Η πιο παλιά πιτσαρία του New Haven και μία απ' τις παλαιότερες στις ΗΠΑ. Εισήγαγε τον όρο "New Haven-style pizza" (λεπτή ζύμη, πολύ κοντά στην ναπολιτάνικη εκδοχή).
Βρεθήκαμε στην περιοχή (Little Italy) νωρίς το βράδυ. Εκεί θα βρείτε και μία άλλη ξακουστή πιτσαρία της πόλης, την Sally's, την οποία, παρά τα καλά λόγια, δεν προλάβαμε να επισκεφθούμε.
Σε όλες τις γνωστές πιτσαρίες της πόλης, σε ώρες αιχμής (μεσημέρι, απόγευμα) έχει κανά 40' αναμονή. Βρήκαμε, περιέργως, απευθείας.
Booth tables δεξιά κι αριστερά, στο βάθος brick oven, όπου ψήνεται η 'παροδοσιακή' coal-fired pizza. Έχει και όμορο χώρο τραπεζοκαθισμάτων. Στους τοίχους βρίσκει κανείς φωτογραφίες απ' το μαγαζί μέσα στα χρόνια, αλλά και διάφορα απ' τα παλαιότερα μέλη της οικογένειας.
Η πίτσα (βλ. Εικόνες) είναι η μεσαία, η οποία για 2 άτομα χωρίς σοβαρές προθέσεις ήταν οκ. Επίσης, σε ορισμένους συνδυασμούς μόνο, η επιλογή της μισής/μισής είναι δυνατή.
Δοκιμάστηκε η Οriginal tomato pie with mozzarella, καθώς και η Original με pepperoni και καυτερές πιπεριές. Αμφότερες γευστικές, μες στην απλότητά τους - ειδικά αυτή με το pepperoni.
Ζύμη: Τhin crust, με καψάλισμα στο στεφάνι (όχι το τσάι μου, γενικά, αλλά εδώ ήταν τόσο όσο) και υπέροχη βάση, η οποία ήταν τραγανή και σχεδόν-καθόλου-μαστιχωτή. Μας άρεσε.
Η πράσινη σαλάτα, όχι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά δροσερή. Στα αναψυκτικά έχει απεριόριστο refill.
Το προσωπικό σβέλτο, βοηθητικό και, λόγω της συνεχούς ροής κόσμου, διεκπεραιωτικό, ώστε να καθίσεις-παραγγείλεις-φας-πληρώσεις-φύγεις.
Βρεθήκαμε στην περιοχή (Little Italy) νωρίς το βράδυ. Εκεί θα βρείτε και μία άλλη ξακουστή πιτσαρία της πόλης, την Sally'
Σε όλες τις γνωστές πιτσαρίες της πόλης, σε ώρες αιχμής (μεσημέρι, απόγευμα) έχει κανά 40' αναμονή. Βρήκαμε, περιέργως, απευθείας.
Booth tables δεξιά κι αριστερά, στο βάθος brick oven, όπου ψήνεται η '
Η πίτσα (βλ. Εικόνες) είναι η μεσαία, η οποία για 2 άτομα χωρίς σοβαρές προθέσεις ήταν οκ. Επίσης, σε ορισμένους συνδυασμούς μόνο, η επιλογή της μισής/μισής είναι δυνατή.
Δοκιμάστηκε η Οriginal tomato pie with mozzarella, καθώς και η Original με pepperoni και καυτερές πιπεριές. Αμφότερες γευστικές, μες στην απλότητά τους - ειδικά αυτή με το pepperoni.
Ζύμη: Τhin crust, με καψάλισμα στο στεφάνι (όχι το τσάι μου, γενικά, αλλά εδώ ήταν τόσο όσο) και υπέροχη βάση, η οποία ήταν τραγανή και σχεδόν-καθόλου-μαστιχωτή. Μας άρεσε.
Η πράσινη σαλάτα, όχι κάτι το ιδιαίτερο, αλλά δροσερή. Στα αναψυκτικά έχει απεριόριστο refill.
Το προσωπικό σβέλτο, βοηθητικό και, λόγω της συνεχούς ροής κόσμου, διεκπεραιωτικό, ώστε να καθίσεις-παραγγείλεις-φας-πληρώσεις-φύγεις.