Αγαπημένο μαγαζί στο ορεινό χωριό Φιλότι. Ακόμα θυμάμαι το αρχικό σοκ όταν πήγαμε πρώτη φορά το 2018 μετά από σύσταση ντόπιων και συνειδητοποίησα ότι το όνομα οφείλεται στον τεράστιο πλάτανο μπροστά του. Ομολογώ ότι δεν περίμενα τέτοιο σκηνικό στις Κυκλάδες.
Το μαγαζί έχει έναν δικό του αέρα και είναι κατάλληλο για όλες τις ώρες. Προσφέρει κάποιες επιλογές σε πρωινά, σνακ, σαλάτες, γλυκά και κάποια πιάτα. Προσωπικά αγαπημένα είναι η κλασική ναξιώτικη εκδοχή της χωριάτικης με ξινομυζήθρα, τα κεφτεδάκια και η πίτσα. Αρχικά πρέπει να λειτουργούσε περισσότερο σαν πιτσαρία από τους γονείς των τωρινών ιδιοκτητών με συνταγή από τον Καναδά όπου ζούσαν παλιά και την οποία έχουν κρατήσει αυτούσια τα παιδιά τους που συνεχίζουν, μιλάμε για χοντρή πίτσα με πολύ πράγμα επάνω, όχι με λεπτό ζυμάρι ιταλικού στυλ, το διευκρινίζω γιατί είναι θέμα γούστου.
Έχοντας πάει και ξαναπάει σε τρία διαφορετικά χρόνια, νομίζω ότι αξίζει μια στάση αν βρεθείτε στον δρόμο του. Δυστυχώς λόγω του μικρού και του ότι συνήθως πεινάμε όταν φτάνουμε, δεν έχω καλές φωτογραφίες από τα πιάτα.
Το μαγαζί έχει έναν δικό του αέρα και είναι κατάλληλο για όλες τις ώρες. Προσφέρει κάποιες επιλογές σε πρωινά, σνακ, σαλάτες, γλυκά και κάποια πιάτα. Προσωπικά αγαπημένα είναι η κλασική ναξιώτικη εκδοχή της χωριάτικης με ξινομυζήθρα, τα κεφτεδάκια και η πίτσα. Αρχικά πρέπει να λειτουργούσε περισσότερο σαν πιτσαρία από τους γονείς των τωρινών ιδιοκτητών με συνταγή από τον Καναδά όπου ζούσαν παλιά και την οποία έχουν κρατήσει αυτούσια τα παιδιά τους που συνεχίζουν, μιλάμε για χοντρή πίτσα με πολύ πράγμα επάνω, όχι με λεπτό ζυμάρι ιταλικού στυλ, το διευκρινίζω γιατί είναι θέμα γούστου.
Έχοντας πάει και ξαναπάει σε τρία διαφορετικά χρόνια, νομίζω ότι αξίζει μια στάση αν βρεθείτε στον δρόμο του. Δυστυχώς λόγω του μικρού και του ότι συνήθως πεινάμε όταν φτάνουμε, δεν έχω καλές φωτογραφίες από τα πιάτα.