Τα 12 Πλατάνια

Έχω κάτσει με συνεργάτες 5-6 φορές μεσημέρι Παρασκευής άνοιξη-καλοκαίρι ΄24, επιστρέφοντας από Φωκίδα για Θεσ/νίκη. Βολικό σημείο, έχει και πινακίδα πάνω στην εθνική προς Λαμία για να το βρεις, αλλιώς το maps θα σε πάει μια βόλτα από τον οικισμό.
Θα ψήσει εκείνη την ώρα τα κρεατικά, ποτέ δεν μας ήρθαν ζεσταμένα. Εξωτερικά τραπέζια στη βεράντα για εμάς τους καπνιστές, σκεπασμένο με νάυλον για το χειμώνα, ήσυχο και ανοίγει λίγο το μάτι στη φύση. Καθαρό σε εσωτερικούς χώρους και τουαλέτα, ο ιδιοκτήτης ψήστης-σερβιτόρος, η σύζυγος κουζίνα. Πάντα έχει και κανα 2 μαγειρευτά, δοκιμάστηκε γεμιστά ορφανά, πλούσια χορταστικά με πολλά μυρωδικά.
Στα της ώρας με την προβατίνα είχαμε το εξής, ενώ όταν πρωτοφάγαμε ήταν λουκούμι, πανδαισία, ήθελα να τον φιλήσω σταυρωτά φάση, την άλλη φορά ήταν το κακό το στεγνο το σκάσε και κατάπινε. Του ξαναδώσαμε όμως ευκαιρία και μας έβγαλε ασπροπρόσωπους. Τι να πω, με τα υλικά και τη μέρα του ο καθείς...
Στα λοιπά από όσα ξεχώρισαν και θα πρότεινα σε όποιον κάτσει, ωραίο κρασάκι ασκού, καλό τσίπουρο άνευ "ντόπιο", μπιφτέκι μοσχαρίσιο με δυόσμο να ακούγεται όσο πρέπει, νοστιμότατες σαλάτες (ντομάτα χωραφίσια) και αλοιφές, το τζατζίκι δυνατό (από αυτό που δεν κλείνεις τα παράθυρα στο αμάξι μετά).