Τρίτη και τελευταία επίσκεψη στις πιτσαρίες του Νιού Χέιβεν, Οκτώβριος '23.
Ημέρα Σαββάτου και ο χώρος μετά τις 22:00 λειτουργεί -και- σαν night club. Εννοείται ταυτότητες στην είσοδο (ανεξαρτήτως ηλικίας) και ψάξιμο τσαντών/τσεπών --εκτιμώ πως δεν αναζητούν λαθραίο ποτό :/
Δύο χώροι, ο ένας αμιγώς bar και ο άλλος με booth tables, μεγάλα τραπέζια και stands για τους πιο προχωρημένους, που τα συνδυάζουν.
Η πίτσα που δοκιμάσαμε δεν ήταν η κλασσική εκδοχή mozzarella tomato pie, αλλά μία πιο σύνθετη. Τα υλικά ήταν νόστιμα (η tomato sauce αρκετά καλή), αλλά κάπως φλύαρα μεταξύ τους. Επίσης, η πίτσα θύμιζε πιο πολύ τη ναπολιτάνικη εκδοχή απότι την New Haven-style. Η ζύμη αρκετά λεπτή με αποτέλεσμα τα υλικά να γίνονται ασταθή. Νόστιμη θα την έλεγα, αλλά όχι του γούστου μου σα σύνολο.
Η εξυπηρέτηση φιλική και σβέλτη.
Προσωπικά μου άρεσε σημαντικά λιγότερο από τις Frank Pepe και Modern Apizza, τόσο σαν πίτσα όσο και σαν περιβάλλον.
Ημέρα Σαββάτου και ο χώρος μετά τις 22:
Δύο χώροι, ο ένας αμιγώς bar και ο άλλος με booth tables, μεγάλα τραπέζια και stands για τους πιο προχωρημένους, που τα συνδυάζουν.
Η πίτσα που δοκιμάσαμε δεν ήταν η κλασσική εκδοχή mozzarella tomato pie, αλλά μία πιο σύνθετη. Τα υλικά ήταν νόστιμα (η tomato sauce αρκετά καλή), αλλά κάπως φλύαρα μεταξύ τους. Επίσης, η πίτσα θύμιζε πιο πολύ τη ναπολιτάνικη εκδοχή απότι την New Haven-style. Η ζύμη αρκετά λεπτή με αποτέλεσμα τα υλικά να γίνονται ασταθή. Νόστιμη θα την έλεγα, αλλά όχι του γούστου μου σα σύνολο.
Η εξυπηρέτηση φιλική και σβέλτη.
Προσωπικά μου άρεσε σημαντικά λιγότερο από τις Frank Pepe και Modern Apizza, τόσο σαν πίτσα όσο και σαν περιβάλλον.