γωνία με την Ίωνος Δραγούμη. Ούτε εγώ όμως θυμάμαι τι ήταν στην γωνία με την Βενιζέλου.
στο κατάστημα Imaret
Εστιατόριο, Θεοδώρου Πουλίδου 30-32, Καβάλα, Ν. Καβάλας
Οι χώροι είναι πραγματικά απίθανοι και αυτό οφείλεται σ' αυτούς που το έκτισαν μερικούς αιώνες πριν και όχι στους σημερινούς του ιδιοκτήτες που προσέθεσαν το στοιχείο "βίπερ-νόρα" στην διακόσμηση που μερικές φορές αγγίζει το κίτς. Έμεινα μια φορά (χωρίς να φάω) και μια φορά αποπειράθηκα να φάω (χωρίς να μείνω). Εκείνη την δεύτερη φορά πρόσεξα πως το προσωπικό αντιμετωπίζει τους πελάτες σαν μάλλον κατώτερες μορφές ζωής - προπαντός όταν δεν μένουν στο ξενοδοχείο. Αφού πήγαμε για καφέ, σκεφτήκαμε να προχωρήσουμε στο εστιατόριο και καθώς ένα μέρος της παρέας έκανε δίαιτα ρώτησε έξω από την πόρτα έναν σεβιτόρο αν "μπορούμε να έχουμε καμια σαλάτα" - χαζή ερώτηση, συμφωνώ, αλλά και η απάντηση σε ύφος 46,8 καρδιναλίων (ή 3,7 μητροπολιτών) ότι δεν μπορούμε έξι άτομα να μοιραστούμε μια σαλάτα ήταν τουλάχιστον ηλίθια. Προφανώς φύγαμε και δεν μας κάνει πια κέφι να το δοκιμάσουμε. Έχει πάνω από χρόνο που συνέβη.
στο κατάστημα Σάσσου[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Φιλήντα Μένου 19, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πράγματικά, το φαγητό ήταν εξαιρετικό (όλα τα πιάτα του), και η ατμόσφαιρα ήταν άνετη και φιλική (όπως και οι τιμές) σαν παλιού κουτουκιού. Οι πατάτες για το τηγάνι αισθάνθηκαν μαχαίρι να τις κόβει μετά που τις παραγγείλαμε. Το μπουγιουρντί όσο καφτερό πρέπει (για τα γούστα μου). Τα κεφτεδάκια τόσο αφράτα όσο και μυρωδάτα. Το ιδανικό μέρος για μια ήσυχη βραδιά με φίλους να απολαύσεις το τσίπουρό σου και την κουβεντούλα. Η κουβεντούλα βέβαια ακυρώθηκε όταν τρείς πανηγυρτζήδες με ακορντεόν, τουμπελέκι και ντέφι μπήκαν και έπαιζαν (πολύ καλά) μια μουσική που κατα την ταπεινή μου γνώμη ταιριάζει καλύτερα ένα μεσημέρι στον κάμπο, ώστε ν' αντιλαλεί στα γύρω βουνά, ή σε μια μεγάλη πλατεία να τραβάει τον κόσμο από τα γύρω χωριά. Άλλες παρέες ενθουσιάστηκαν στήσανε χορό και η οικοδέσποινα, ενθουσιασμένη κι αυτή κερνούσε τους πανηγυρτζήδες για το ένα τραγούδι μετά το άλλο. Για μένα η εμπειρία του τουμπελεκιού δίπλα στα αυτιά μου είτε μέσα σε έναν χώρο 5χ5 , όπως και στην στοά Μοδιάνο, είναι κυριολεκτικά οδυνηρή, και γι αυτό δεν θα ξαναπάω ξέροντας πως άν ξαναπεράσουν οι πανηγυρτζήδες το μαγαζί θα τους ενθαρύνει. Ξέρω όμως πως σε πολούς αρέσει αυτό και τότε συνιστώ το μαγαζί ένθερμα γιατί είναι και σε όλα τ' άλλα κοντά στο ιδανικό του είδους του.
στο κατάστημα Η Κουζίνα της Αγλαΐας
Μαγειρείο, Φραγκίνη 5, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα τέσσερεις-πέντε φορές τους τελευταίους τρείς μήνες κσι βρίσκω πως είναι από τα καλύτερα μαγέρικα της πόλης. Αυτό που με ευχαρίστησε είναι η συνέπεια του μαγαζιού από τουλάχιστον τρείς απόψεις: (α) η ποιότητα δεν αλλάζει από μέρα σε μέρα, (β) η δομή του μενού είναι συνεπής (πχ πάντα κάποιο όσπριο) και (γ) η ταχύτητα και η εξυπηρέτηση είναι λίγο πολύ αμετάβλητες ανεξάρτητα από το πόσο κόσμο έχει. Από τιμές; σήμερα έφαγα μια φακές, μια σαλάτα πολίτικη, και μια πρασσοσέλινο και πλήρωσα Ε14,40. Από χρόνο; Δεν νομίζω ότι κάθησα πάνω από 20 λεπτά στο μαγαζί.
στο κατάστημα Ευβοϊκός
Ταβέρνα, Παραλία Λιβανατών, Ν. Φθιώτιδας
Πήγα δυο φορές την περασμένη εβδομάδα μετά από 5 περίπου χρόνια που δεν είχα κατέβει στην Αθήνα με αυτοκίνητο - όταν γίνεται κάτι τέτοιο πάντα σταματάω εδώ για φαί. Με καλό καιρό τρώς σε τραπέζια πάνω στο γρασίδι με θέα την θάλασσα. Το ψάρι (τσιπούρα) βγαίνει εκείνη την στιγμή από μια δεξαμενή στον κήπο τους και ψήνεται αριστοτεχνικά. Ψήνει βέβαια αριστοτεχνικά και ότι άλλο ψάρι βρεί στην αγορά. Φάγαμε μια τέτοια τσιπούρα, 10 φρεσκότατες και τεράστιες καραβίδες, μια ραδίκια, μια πατάτες τηγανιτές, μια σαλάτα λάχανο και μια μπύρα και πληρώσαμε γύρω στα 40 ευρώ. Το εσωτερικό, ουδέτερο αλλά πάλι με ωραία θέα. Έχω ακούσει ότι κάνει και καλά μαγειρευτά αλλά δεν τα δοκίμασα καθώς τα καλά μαγειρευτά δεν μας λείπουν στη Θεσσαλονίκη.
στο κατάστημα Στρατής[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Λεωφόρος Νίκης 19, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγαινα τακτικά στον Στρατή από τις αρχές της δεκαετίας του πενήντα μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του εξήντα. Δεν θυμάμαι ποτέ να πήγα χωρίς να φάω γύρο - και συχνά πολλούς γύρους. Είναι μια γεύση που δεν θα ξεχάσω ποτέ και φοβάμαι πως θα πεθάνω (κάποτε) με την επιθυμία του γύρου του Στρατή στο μυαλό μου. Ο Στρατής είχε ανταγωνισμό στον γύρο από την Κληματαριά (Αγ. Σοφίας μεταξύ Μητροπόλεως και Τσιμισκή εκεί που σήμερα έχει ένα φαρμακείο). Για τους λάτρες του γύρου όμως, υπήρχε κάτι σαν Αρης-ΠΑΟΚ. Ησουν με τον έναν και δεν άντεχες τον άλλον. Προσωπικά δεν μ'αρεζε της Κληματαριάς. Παλιά θυμάμαι δύο Στρατήδες, δίπλα-δίπλα - τα δυο παιδιά του αρχικού Στρατή που χωρίσαν τα τσανάκια τους. Αν θυμάμαι καλά αυτός που επέζησε ήταν ο Κοσμάς Παρίσης (μπορεί να ήταν και ο Χ Παρίσης (όπου Χ κάτι που δεν μπορώ να ανασύρω από την μνήμη μου)) που είχε το μισό στην γωνία με την Καρόλου Ντήλ. Το "Κοσμάς και Χ Παρίσης" νομίζω πως το θυμάμαι αλλά ίσως και να είναι γνώση και όχι μνήμη.
στο κατάστημα Ούζο Λόλα
Ψαροταβέρνα, Αγαπηνού 10, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Εχω ξαναπάει αρκετές φορές, πάντα με καλούτσικες εντυπώσεις. Την Παρασκευή πήγα με μεγάλη παρέα της οποίας οι καπνιστές έβγαιναν έξω να καπνίσουν. Σε δυο διπλανά τραπέζια κάπνιζαν αμέριμνα. Ο φίλος που καθόταν δίπλα μου (καπνιστής ο ίδιος έξω από την ταβέρνα) ρώτησε τον σερβιτόρο αν εφαρμόζουν ή όχι τον νόμο. Η απάντηση ήταν ότι "τον εφαρμόζουμε χαλαρά". Όπως δηλαδή η κοπέλλα που ήταν λίγο εγκυος. Βέβαια, δεν είναι η μόνη αμαρτωλή ταβέρνα ως προς αυτό. Προσωπικά δεν θα ξαναπάω μέχρι να ακούσω από κάποιον ότι η χαλαρότητα πέρασε. Δεν υπάρχει λόγος να καταγγέλουμε στην αστυνομία, αλλά καλό είναι να το καταγγέλουμε μεταξύ μας ώστε αυτοί που ενοχλούνται (είτε από τον καπνό είτε από την μη εφαρμογή του νόμου) να το ξέρουν όταν αποφασίζει η παρέα που θα πάει. Αντε, γιατί έρχονται τα κρύα από το τέλος της βδομάδας!
στο κατάστημα Art O2[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Αγίου Δημητρίου 159Α, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ένα από τα καλύτερα "καλωσορίσματα" που έχω φάει - προιόν μοριακής μαγειρικής: Μια φούσκα γεμάτη λάδι και πολτό ελιάς με λίγο δεντρολίβανο. Η φούσκα σκάει στο στόμα σου και σούρχονται οι γεύσεις μια μια και διακριτά - λάδι/ελιά/δεντρολίβανο. Μοιραστήκαμε το πρώτο που ήταν μαριναρισμένος σολωμός με έναν συνδυασμό μπαχαρικών/μυρωδικών που δεν είχα ξαναδοκιμάσει. Το λαυράκι που πήρα εγώ και το tournedos που πήρε η σύντροφός μου ήταν και τα δυο εξωκοσμικά - το μεν λαυράκι μου πήρε κανά λεπτό να συνηθίσω μια γεύση που δεν γνώριζα αλλά τελικά μου άρεσε πολύ, το δε κρέας είχε μια ελαφριά σάλτσα που θύμιζε άλλες εποχές που τα φαγητά είχαν γεύση. Η έννοια του ακριβού είναι σχετική. Για το τι τρώς - και είναι μια πραγματική εμπειρία - είναι πάμφθηνο. Αντίστοιχες τιμές βρίσκεις σε δήθεν εστιατόρια στην πόλη όπου τρώς άθλια. Το σέρβις άψογο και το περιβάλλον ταιριάζει απόλυτα με το μουσείο/γκαλερί που το στεγάζει.
Πήγα σήμερα με κακή προδιάθεση από αυτά που διάβασα αλλά είχα άδικο. Ο γύρος ήταν καλός και ξεροψημένος και λιγότερο λιπαρός από τους περισσότερους στα άλλα γυράδικα. Πήρα μερίδα-πακέτο χωρίς τίποτα εκτός από κρεμύδι στο πλάι. Έτσι έκρινα καλό τον γύρο αυτόν καθ'εαυτό. Το κάρβουνο κάνει διαφορά - όχι τεράστια αλλά δίνει μια καλύτερη μυρωδιά στο λίπος. Σε γενικές γραμμές λοιπόν συμμερίζομαι την καλή γνώμη του ταβερνοαλανιού.
στο κατάστημα Ο Πεύκος
Ψαροταβέρνα, Πόρτο Κουφό, Ν. Χαλκιδικής
Φάγαμε μια φορά φέτος το καλοκαίρι, κυρίως μαγειρεμένα και μεζέδες και μείναμε ευχαριστημένοι - και απ' το φαί και από το σέρβις. Δεν δοκιμάσαμε τα ψάρια του γιατί είχαμε ήδη δυσάρεστες εμπειρίες κακού ψησίματος στο χωριό και δεν θέλαμε να τις ξαναυποστούμε στην περίπτωση που το κακό ψήσιμο είναι ενδημικό φαινόμενο. Ίσως τα δοκιμάσουμε άλλη φορά γιατί όλο και θα ξαναπάμε.
στο κατάστημα Τα Κύματα
Ψαροταβέρνα, Λεωφόρος Ιωάννη Καρρά ?, Νέος Μαρμαράς, Ν. Χαλκιδικής
Το βραβείο που κέρδισε πιστεύω ότι το αξίζει. Δεν είναι φθηνό (ακόμη και με Χαλκιδικιώτικα στάνταρ), αλλά έχει μερικά σπάνια ατού:
(α) Εξαιρετικό ψήστη ψαριών - σπάνιο είδος. Τόσο καλό ψήσιμο έχω βρεί μόνο στην "Μαύρη Θάλασσα". Δεν αναφέρω τα φρεσκότατα ψάρια του γιατί αυτά τα βρίσκεις και αλλού όπου συχνά υφίστανται ένα auto da fe για να καούν όλες οι αμαρτίες που ως γνωστόν έχουν τα ψάρια μέσα τους. Εδώ το ψήσιμο δεν ενδιαφέρεται για την άλλη ζωή των ψαριών και είναι απλά τέλειο.
(β) Οι σαλάτες τους είναι φρεσκότατες και άψογα "ντρεσαρισμένες". Μια φορά κάποιος στο τραπέζι παραπονέθηκε πως η ντομάτα δεν ήταν αρκετά κρύα και η κυρία του μαγαζιού απαντησε με σχεδόν απολογητικό τρόπο για να μη τον προσβάλει ότι δεν τις βάζουν στο ψυγείο γιατί χάνουν την γεύση τους. (Πράγμα που είναι αλήθεια στις σπάνιες περιπτώσεις που οι ντομάτες έχουν γεύση σήμερα). Αυτό έχει καιρό που συνέβη οπότε δεν ξέρω αν, μετά από γενική απαίτηση ή ελάτωση της διεθνούς έλλειψης γεύσης στην ντομάτα, επανέκαμψε.
(γ) Βρήκαμε την εξυπηρέτηση πάντα ευγενική και πρόσχαρη σπάνιο για Χαλκιδική (αλλά ήμασταν βέβαια πρόσχαροι και ευγενικοί και μεις οι ίδιοι).
στο κατάστημα Rosticceria[νεκροταφείο]
Ξένο, Κωνσταντίνου Αρμενοπούλου 27, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
AG, και γω συμφωνώ μαζί σου ότι ραβιόλι είναι αδιανόητα χωρίς φρέσκια πάστα αλλά και κανελλόνι για τα οποία βρίσκεις έτοιμη πάστα είναι ανώτερα με φρέσκια. Σε τρίτη θέση θάβαζα τα λαζάνια που μπορεί να γίνουν με την μια ή την άλλη πάστα αλλά (προσωπικά) προτιμώ ελαφρά την φρέσκια - αναγνωρίζοντας αρετές και στην άλλη.
στο κατάστημα Rosticceria[νεκροταφείο]
Ξένο, Κωνσταντίνου Αρμενοπούλου 27, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
AG, δεν είδα κανέναν να αναφέρεται σε φρέσκα ζυμαρικά αλλά σε φρεσκοφτιαγμένα (όχι προβρασμένα). Τα φρέσκα δεν είναι απαραίτητα καλύτερα - είναι απλά αλοιώτικα και υπάρχει θέμα γούστου. Προσωπικά, προτιμώ συνήθως τα κανονικά που γίνονται al dente (πράγμα που με φρέσκα δεν γίνεται). Τα φρέσκα είναι πολύ καλά με ορισμένες σάλτσες αλλά όχι όλες. Αναφέρθηκες "στα περισσότερα μαγαζιά" και εγώ βρίσκω ότι "στα περισσότερα μαγαζιά" τα ζυμαρικά είναι βρασμένα μέχρι θανάτου που όμως έτσι αρέσουν στους πολλούς στην ελλάδα (όπως άλλωστε και το κρέας που στους περισσότερους αρέσει δολοφονημένο στην πυρά).
στο κατάστημα Ντερλικατέσεν[νεκροταφείο]
Ψητοπωλείο, Γρηγορίου Λαμπράκη 140, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Τρελέ, αν έχει "Αθηναϊκό Γύρο", το ελπίζω. Ο Αθηναϊκός γύρος κατέστρεψε τον αληθινό στην δεκαετία του '60 και από τότε, αν και πήρε σε κάποιο βαθμό την παλιά του μορφή, δεν συνήλθε ούτε βλέπω ρεαλιστική προοπτική να συνέλθει.
Η ταβέρνα είναι στον σιδηροδρομικό σταθμό του Άγρα που δεν λειτουργεί πια. Κυρίως έχει πέστροφες και καραβίδες που εγκαταλείπουν αυτόν τον κόσμο μετά που δώσεις την παραγγελία σου - μέχρι τότε κολυμπάνε αμέριμνα χωρίς ούτε υποψία του τι τους μέλλει. Τις καραβίδες τις βράζει και τις πέστροφες τις τηγανίζει. Τις τηγανίζει σχεδόν καίγοντάς τες απ' έξω αλλά μένουν μέσα ζουμερότατες. Δεν περίμενα να μου αρέσουν έτσι αλλά τελικά μ'αρεσαν γιατί αποκτάν πολύ κρουστό πετσί. Θα τούδινα 4 στα 3 για λαϊκότητα και 2 για το φαΐ. Αποπνεέι όμως ο τόπος και ηρεμία, χωρίς ιδιαίτερη θέα, που μ'αρέσε πολύ - τουλάχιστον τις 5-6 φορές που πήγα περαστικός.
στο κατάστημα Το κρεοπωλείον[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Ελευθερίου Βενιζέλου 8 & Καλαποθάκη 2, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα δυο φορές μεσα σε μια εβδομάδα. Και τις δυο φορές, η εξυπηρέτηση ήταν άψογη (σερβιτόροι, ευγενικοί, χαμογελαστοί και γρήγοροι). Και τις δυο φορές βρήκα την κουζίνα να χωλαίνει. Την πρώτη φορά παράγγειλα ότι θα παράγγελνα στα "Σουτζουκάκια" της Ρογγότη. Μια Ρωσική σαλάτα (που αρχικά με παραξένεψε η γεύση της μέχρι που πρόσεξα πως είχε μέσα και κρέας), μια πατάτες τηγανιτές που ήταν πολύ καλές, και μια σουτζουκάκια. Το καλό με τα σουτζουκάκια ήταν ότι δεν έίχαν ενισχυτικό γεύσης. Το κακό ήταν επίσης ότι δεν είχαν ενισχυτικό γεύσης. Το ότι τα βρήκα άνοστα δεν το βοήθησε ότι είχαν ρίξει επάνω μυρωδικά (ρίγανη;) και ότι έχοντας βάλει στην πιατέλα μουστάρδα και πάπρικα, ένα από τα πέντε σουτζουκάκια ήταν βουτηγμένο στην μουστάρδα και ένα στην πάπρικα (προσωπικά δεν βάζω ούτε το ένα ούτε το άλλο).
Έχοντας απογοητευτεί, αποφάσισα να ξαναπάω και να παραγγείλω κάποιο πιο ουσιαστικό κρέας (κρεοπωλείον γαρ) για να είμαι πιο δίκαιος στην κρίση μου. Παρήγγειλα μια αγγουροντομάτα, ένα φιλέτο και μια μπύρα (σύνολο γύρω στα 25 ευρώ). Το φιλέτο το ζήτησα "seignant" ελληνιστί: μεταξύ μετρίου και ωμου. Μεταξύ μετρίου και ωμού ήρθε αλλά σίγουρα όχι "Seignant" (αιματηρό) καθώς στο μέσο του είχε ακόμη την κρυάδα του ψυγείου - πως να ματώσει; Για να κάνεις ένα φιλέτο seignant, θέλει παραπάνω δουλειά από το να ρίξεις ένα κοψίδι στην φωτιά και να το γυρίσεις μια φορά. Θέλει παρακολούθηση και πιο συχνά γυρίσματα - φαίνεται όμως πως αυτό είναι δύσκολο ή κουραστικό. Τέλος, όταν ένα πιάτο κάνει 18 ευρώ, βρίσκω ότι το να έχει τσιπς για γαρνιτούρα είναι λίγο ματζίρικο.
Κρίμα για την καλή εξυπηρέτηση.
στο κατάστημα Plachutta
Εστιατόριο, Wollzeile 38, Vienna, [εξωτερικό]
Είναι πραγματικά μουσείο γεύσης. Όλα τα πιάτα του αποτελούνται από βραστό κρέας. Διαφέρει το κομάτι, τα λαχανικά με τα οποία είναι βρασμένο, και οι συνοδείες. Όποιος νοσταλγεί απλές γεύσεις που χάθηκαν, δεν πρέπει να παραλείψει να πάει.
Πήγα κανα δυο φορές που η καντίνα στην δουλειά μου ήταν κλειστή (Αύγουστο) και ήταν το κοντυνότερο μέρος για να φάει κανείς. Γενικά βρίσκω τα σέλφ θλιβερά, αλλά στην συγκεκριμμένη περίπτωση δεν θα συμφωνήσω με τα υπόλοιπα σχόλια. Ότι έφαγα ήταν σημαντικά καλύτερο από την μέση ταβέρνα ή μαγέρικο (την μια φορά ήταν ιμάμ - εξαιρετικό - και την άλλη κοτόπουλο στο φούρνο - πολύ καλό). Ο μπουφές με τις σαλάτες είχε ενδιαφέρον και ήταν όλες φρεσκότατες. Δεν έφαγα τίποτε άλλο.
Έχω πάει πολλές φορές κυρίως για την σπάνια του θέα: Επάνω σε έναν υδροβιότοπο, όταν κάθεσαι στο παράθυρο την κατάλληλη εποχή μπορείς να δείς τα πιο σπάνια πουλιά να πετάνε. Το φαΐ καλούτσικο - λίγο πολύ τα γνωστά με κανα δυο ανορθόδοξα και καλούτσικα πιάτα. Παράδειγμα, ένα μπιφτέκι που είναι φτιαγμένο με κομμάτια κρέας τυλιγμένα σε σκέπη ώστε να μην στεγνώσουν. Αξίζει την παράκαμψη απ' τον παλιό δρόμο Αμυνταίου-Έδεσσας αν είναι η ώρα του φαγητού, αλλά και αν είναι η ώρα του καφέ.
στο κατάστημα Rosticceria[νεκροταφείο]
Ξένο, Κωνσταντίνου Αρμενοπούλου 27, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα σήμερα το μεσημέρι. Πεινούσα και δεν είδα το ρολόι έτσι έφτασα πριν ανοίξει και πριν ετοιμαστεί όλη του η κουζίνα. Τα περισσότερα ήταν ακόμη στον φούρνο. Παρ' όλα αυτά ήταν για μένα μια ευχάριστη έκπληξη (έως αποκάλυψη) για το συνδυασμό εξαιρετικής ποιότητας (το εννοώ) και χαμηλών τιμών. Μου έκανε εκείνη την στιγμή μια καρμπονάρα - πρώτο καλό σημάδι ήταν η προσβολή που έδειξε να αισθάνθηκε όταν τον ρώτησα άν έχει κρέμα! Έβαλε ζαμπόν που το έκοψε μπροστά στα μάτια μου από το Ιταλικό μπούτι που φέρνει ο ίδιος ή οι φίλοι του από το χωριό του πατέρα του στην Νόρτσια (πατρίδα του περίφημου Μπρανκαλεόνε για τους παλιότερους σινεφίλ). Το όλο απέπνεε την αγνότητα του σπιτικού φαγητού, και αν έβαλε πεκορίνο ρομάνο αντί για γκράνα που είναι (για τους δογματικούς) το σωστό τυρί, του το συγχωρώ :-) γιατί είναι πιο αλμυρό και ταίριαξε καλά με το ζαμπόν του. Ποσοτικά ήταν πλήρες γεύμα για μένα αλλά το συνδύασα με μια σαλάτα από φύλα σπανάκι με ντοματίνια και κάπαρη - σύνολο 11 Ευρώ. Σηκώθηκα πολύ χορτάτος έχοντας απολαύσει και σίγουρος πως ο γιατρός μου θα μου πεί μπράβο αν του πω τι έφαγα.
Όταν έφευγα, έβγαζε τα φαγητά του μεσημεριού από τον φούρνο. Δεν έχω συνηθίσει στην Ελλάδα μαγαζί που να δίνει τόση σημασία στην ποιότητα - κόντρα στην τιμή και την ποικιλία. Αν η ποιότητα αυτή κρατήσει - και κουβεντιάζοντας μαζί του δείχνει να υπόσχεται - θα μ' έχει αρκετά τακτικό θαμώνα, αρκεί να επιβεβαιωθεί η εντύπωσή μου και σε ώρα αιχμής.
στο κατάστημα Μάγιστρος[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Στρατηγού Καλλάρη 9, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Καινούργιο μαγαζί σε μια γωνιά όπου μέχρι τώρα μαζαζί δεν στέργιωσε. Πήγα μια φορά (Φλεβάρης 2010), μεσημέρι, και πήρα μια κρεατόσουπα όπου δεν διέγνωσα ίχνος ερσατζ υλικών: είχε άφθονο κρέας κομμένο όπως θάπρεπε σε μια σούπα εξαιρετικά λαχανικά και την σωστή για τα γούστα μου πυκνότητα - ήρθε δε σε ένα πιάτο γαργαντουικών διαστάσεων. Μια από τις καλύτερες κρεατόσουπες που έφαγα έξω από το σπίτι μου. Το δεύτερό μου πιάτο ήταν λινγκουίνι με πεσκανδρίτσα και μια σάλτσα που περιείχε μπρίκ και υποκατάστατο χαβιαριού. Γευστικά ήταν πολύ καλό (όχι τόσο καλό στην αντίστοιχη κατηγορία όσο η σούπα) αλλά, ίσως γιατί με είχε χορτάσει η σούπα, ίσως γιατί είχε (δεν το περίμενα) κρέμα γάλακτος (και δη άφθονη) στην σάλτσα, το βρήκα βαρύ. Με το ψωμί και το νερό ο λογαριασμός ήρθε γύρω στα 23Ε πράγμα που το θεωρώ όχι ακριβό καθώς στην ουσία (και κατα λάθος) πήρα δυο κύρια πιάτα.
Ξαναπήγα την επόμενη μέρα (πάλι μεσημέρι) με έναν φίλο και φάγαμε και οι δυο ριζότο - το ένα με μαύρο ρύζι και δεν θυμάμαι τι άλλο γιατί ήταν λίγο βαρύ. Το άλλο ήταν με ψάρι και μπισκ αστακού και ήταν σαφώς καλύτερο.
Το συμπέρασμα μου για την κουζίνα είναι ότι έχει καλό μάγειρο και άν σε κάποιον του αρέσουν τα "πλούσια" πιάτα δεν θα βρεί καλύτερα. Αν προτιμάει τα πιο ελαφρά, τότε να προσέξει την επιλογή του και, ίσως, να το πεί στον σερβιτόρο. Όταν είπα πως βρήκα το ριζότο μου βαρύ προσφέρθηκαν αμέσως να μου φέρουν κάτι άλλο. Η περιποίηση, ταχύτητα και ευγένεια ήταν άψογη και τις δυο φορές.
Πήγαμε εκλεκτή παρέα 5 ατόμων και όλοι οι μεζέδες ήταν εξαιρετικοί. Το περιβάλλον καλό, αν και λίγο στριμωγμένο όταν γεμίσει το μαγαζί. Η μουσική που μας άρεσε όταν φτάσαμε άλλαζε κάθε τόσο (το είδος της). Δεν ήταν ποτέ δυσάρεστη αλλά δεν ήταν πάντα ευχάριστη. Προσωπικά επίσης έχω μια αντιπάθεια στο ανέβασμα του όγκου της μουσικής όταν γεμίζει το μαγαζί ανεβάζοντας έτσι την βαβούρα. Να σημειώσω όμως ότι και από αυτή την άποψη ήταν καλύτερα από τα περισσότερα άλλα μαγαζιά του είδους. Η εξυπηρέτηση ευγενική, γρήγορη και καλοπροαίρετη αν και λίγο άπειρη (χωρίς ικανή γνώση του καταλόγου). Οι τιμές λογικές. Ανακεφαλαιώνοντας, η κουζίνα πολύ καλή και τα υπόλοιπα καλά - είναι καινούργιο το μαγαζί και του ευχόμαστε να κρατήσει την ποιότητα (αν την κρατήσει θα ξαναπηγαίνουμε).
στο κατάστημα Blé[νεκροταφείο]
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Ερμού 41, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Για μένα έχει ίσως το καλύτερο ψωμί της Θεσσαλονίκης. Αναφέρομαι όμως σ'αυτό που χαρακτηρίζονται "αρτοσκευάσματα" και είναι ακριβά. Πρώτο στις προτιμήσεις μου είναι το Αγερινό (που βγαίνει σε λευκό και σε σικάλεως). Είναι ζυμωτό, βαρύ και κρατάει ως και μια εβδομάδα. Παρεμφερή ζύμη έχει και το "ρίζα" αλλά μπαγιατιάζει πιο γρήγορα. Μισή φραντζόλα αγερινό (είναι λίγο πάνω από ένα κιλό νομίζω) πάει γύρω στα τρία Ευρώ. Αν λογαριάσεις όμως πόσο σε χορταίνει μιά φέτα και πόσο πολύ κρατάει δεν είναι ακριβό.
στο κατάστημα Sugarela[νεκροταφείο]
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Μητροπόλεως 102, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Για λόγους υγείας έχω κόψει τα γλυκά. Όμως πρόλαβα να δοκιμάσω τα σοκολατάκια της πριν τα κόψω και είναι θεϊκά. Θα πρέπει να ζηλεύουν πολύ οι Βελγικές σοκολάτες (Leonidas, Godiva κλπ).
στο κατάστημα Ψήσου
Γυράδικο, Παύλου Μελά 1, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Έχω φάει μονάχα γύρο, δυο φορές. Και τις δυο φορές πήρα μερίδα (χωρίς πίτα ή ψωμί) - την μια φορά στο τραπεζάκι και την άλλη πακέτο για το σπίτι. Ήταν πολύ σωστά ψημένος, με αρκετά τραγανό το λίπος του. Γευστικά επίσης ήταν από τους καλύτερους που έχω δοκιμάσει στην πόλη τα τελευταία χρόνια. Δεν μπορώ όμως να πω πως έχω δοκιμάσει πάρα πολλούς και σίγουρα δεν δοκίμασα αυτόν στην Τούμπα που κάνει τον γύρο στα κάρβουνα.
στο κατάστημα Ο Σταύρος[νεκροταφείο]
Ψαροταβέρνα, Αργοναυτών 17-19, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα μια φορά αμέσως πριν ή αμέσως μετά από μια σημαντική αργία που ήταν και οι ίδιοι κλειστά. Δεν είχε, όπως είναι φυσικό, μεγάλη ποικιλία από φρέσκα ψάρια αλλά ότι είχε ήταν πολύ καλό σε πολύ καλή σχέση ποιότητας/τιμής. Ιδιαίτερη ανάμνηση μου έχει μείνει από το φρέσκο ΚΑΛΑΜΑΡΑΚΙ. Το βάζω με κεφαλαία γιατί έχω πολλά χρόνια να δω καλαμαράκι στην Ελλάδα (σε αντίθεση με το καλαμάρι, και εννοώ, για τους νέους, το σύνολο του κτήνους να μην υπερβαίνει τους 7-8 πόντους σε μήκος μαζί με τα πόδια). Επίσης πολύ καλοί ήταν και οι μεζέδες του. Θα ξαναπάω σύντομα γιατί έχω ακούσει ότι έχει και πολύ καλό φρέσκο ψάρι και αν πρέπει θα ξαναγράψω.
στο κατάστημα Σόγαμπρος
Ταβέρνα, Ταξιάρχης, Ν. Χαλκιδικής
Έχω ακούσει πολλούς να παραπονιούνται για την καθαριότητα του μαγαζιού αλλά τις πεντ-έξι φορές που πήγα δεν βρήκα κανένα ψεγάδι. Οι μπριζόλες από αγριογούρουνο είναι μοναδικό έδεσμα που δεν το βρήκα πουθενά αλλού έτσι καλό και καλά (σωστά) ψημένο. Και τα λουκάνικά του είναι καλά αλλά δεν θα παράγγελνα άλλο πράγμα: αν το αγριογούρουνο δεν μου έφτανε, θα παρήγγελνα απλά ακόμη μια μερίδα. Έχει και ένα κρασί από το όρος που δεν είναι κακό αλλά κυρίως το αγριογούρουνο.
Α! και το αγριογούρουνό του είναι πολύ καλό.
ΥΓ: Έχω κανα δυό χρόνια να πάω.
στο κατάστημα Κοντοσώρος
Εστιατόριο, Ξυνό Νερό, Ν. Φλώρινας
Menu ιδανικών διαστάσεων (ούτε χαοτικά μεγάλο ούτε μικροσκοπικό) με επί πλέον ενδιαφέρουσα επιλογή πιάτων ημέρας. Έφαγα ίσως το καλύτερο ριζότο άγριων μανιταριών που έχω φάει (και έχω φάει πολλά ριζότο στην Ιταλία) - αν και τέτοια εποχή τα μανιτάρια ήταν αποξηραμένης προέλευσης. Μορχέλες, κανθαρέλες, τρομπέτες, αλλά και λίγη τρούφα. Θέλει υπομονή βέβαια γιατί όπως κάθε αξιοπρεπές ριζότο είναι της ώρας και παίρνει σχεδόν μισή ώρα να γίνει. Επίσης μια εξαιρετική σαλάτα με φρέσκα φασολάκια αυγό και πρώτης ποιότητας λάδι, μια σπαλομπριζόλα για την σύντροφό μου που έσταζε αίμα και για μένα μια χοιρινή καπνιστή με μια σάλτσα/γαρνιτούρα από μανιτάρια και πιπεριές φλωρίνης. Ακριβό εστιατόριο για την περιοχή αλλά αν ήταν στην Θεσσαλονίκη, γιαυτήν την ποιότητα θα πλήρωνες τουλάχιστον 50% παραπάνω. Λέω να ξαναπάω και την επόμενη φορά που θα είμαι στην περιοχή.
στο κατάστημα Ερμής[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Ρογκότη 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ξαναπήγα χθές μετά από αρκετό καιρό - σχεδόν χρόνο. Συμφωνώ με τον Μάρκο, παρά με την Ελένη (με την οποία συνήθως συμφωνούμε). Δεν δοκίμασα τα ζυμαρικά αλλά αν άρεσαν του Μάρκου δεν μπορεί να μην είναι καλά. Πήρα την κλασσική του κολοκυθοσαλάτα που ήταν πολύ καλή όπως πάντα μόνο που φαίνεται πως ο Ερμής μπήκε κι αυτός στο βαγόνι των ανάλατων. Πήρα επίσης φρέσκο τόνο στην σχάρα που όταν τους είπα πως το θέλω καμένο από έξω και ωμό από μέσα ήρθε (πολύ σπάνιο) όπως το ήθελα. Μου άρεσαν λιγότερο τα μπιφτέκια από τόνο που πήρε η σύντροφός μου που παραείχαν πολλά μυρωδικά. Εξαιρετικός γάβρος μαρινάτος στην αρχή.
στο κατάστημα Ο Γύρος της Ελλάδος
Γυράδικο, Βασιλίσσης Όλγας 176, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Έχω πάνω από χρόνο να πάω και πράγματι ο γύρος του θύμιζε έντονα κρέας (σπάνιο πράγμα στον 21ο αιώνα). Στον τελευταίο χρόνο περίπου είδα μεγάλες αλλαγές και στα τραπέζια (που κάποτε δεν είχε) και στα πρόσωπα, και στο "σχήμα" του γύρου και δεν μπήκα. Θα το ξαναδοκιμάσω καμιά μέρα και θα σας πω.
στο κατάστημα Mom's Cooking[νεκροταφείο]
Μαγειρείο, Βογατσικού 10, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Είναι λίγο δύσκολο να αποφασίσεις αν είναι μαγέρικο, εστιατόριο ή πιτσαρία αλλά δεν έχει και σημασία. Πάω κανένα βράδυ συνήθως όταν είμαι μόνος, βιάζομαι, αισθάνομαι έντονη βιολογική ανάγκη για μια μακαρονάδα, βαριέμαι ή δεν έχω τα υλικά να την κάνω μόνος μου, και τρώω μια Αλ Πέστο. Είναι σίγουρα χορταστική - κι ας μην είναι ούτε σπουδαία ούτε σύμφωνα με τους σωστούς κανόνες. Έχει και κανά δυο πρωτότυπες και αρκετά καλές σαλάτες. Σαν μαγέρικο δεν είναι κακό αλλά ούτε και τίποτε ιδιαίτερο.
στο κατάστημα Tiffany's[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Ικτίνου 3, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Καθώς είναι στην γειτονιά μου έρχομαι συχνά για ένα γρήγορο βραδυνό (προπαντός όταν είναι σχετικά αργά), και το βρίσκω πολύ καλό σαν μαγέρικο. Έχει καλές επιλογές από σούπες με αγνά υλικά (χωρίς κνορ ή άλλα τέτοιου είδους συνθετικά), μεγάλες μερίδες - όποτε πήρα κρέας στην σχάρα δεν το μετάνοιωσα, και τα λαχανικά του, όπως αρακάς, φασολάκια κλπ είναι σαν σπιτικά. Μ' εχουν απογοητεύσει κανά δυο φορές οι φρέσκες σαλάτες του (που δεν ήταν και τόσο φρέσκες). Το σέρβις είναι αυτό που θα περίμενα όταν η έμφαση είναι περισσότερο στην ταχύτητα της εξυπηρέτησης παρά στην "περιποίηση". Μ'αλλα λόγια το μαγαζί είναι λειτουργικό.
στο κατάστημα Στη Ζεύξιδος[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Ζεύξιδος 6, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Τον χειμώνα τρώω πολύ σπανιότερα έξω γιατί δεν αντέχω τις δυνατές μουσικές σε κλειστούς χώρους. Πήγα χθες το μεσημέρι στην Ζεύξιδος και είχα ευχάριστη έκπληξη - με την μουσική σε λογικά επίπεδα. Το προσωπικό και το σέρβις όπως πάντα άψογο και με χαμόγελο, αλλά αυτό που μου άρεσε εξαιρετικά ήταν ο μπακαλιάρος του - σε ένα ανάλαφρο και τραγανό κουρκούτι χωρίς λαδίλα - και τα δύο άψογα είδη σκορδαλιάς που τον συνόδευαν (με καρύδι και με πατάτα - η κάθε μια άψογη στο είδος της).
Συμφωνώ με την γνώμη του ταβερνοαλανιού. Πρώτη φορά πήγα στο Χρ.Παγ. το 1964 αν θυμάμαι καλά, ήταν τότε αρκετά καινούργιο, και με διαφορά το καλύτερο φοιτητικό εστιατόρια. Το άλλο ήταν η Ρωμάνα που δεν ξέρω τι απέγινε. Πάντως και τώρα τρώς αξιοπρεπώς για πολύ λίγα λεφτά.
στο κατάστημα Nargis
Εστιατόριο, Καπετάν Πατρίκη 18, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Το εστιατόριο της Θάλητος έκλεισε - στα σίγουρα. Στην θέση του είναι τώρα ένα ουζάδικο. Όταν πάω θα γράψω. Από τότε που έκλεισε ήρθα μερικές φορές σ' αυτό, απέναντι στον Έσπερο, και έμεινα το ίδιο ευχαριστημένος όπως στο άλλο. Το άλλο είχε καλύτερο περιβάλλον αλλά το φαί τελικά είναι το ίδιο και το ταντούρι του πάντα θεσπέσιο.
στο κατάστημα Μπουκαδούρα
Ψαροταβέρνα, Πόρτο Κουφό, Ν. Χαλκιδικής
Εξαιρετικό φρέσκο ψάρι και υπέροχες σαλάτες. Δεν έχει θέα και παρ' ότι δείχνει να είναι σε "γούβα" είναι πιο δροσερό από τα παραθαλάσσια τους ζεστούς μήνες. Μεγάλη ποικιλία καλά ετοιμασμένων και παρουσιασμένων μεζέδων. Οι τιμές τσιμπημένες αλλά σε ποιότητα τίποτε στην περιοχή δεν το συναγωνίζεται.
στο κατάστημα Ορίζοντες
Bar-Restaurant, Αριστοτέλους 9, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Έφαγα για πρώτη φορά προχθές το βράδυ. Μου είπαν πως παλιότερα (ένα χρόνο πριν;) ήταν χάλια αλλά πως έφτιαξε. Πράγματι, το φαΐ ήταν καλό και ενδιαφέρον. Έφαγα ένα ριζότο με θαλασσινά που ήταν πολύ καλό - το ρύζι όσο πρέπει μαγειρεμένο, τα θαλασσινά πολύ καλά και φρέσκα. Η σύντροφός μου που κάνει δίαιτα έφαγε έναν σολομό σχάρας και εντυπωσιάστηκε - ψημένος όσο έπρεπε, ζουμερός δηλαδή έχοντας κάνει ελαφριά κρούστα απ' έξω. Μοιραστήκαμε διάφορες σαλάτες που ήταν καλούτσικες. Το σέρβις εξαιρετικό, η θέα γνωστή και το κρασί (ένα Μπουτάρη από την Κρήτη που δεν θυμάμαι το όνομά του) πραγματικά εξαιρετικό. Τις τιμές δεν τις σχολιάζω γιατί ήμασταν μουσαφίρηδες.
στο κατάστημα Περιστέρια[νεκροταφείο]
Ψαροταβέρνα, Θέτιδος ?, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Και μένα δεν μούρχεται το όνομα αλλά πράγματι είναι εξαιρετική η ποιότητα και το ίδιο και οι τιμές. Έχει καταφέρει να μην γίνει ακόμη κυριλέ. Τελευταία φορά που πήγα ήταν το καλοκαίρι.
Έφαγα χθες το μεσημέρι. Είχα να πάω από πριν να καεί (από τη δεκαετία δηλαδή του 60 - κάηκε αν θυμάμαι καλά γύρω στα τέλη εκείνης της δεκαετίας προς μεγάλη θλίψη του πατέρα μου που θεωρούσε τα σουτζουκάκια του καλύτερα και από της Ρογκότη). Δίπλα ακριβώς ήταν το σινεμά Ρεξ και δεν παραλείπαμε να φάμε στην γωνία όταν πηγαίναμε. Δεν ξανάνοιξε αμέσως. Ευχαριστήθηκα πολύ το φαΐ μου. Απλό και με γρήγορη εξυπηρέτηση (δεν κάθησα πάνω από 25 λεπτά - ήμουν μόνος και βιαστικός). Έφαγα μια πικάντικη λαχανοσαλάτα (αρκετά καλή), μια σκέτη από γιουβέτσι (εξαιρετικό) και μια σουτζουκάκια (περίφημα). Πλήρωσα 12 Ευρώ. (Ήπια μόνο νερό).
Μετά τα καλά σχόλια που διάβασα αποφάσισα να το δοκιμάσω - Κυριακή μεσημέρι λίγο μετά τις μιάμιση. Σκέφτηκα πως μια ηλιόλουστη Κυριακή σαν κι αυτή δεν θάχει και πολύ κόσμο και καθώς λείπει η σύντροφός μου και είμαι μόνος, θα έχω καλή εξυπηρέτηση. Πράγματι το εστιατόριο ήταν άδειο εκτός από ένα τραπέζι. Όταν είπα πως είμαι μόνος η υπεύθυνη κοπέλα ξύνισε λιγάκι τα μούτρα της και μου πρότεινε ένα τραπέζι μικροσκοπικών διαστάσεων. Όταν ζήτησα άλλο, καθώς είμαι μεγαλόσωμος, μου πρότεινε άλλο σε ένα σκοτεινό σημείο στο βάθος του μαγαζιού. Της έδειξα ευγενικά ένα άλλο τραπέζι ιδίου μεγέθους κοντά στο παράθυρο και μου είπε πως "δεν γίνεται" οπότε δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για το φαγητό του. Ίσως να το ξαναδοκιμάσω σε κανα χρόνο, αλλά αυτή η τσιγγουνιά ή απληστία δεν με προϊδεάζει ευνοϊκά. Στο κάτω κάτω ένα άτομο ήμουν και με μια καλή εξυπηρέτηση σε μισή ώρα θα είχα φύγει. Θα είχε χάσει πελάτες το άδειο μαγαζί;
στο κατάστημα Το Νησάκι[νεκροταφείο]
Ψαροταβέρνα, Β' Πάροδος Θεμιστοκλή Σοφούλη 58, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πάμε συχνά για την μοναδική του θέα σε συνδυασμό με φαί τουλάχιστον ανώδυνο. Πράγματι αν υπάρχει πρόβλημα με τον βιολογικό μπορεί να γίνει ανυπόφορο το μέρος αλλά αυτό μας έχει συμβεί μόνο μια φορά στις είκοσι με τριάντα φορές που έχουμε πάει. Η εξυπηρέτηση δεν είναι κακή αν λογαριάσεις το μέγεθος της ταβέρνας και το ότι δεν είναι φούλ όλες τις ώρες και όλες τις μέρες. Αν περιμένεις καλή εξυπηρέτηση μια ηλιόλουστη Κυριακή μεσημέρι απ' οπουδήποτε έχει καταπληκτική θέα με τραπεζάκια έξω, τότε έχεις το χάρισμα της αισιοδοξίας και θα ζήσεις ίσως ευτυχισμένος. Δεν έχουμε πάει ποτέ ηλιόλουστη Κυριακή - ηλιόλουστη καθημερινή πολλες φορές. Οι τιμές του είναι λογικές.
στο κατάστημα Μικράκι
Μαγειρείο, Προξένου Κορομηλά 2, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μα νομίζω πως η τσαχπίνα σερβιτόρα ακόμη εκεί είναι. Όλοι βέβαια μεγαλώνουμε. Πάντως συμφωνώ με τα σχόλια της Ελένης και πιστεύω πως παρόλο που μεγαλώνουμε (και μεγαλώνω γρηγορότερα από την Ελένη γιατί είμαι μεγαλύτερος (το φαινόμενο της επιτάχυνσης)) τα σχόλια της εξακολουθούν να ισχύουν.
στο κατάστημα Η Ωραία Σμύρνη[νεκροταφείο]
Ψαροταβέρνα, Κουντουριώτου 24, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Πραγματικά εξαιρετική εμπειρία - συνιστώ την σουπιά σχάρας (αν υπάρχει την συγκεκριμένη μέρα) αλλά και το καλαμάρι σχάρας. Οι σαλάτες και οι μεζέδες αγνοί απλοί και νοστιμότατοι.
στο κατάστημα Le Due Terre[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Βασιλέως Γεωργίου 22, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μάρκο, δεν αμφιβάλλει κανείς ότι ξέρεις τι λες όταν μιλάς. Και συμφωνώ απόλυτα ότι aglio olio δεν πρέπει να έχει τίποτα άλλο από aglio και olio. Ούτε καν τα pepperoncini είναι αυτονόητα - πρέπει να λέει aglio olio pepperoncini. Όταν όμως ο κατάλογος δεν λέει aglio olio αλλά "aglio olio a la calabrese", το "α λα" πρέπει να σου βάζει ψύλλους στα αυτιά και να ρωτάς - το κάνω πάντα. Μπορεί α λα καλαμπρέζε να σημαίνει ότι έχει μέσα αγκινάρες, σπανάκι, μπέικον, λάδι και κρέμα γάλακτος (το πατροπαράδοτο ελληνικό στοιχείο μιας καλής σάλτσας) - θλιβερό αλλά θεμιτό αν υπάρχει τέτοιο πράγμα στην Καλάμπρια.
στο κατάστημα Αχινός και Φούσκες[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Αγορά "Νέα Αγορά", Ερμού 26, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Ελένη, για το σέρβις ίσως να διαβάσαν ότι γράφτηκε εδώ και νάβαλαν μυαλό. Αν είναι έτσι καλή δουλειά κάνει ο Ταβερνοχώρος. Θα ξαναπάω να το ελέγξω και είναι τα ίδια θα πεί απλά ότι τους είσαι συμπαθέστερη από μένα - σίγουρα όχι δύσκολο.
στο κατάστημα Le Due Terre[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Βασιλέως Γεωργίου 22, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα ξανά χθες το βράδυ μετά τα σχόλια που διάβασα με το σκεπτικό ότι μπορεί και να χάλασε το μαγαζί. Δεν βρήκα καμιά διαφορά από προηγούμενα - πέρα από το ότι συμφωνώ με τον Δήμο ότι το μενού καλό είναι να ανανεώνεται. Όσο για την άλιο όλιο, το μενού γράφει aglio olio peperoncini "ala calabrese". Ρώτησα τι σημαίνει το τελευταίο και μου είπαν πως το τρίτο συστατικό το κάνουν από κάτι μικρές ελαφρά καφτερές πιπεριές της Καλάβρια που τις ξεραίνουν στον ήλιο και μετά τις αλέθουν - πράγμα που χρωματίζει έντονα το λάδι δίνοντας την εντύπωση της ντομάτας. Έφαγα funghi trifolati για πρώτο και το λάδι είχε ακριβώς αυτή την πιπεριά μέσα. Η γεύση ήταν σαφώς "αντόματη" αν και προσωπικά θα προτιμούσα τα άλλα πεπεροντσίνι.
στο κατάστημα Casalinga da Giordano[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Φιλίππου 50, Πυλαία, Ν. Θεσσαλονίκης
Πραγματικά η έννοια του όλιο με τυρί (είτε με είτε χωρίς άλιο) με σοκάρει, όπως και με ξαφνιάζει αφάνταστα. Είμαι σίγουρος πως θάγινε κάποια παρεξήγηση.
στο κατάστημα La Forchetta[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Θεμιστοκλή Σοφούλη 33, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Στο Mare e monti δεν έχω πάει και σκοπεύω να πάω με την επόμενη ευκαιρία. Έχω ακούσει καλά αλλά δεν έχω εμπειρία από πρώτο χέρι. Η φρέσκια πάστα στο due terre είναι για μένα καταπληκτική. Έν πάσει περιπτώσει, μου είπες αυτά τα δυο να μην στα αναφέρω και έκανα το αντίθετο. Καλή είναι η πάστα σε δυο υπο νέα διεύθυνση εστιατόρια - στην Βίλλα Λούνα (Αρσακλή) και στην Ρέμβη (Αρετσού). Επίσης είναι ένας Ιταλός στην οδό Κρήτης (ξέχασα το όνομα) που κάνει εξαιρετική καρμπονάρα (χωρίς κρέμα γάλακτος) - αλλά τελευταία φορά πήγα πριν ενάμισυ χρόνο. Ο Giordano είναι βέβαια πάντα εξαιρετικός. Ένα ξεχώρισμα βέβαια, αν και το θέμα γίνεται φιλοσοφικό. Υπάρχουν δυο είδη πάστας: Η πιο "γήινη" κλασσική συνταγή χωρίς γιρλάντες όπως του Giordano, και η πιο "νέα κουζίνα" πάστα με νεωτερίστικες συνταγές. Η κάθε μια έχει την χάρη της και δεν βρίσκω σωστό να περιμένει κανείς νεωτερίστικα από του Giordano, oύτε την γήινη αυθεντικότητα από το due terre.
στο κατάστημα Vivere[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Ζεύξιδος 2, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Δεν βλέπω το πρόβλημα. Αν είσαι ΟΝΝΕΔίτης ελέγχεις όπως είπε η Ελένη και σε προδιαθέτει θετικά να πας. Αν δεν είσαι ελέγχεις και αποφασίζεις πως σε προδιαθέτει. Αν δεν σε νοιάζει δεν ελέγχεις.
στο κατάστημα Στη Ζεύξιδος[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Ζεύξιδος 6, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πράγματι ευχάριστο προσωπικό και καλό φαΐ. Μου έχει αρέσει ιδιαίτερα το ριζότο με μανιτάρια του, τα κεφτεδάκια, και οι εξαιρετικές σαλάτες. Επίσης καλές πατάτες τηγανιτές.
στο κατάστημα Βυζαντινό[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Καπετάν Γκόνη 10, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Ένα περίεργο με αυτό το εστιατόριο είναι η μεταβλητότητα στα σουτζουκάκια. Τις περισσότερες φορές είναι "θεϊκά" - λίγο σαν τα σουτζουκάκια της Ρογκότη πριν χαλάσουν. Μερικές φορές όμως είναι εκείνος ο πεπιεσμένος κιμάς που σου δίνουν σε πολλά όχι τόσο καλής ποιότητας σουβλατζίδικα. Πέρα απ' αυτό, έχει πολλά άλλα εξαιρετικά και ασυνήθιστα πιάτα που κάνει μια επίσκεψη εκεί να αξίζει τον κόπο με το παραπάνω. Αναφέρω για παράδειγμα (από μνήμης) μια σαλάτα ντομάτα με σάλτσα ροδιού, το ιτς πιλάφ και άλλα.
στο κατάστημα Ανέστης
Ταβέρνα, Λεωφόρος Θεσσαλονίκης 78, Περαία, Ν. Θεσσαλονίκης
Προσοχή, υπάρχουν 2 Μανώληδες στην Περαία. Δεν ξέρω σε ποιόν αναφέρεται αυτό. Πήγα μια φορά στον καθένα - αναζητώντας το τέλειο παϊδάκι - που δεν το βρήκα. Στο δεύτερο έφτασα εκτός εποχής. Στο πρώτο ζήτησα παϊδάκια γάλακτος και μου φέρανε παραψημένα κοψίδια από αρνί. Όπως απάντησε κάποιος σερβιτόρος σε μια ταβέρνα στην Χαλκιδική όταν τον ρώτησα αν είναι καλά τα παϊδάκια του: "Εξαιρετικά, είναι από μπούτι".
στο κατάστημα Αγιολί[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Πλατεία Αριστοτέλους 9, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πάλι, σε σύγκριση με αντίστοιχα εστιατόρια του κέντρου (Banquet, Clochard κλπ) δεν είναι ακριβό. Θάλεγα περίπου ίδιες τιμές με τον Κάπελα. Το φαΐ αξιοπρεπές - δεν βρίσκω ότι οι φωτογραφίες το χαρακτηρίζουν. Μνημονεύω την φάβα του, τις πίτες του με σύγκλινο (οι πίτες του με χόρτα με βρίσκουν αντίθετο) και πολλά άλλα - είναι αρκετά μεταβλητό το μενού. Από τα παγωτά, συνιστώ το σορμπέ μανταρίνι που δεν το σερβίρουν στο σιέλ δίπλα.
στο κατάστημα Ο Λουτρός[νεκροταφείο]
Ψαροταβέρνα, Μίλτου Κουντουρά 5-7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Από τις καλύτερες ψαροταβέρνες του κέντρου. Πολύ ευχάριστα έξω (δεν έφαγα ποτέ μέσα), ο μάγειρας μερακλής και πραγματικά επαγγελματίας. Από το σωστό τηγάνισμα των μυδιών, μέχρι την φρεσκάδα της σαλάτας, και από το ψήσιμο της σαρδέλας μέχρι ... Οι τιμές του, αυτές που θα περίμενες στο κέντρο της πόλης.
στο κατάστημα Casalinga da Giordano[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Φιλίππου 50, Πυλαία, Ν. Θεσσαλονίκης
Νομίζω ότι άμα θέλεις να φας πάστα στην Θεσσαλονίκη, μετά το due terre δεν υπάρχει άλλη επιλογή από του Giordano. Οι εξαιρετικές μακαρονάδες (για μένα ένα τεστ είναι η καρμπονάρα που δεν πρέπει ΠΟΤΕ να έχει μέσα κρέμα γάλακτος - η καρμπονάρα του είναι εξαιρετική με μονάχα αυγό, βούτυρο, μπέικον και παρμεζάνα), η φρέσκια πάστα του εξαιρετική και οι σάλτσες οι βασισμένες στο λάδι ακτύπητες με μια εξαίρεση - αποφεύγει το σκόρδο σε συνταγές που το αποζητάνε ικετεύοντας, επειδή η ελληνική αγορά είναι αντι-σκορδική!! Οι τιμές του καλές για την ποιότητα της μαγειρικής - αν θυμάμαι καλά μια μακαρονάδα "παίζει" ανάμεσα στα 8 και τα 12 ευρώ (αλλά μπορεί και να κάνω λάθος).
στο κατάστημα Nargis[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Θάλητος 29, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Έχω πάει μια φορά μόνο στο Nargis του κέντρου αλλά πάμπολλες φορές στην Θάλητος. Η εντύπωση μου είναι πως της Θάλητος είναι απείρως καλύτερο αλλά ίσως φταίει το ότι στο άλλο πήγα μόνο μια φορά. Το κοτόπουλο tandoori του είναι από τα καλύτερα που έχω φάει σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και τα υπόλοιπα πιάτα του είναι αρκετά καλά. Δεν βρίσκω ότι οι γεύσεις του είναι ισοπεδωτικά έντονες - αντίθετα για ινδικό εστιατόριο έχει πολύ διακριτικές γεύσεις. Το κοτόπουλο με ρεβύθια είναι ένα πιάτο που θα συνιστούσα. Η εξυπηρέτηση άριστη και πολύ φιλική. Ανησυχώ όμως γιατί μετά ακόμα (Οκτώβρης) γράφει στην πόρτα ότι θα ανοίξει τον Σεπτέμβρη. Αν έκλεισε είναι απώλεια για εκείνη την γειτονιά.
στο κατάστημα Yasasu[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Λόρδου Βύρωνος 7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Νομίζω ότι τα δύο έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά καθώς και τα δύο δουλεύουν αρκετά με το πακέτο. Για μένα το Wang είναι λίγο καλύτερο γιατί η κουζίνα του είναι πλησιέστερη στα Κινεζικά πρότυπα ενώ του YaSaSu πιο κοντά στα Αμερικανοκινέζικα. Και τα δύο, για μένα είναι προτιμότερα από οποιοδήποτε κυριλέ κινέζικο της πόλης (ως προς το φαΐ - όχι ως προς το περιβάλλον, την παρουσίαση το σέρβις κλπ).
στο κατάστημα Noodle Bar
Ξένο, Στρατηγού Καλλάρη 7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Συμφωνώ, πάλι, με την Ελένη με δυο επί πλέον μικρο-κριτικές: (α) Τα noodles τείνουν να στεγνώσουν πολύ γρήγορα αν δεν φαγωθούν ταχύτατα. Το ασιατικό φαΐ απ' ότι ήξερα μέχρι τώρα τείνει να είναι λίγο πιο "ζουμερό" (β) Είναι ανευέλικτοι αν θες μια πολύ μικρή έστω παραλλαγή σε κάτι.
στο κατάστημα Χουάνγκ
Ξένο, Γεωργίου Θεοτοκά 1, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Συμφωνώ με το ταβερνοαλάνι και όχι με τον πρώτο σχολιαστή ότι είναι από τα καλύτερα (αν όχι το καλύτερο) από όσα κινέζικα έχω δοκιμάσει στην Θεσσαλονίκη. Δεν συγκρίνεται βέβαια με κινέζικα στο Πεκίνο αλλά ούτε με καλά κινέζικα σε Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις. Αν όμως θες να φας κινέζικο (και συχνά μου έρχεται έντονα η επιθυμία) δεν θα διάλεγα άλλο.
στο κατάστημα La Place Mignonne[νεκροταφείο]
Bar-Restaurant, Εθνικής Αμύνης 4, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πολύ μέτριο φαΐ, αρκετά ευχάριστος χώρος (έξω - δεν το δοκίμασα μέσα) αν και σε πολύ ζεστά βράδια δεν δροσίζει επειδή είναι δύσκολο να γίνει ρεύμα έτσι που είναι χωμένο. Τα γκαρσόνια δεν είναι πάντα καλά ενημερωμένα για τα φαγητά.
στο κατάστημα Βότσαλο
Εστιατόριο, Προξένου Κορομηλά 17, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Εξαιρετική ποιότητα σε μια τίμια κουζίνα, ταχύτατη εξυπηρέτηση, και, επί πλέον, με καλή διάθεση. Οι τιμές δεδομένων των ως άνω καλές. Η κουζίνα παραδοσιακή χωρίς να είναι βαρετή ή πρόχειρη. Δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από ένα καλό μαγέρικο ως προς τις επιλογές, αλλά ούτε από ένα καλό απλό εστιατόριο.
στο κατάστημα Τα Ολύμπια
Μαγειρείο, Χρυσοστόμου Σμύρνης 10, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Η κουζίνα του είναι αυτή που θα περίμενες από ένα αρκετά καλό μαγέρικο. Σαν μαγέρικο δεν είναι ίσως από τα πιο φτηνά, αλλά αν είσαι στην συγκεκριμένη γειτονιά δεν έχεις καλύτερη προσφορά ποιότητας/τιμής. Πολύ καλό επίσης, αν μένεις στο κέντρο, για φαγητό πακέτο στο σπίτι.
στο κατάστημα Κάπελα[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Στρατηγού Καλλάρη 7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Συμφωνώ με την Ελένη σε όλα όσα λέει. Να προσθέσω ό,τι ακόμη και πολύ απλά πιάτα (όπως για παράδειγμα μια μπριζόλα στην σχάρα) είναι πολύ καλύτερα από τον μέσο όρο γιατί είναι καλό κρέας και σωστά ψημένο σύμφωνα με τα γούστα σου. Μια μονάχα παρατήρηση: Είναι μικρό και θα ήταν καλό να μην είχε μουσική. Δυστυχώς είναι η περίπτωση που ο ιδιοκτήτης φαίνεται να επιμένει η μουσική του να ακούγεται (σημ. δεν πρόκειται για ενοχλητική μουσική). Αποτέλεσμα, όσο πιο πολλά άτομα στον μικρό αυτό χώρο, τόσο δυνατότερη η μουσική. Αποτέλεσμα - δεν πάω ποτέ αν δω πάνω από δυο τραπέζια κατηλειμμένα γιατί η βαβούρα γίνεται αφόρητη.
στο κατάστημα Ζύθος στο Ντορέ
Εστιατόριο, Στρατηγού Τσιρογιάννη 7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Η κουζίνα είναι αρκετά καλή, αλλά βέβαια όχι όσο η φήμη του. Πιστεύω ότι η σχέση ποιότητα τιμή είναι αρκετά καλή, προ παντός αν λάβεις υπ' όψιν το ευχάριστο περιβάλλον. Συμφωνώ όμως με τα σχόλια για το σέρβις που όσο πάει γίνεται και χειρότερο, πιο απρόσωπο, και πιο "σου κάνω χάρη που τρως εδώ". Το δίδυμό του στα λαδάδικα είναι καλύτερο απ' αυτή την άποψη.
στο κατάστημα Remvi
Bar-Restaurant, Κανάρη 2, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Έφαγα μια φορά μόνο - μια σαλάτα και ένα ριζότο. Ήταν και τα δύο εξαιρετικά, καθώς και το σέρβις. Δεν ξέρω για την υπόλοιπη κουζίνα. Πήγα μεσημέρι και δεν θα πάω ποτέ βράδυ γιατί η μουσική από το bar που το μεσημέρι ήταν στα όρια του ανεκτού μου είπανε (από το εστιατόριο) ότι το βράδυ δυναμώνει σημαντικά.
στο κατάστημα La Forchetta[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Θεμιστοκλή Σοφούλη 33, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Το σέρβις καλύτερο από το φαγητό. Όταν πριν από μερικά χρόνια δεν υπήρχε δυνατότητα στην Θεσ/νίκη να φας πάστα της προκοπής, τότε είχε ένα νόημα. Τώρα υπάρχουν πάμπολλες καλύτερες επιλογές. Αντίθετα με την κλασσική ιταλική κουζίνα, τα φαγητά του τείνουν να είναι βαρύτερα - για παράδειγμα οι ποικιλίες του με την ελληνική μανία να παραβράζουν την ντομάτα (θαρρείς και δεν την τρώμε ωμή στην σαλάτα). Ευχαριστο περιβάλλον όμως, προπαντός όταν είναι η εποχή για έξω. Αν ζητήσετε σπαγγέτι aglio olio που είναι καλά, πήτε του να μετριάσει το peperoncino εκτός αν θεωρείτε το φαί άθλημα.
στο κατάστημα Banquet[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Δημητρίου Γούναρη 7, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Να προσθέσω, τέλος, πως μου άρεσε πολύ μεν το μαγαζί, πήγα τουλάχιστον 5 φορές από τότε που άνοιξε, αλλά θα μάλλον δεν θα πάω χειμώνα γιατί η μουσική μπαρ μέσα είναι δυσβάστακτη.
στο κατάστημα Χαμόδρακας
Εστιατόριο, Μανώλη Γαγύλη 13, Καλαμαριά, Ν. Θεσσαλονίκης
Δεν είναι ακριβός, είναι πανάκριβος γι αυτά που σου δίνει. Το σέρβις κακό και με ύφος 83ων καρδιναλίων από κοπέλλες που δεν δείχνει να έχουν ιδέα από φαΐ. Το ψάρι όχι ακριβώς φρέσκο και τα υπόλοιπα δεν θα κάνουν μια κοινή ταβέρνα να ζηλέψει. Κρίμα που δεν θα ξαναπάω γιατί με πήγαινε εκεί ο πατέρας μου παιδάκι και είχα καλές αναμνήσεις.
ΥΓ: Ο όρος κυριλέ, σ'αυτή την περίπτωση είναι κολακευτικός.
στο κατάστημα Villa Luna
Bar-Restaurant, Αναλήψεως 40, Πανόραμα, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα για την θέα και την δροσιά (μέρες καύσωνα) περιμένοντας ότι θα κακοφάω. Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Τα φαγητά, όσα δοκιμάσαμε εξαιρετικά, η εξυπηρέτηση άριστη (παρ'όλη την πολυκοσμία) μια υπέροχη κάβα και η αντίστοιχη γνώμη από έναν μαίτρ που πράγματι γνώριζε την δουλειά του. Θα ξαναπάω για το φαΐ αυτή την φορά.
στο κατάστημα Blé[νεκροταφείο]
Φούρνος-Ζαχαροπλαστείο, Εγνατία 138, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Έχει (για τα γούστα μου) το καλύτερο ψωμί της Θεσσαλονίκης, και ένα από τα καλύτερα της Βόρειας Ελλάδας. Πολλά είναι τα καλά ψωμιά του οι δικές μου προτιμήσεις πεφτουν στο Αγερινό λευκό και Αγερινό σικάλης. Κρατάει ως και μια εβδομάδα (σχεδόν). Ά! Έχει και το παγωτό σοκολάτα το πιο "πικρό" (Ecuador).
στο κατάστημα Άριστον[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Δημητρίου Γούναρη 13, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Κάποτε είχε εξαιρετικά σουτζουκάκια. Σήμερα τά σουτζουκάκια του υποφέρουν (κατά την γνώμη μου) από το ότι είναι εντελώς ανάλατα. Αυτό είναι βέβαια καλό για αυτούς που προσέχουν την πίεσή τους αλλά δεν είναι ίδιο το μαγειρεμένο με το πρόσθετο αλάτι. Θα μπορούσε να είχε αλάτι με μέτρο. Το ψωμί του δεν είναι νόστιμο.
Συμφωνώ απόλυτα με τον Τάσο. Πολύ καλές γεύσεις, πολύ καλό περιβάλλον, καμιά απογοητευσούλα εδώ και κει δεν αποκλείεται αλλά όχι ο κανόνας. Μερικά πιάτα μάλιστα είναι πάρα πολύ καλά. Δεν θα γίνει ποτέ το στέκι μου αλλά σίγουρα θα ξαναπάω αρκετές φορές (Ινς Αλλάχ).
στο κατάστημα Εις την Πόλιν[νεκροταφείο]
Μεζεδοπωλείο, Αιγύπτου 17, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Έχει την πιο γνήσια πολιτική κουζίνα που δοκίμασα. Έχω καιρό να πάω, την προτελευταία φορά η μαγείρισσα ήταν η ιδιοκτήτρια ή η μαμά του ιδιοκτήτη. Την τελευταία δεν ήταν (προσωρινά υποτίθεται) και έκανε μια διαφορά. Οι μεζέδες έρχονται κατά την πολίτικη συνήθεια σαν δείγματα σε έναν μεγάλο δίσκο και δείχνεις τι θέλεις. Οι περισσότεροι νοστιμότατοι. Μόνο κουσούρι ότι δεν έχει αρκετά τραπεζάκια έξω και μέσα είναι μικρό. Παρ΄όλα αυτά, το φαΐ του αξίζει τον κόπο.
Καλή εξυπηρέτηση και εξαιρετικό καλαμάρι σχάρας. Πολύ καλός ψήστης για τα ψάρια. Πρόσθετο και ΠΟΛΥ σημαντικό πλεονέκτημα, δεν έχει μουσική. Μπορείς δηλαδή να ακούσεις τι λέει ο διπλανός σου και το γεγονός ότι συνήθως έχει πολύ κόσμο σημαίνει απλά ότι δεν ακούν και οι άλλοι τι του λες. Ελπίζω να μην αλλάξει,
στο κατάστημα Η Διαγώνιος
Ταβέρνα, Στρατηγού Καλλάρη 13, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Μόνο τα σουτζουκάκια. Το ψωμί του δεν τρώγεται με τίποτα και τις πατάτες άρχισε να τις κόβει ροδέλλες, που είναι βέβαια λιγότερη δουλειά αλλά εντελώς ανθυγειινο - δεν μιλάω για γεύση γιατί εγώ μεν προτιμάω τις κομμένες παραδοσιακά αλλά άλλοι προτιμάν τις πατάτες κομμένες σαν πατατάκια να πλέουν στο λάδι χωρίς ίχνος υγρασίας (Η2Ο) στην πατάτα την ίδια.
στο κατάστημα Λιόπεσι[νεκροταφείο]
Ταβέρνα, Σπύρου Λούη 2, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Άν κάποτε μου άρεζαν τα σουτζουκάκια της Ρογκότη, τώρα μου αρέσουν τα κεφτεδάκια του Λιόπεσι. Σημ: τα σερβίρει με πατάτες λεμονάτες στον φούρνο που λυώνουν στο στόμα. Και οι πατάτες τηγανιτές του είναι εξαιρετικές. Δεν αισθάνθηκα ποτέ την ανάγκη να δοκιμάσω τίποτε άλλο εκεί, και αν δοκίμασα δεν το θυμάμαι - που σημαίνει κάτι.
στο κατάστημα Αχινός και Φούσκες[νεκροταφείο]
Εστιατόριο, Αγορά "Νέα Αγορά", Ερμού 26, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Όταν πήγαμε ήταν άδειο αλλά δεν μας άφησαν να καθήσουμε σε τραπέζι των τεσσάρων. Αυτό μας προδιάθεσε άσχημα και δεν θα ξαναπάμε. Το φαΐ δεν ήταν ούτε καλό ούτε κακό. Από την μια η κακή διάθεση από την αγένεια από την άλλη το γεγονός ότι τα πιάτα δεν χωρούσαν στο μικρό τραπέζι και τέλος οι υπερβολικές προσδοκίες των μοδάτων περιγραφών κατέληξαν σε μάλλον δυσάρεστη εμπειρία.
στο κατάστημα 7 Θάλασσες
Εστιατόριο, Καλαποθάκη 8-10, Θεσσαλονίκη, Ν. Θεσσαλονίκης
Πήγα μια φορά και έφαγα αρκετά καλά. Όχι τόσο ώστε να θυμάμαι τι έφαγα αλλά αρκετά καλά ώστε να θυμάμαι ότι δεν είχα απολύτως κανένα παράπονο (αρκετά σπάνιο). Το σέρβις επίσης ήταν εξαιρετικό.
Έχοντας φάει πολλές φορές στην Ρογκότη, ξανάρχομαι καμιά φορά - όχι για το τι είναι τα σουτζουκάκια του αλλά για το τι ήταν. Φημιζόταν επίσης για την ρωσική σαλάτα που δεν την συνιστώ.
Να σημειώσω τις σημαντικότερες από συνήθως αποστάσεις ανάμεσα στα τραπέζια που για μένα είναι ένα πολύ μεγάλο ατού. Μου θυμίζει τις αποστάσεις στο πάλαι ποτέ "
(α) Εξαιρετικό ψήστη ψαριών - σπάνιο είδος. Τόσο καλό ψήσιμο έχω βρεί μόνο στην "
(β) Οι σαλάτες τους είναι φρεσκότατες και άψογα "
(γ) Βρήκαμε την εξυπηρέτηση πάντα ευγενική και πρόσχαρη σπάνιο για Χαλκιδική (αλλά ήμασταν βέβαια πρόσχαροι και ευγενικοί και μεις οι ίδιοι).
Έχοντας απογοητευτεί, αποφάσισα να ξαναπάω και να παραγγείλω κάποιο πιο ουσιαστικό κρέας (κρεοπωλείον γαρ) για να είμαι πιο δίκαιος στην κρίση μου. Παρήγγειλα μια αγγουροντομάτα, ένα φιλέτο και μια μπύρα (σύνολο γύρω στα 25 ευρώ). Το φιλέτο το ζήτησα "
Κρίμα για την καλή εξυπηρέτηση.
Όταν έφευγα, έβγαζε τα φαγητά του μεσημεριού από τον φούρνο. Δεν έχω συνηθίσει στην Ελλάδα μαγαζί που να δίνει τόση σημασία στην ποιότητα - κόντρα στην τιμή και την ποικιλία. Αν η ποιότητα αυτή κρατήσει - και κουβεντιάζοντας μαζί του δείχνει να υπόσχεται - θα μ' έχει αρκετά τακτικό θαμώνα, αρκεί να επιβεβαιωθεί η εντύπωσή μου και σε ώρα αιχμής.
Ξαναπήγα την επόμενη μέρα (πάλι μεσημέρι) με έναν φίλο και φάγαμε και οι δυο ριζότο - το ένα με μαύρο ρύζι και δεν θυμάμαι τι άλλο γιατί ήταν λίγο βαρύ. Το άλλο ήταν με ψάρι και μπισκ αστακού και ήταν σαφώς καλύτερο.
Το συμπέρασμα μου για την κουζίνα είναι ότι έχει καλό μάγειρο και άν σε κάποιον του αρέσουν τα "
Α! και το αγριογούρουνό του είναι πολύ καλό.
ΥΓ: Έχω κανα δυό χρόνια να πάω.
ΥΓ: Ο όρος κυριλέ, σ'