Όχι ότι ενδιαφέρει πολλούς, αλλά απλά για την ιστορία να πω ότι το μαγαζί λεγόταν απλώς "Τσάκα τσάκα" κι όχι "Τσάκα Τσάκα Μαμ". Το επιβεβαίωσα και με έναν φίλο. Συγκεκριμένα, η επιγραφή του ήταν "Τσάκα τσάκα" με φωτεινά μπλε και κόκκινα κεφαλαία γράμματα σε άσπρο φόντο. Κανείς μας δεν θυμάται τη λέξη "μαμ". Μάλλον γίνεται μια σύγχυση στο όνομα με το "Τάκα τάκα μαμ".
Είναι η εξέλιξη του "Κοσμά" με το φοβερό σουτζουκάκι στην Παύλου Μελά (Διαγώνιος).
Οταν έκλεισε ο Κοσμάς (τελη '80 - αρχές '90)
άλλος άνοιξε το "Τσάκα-Τσακα-Μαμ"
άλλοι άνοιξαν το "Στενάκι" στην Γρηγορίου Παλαμά
ενώ τελευταίος άνοιξε στην Πλάτωνος ο "Κώστας".
Ολοι τους έφτιαχναν το ίδιο σουτζουκάκι
που εαν θέλετε τη γνωμη μου
ήταν πολύ καλύτερο με ρώσικη παρά με τζατζίκι.
Περί ορέξεως όμως...
Μιας και το θυμηθήκαμε, ας γράψουμε και λίγα πράματα. Θυμάμαι ότι άνοιξε στα τέλη της δεκαετίας του '80 και ήταν μια εξαίρεση στη γειτονιά που κυριαρχούσαν τα τοστάδικα. Το δούλευε ένας μεσήλικας φαλακρός μουστακαλής κύριος, λίγο κοντόχοντρος. Το τιμούσαμε στην ανάπαυλα του παιχνιδιού μας εκεί στο Ναυαρίνο. Είχε πολύ νόστιμο σουτζουκάκι, το οποίο σε συνδυασμό με τζατζίκι και το -πάντα πατημένο- ψωμάκι με συνοδεύει σαν γευστική ανάμνηση μέχρι και σήμερα.
Τέλος, θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι σε κάποιον φίλο μου είχε δεχτεί να πουλήσει ένα τοσταρισμένο ψωμάκι με ταραμά με πολύ χαμηλή χρέωση. Αυτό για να το συγκρίνουμε τα σημερινά γυράδικα που άμα τους ζητήσεις πατατόπιτα στραβώνουν ως εκεί που δεν πάει ή αρνούνται να σερβίρουν.
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς και γιατί έκλεισε ούτε τι μεσολάβησε ώσπου να γίνει υποδηματοπωλείο. Πάντως, ήταν μια καλή εναλλακτική του τοστ που είχαμε βαρεθεί να βλέπουμε και να τρώμε.
Το μαγαζί που άνοιξε στην Πλάτωνος
τιτλοφορείται ως "
Οταν έκλεισε ο Κοσμάς (τελη '
άλλος άνοιξε το "
άλλοι άνοιξαν το "
ενώ τελευταίος άνοιξε στην Πλάτωνος ο "
Ολοι τους έφτιαχναν το ίδιο σουτζουκάκι
που εαν θέλετε τη γνωμη μου
ήταν πολύ καλύτερο με ρώσικη παρά με τζατζίκι.
Περί ορέξεως όμως...
Τέλος, θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι σε κάποιον φίλο μου είχε δεχτεί να πουλήσει ένα τοσταρισμένο ψωμάκι με ταραμά με πολύ χαμηλή χρέωση. Αυτό για να το συγκρίνουμε τα σημερινά γυράδικα που άμα τους ζητήσεις πατατόπιτα στραβώνουν ως εκεί που δεν πάει ή αρνούνται να σερβίρουν.
Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς και γιατί έκλεισε ούτε τι μεσολάβησε ώσπου να γίνει υποδηματοπωλείο. Πάντως, ήταν μια καλή εναλλακτική του τοστ που είχαμε βαρεθεί να βλέπουμε και να τρώμε.