Το λάτρευα. Η καλύτερη πίτσα. Το πρώτο μαγαζί στην πόλη που είχε μοτσαρέλα και φούρνο με ξύλα από τη δεκαετία του 80. Καθόσουν και έβλεπες από την κουζίνα ζυμάρια να πετάνε στον αέρα. Η πίτσα ερχόταν χωρίς να είναι κομμένη σε κομμάτια και την έτρωγες με μαχαιροπίρουνο. Συγκίνηση που το βρήκα στο νεκροταφείο
Πήγαινα συχνά και είχα γνωριστεί κι εγώ με τον μουστακαλή (μουστερή που λέει ο Lewis). Ήταν φιλικός και εξυπηρετούσε πολύ.
Εποχές...
με τριπλάσιες μερίδες από όσα υπήρχαν, εξαιρετικό σέρβις, καλές τιμές..
ο μουστερής σερβιτόρος του, δουλέυει τώρα στο Food Plaza..