Πανελλήνιον

Αρχικά, καθίσαμε κατά λάθος, για δίπλα πηγαίναμε αλλά δεν έβγαζες άκρη που σταματάει και αρχίζει το κάθε μαγαζί. Πολύς κόσμος, ντόπιοι φαίνονταν κατά κύριο λόγο. Πολύ ωραίο χαλαρό και λαϊκό κλίμα, παρόλο το τρέξιμο.
Παραγγείλαμε μόνο ποτά και στα καπάκια ήρθε η πρώτη γύρα μεζέδες (όλα μια χαρά +). Μετά ήρθαν οι πατάτες και ένα πιάτο με κρεατικά (μπριζόλες κατά κύριο λόγο). Επειδή πεινούσαμε κι άλλο, μας έφερε και ότι άλλο είχε δλδ σουβλάκια και λουκάνικα.
Μας πιάσανε και κουβέντα κάνα δυο ηλικιωμένοι ντόπιοι, κεράσαμε ένα ούζο, μας φέραν αυτοσχέδια τούρτα για κοπέλα της παρέας που είχε γενέθλια (γιαούρτι με μέλι και κερί εκκλησίας, ρισπέκτ), ωραία πράγματα γενικά.
Στο τέλος πληρώσαμε 50 ευρώ για 2 τσίπουρα και 10 μπύρες, έχοντας σκάσει και στο φαγητό 4 άτομα. Η λέξη μεζές στη συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω είναι απαράδεκτος ευφημισμός της κραιπάλης.
Επική εμπειρία, ίσως η καλύτερη που είχα σε ταβέρνα, καφενείο έβερ.