Θόδωρος

2 άτομα, έναν πατσά, μια μερίδα με 4 μπιφτέκια, μια μεριδα λαχανοσαρμάδες (βαλκανικούς (κόκκινους)), μια μερίδα λάχανο τουρσί, 1 μπύρα βεργίνα 22.5€
πηγαμε κατα τις 20:30 και φυγαμε 22:00+
θα ξαναπάω.. ευγενεστατος, αποκαλεί την μαγείρισσα και γυναίκα του "το κάστρο μου"..

Συμφωνώ εν πολλοίς με τους προλαλήσαντες , εμπειρία που δεν μπορείς εύκολα να έχεις σε μεγαλο αστικό κέντρο πλέον. Εννοείται ότι η υγιεινή είναι ζητούμενο , αλλά αυτό είναι το τίμημα για την εμπειρία την οποία έχεις .

Το μόνο που δεν απόλαυσα από τη συνολική εμπειρία είναι το τσίπουρο . Δεν ρωτήσαμε καν βέβαια , αν υπάρχει εμφιαλωμένο . Όλα γίνανε τόσο φυσικά και όμορφα που δεν το σκεφτήκαμε καθόλου !!

Δε νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι στους προλαλήσαντες , πρόκειται για εμπειρία , σχεδόν μυσταγωγία.

πολλα κιλά αλητείας το μαγαζί σε θέμα προσωπικότητας αλλα και ύφους.
δεν ειναι για άτομα με φιδέ αισθητική, μιας και το φαγητό πεντανόστιμο και δεν χωράνε φλωριές σε τέτοιες μαγαζάρες.

το αλκοολ ψιλο ακαταλληλο αλλα δεν μασάμε.

Είχα ξεμείνει στο κέντρο και πεινούσα, οπότε γιατί όχι;

Ήμουν μόνος μέσα στο μαγαζί. Ο κος Θόδωρος ωραίος τύπος, μου κράτησε ευχάριστη παρέα χωρίς να γίνει φορτικός.

Ζήτησα μια γιδοσουπα, λίγη αγγουροντοματα και μια μπύρα. Ζέστανε το βάλσαμο στη σόμπα και μου το έφερε. Παλιά, λέει, έβαζε και κρεμμύδια και καρότα αλλά χανόταν η γεύση. Πλέον μόνο ζωμός και γίδα. Ήταν ο,τι έπρεπε. Και από περιβάλλον και από γεύση.

Άφησα ένα 10ευρω και έφυγα με χαμόγελο.

Επίσκεψη μετά από τα πολύ καλά σχόλια, εντός κι εκτός ταβερνοχώρου.
Ομολογώ πως δεν είναι τόσο το φαγητό (παρόλο που σημειακά «είναι και παραείναι»), όσο η φιγούρα του κύριου Θόδωρου. Ευγενικός και εξυπηρετικός, όλο μες στην 'κουζίνα' κάτι έκοβε, κάτι μαγείρευε, στιγμή να κάθεται δεν τον είδα, παρόλο που ήμασταν η μοναδική παρέα με "απαιτήσεις" στο μαγαζί.
Μεζές 'λίγο απ' όλα' με των 10€, που περιελάμβανε ψαράκια στο τηγάνι, λίγο τυρί, ελιές, μισό κρεμμύδι, λαχανοντολμάδες, αγγούρι, ορισμένα τουρσιά, λάχανο κ.α. Η φροντίδα του πιάτου δεν άφηνε να ενοχλήσει το οριακό τηγάνισμα των ψαριών, ενώ, αντίθετα, έκανε τη γέμιση του ντολμά να θυμίζει σπίτι.
Με το που πιάσαν οι πρώτες στάλες βροχής, ήρθε και γίδα βραστή. Απαλύνουσα και πραΰνουσα.
Κάποιες ώρες μετά, ο λογαριασμός συνοδεύτηκε με λίγο καθαρισμένο μήλο.
Το τσίπουρο έντονο, αλλά καλό. Έφερε τον γλυκύ.
Μία ομορφιά:)

Πρόσφατη επίσκεψη 2 άτομα. Θα συμφωνήσω κι εγώ με την σειρά μου, το μαγαζί είναι από άλλη εποχή και μέρος. Προσωπικά μου κάνει πιο πολύ για καφενείο ορεινού χωριού που έχει προσθέσει και κάποιες μοντέρνες πινελιές (αφίσες από το φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης). Η ατμόσφαιρα απο αποπνικτική μέχρι οκ.
Στα του φαγητού, δοκιμάστηκαν τουρσί (πολυ καλό), σουβλάκι χοιρινό (περίεργο μαρινάρισμα αλλά όχι κακό), γίγαντες (γλυκιά σάλτσα αλλά οκ), σαλάτα λάχανο (κακή) γίδα βραστή (πολύ καλή), λαχανοντολμάδες (καλοί αλλά το ζέσταμα ανομοιόμορφο), πατάτες τηγανητές (πολύ καλές) και σουτζουκάκια με 3 διαφορετικούς κιμάδες (πολύ καλά). Τσίπουρο οκ.
42 ευρώ ο λογαριασμός. Ωραίο και το προτείνω και για την λαϊκότητα και για την ιδιαιτερότητα της κουζίνας του.

Νομίζω τα κάλυψε απολύτως το ταβερνοαλάνι. Το καφενείον του Θόδωρου είναι ένα φοβερό μέρος, λες και βρέθηκες στο χωριό, με νόστιμα σπιτικά φαγητά της σόμπας και κοινόχρηστα τραπέζια αποσβεστικά της ιδιωτικότητας. Ας τονιστεί ξανά ωστόσο ότι τα ρούχα μετά είναι για τον κλίβανο, κατά λοιπά όλα σπέσιαλ.