Πεκλαρίτικο Στέκι

Παλιό σχολείο που έχει διαμορφωθεί σε καφενείο/ταβέρνα του χωριού που έχει και δωμάτια. Το όνομα προκύπτει από την παλιότερη ονομασία του χωριού (Πεκλάρι). Ο χώρος όμορφος, ψηλοτάβανος αλλά "ζεστός" εσωτερικά με μεγάλη αυλή έξω και τραπεζάκια όταν έχει καλό καιρό.
Κατά τη διαμονή μας στην περιοχή το περασμένο Πάσχα το επισκεφθήκαμε δις. Την πρώτη φορά δοκιμάστηκαν χορτόπιτα, γαλοτύρι, φασόλια φούρνου, παϊδάκια προβατίνας και μπιφτέκι και ήταν όλα νόστιμα χωρίς να ενθουσιάζει κάτι. Το κρασί ντόπιο και καλό και το τσίπουρο εξαιρετικό αλλά ο μεζές (σαρμαδάκι και φασόλια) δεν ενθουσίασε.
Την δεύτερη φορά πήγαμε ανήμερα Κυριακή του Πάσχα και εδώ θα παραδεχτώ και θα ομολογήσω ένα λάθος μου και θα σταθώ στην εξυπηρέτηση του μαγαζιού που έτσι κι αλλιώς ήταν ευγενική και φιλική. Ενώ είχαμε κάνει κράτηση λόγω της ημέρας υπέθεσα πως δεν θα υπάρχει πρόβλημα στην κατανάλωση αρνιού σούβλας. Όταν λοιπόν πληροφορήθηκα πως είχε τελειώσει ε ήμουν κάπως απότομος και μπορώ να πω πως φάνηκε ο εκνευρισμός μου το οποίο είναι λάθος μου. Να εξηγηθώ, τίποτα το ακραίο απλώς κατέβασα μούτρα. Όπως και να'χει παραγγείλαμε μια χωριάτικη, κοκορέτσι και αρνίσια παϊδάκια και ενώ όλα ήταν πάλι νόστιμα ε εγώ είχα ξενερώσει. Και ενώ έχουν έρθει τα κυρίως και τρώμε σε εκείνη την φάση, βγαίνει ένα από τα παλικάρια που τρέχουν το μαγαζί που με θυμόταν από την προηγούμενη φορά με ένα πιάτο αρνί το οποίο ξετρύπωσε από κάπου και να λέει "Καλά, σε εσένα έτυχε; Ποπο!". Το απαύγασμα είναι πως δεν δεχόταν με τίποτα να το πληρώσω στο τέλος. Ε με σκλάβωσε! Γιατί κάπως έτσι βάζεις έναν χαζό πελάτη στην θέση του και τον κερδίζεις.
Τιμές καλές, περίπου 23-24€ το άτομο. Ε θα ξαναπάω και το προτείνω.