Βρίσκεται σε (caption: στο πιο) πλούσιο προάστιο του Birmingham, αισθητικής και πολεοδομικού σχεδιασμού που θα συναντήσει κανείς κυρίως στις βορειοανατολικές πολιτείες των ΗΠΑ. Με άλλα λόγια, όχι και το ενδεικτικότερο μέρος της περιοχής.
Βρεθήκαμε/καθίσαμε εκεί από σπόντα. Μακρύς κατάλογος με bourbons, μεγάλο μέρος του οποίου δεν ήταν όμως διαθέσιμο για λόγο που τα αγγλικά μου δεν επέτρεψαν να καταλάβω απόλυτα στο πρώτο άκουσμα.
Για τη μέση: Chicken wings (οκ), truffle fries (μέτριες), crab cake με αγιολί (συμπαθητικό). Εκτός απ' το τελευταίο, τα ορεκτικά τους φαίνεται να κινούνται σε πολύ αναμενόμενα safe μονοπάτια.
Κυρίως: Cut of the day (New York strip steak aka κόντρα φιλέτο) πολύ μέτριο. Στο ψήσιμό του ήρθε όπως ζητήθηκε.
Τα ποτά -bourbon και κοκτέιλς- μια χαρά. Το προσωπικό ευγενικό.
Στα του φαγητού χαμηλές πτήσεις, παρά τις αρχικές, λόγω ύφους, προσδοκίες για κάτι διαφορετικό ή/και αναβαθμισμένο.
Συνολικά, όχι το τσάι μου, και γενικά δε θα πρότεινα την συγκεκριμένη περιοχή για έξοδο.
Οδηγίες πλοήγησης
Βρεθήκαμε/καθίσαμε εκεί από σπόντα. Μακρύς κατάλογος με bourbons, μεγάλο μέρος του οποίου δεν ήταν όμως διαθέσιμο για λόγο που τα αγγλικά μου δεν επέτρεψαν να καταλάβω απόλυτα στο πρώτο άκουσμα.
Για τη μέση: Chicken wings (οκ), truffle fries (μέτριες), crab cake με αγιολί (συμπαθητικό). Εκτός απ' το τελευταίο, τα ορεκτικά τους φαίνεται να κινούνται σε πολύ αναμενόμενα safe μονοπάτια.
Κυρίως: Cut of the day (New York strip steak aka κόντρα φιλέτο) πολύ μέτριο. Στο ψήσιμό του ήρθε όπως ζητήθηκε.
Τα ποτά -bourbon και κοκτέιλς- μια χαρά. Το προσωπικό ευγενικό.
Στα του φαγητού χαμηλές πτήσεις, παρά τις αρχικές, λόγω ύφους, προσδοκίες για κάτι διαφορετικό ή/και αναβαθμισμένο.
Συνολικά, όχι το τσάι μου, και γενικά δε θα πρότεινα την συγκεκριμένη περιοχή για έξοδο.