Μαρία Πορτοκάλη

Όπως το λέει ο ανιχνευτής Barbarossa: στενόμακρο μαγαζί με παλιού τύπου ψησταριά, που τραβάει κόσμο κάποιας ηλικίας. Το καλοκαίρι βγάζει τραπεζάκια έξω, αλλά μέσα έχει ένα επίσης μακρύ μπαρ που ο ηγέτης σού βγάζει τα τεμάχια ή τα σάντουιτς που έχει, επάνω σε λαδόκολα. Κι εγώ δεν εντόπισα πατάτες ή κάτι άλλο.

Ο Γιώργος, που το τρέχει, αξίζει να τον γνωρίσεις και έχει διάδραση με τον λαό. Εμφανίστηκε και η συμβία του, αλλά δεν ασχολήθηκε με τα ψητά. Από τέτοια είχε Μπιφτεκάκι (πολύ καλό), Παντσετάκι κομμένο σε μικρά κομμάτια (δεν ήταν πολύ καλό) και Σουβλάκια (που δεν δοκίμασα).

Για 2 Μπιφτέκια και 1 γύρα Παντσετάκι σχεδόν στο όρθιο πλήρωσα 5ε. Θα ερχόμουν άνετα για πιο πολλά, ειδικά ένα Σάββατο πχ. (ανοιχτά έως 4μμ). Είναι από τα μαγαζιά που ξυπνάνε μνήμες και μάς τραβάνε, εμάς τους κάπως παλιούς, σαν υπνωτισμένους!

Παλαιάς κοπής ψητοπωλείο που μπορείς να φας στα όρθια ή σε 2-3 τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο. Οι επιλογές πολύ λίγες αλλά καλές. Αν θυμάμαι καλά δεν σερβίρει πατάτες, ούτε αλοιφές. Τιμές λαϊκές. Λειτουργεί μόνο πρωϊνές ώρες μέχρι το μεσημέρι - απόγευμα. Ο ιδιοκτήτης φιλικός και ευέλικτος.