Η ταβέρνα άνοιξε στην πολυκατοικία με την επιγραφή "ΦΙΛΙΟΣ" [φωτογραφία από το [url=http://www.minpress.gr/minpress/index/other_pages-1/thessaloniki_photos.htm]λεύκωμα[/url] "Θεσσαλονίκη - Τεκμήρια Φωτογραφικού Αρχείου 1900-1980"]
Σxόλια (3)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν αφορούν ένα κατάστημα που έχει κλείσει.
Ασυλληπτα νοστιμος αρνισιος γυρος Αιγυπτιοι μαγειρες, τραπεζια που εκαναν δικαστικοι στρατοδικες και αλλα ευποληπτα μελη της κοινωνιας μας σε αυτο το υπεροχο εστιατοριο ταβερνα της πολης. Ενα Κυριακατικο βραδυ του 1977 ειχα δει σε ενα απο αυτα τα τραπεζια μια φρουταλια σερβιρισμενη στο ταψι της.
Μιλαμε για ενα αριστουργημα χρωματων ενα εργο τεχνης. Ειπα στους γονεις μου να παρουμε και εμεις μια ομελετα σαν αυτη. Δυστυχως η μανα μου ειχε την φαεινη ιδεα να ζητησει απο το δικαστικο σωμα της πολης οπως μαθαμε αργοτερα να κερασουν μια ομελετα στο παιδι. Οι δικαστικοι συμφωνησαν και σε 10 λεπτα ηρθε μια ομελετα στο τραπεζι μας. Η απογοητευση μου ηταν μεγαλη για ευνοητους λογους. Η μανα μου πηγαινει την ομελετα πισω στο τραπεζι τους. Τοτε οι δικαστικοι λενε στον σερβιτορο να μου φτιαξουν μια με διαφορα χρωματιστα λαχανικα.
Για να μην τα πολυλογω πηγαινει και αυτη πισω στο τραπεζι των δικαστικων που γιορταζαν καποια προαγωγη και εκει αρχιζει ενας τρικουβερτος καυγας που μας στερησε την εισοδο μας στον Βλαχο δια παντος. Και επειδη οπως λενε οι Γερμανοι σε αυτη την ζωη συναντιομαστε δυο φορες, 11 χρονια μετα συναντηθηκα με εναν απο αυτους που ειχε γινει προεδρος δικαστηριου, ως κατηγορουμενος με την μανα μου ακριβως απεναντι του.Η πραγματικη ζωη σκαρωνει περιεργες καταστασεις παντα για καποιον λογο.
Στη θέση του άνοιξε γύρω στο '91 (?) και κράτησε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας '90 το Sofi's House (αλυσίδα εστιατορίων που πλέον διατηρεί μόνο το κατάστημα στην Αντιγονιδών, αν δεν κάνω λάθος). Αν γνωρίζει κάποιος αν αυτό διαδέχθηκε το "Βλάχο" ή προηγήθηκε στο ενδιάμεσο κάποιο άλλο μαγαζί, καθώς και την ακριβή χρονολογία που άνοιξε και έκλεισε το Sofi's, ας ενημερώσει.
Μιλαμε για ενα αριστουργημα χρωματων ενα εργο τεχνης. Ειπα στους γονεις μου να παρουμε και εμεις μια ομελετα σαν αυτη. Δυστυχως η μανα μου ειχε την φαεινη ιδεα να ζητησει απο το δικαστικο σωμα της πολης οπως μαθαμε αργοτερα να κερασουν μια ομελετα στο παιδι. Οι δικαστικοι συμφωνησαν και σε 10 λεπτα ηρθε μια ομελετα στο τραπεζι μας. Η απογοητευση μου ηταν μεγαλη για ευνοητους λογους. Η μανα μου πηγαινει την ομελετα πισω στο τραπεζι τους. Τοτε οι δικαστικοι λενε στον σερβιτορο να μου φτιαξουν μια με διαφορα χρωματιστα λαχανικα.
Για να μην τα πολυλογω πηγαινει και αυτη πισω στο τραπεζι των δικαστικων που γιορταζαν καποια προαγωγη και εκει αρχιζει ενας τρικουβερτος καυγας που μας στερησε την εισοδο μας στον Βλαχο δια παντος. Και επειδη οπως λενε οι Γερμανοι σε αυτη την ζωη συναντιομαστε δυο φορες, 11 χρονια μετα συναντηθηκα με εναν απο αυτους που ειχε γινει προεδρος δικαστηριου, ως κατηγορουμενος με την μανα μου ακριβως απεναντι του.