Broccaindosso

Έχοντας μετακομίσει πρόσφατα στη Μπολόνια, κι επειδή βλέπω ότι πολλοί έλληνες πηγαινοέρχονται (και πολλοί από την κοινότητα του Ταβερνοχώρου), γράφω λίγες κουβέντες για τα εδώ μαγαζιά.

Το Broccaindosso είναι από τις τυπικές Οστερίες της Μπολόνια.
Η Οστερία είναι ό,τι πιο κοντά στην ελληνική Ταβέρνα, με χαλαρό κλίμα, παρέες που πίνουν και κάνουν φασαρία και μπουκάλια κρασί ν’ ανοίγουν το ένα μετά το άλλο.

Το προτείνω ανεπιφύλακτα για μια εισαγωγή στη μπολονέζικη κουζίνα. Θα βρείτε όλα τα τυπικά πιάτα σε καλές εκτελέσεις.
Θα ήθελα να μην αναζητείτε το «τέλειο»: δεν υπάρχει η τέλεια ραγού, ούτε τα τέλεια λαζάνια. Εδώ, όσο και στις άλλες οστερίες, θα τα βρείτε σε υψηλό στάνταρ.

Προτείνω το assaggio με primi (τουλάχιστον για 2 άτομα), που σου επιτρέπει να κάνεις ντεκγουστασιόν (15€/άτομο για 2 πιάτα, 18 για 3), με επιλογή από τις στάνταρ μπολονέζικες πάστες.

Κοτολέτα αλα μπολονιέζε και καρπάτσιο με carne salata είναι δύο ακόμα πιάτα που μπορώ να προτείνω, καθότι τα δοκίμασα πρόσφατα.
Όλα είναι υψηλού στάνταρ*, γι’ αυτό να πάρετε ό,τι τραβάει η όρεξή σας.

Το τυπικό κρασί της περιοχής είναι το Lambrusco (€16 η φιάλη), ένα κόκκινο ΚΑΙ αφρώδες που πίνεται κρύο. Ταιριάζει γενικά με τα πιάτα, αλλά και οι ντόπιοι δεν είναι σπαστικοί με το ταίριασμα.
Δροσιστικό και το δικό τους (della casa) αφρώδες λευκό με €12.

Να ρωτήσετε για τιραμισού. Δεν την έχουν στον κατάλογο, αλλά συχνά υπάρχει διαθέσιμη προς €6 τη μερίδα. Είναι η καλύτερη που έχω φάει (μετά από αυτή της Κάτε).

Μαγαζί πολύ στην κουλτούρα του ταβερνοχώρου
Με 30€ το άτομο θα ευχαριστηθείτε φαΐ και κρασί.
Η κράτηση σχεδόν επιβάλλεται, αλλά Κυριακή βρήκα το ίδιο απόγευμα καλώντας κατά τις 6μισή.

*Σε αντίθεση με την ελληνική νοοτροπία των μεγάλων μενού, εδώ Μπολόνια (και στην Ιταλία γενικότερα) θα βρείτε πολύ μικρά (συχνά εκνευριστικά μικρά) μενού, αλλά όλα πολύ φροντισμένα.

**Δεν υπάρχει «Ιταλικό» φαγητό στην Ιταλία. Όλα τα καλά εστιατόρια θα έχουν το τοπικό φαγητό κάποιας περιοχής. Δε θα βρείτε καρμπονάρα π.χ. σε μπολονέζικη οστερία. Εδώ μια μικρή εξαίρεση, η συγκεκριμένη οστερία κάνει spaghetti alla chitarra με crema di pecorino e guanciale, δηλαδή τη ρωμαϊκή gricia, χωρίς να την κατονομάζει έτσι.