Κωνσταντινούπολις [έχει κλείσει]

Ιδιοκτήτης για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ο Νίκος Μανιός.

Το μαγαζί εμφανίζεται στην ταινία "Θου-Βου Φαλακρός Πράκτωρ Επιχείρησις: Γης Μαδιάμ" με τον Θανάση Βέγγο που προβλήθηκε το 1969 (χοντρικά στο 41ο λεπτό).

Ιστορία:

Το παρακάτω απόσπασμα είναι απόσπασμα της εξιστόρησης της κόρης του Λευτέρη Βαφειάδη, Σταυρούλα, στο βιβλίο της Λένας Καλαϊτζή-Οφλίδη "Τα πατσατζίδικα της Ανατολής στη Θεσσαλονίκη της Δύσης". Το κείμενο έχει παρθεί σχεδόν αυτούσιο από σελίδα του εργαστήρι ιστορίας Α.Π.Θ..

Κάπου εκεί γνωρίστηκε με το Μανιό, που ήτανε πλανόδιος πωλητής πατσάδων. Ξέρεις, τότε δεν υπήρχαν οργανωμένοι καθαριστές, παίρνανε τα εντόσθια αυτοί οι πλανόδιοι και τα πουλούσανε στις γειτονιές. Συνεταιρίζονται λοιπόν και πιάνουνε ένα μαγαζί απέναντι από το "Βυζάντιο", στην Εγνατία, δίπλα στο παλιό ζαχαροπλαστείο "Ζενίθ"... Είχαμε και γραμμόφωνο που έπαιζε κάθε μέρα. Τα Χριστούγεννα φτιάναμε δέντρο και κερνούσαμε τους πελάτες κονιάκ. Εκεί γνωρίστηκα και με τον άντρα μου, Άγγελο Κωτόπουλο, που πρωτοέπιασε δουλειά το '32 λαντζέρης και σερβιτόρος μαζί. Τότε του έρχεται του πατέρα η ιδέα να μεγαλώσουν το πρώτο μαγαζί. Έτσι κι έβαζε κάτι στο μυαλό του, πάει, γινότανε. Ο Μανιός κράτησε το μαγαζί λίγον καιρό μόνος του και μετά ανοίγει συνεταιρικά με τον Τρούλλο πατσατζίδικο τα "Νέα Ηλύσια" στην Κολόμβου. Όταν οι ιδιοκτήτες τους έδιωξαν από 'κει, ο Μανιός ανοίγει την "Κωνσταντινούπολη" στην Εγνατία απέναντι από το "Βυζάντιο" και ο Τρούλλος άνοιξε αρχικά μαγαζί στη Διαγώνιο, στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Καμάρα και στο τέλος πήγε στο Ιπποδρόμιο. Τελευταίο έκλεισε αυτό. Έγινε φαστφουντάδικο...

Εν τω μεταξύ εγώ είχα παντρευτεί και ο πατέρας πιάνει το μαγαζί δίπλα στην "Κωνσταντινούπολη" να το δουλέψει με τους δύο γαμπρούς του, τον άντρα μου, που ανέλαβε το απέναντι με το όνομα "Λευτέρης" και τον άντρα της αδελφής μου, που έμεινε με τον πατέρα στο "Βυζάντιο". Τελικά, αλλάξαμε μαγαζιά, ο γαμπρός μου πήρε το απέναντι και το ονόμασε "Ηλίας", όπως είναι σήμερα, εμείς μείναμε στο παλιό, κατέβηκε η ταμπέλα "Βυζάντιο" και μπήκε το "Λευτέρης"... Η "Κωνσταντινούπολη" έκλεισε, όταν οι ιδιοκτήτες δώσανε το οικόπεδο αντιπαροχή και ο νέος κανονισμός της πολυκατοικίας δεν επέτρεπε το πατσατζίδικο.

Πηγές:

• Τα πατσατζίδικα της Ανατολής στη Θεσσαλονίκη της Δύσης, Λένα Καλαϊτζή-Οφλίδη (Παρατηρητής, 1994).