Α, και σε περίπτωση που σκοντάψει εδώ κάποια σειρούλα : είμαι αυτός που επέμενε να φάμε την πίτσα μας με το πάσο μας, να πιούμε καμιά ρετσίνα και να δούμε το aliens που έπαιζε η τηλεόραση 2 το βράδυ (ενώ οι άλλοι φαγωθήκατε να τρέξουμε στο μαυρόταγμα που δεν έστελνε καν στάγιερ να μας παραλάβει, μη χάσουμε). ;-)
2004, θητεία πεζικού, ένα λεωφορείο κτελ μισθωμένο από τα ελληνικά στρατά μας πέταξε εδώ, μετά από ένα μικρό ταξιδάκι λίγων χιλιομέτρων από το κέντρο νεοσυλλέκτων... Καλαμάτας. ο ιδιοκτήτης προσφέρθηκε να μεταφέρει τους 4 ξέμπαρκους φαντάρους με το δικό του αυτοκίνητο στην -αγνώστου τοποθεσίας για μας- μονάδα, και τον θυμάμαι έκτοτε με χαμόγελο για το φιλότιμό του.
ΥΓ: η πίτσα καλή αφράτη οικογενειακού/συνοικιακού τύπου.
ΥΓ: η πίτσα καλή αφράτη οικογενειακού/συνοικιακού τύπου.