Κυριακάτικη σκασιά για το live και τη γενικότερη φάση. Δεν ξέρω τι να πρωτοπεριγράψω, τα έχει πει ωραία ο Meraklis_Thess στο πρώτο του σχόλιο. Ρεμπέτικα, πανκς, γείτονες, ψητουριά και ρετσίνα επιγραμματικά. Πολύς κόσμος, μικρό το μαγαζί, εμάς μας κάθισε... ένας γείτονας σε ένα βοηθητικό τραπέζι σχεδόν στο δρόμο :). Πολύ ωραίο και χαλαρό κλίμα, χύμα όπως πρέπει. Στην πρώτη ευκαιρία θα ξαναπάω.
@varethika ton prologo
Φυσικά και είναι ανοιχτή η φάση, μάλιστα ο κόσμος και το κλίμα είναι τόσο χαλαρά που εύκολα γίνεσαι παρέα με τους διπλανούς. Εμείς έχουμε πάει μόνο 3 φορές και στην τελευταία επίσκεψη χαιρετιόμασταν με το μισό μαγαζί :)
Λόγω του μικρού χώρου και των φανατικών θαμώνων, καλό θα ήταν να κάνεις κράτηση 1-2 μέρες πριν, στο 2310745325. Αν είστε 2 άτομα παίζει και να σας βολέψουν αν πάτε λίγο πριν τις 18:00 που ξεκινάνε τα live. Η ιδιοκτησία είναι σούπερ φιλική και λαϊκή.
Για τη φάση και το κλίμα μπορείς να πάρεις μια ιδέα από τη σελίδα τους στο FB που προτείνει ο Nicksugar, αλλά μόνο με επιτόπια επίσκεψη θα καταλάβεις για τι καλτίλα μιλάμε...
@tsimp
Δεν ξέρω τι εννοείς στο σχήμα της Κυριακής. Υπάρχει κάποιο στάνταρ; Αυτό που εγώ κατάλαβα είναι ότι κάθε Κυριακή έχει διαφορετικούς μουσικούς/σχήματα.
@tsimp
Thanks για την πληροφορια. Τεραστιο respect στους Βανδαλούπ. Τους ειχα δει μια παγωμενη βραδια τον Φεβρουαριο του 1992 σε μια ομιχλωδη αιθουσα στα πανεπιστημια. Θυμαμαι τον κοντο φαλακρο να οδηγει τον ψηλο μαλλια στα γνωστα στεκια στην Κορομηλα. Θα παμε καποια Κυριακη και για αυτο.
Υπερ-λαϊκό ψητοπωλείο σε μια ήσυχη εργατική γειτονιά της Ξηροκρήνης.
Από φαγητό έχει γύρο (δοκιμάστηκε κοτόπουλο, απλώς ΟΚ) και κρεατικά, που τα ψήνει στα κάρβουνα έξω στο πεζοδρόμιο. Ξεχωρίζει το πολύ καλό μοσχαρίσιο μπιφτέκι. Σουτζουκάκι, σουβλάκι και παντσέτες μέτρια. Πάντως όλα καλοψημένα, ο μάστορας τα βγάζει ζουμερά. Καλές οι φρέσκιες τηγανητές πατάτες, αδιάφορες οι προκατ αλοιφές του. Ποτά έχω πιει μόνο εμφιαλωμένα.
Θεωρώ πως είναι από τα πιο cult μαγαζιά στη Θεσ/νικη. Κάθε Κυριακή απόγευμα κάνει ωραία live που κρατάνε μέχρι τα μεσάνυχτα και φτάνουν στα όρια του λαϊκού γλεντιού, συχνά με γνωστά ρεμπέτικα σχήματα της πόλης. Γίνεται κυριολεκτικά χαμός και αν δεν πας νωρίς ή δεν έχεις κάνει κράτηση, δύσκολα βρίσκεις. Το όλο σκηνικό, με τα τραπέζια να καταλαμβάνουν και ένα κομμάτι του δρόμου όταν βοηθάει ο καιρός, είναι βγαλμένο από άλλη εποχή.
Στις βραδιές λοιπόν με ζωντανή μουσική (καθημερινή δεν έχω πάει), μαζεύει μια απίθανη ανθρωπογεωγραφία. Φοιτητές, προλετάριοι βιοπαλαιστές, μεσοαστοί δικηγόροι, luben, καλλιτέχνες, μεταλλάδες και ρεμπέτες παλαιάς κοπής που μοιάζουν λες και ξεπήδησαν από την ταινία του Φέρρη. Τα τραπέζια στριμωγμένα, όλοι μαζί δίπλα-δίπλα πίνουν, χορεύουν, τραγουδάνε και οι παρέες εύκολα μπλέκονται. Ενίοτε θα βρεθεί στο τραπέζι σου ένας άγνωστος που θα σου λέει τις πιο απίστευτες ιστορίες για τη ζωή του.
Το μαγαζί το τρέχει μια 70αρα κυρία που κόβει γύρο και κρατάει το ταμείο και ο γιος της που ψήνει, συνεπικουρούμενοι από 2-3 σερβιτόρες. Ιδιοκτήτες και προσωπικό υπερ-λαϊκοί, ευγενέστατοι και φιλικοί.
Καλές τιμές για την εποχή. Με πολύ φαγητό και ποτό δύσκολα ξεπερνάς τα 20€/άτομο.
Επιβεβαιώνεται η πιο κάτω λαογραφική παρατήρηση. Πέρασμα, εν είδει πειρασμού, Νοέμβριος '23. Επτά απογευματινή, άδειο, με σβηστή θράκα, bad luck, σκέφτηκα. Για καλή μου τύχη, όμως, την ίδια ώρα κατέφθασαν και τα υποκείμενα της μελέτης και, αφού θα άναβαν τα καμίνια, θαρραλέα πια, παρήγγειλα 1 μπιφτέκι 1 σουτζουκάκι, τεμάχια. Ήρθαν ζουμερά, συνοδεία πατάτας και αλοιφών. Το σουτζουκάκι έδειχνε προκάτ (μισό μοσχάρι, μισό αρνί κατά τα λεγόμενα), αλλά ήταν καλύτερο από προκάτ, το μπιφτέκι (μοσχάρι, κατά τα λεγόμενα, αλλά δεν επιβεβαιώνω) κυριολεκτικά έσταζε, λιπαρό, αλλά προσωπικά μου άρεσε περισσότερο. Στο μεταξύ, μουσική από youtube όπου και ακούσαμε ολόκληρη τρίλεπτη χορηγούμενη διαφήμιση τράπεζας, η συμπαθέστατη κυρία συνέχισε να λύνει το μεγάλο σκανδιναβικό, οι μπύρες μειωνόντουσαν εκθετικά, η κανονικότητα εμένα Αμπελόκηπους. Πιστεύω πως αξίζει μια επίσκεψη για το λαϊκό του στυλ, τους ανθρώπους του και στις στιγμές γειτονιάς που προσφέρει.
Ανοιχτό καθημερινά, γύρο βγάζει μόνο Σάββατο και Κυριακή, κάθε Κυριακή έχει και λάιβ μουσική.
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν γράφτηκαν πριν από 4 χρόνια τουλάχιστον.
Ο χαρακτήρας του καταστήματος πιθανόν να έχει αλλάξει από τότε και επομένως ενδέχεται τα σχόλια να αποκλίνουν από τη σημερινή πραγματικότητα.
Υπερ-λαϊκό ουζερό-φαστφουντό-ό,τι θέλεις. Δεν έχω κάτσει ποτέ, όμως περνάω τακτικά λόγω δουλειάς. Υπερ-κιτς, ο κόσμος που συχνάζει είναι μια γνήσια ανθρωπολογική μελέτη.
Ίσως είναι ενα αντίδωρο της αυθεντικής δυτικής θεσααλονικης
Ένιωσα / θα ξαναπάω
Φυσικά και είναι ανοιχτή η φάση, μάλιστα ο κόσμος και το κλίμα είναι τόσο χαλαρά που εύκολα γίνεσαι παρέα με τους διπλανούς. Εμείς έχουμε πάει μόνο 3 φορές και στην τελευταία επίσκεψη χαιρετιόμασταν με το μισό μαγαζί :)
Λόγω του μικρού χώρου και των φανατικών θαμώνων, καλό θα ήταν να κάνεις κράτηση 1-2 μέρες πριν, στο 2310745325. Αν είστε 2 άτομα παίζει και να σας βολέψουν αν πάτε λίγο πριν τις 18:
Για τη φάση και το κλίμα μπορείς να πάρεις μια ιδέα από τη σελίδα τους στο FB που προτείνει ο Nicksugar, αλλά μόνο με επιτόπια επίσκεψη θα καταλάβεις για τι καλτίλα μιλάμε...
@tsimp
Δεν ξέρω τι εννοείς στο σχήμα της Κυριακής. Υπάρχει κάποιο στάνταρ; Αυτό που εγώ κατάλαβα είναι ότι κάθε Κυριακή έχει διαφορετικούς μουσικούς/σχήματα.
Thanks για την πληροφορια. Τεραστιο respect στους Βανδαλούπ. Τους ειχα δει μια παγωμενη βραδια τον Φεβρουαριο του 1992 σε μια ομιχλωδη αιθουσα στα πανεπιστημια. Θυμαμαι τον κοντο φαλακρο να οδηγει τον ψηλο μαλλια στα γνωστα στεκια στην Κορομηλα. Θα παμε καποια Κυριακη και για αυτο.
Ter-ma Peirasmos.
Έχει πολλά βίντεο, φαίνεται το κλίμα.
Από μένα ένα τεράστιο ναι.
Έχω ψηθεί
Είναι οπεν η φάση να σκασουμε ;
Περιγράψατε μας λίγο τι να περιμένουμε
Από φαγητό έχει γύρο (δοκιμάστηκε κοτόπουλο, απλώς ΟΚ) και κρεατικά, που τα ψήνει στα κάρβουνα έξω στο πεζοδρόμιο. Ξεχωρίζει το πολύ καλό μοσχαρίσιο μπιφτέκι. Σουτζουκάκι, σουβλάκι και παντσέτες μέτρια. Πάντως όλα καλοψημένα, ο μάστορας τα βγάζει ζουμερά. Καλές οι φρέσκιες τηγανητές πατάτες, αδιάφορες οι προκατ αλοιφές του. Ποτά έχω πιει μόνο εμφιαλωμένα.
Θεωρώ πως είναι από τα πιο cult μαγαζιά στη Θεσ/νικη. Κάθε Κυριακή απόγευμα κάνει ωραία live που κρατάνε μέχρι τα μεσάνυχτα και φτάνουν στα όρια του λαϊκού γλεντιού, συχνά με γνωστά ρεμπέτικα σχήματα της πόλης. Γίνεται κυριολεκτικά χαμός και αν δεν πας νωρίς ή δεν έχεις κάνει κράτηση, δύσκολα βρίσκεις. Το όλο σκηνικό, με τα τραπέζια να καταλαμβάνουν και ένα κομμάτι του δρόμου όταν βοηθάει ο καιρός, είναι βγαλμένο από άλλη εποχή.
Στις βραδιές λοιπόν με ζωντανή μουσική (καθημερινή δεν έχω πάει), μαζεύει μια απίθανη ανθρωπογεωγραφία. Φοιτητές, προλετάριοι βιοπαλαιστές, μεσοαστοί δικηγόροι, luben, καλλιτέχνες, μεταλλάδες και ρεμπέτες παλαιάς κοπής που μοιάζουν λες και ξεπήδησαν από την ταινία του Φέρρη. Τα τραπέζια στριμωγμένα, όλοι μαζί δίπλα-δίπλα πίνουν, χορεύουν, τραγουδάνε και οι παρέες εύκολα μπλέκονται. Ενίοτε θα βρεθεί στο τραπέζι σου ένας άγνωστος που θα σου λέει τις πιο απίστευτες ιστορίες για τη ζωή του.
Το μαγαζί το τρέχει μια 70αρα κυρία που κόβει γύρο και κρατάει το ταμείο και ο γιος της που ψήνει, συνεπικουρούμενοι από 2-3 σερβιτόρες. Ιδιοκτήτες και προσωπικό υπερ-λαϊκοί, ευγενέστατοι και φιλικοί.
Καλές τιμές για την εποχή. Με πολύ φαγητό και ποτό δύσκολα ξεπερνάς τα 20€/άτομο.
Αξίζει μια επίσκεψη από τους fan του είδους.
Ανοιχτό καθημερινά, γύρο βγάζει μόνο Σάββατο και Κυριακή, κάθε Κυριακή έχει και λάιβ μουσική.