κοκόρι [έχει κλείσει]

Είναι πάντα δυσάρεστο να κλείνει ενα μαγαζί, μάλιστα ένα τόσο καλαίσθητο και ιδιαίτερο όπως το κοκόρι.ΑΛΛΑ...οι Αθηναϊκές τιμές τους παρέπεμπαν σε παλιά ανέμελα χρόνια. Πέρα απο τις τιμές, θυμάμαι πως είχα παραγείλει αρνάκι με κους-κους και η καλή μου, την τροφή του, (σαλάτα) που ήταν πράγματι σαν τροφή για αμνοερίφια, με παντελή απουσία κάποιας γλυστερής ουσίας (λαδάκι του Θεού,ή ντρέσιγκ) Το δε αρνάκι με κους-κους έφτασε σε ένα τεράστιο πιάτο στη μέση του οποίου αχνοφαίνονταν μια φλύδα (νόστιμου) κρέατος με μετρημένα! σφαιρίδια κους-κους. Στην αρχή πίστευα ότι ήταν κάποιο αστείο και ότι σε λίγο θα ερχόταν ο σερβιτόρος με το υπόλοιπο της μερίδας λέγοντας κάτι σαν: σου τη σκάσαμε, χαμογελάστε προς την κρυμένη κάμερα κλπ. Δεν έγινε ποτέ...Βέβαια διασκέδασα την μελοντική μου σύζυγο λέγοντας της πως σέφ είναι ο Ντάρθ Βεϊντερ και κόβει το κρέας με φωτόσπαθο και ότι τα κους- κους τα συλλέγει προγραμματισμένος ρομποτικός βραχίωνας. Τα αστειάκια μπορεί να σφυρηλάτησαν τη σχέση μας, όμως οι τσέπες και τα στομάχια μας παρέμειναν άδεια. Έκτοτε πηγαίναμε μόνο για καφέ ή ποτό. Κρίμα πάντος...

Την μοναδική φορά που πήγα στο "βραβευμένο" κοκόρι, ο σερβιτόρος μας έφερε άλλο μπουκάλι από αυτό που είχαμε παραγγείλει, είχαμε παραγγειλει ενα Λαζαριδη και μας έφερε Βιβλια χωρα. Το κατάλαβα αφού είχε σερβίρει και του το ανέφερα. Μου λέει συγνωμη για το λάθος. Τον ρωτάω τί διαφορά έχουν στην τιμή και μου λέει 2-3 ευρώ. Του είπα να το αφήσει. Αποτέλεσμα; Το κρασί ήταν 20 ευρώ πιο ακριβό από αυτό που ειχα επιλέξει :(. Χειρότερο από την κοροϊδία η γλειώδης συμπεριφορά του σερβιτόρου σε όλη τη διάρκεια του δείπνου που ήταν πάνω από το κεφάλι μας συνέχεια και έκανε ψευτοκοπλιμεντα σε μενα και τη γυναίκα μου. Δεν ξαναπατήσαμε αν και σέρβιρε το καλύτερο σουφλέ σοκολάτας που είχε φάει η γυναίκα μου (μέχρι που της έφτιαξα το δικό μου home made :) )To φαγητό ήταν καλό αλλά έφαγε Χ.

Έκλεισε