Βρίσκεται στο ξενοδοχείο "
Germany".
Chef ο Παναγιώτης Τζιουρτζιούμης.
Η ταβέρνα λειτουργεί από το 1924 όταν στην θέση που σήμερα βρίσκεται το ξενοδοχείο Germany, ο Μπάρμπα Δημητρός, ο παππούς του Δημήτρη που διευθύνει σήμερα (2011) το Germany, έχτισε το πρώτο πανδοχείο στην περιοχή, το "
ακρογιάλι" (πηγή
επίσημη ιστοσελίδα).
Σε γενικές γραμμές το μαγαζί με άφησε ξανά (εχω γράψει και για Αυγουστο 2020) πολυ ευχαριστημένο.
Πήραμε:
-χταπόδι μελωμενο, με φάβα και συκα. (10/10)
-σαλάτα ρόκα με κατσικίσιο τυρί (πολυ καλη, περιποιημενη)
-μπακαλιάρακια (35€/kg)
-κολοκυθάκια τηγανητά στικς (10/10)
-γάβρος τηγανητος (φρέσκος, καλός)
-καλαμαράκια (καλά)
-μύδια αχνιστά (καλά, αλλά μικρά. Μας εξήγησε από πριν όμως ότι έχουν θέμα με τα μύδια λόγω καύσωνα)
-κρασί ξηρό λευκό (οκ)
Κέρασε γλυκό παγωτό με κορμό (νόστιμο)
Σύνολο 80ευρω για 4 άτομα.
Η παρέα έμεινε ευχαριστημένη, το μαγαζί το στηρίζω, να πάτε
Ζητήθηκε σαλάτα με ρόκα και κατσικίσιο τυρί,
Πατάτα τηγανητη, οκ.
Κουτσομουρες τηγάνι, καλές.
Και στο δια ταύτα, ζητήθηκε πιάτο καταλόγου καλαμάρι σωτε με χόρτα. Έρχεται κάτι περίεργο, σκληρό και άνοστο. Δυστυχώς δε μπόρεσα να καταλάβω τι είναι και έχοντας φάει το 20% του πιάτου έρχεται ο υπεύθυνος- ιδιοκτήτης και ρωτάει αν Όλα είναι καλά.. λέμε πως το πιάτο αυτο δεν μας άρεσε και πως δεν σκοπεύουμε να φάμε άλλο.. δοκιμάζει με ευγένεια και λέει πως είναι σουπιά και συμφωνει μάλιστα στο άνοστο. Τεσπα, η συνεννόηση μένει εκεί με την υπόσχεση επανόρθωσης . Έρχεται ένα πιτσιρίκι εναλλακτικό με υφος και μας μετράει τις μερίδες λέγοντας και το καλαμάρι. Του λέμε το οποίο δεν ήταν καλαμάρι και πως αυτό που ήταν δεν τρωγοταν.
Αντίδραση από μέρους του, δεν μου αρέσει αυτή η κουβέντα.
Πάει να γίνει ένα μπατιρντι πάνω στην κουβέντα του και προστρέχει ο προαναφερθεις κύριος- πατέρας του για να ηρεμήσει τα πνεύματα. Η δικαιολογία ήταν πως σουπιες και καλαμαρια ήταν δίπλα στο ψυγείο και μπερδεύτηκαν στην κουζίνα. Δεν θέλω να χαρακτηρίσω τέτοιες τακτικές...
Εν τέλει αφαιρέθηκε το πιάτο από τον λογαριασμό που στο φινάλε η συμπεριφορά του νεαρού ηταν το χειρότερο από όλα.
Με Ένα ούζο μαγεία , κουβερ και νερό, τιμή από 42 στα 32.
Οριστικό αντίο.
Ωραίος ο εξωτερικός χώρος, δίπλα στην παραλία και στην άκρη του χωριού.
Ο κατάλογος προσεγμένος και με την πρώτη ματιά καταλαβαίνεις ότι προσπαθεί να παντρέψει το παραδοσιακό με το μοντέρνο.
Δοκιμάσαμε:
- Χταπόδι σωτέ σκορδάτο. Πολύ καλό. Στην ουσία πρόκειται για βρασμένο χταπόδι που στο τέλος το περνάνε από το τηγάνι με διάφορα λαχανικά και το σβήνουν με ούζο. Καλή μερίδα, δυο μέτρια πλοκάμια.
- Γάβρος τηγανητός. Εξαιρετικός. Φρεσκότατος και καλά τηγανισμένος, χωρίς περιττά λάδια και απίστευτα τραγανή κρούστα.
- Μύδια αχνιστά. Απλά ΟΚ.
- Σαλάτα με ντάκο, ρόκα, τριμμένη τομάτα, φέτα, κάπαρη, ελιές, λιαστή ντομάτα και ούζο. Μια ιδιαίτερη παραλλαγή του Κρητικού ντάκου. Καλή και δροσερή.
- Τσίπουρο χύμα άνευ. Μέτριο, αρκετά ελαφρύ, αλλά του έλειπε το άρωμα.
Για τα παραπάνω, μαζί με κουβέρ, νερό και 2 σουρωτές δώσαμε 46€.
Σίγουρα πάνω από το μέσο όρο σε τιμές, αλλά αξίζει μια επίσκεψη, για τις ωραίες και προσεγμένες συνταγές.
Σέρβις γρήγορο, αλλά απρόσωπο.
Εξυπηρέτηση άψογη. Ο εξωτερικός χώρος όπου και κάτσαμε είναι ένα μεγάλο ντεκ μπροστά απο μια σειρά ξαπλωστρες και τη θάλασσα. Ο ιδιοκτήτης και (μάλλον) ο γιος του πολυ ευχάριστοι. Τιμές value for money αλλά τσιμπημενες. Δεν ενδείκνυται για λαϊκή φάση.