Μετα απο πολυωρη, αυγουστιατικη πεζοπορια στην ορεινη κλειτορια (φοβερα μερη και φαραγγια, προτεινεται για τους λατρεις του ειδους!), βρηκαμε αυτον εδω τον επιγειο παραδεισο, για να σβησουμε την καψα μας.
Συμπαθητικο μαγαζακι, στην ακρη του ποταμιου.
Ο τυπος μας προτεινε, αν θελαμε, να καθισουμε (αραξουμε) σε κατι ξαπλωστρες που ειχε στο μπαλκονακι. Αλλο που δεν θελαμε!
Ηπιαμε σχεδον μονορουφι 2 καιζερ εκαστος, και απο τυχη δεν παθαμε αμυγδαλιτιδα. Ηταν σε θερμοκρασια και υφη, σχεδον γρανιτας! (η τελεια δηλαδη θερμοκρασια).
Πηραμε και κατι μεζεδακια για συνοδεια, τιμια και νοστιμα, οχι κατι το ιδιαιτερο.
Αλλα η εξυπηρετηση ηταν πολυ ευγενικη, και η φαση με τις ξαπλωστρες, αγναντευοντας ποταμι και δασος, μοναδικη!
Συμπαθητικο μαγαζακι, στην ακρη του ποταμιου.
Ο τυπος μας προτεινε, αν θελαμε, να καθισουμε (αραξουμε) σε κατι ξαπλωστρες που ειχε στο μπαλκονακι. Αλλο που δεν θελαμε!
Ηπιαμε σχεδον μονορουφι 2 καιζερ εκαστος, και απο τυχη δεν παθαμε αμυγδαλιτιδα. Ηταν σε θερμοκρασια και υφη, σχεδον γρανιτας! (η τελεια δηλαδη θερμοκρασια).
Πηραμε και κατι μεζεδακια για συνοδεια, τιμια και νοστιμα, οχι κατι το ιδιαιτερο.
Αλλα η εξυπηρετηση ηταν πολυ ευγενικη, και η φαση με τις ξαπλωστρες, αγναντευοντας ποταμι και δασος, μοναδικη!