Ο "Black" στεγάζεται στην παλιά ταβέρνα της "Ζωής". Ένα μέρος που μεγαλώσαμε παίζοντας μπάλα και τρώγοντας σνίτσελ αλά κρέμ. Αχ.
Χωροταξική επιστροφή, λοιπόν, Ιούνιος '23.
Ο χώρος στα ίδια ακριβώς. Η αυλή, οι κούνιες, οι καρέκλες των '90s, όλα εκεί.
Στα του φαγητού (πρώτη δοκιμή).
Σαλάτα ντομάτα γερή και πλούσια, γαλοτύρι καλό, κολοκυθάκια με σκορδαλιά άριστα. *Σημειωτέον, η σκορδαλιά είναι η original με ψωμί και καρύδι. Εξαιρετική, μακριά από μαγιονεζοειδή.
Τα κρεατικά αρκετά καλά κι αυτά.
Κοντοσούβλι χοιρινό, σε μεταλλικό "καλαμάκι", που προσωπικά δε συμπαθώ. Ήταν πολύ καλό.
Μπιφτέκι (μοσχαρίσιο) γευστικό.
Οι πατάτες χεράτες και τηγανισμένες καλά (καθαρές και χωρίς περιττές λαδίλες).
Στο τέλος ήρθε κερασμένο τυποποιημένο παγωτάκι.
Το σέρβις σβέλτο και ευγενικό. Συνολικά, με μία μπύρα, στα 32€.
Overall, ταβερνίσιες γεύσεις σε καλά επίπεδα. Βρισκόμενοι/ες στην περιοχή και σε αναζήτηση γαστρονομικών καταστάσεων βγαλμένων από προηγούμενες δεκαετίες, αξίζει μία επίσκεψη.
Χωροταξική επιστροφή, λοιπόν, Ιούνιος '
Ο χώρος στα ίδια ακριβώς. Η αυλή, οι κούνιες, οι καρέκλες των '
Στα του φαγητού (πρώτη δοκιμή).
Σαλάτα ντομάτα γερή και πλούσια, γαλοτύρι καλό, κολοκυθάκια με σκορδαλιά άριστα. *Σημειωτέον, η σκορδαλιά είναι η original με ψωμί και καρύδι. Εξαιρετική, μακριά από μαγιονεζοειδή.
Τα κρεατικά αρκετά καλά κι αυτά.
Κοντοσούβλι χοιρινό, σε μεταλλικό "
Μπιφτέκι (μοσχαρίσιο) γευστικό.
Οι πατάτες χεράτες και τηγανισμένες καλά (καθαρές και χωρίς περιττές λαδίλες).
Στο τέλος ήρθε κερασμένο τυποποιημένο παγωτάκι.
Το σέρβις σβέλτο και ευγενικό. Συνολικά, με μία μπύρα, στα 32€.
Overall, ταβερνίσιες γεύσεις σε καλά επίπεδα. Βρισκόμενοι/ες στην περιοχή και σε αναζήτηση γαστρονομικών καταστάσεων βγαλμένων από προηγούμενες δεκαετίες, αξίζει μία επίσκεψη.