Σωτήρης [έχει κλείσει]

Χαίρομαι που ο φίλος NikosMichelinJo θύμισε το σλόγκαν του Σωτήρη!! Το "Ήρθε μουσαφίρης?" ήταν σλόγκαν που μου έχει καρφωθεί και δεν φεύγει με τίποτε.. :)

Ένα παρόμοιο περιστατικό ήταν που είχα πάει ένα βράδυ να πάρω να φάω και τον βρήκα κλειστό (φαινόταν σα να καίει μόνον ένα λαμπάκι αναμμένο μέσα), κι όταν ξεκίνησα να φύγω βγήκε απ το πλαϊνό παραθυράκι και με φώναξε. Όταν γύρισα, είδα ότι ήταν κλεισμένος μέσα μόνον με ένα κερί (!). Μου είπε ότι φοβόταν πια τα βράδια να έχει ανοιχτή την πόρτα και εξυπηρετούσε απ το παράθυρο μόνο!!

"Ήρθε μουσαφίρης; Κανένα πρόβλημα, Σωτήρης!"
Ο μικρός του χώρος ήταν γεμάτος ταμπελάκια με διάφορα χειρόγραφα μηνύματα.

Ο Σωτήρης βρισκόταν στο τέρμα της Κωνσταντινουπόλεως, ένα-δυο τετράγωνα πριν την Μπότσαρη, διαγωνίως απέναντι από τον κινηματογράφο "Θεανώ".

Το φόρτε του ήταν τα σουτζουκάκια που έψηνε (και ξαναζέσταινε) στα κάρβουνα ενώ παινευόταν για τον γύρο του που τον έψηνε στο ρεύμα και όχι με υγραέριο. (Άλλη ταμπέλα: "Γύρος στο ηλεκτρικό. Δαπανηρό αλλά υγειινό!").

Οι πίτες του ήταν στεγνές από λάδια, η χειροποίητη μουστάρδα επιπέδου Τσάμπιονς Λίγκ και το μπούκοβο φαρμάκι. Το μαγαζάκι δεν είχε κανά ISO καθαριότητας, παρέβλεπες μια γενική ακαταστασία και το ξύλινο πάτωμα είχε υποφέρει αρκετά. Δεν ήταν στέκι, πακέτο κι έφευγες.

Το κατάστημα διανυκτέρευε άγρια. Έχω πετύχει καλοκαιριάτικα τον έρμο κυρ-Σωτήρη να κοιμάται έξω στο πεζοδρόμιο, πάνω σε πρόχειρα βαλμένα κασόνια ενώ την ίδια ώρα το μαγαζί λειτουργούσε με υπάλληλο.

Και το κατευόδιό του την ώρα που έφευγε ο πελάτης,
μία λέξη, πάντα η ίδια: "Υγεία!".

Τώρα που τα φέρνω στην μνήμη μου, την καλύτερη ευχή έδινε
και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Παλιάς κοπής ψητοπωλείο που το πρόλαβα σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Το δούλευε ο ίδιος ο Σωτήρης, που όταν τον πρόλαβα ήταν ένας συμπαθητικός ηλικιωμένος κυριούλης, μαζί με τη γυναίκα του. Ο Γύρος του ήταν πολύ ιδιαίτερος, και επίσης είχε μουστάρδα δική του χειροποίητη, που ενώ είναι κάτι απλό, ήταν πολύ πολύ νόστιμη και του το έλεγα και χαιρόταν πάντα!