Ήρθαμε ψάχνοντας κάτι πιο απόμερο από την κυριακάτικη τουριστική αηδία της κεντρικής πλατείας. Πρόκειται για έναν καφενέ με φαγητό. Ο μάστορας που το τρέχει βουνίσιος, οριακά επικοινωνιακός. Φάγαμε πολύ καλούς γίγαντες, τηγανητές πιπεριές, ένα αποδεκτό τυράκι και λουκάνικο και τα κεφτεδάκια ταΐστηκαν στα σκυλιά. Μαζί με μισό λίτρο κρασί, δώσαμε 31 ευρώ για μέτριο τσίμπημα, που το λες και ακριβό για καφενειακό.