Δωδώνη [έχει κλείσει]

Μου ξύνπησε αναμνήσεις η φώτο από το παλιό καλό μαγαζί... Από μικράκι έτρωγα μπουγάτσα εκεί.. Και μιλάμε για πολλά χρόνια πριν από αυτην την φωτογραφία.. Μισή τυρί μισή κιμά και μιά κρέμα για επιδόρπιο.. Κλασσικά..

Πρόλαβα κι εγώ τα μεγαλεία που περιγράφετε και τα θυμάμαι. Ο ψηλοτάβανος, τεράστιος χώρος.. το σινί με την μπουγάτσα που ψηνόταν και κατόπιν ζεσταινόταν σε κάρβουνα.. Εγώ βέβαια μόνον με κιμά, αυτή ήταν η μαγεία, με κρεμυδάκι.. Πολύ καλή φάση.

Είχα κι εγώ την τύχη να φάω μερικές φορές σ'αυτό το θρυλικό μαγαζί...ΜΠΟΥΓΑΤΣΑ με την έννοια της λέξης. Κρίμα, πολύ κρίμα που έκλεισε και αυτό το μαγαζί :(

Στην Δωδώνη τη δεκαετία του '90 έτρωγα αρκετά συχνά μπουγάτσα (πάντα γλυκιά) η οποία φυσικά και ήταν η καλύτερη που έχω φάει ποτέ. Και φυσικά δεν ήταν μόνο η γεύση, ήταν όλο το κλίμα που σε πήγαινε κατ' ευθείαν σε ατμόσφαιρα δεκαετίας του '50. Κατ' αρχήν οι παλιοί γέροντες έτρωγαν όλοι την σκέτη (μόνο φύλλο) με χοντρή ζάχαρη μάλιστα αρκετοί (!) ενώ εγώ έπαιρνα αυτή με την κρέμα η οποία όμως δεν ήταν καθόλου γλυκιά και γλύκαινε από την άχνη. Μια καταπληκτική μπουγάτσα και δυστυχώς τα 5-6 μαγαζιά σήμερα στην πόλη που πήραν το σήμα δωδώνη, μπορεί να μην έχουν κακή μπουγάτσα, αλλά δεν έχουν καμία μα καμία σχέση με την αυθεντική.

Θυμάμαι και το χαρακτηριστικό γεροντάκι με την άσπρη ποδιά και τον σκούφο που στεκόταν στο παράθυρο της πρόσοψης του καταστήματος, το οποίο ήταν υπερυψωμένο. Φαινόταν ότι είναι παλιός μάστορας. Φήμες έκαναν λόγο για παλιά πολίτικη συνταγή που έδινε καταπληκτική γεύση. Δυστυχώς, ενώ ήξερα ότι ήταν κορυφαίο στο είδος του, δεν είχα την τύχη να δοκιμάσω ποτέ μιας και δεν με έβγαζε ο δρόμος.

Γενικά, η υπόθεση "μπουγάτσα" έχει αρχίσει να γίνεται πονεμένη ιστορία στην πόλη μας, καθώς -όπως είχε δείξει παλιά κι ο Μαμαλάκης στην εκπομπή του- στις μέρες μας οι μάστορες σπανίζουν αφού οι νεότεροι δεν έχουν διάθεση να μάθουν την τέχνη.

Αυτή ήταν η μία και μοναδική "δωδώνη". Το απόλυτο μπουγατσατζίδικο. Μπουγάτσα σε φούρνο με ξύλα και όλο το μαγαζί να μοσχομυρίζει. Ψιλοτάβανο με καπνίλα στο ταβάνι από τον φούρνο. Η καλύτερη μπουγάτσα που έχει γίνει στη Θεσσαλονίκη (ίσως μαζί με του παλιού σερραϊκού).

Δυστυχώς τα franchise που έχει πια έχουν καλή αλλά τυπική μπουγάτσα. Καμία σχέση