Μπορεί να φταίει η ηλικία αλλά τελευταία φορά η μπίχλα μου φάνηκε τόσο αισθητή. Το πάτωμα μαύρο (στάλα χλωρίνη δεν έχει πέσει θαρρώ) και μέσα στο χώρο, αλλοδαποί ταξιδιώτες φερμένοι από κάποιο οδηγό, τσίκνα που πηρουνιάζει τα εσώρουχα. Τη ρεβυθόσουπα (5€) τηνε θυμόμουν καλύτερη.
Σύμφωνα με σχετικό αστικό μύθο ετούτη είναι η ταβέρνα στην οποία σύχναζε ο ποιητής Κώστας Βάρναλης -ο οποίος ήταν "γερό ποτήρι"- και την οποία απαθανάτισε στο γνωστό ποίημα "Οι Μοιραιοι":
https://youtu.be/ifrW2jn_JH0
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν γράφτηκαν πριν από 4 χρόνια τουλάχιστον.
Ο χαρακτήρας του καταστήματος πιθανόν να έχει αλλάξει από τότε και επομένως ενδέχεται τα σχόλια να αποκλίνουν από τη σημερινή πραγματικότητα.
Υπερκαλτ στέκι, πανβρώμικο και λαϊκό, ψιλοπανικός για τα λιγοστά τραπέζια. Τα ρεβύθια των 5 ευρώ με το ψωμάκι καλή μερίδα και πεντανόστιμα, με ζόρισε ωστόσο το "τύπου βαμβακέλαιο" του καταλόγου. Θα επιδιώξω να ξαναπάω και για άλλα παρολαυτά.
Υπόγεια ιστορική ταβέρνα με καταπληκτική original και όχι τουριστική ατμόσφαιρα στην Βαρβάκειο.
Η ταβέρνα υπάρχει πάνω από 100 χρόνια και πέρασε το 1991 από τα χέρια του τελευταίου ιδιοκτήτη στον πρώτο σερβιτόρο κ Μήτσο ο οποίος πάντα με λευκή ρόμπα και περιποιημένο μουστάκι δεσπόζει στο μαγαζί και παίρνει τις παραγγελίες. Από φαγητά έχει πάντα μια μικρή κάρτα πατάτες γιαχνί, πικάντικη φάβα, ενίοτε μαυρομάτικα φασόλια, χόρτα, σαλάτα, γόπα ή σαρδέλα ψητή και πολύ νόστιμη ρεβιθόσουπα.
Μια φορά με φίλο θαμώνα πήραμε γαρίδες από την Βαρβάκειο και μας τις έψησε με χαρά. Το μόνο που δεν μου αρέσει είναι το χύμα κρασί. Τιμές λογικές... Προσωπικά μου αρέσει και επιδιώκω να πηγαίνω 2-3 φορές τον χρόνο.
μόνο για το μέρος που θυμίζει Αθήνα του '60, πρέπει να περάσει κάποιος. πολύ καλή δικιά του ρετσίνα, προσεγμένο ζυμωτό ψωμί και μια ρεβυθάδα όνειρο. τιμές μαγέρικου
Επίσκεψη στο δίπορτο μετά από προτροπή φίλου που συνάντησα στο αεροπλάνο... Ομολογώ δεν το ήξερα το μαγαζί...MUST go σε επίσκεψη στην Αθήνα , κυρίως για την ατμόσφαιρα του μαγαζιού, το οποίο αποκλείεται να βρεις, αν δεν πας επί τούτου: Πάρα πολύ καλά τα ρεβύθια του, πάρα πολύ καλές οι ψητές σαρδέλες, μέτριοκακό το τουρλού του (κολοκυθοπατάτες το ονομασε). Η σαλάτα πολύ καλή (ντομάτα, αγγουρι, κολοκυθι , κρεμμυδι, βραστή πατάτα)έρχεται στο τραπεζι χωρίς να την παραγγείλεις, όπως επίσης και το κρασί που έρχεται σε κανατάκι, μεσα σε πλαστικό τάπερ που έχει παγώσει. :). 5 ευρώ τα μαγειρευτά και η Σαλάτα, 3 το κρασί, 7 οι σαρδέλες, κανονικά απόδειξη. θα ξαναπάω οπωσδήποτε, μόνο για την ατμόσφαιρα
πραγματικα καλτ στεκι.. αν και το φαϊ δεν ειναι και το καλυτερο του σημειο πολλες φορες (γιουβέτσι θα προσοαθησω να μην ξαναπαρω), είναι μεγάλη ιστορία το μέρος...λαϊκό στα τέρματα... κι εγώ σε κάθε κατεβασιά το κηνυγάω να πηγαινω..για τους λατρεις του καυτερών να πω ότι πολλές φορές χρησιμοποιούν μόνο πρασινη καυτερη πιπερια οπουδήποτε έχει πιπερια... ακόμα και στη χωριάτικη δηλαδη...
cleo
Σε κάθε επίσκεψή μου στην Αθήνα μου χαρίζω δύο γαστριμαργικές απολαύσεις. Μία δοκιμή καινούριου μαγαζιού που δεν εχω δοκιμάσει και μία στο δίπορτο. Από το καινούριο φεύγω πότε ευχαριστημένος πότε όχι. Από το δίπορτο φεύγω πάντα με ένα τεράστιο χαμόγελο. Η απλότητα σε όλο το μεγαλείο της. Απλά τέλειο..
https:
https:
(Σύμφωνα με τα σχόλια κάτω απ' το βίντεο)
https:
Η ταβέρνα υπάρχει πάνω από 100 χρόνια και πέρασε το 1991 από τα χέρια του τελευταίου ιδιοκτήτη στον πρώτο σερβιτόρο κ Μήτσο ο οποίος πάντα με λευκή ρόμπα και περιποιημένο μουστάκι δεσπόζει στο μαγαζί και παίρνει τις παραγγελίες. Από φαγητά έχει πάντα μια μικρή κάρτα πατάτες γιαχνί, πικάντικη φάβα, ενίοτε μαυρομάτικα φασόλια, χόρτα, σαλάτα, γόπα ή σαρδέλα ψητή και πολύ νόστιμη ρεβιθόσουπα.
Μια φορά με φίλο θαμώνα πήραμε γαρίδες από την Βαρβάκειο και μας τις έψησε με χαρά. Το μόνο που δεν μου αρέσει είναι το χύμα κρασί. Τιμές λογικές... Προσωπικά μου αρέσει και επιδιώκω να πηγαίνω 2-3 φορές τον χρόνο.