Η ποικιλία τώρα - 9παρά γαρ...- ήταν μεγαλύτερη. Δυο-τριών ειδών σφολιάτες τυποποιημένες, και ορισμένες ψαριανές παρασκευές, στις οποίες στραφήκαμε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Η μία ήταν το "μπουρέκι", που γίνεται στον φούρνο και είναι σαν πελώρια στριφτή πίτα με τυρί (ντόπιο, ένα είδος κεφαλοτυριου) απ' την οποία σου κόβει κομμάτι, και η άλλη η "γριά", που γίνεται στο τηγάνι και είναι σαν ατομική στριφτή τυρόπιτα (βλ. Εικόνες).
Δυστυχώς, αμφότερες άφησαν κακές εντυπώσεις. Η μεν πρώτη, αν και ψημένη στον φούρνο, ήταν υπερβολικά λαδερή, ενώ η δεύτερη πρέπει σίγουρα να ήταν 1-2 ημερών. Το πιο περιεργο, όμως, και στις δύο περιπτώσεις ήταν η παντελής απουσία τυριού, τουλάχιστον σε αντιληπτά επίπεδα γεύσης και όρασης. Δύσκολα και σπάνια αφήνω φαγητό, αυτή ήταν μια απ' αυτές τις φορές. Κόστισε 4€ η κάθε μία.
Τα τριφτοκούλουρα που δοκιμάστηκαν επίσης, ήταν οκ.
Κάποιες φορές, όπως μάθαμε, βγάζει και αμυγδαλωτά για γάμους, που, αν είστε τυχερές και τα βρείτε, οι πληροφορίες λένε πως αξίζουν.
Τον μοναδικό φούρνο του νησιού, τον τρέχει η κυρά Μαρουσσώ απ' το 1983. Το άνοιξε ο πατέρας της το μακρινό 1953. Βρίσκεται στην καρδιά του χωριού, οπότε να περιμένετε να χαθείτε πηγαίνοντας.
Η κυρά Μαρουσσώ δουλεύει τον φούρνο μοναχή της, τώρα λόγω καλοκαιριού έχει και ένα παιδί να την βοηθάει. Στο εσωτερικό παταράκι ζυμώνει και πλάθει, κάτω ψήνει και εξυπηρετεί. Είναι φιλική και θα πιάσει σίγουρα την κουβέντα.
Βγάζει κυρίως ψωμί (εκτός Κυριακής), καθώς μόνο από εκεί προμηθεύετε κόσμος απ' το νησί. Θα βρείτε, επίσης, τριφτοκούλουρα (σαν μασίφ τσουρεκάκια), παξιμάδια, πίτες, μπουγάτσα κρέμα.
Πήρα τυρόπιτα, που συστήκε ως "ψαριανή". Σε δύο εκδοχές: Μία πιο flat και ξεροψημμένη, μία πιο fluffy. Και οι δύο περισσότερο θύμιζαν τυρόψωμο, παρά πίτα (βλ. εικόνες). Γευστικά ήταν οκ, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο, καλύτερα μου άρεσε η δεύτερη που ήταν πιο "υγρή", και οι δύο είχαν αρκετό λάδι.
Οι τιμές τσιμπημένες. Για τα δύο είδη, 8€. Γενικά, η ακριτικότητα του μέρους και οι συχνές δυσκολίες στην πρόσβαση, σου βάζουν έναν παράγοντα κατανόησης του κόστους, ως ένα βαθμό.
Η ποικιλία τώρα - 9παρά γαρ...
Η μία ήταν το "
Δυστυχώς, αμφότερες άφησαν κακές εντυπώσεις. Η μεν πρώτη, αν και ψημένη στον φούρνο, ήταν υπερβολικά λαδερή, ενώ η δεύτερη πρέπει σίγουρα να ήταν 1-2 ημερών. Το πιο περιεργο, όμως, και στις δύο περιπτώσεις ήταν η παντελής απουσία τυριού, τουλάχιστον σε αντιληπτά επίπεδα γεύσης και όρασης. Δύσκολα και σπάνια αφήνω φαγητό, αυτή ήταν μια απ' αυτές τις φορές. Κόστισε 4€ η κάθε μία.
Τα τριφτοκούλουρα που δοκιμάστηκαν επίσης, ήταν οκ.
Κάποιες φορές, όπως μάθαμε, βγάζει και αμυγδαλωτά για γάμους, που, αν είστε τυχερές και τα βρείτε, οι πληροφορίες λένε πως αξίζουν.
Η κυρά Μαρουσσώ δουλεύει τον φούρνο μοναχή της, τώρα λόγω καλοκαιριού έχει και ένα παιδί να την βοηθάει. Στο εσωτερικό παταράκι ζυμώνει και πλάθει, κάτω ψήνει και εξυπηρετεί. Είναι φιλική και θα πιάσει σίγουρα την κουβέντα.
Βγάζει κυρίως ψωμί (εκτός Κυριακής), καθώς μόνο από εκεί προμηθεύετε κόσμος απ' το νησί. Θα βρείτε, επίσης, τριφτοκούλουρα (σαν μασίφ τσουρεκάκια), παξιμάδια, πίτες, μπουγάτσα κρέμα.
Πήρα τυρόπιτα, που συστήκε ως "
Οι τιμές τσιμπημένες. Για τα δύο είδη, 8€. Γενικά, η ακριτικότητα του μέρους και οι συχνές δυσκολίες στην πρόσβαση, σου βάζουν έναν παράγοντα κατανόησης του κόστους, ως ένα βαθμό.