Το κατάστημα αυτό βρισκόταν στο παρελθόν σε άλλη τοποθεσία.
Πρόσθετες πληροφορίες:
Ο αδερφός του Σάκη. Ο ιδιοκτήτης, πριν ανοίξει αυτό το μαγαζί είχε τον Αυτοκράτορα στη Λεωφόρο Στρατού.
Η γνώμη μας
Εμφάνιση όλων των εικόνων
txreview#55#0
ταβερνοαλάνι
Έχω φάει κάμποσες φορές το 2008-2016. Η πιο πρόστυχη γλυκιά πίτσα από όλες στην κατηγορία του (βλέπε Αυτοκράτορα της Λεωφ. Στρατού & Σάκη). Την προτιμάω από όλες τις άλλες ατομικές πίτσες που κυκλοφορούν στη γειτονιά, και ας είναι πιο φθηνές. Παρόλα αυτά για να είμαι αντικειμενικός, ποιοτική δεν είναι, το μαγαζί είναι τρας και να σημειωθεί ότι είναι λαδερή όπως και του Σάκη, επομένως πάνω από 2 συνεχόμενα κομμάτια δεν προτείνεται. Τιμοληψίες: 1,3€ Μάιο 2008 & Δεκέμβριο 2010, 1,5€ Φεβρουάριο 2012-Γενάρη 2016.
Εικόνες (15)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Άλλη μια εθιστική αναπαράσταση του Αυτοκράτορα (με πικάντικο λουκάνικο, ντομάτα, κάποιο_απροσδιόριστο_κίτρινο_τυρί)
Τελευταία, η εμπειρία του εθισμού - εγγενώς εγγεγραμμένη στην περιοχή της Ροτόντας - εδραιώνεται γύρω από την αυτοκρατορική λουκανικόπιτα. Τα στοιχεία της, με τη σειρά τους, αναδεικνύονται τόσο σε υλικό όσο και συμβολικό πλαίσιο, κοινωνώντας και διευρύνοντας τη συναισθηματική σύνδεση με τον τόπο και την ποικιλομορφία του.
Απίστευτης τερματισμένης λιγδιάρικης πενταβρώμικης αισθητικής βγαλμένη από παράλληλο σύμπαν εμπειρία στο ρωμαίϊκο λουμπεν προλεταριακό μπουγατσατζίδικο/πιτσαρια/τρώγλη για χαμένες και μοναχικές ψυχές του Αυτοκράτορα. Πίτσα γλυκιά σαν πασταφλώρα, ίσως ένα τσικ ανεβασμένη τιμολογιακά από τον ανταγωνισμό αλλά σαφώς με ριζικά διαφορετική απεύθυνση σε πιο ώριμο και έτοιμο για πιο ενήλικες καταστάσεις κοινό και όχι φοιτητοπουλαίους να πούμε όπως κάτι πίτσες Κρης και άλλες καπιταλιστικές αηδίες. Εδώ μιλάει η αισθητική και όχι ο καταναλωτισμός. Ο ιδιοκτήτης μέσα στην καλή χαρά, γυάλισε το μάτι του που με είδε και χαρωπός-χαρωπός μου πάσαρε τις ευλογημένες λαδοσαλτσίλες του με επίγευση κασεριού που τιμής ένεκεν αποκαλεί "πίτσα". Να τον έχει ο Θεός καλά. Όσοι δεν έχετε διαβρωθεί από την κατά Φουκώ γενεαλογική επίδραση της ισχυος σπεύσατε ταχέως.
Η ίδια άρρωστη γεύση τόσων χρόνων, στο ίδιο ανθυγιεινό περιβάλλον. Αυτά, πάνω κάτω, όμως, είναι γνωστά. Ο λόγος που γράφω είναι άλλος. Όπως με χαρά παρατηρώ και προ 8ετίας έχει γραφτεί για το πεϊνιρλί του. Απλό, δίχως σάλτσα, ζίνγκα στο αλάτι. Απελευθερώνει την λαδίλα χωρίς ντροπή στο στόμα, που αναζητά υγρασία και παραδίδεται σε ένα ατέρμονο χορευτικό μεταξύ ρυπαρής γαστρονομίας και διαστροφικής απόλαυσης.
Πλέον, ακόμα και η πίτσα του, από πρωταγωνιστής, καταδικάζεται σε μόνιμο μεν, υποστηρικτικό ρόλο δε. Το πεϊνιρλί ήρθε να κηρύξει τη δική του αυτοκρατορική επανάσταση.
(Γενικές πληροφορίες τιμοκαταλόγου: Οι τιμές παραμένουν στο 1.5€ (πλέον ίδια τιμή με όλες τις πίτσες/κομμάτι της περιοχής της Ροτόντας και 0.50€ κάτω από την ομοϊδεάτισσα πίτσα του Σάκη).
Έχει την πιο νόστιμη πίτσα αυτού του τύπου (τετράγωνη, πρωιναδικη, μπουγατσαδικη). Δεν με πειράζει που είναι ρυπαρος . Καλός και χαμογελαστός άνθρωπος . Τιμή οκ
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν γράφτηκαν πριν από 4 χρόνια τουλάχιστον.
Ο χαρακτήρας του καταστήματος πιθανόν να έχει αλλάξει από τότε και επομένως ενδέχεται τα σχόλια να αποκλίνουν από τη σημερινή πραγματικότητα.
το χαος το ιδιο αλλα σταθερα νοστιμη η πιτσα καλτ , το καλοκαιρι που εβαλε κ ενα παρανοικο ερκοντισιον δαπεδου το απογειωσε το θεμα αλλα μετραει γλυκια σαλτσα οπως σακη κ γκουστο εγγυηση
πέρασα ένα βράδυ,νωρις( 20.00-21.00 περίπου) και το θέαμα καταξεραμένων κομματιών πίτσας με απέτρεψε απο το να δοκιμάσω καν.
μπορεί και να είναι η νοστιμότερη ατομική πίτσα της περιοχής, αλλά δείχνει ακριβώς το αντιθετο.μπορεί να έτυχα σε ακατάλληλη ώρα,τι να πώ?
Σάββατο βράδυ αποφάσισα να συγκρίνω τον Αυτοκράτορα της πίτσας με τον βασιλιά της Πίτσας.
Πρώτη επίσκεψη, στον αυτοκράτορα. Μπήκα κατά τις 3+ στο μαγαζί στο οποίο δεν υπήρχε ψυχή. Ούτε καν ο αυτοκράτορας. Μετά από 10 λεπτά βγήκε από την τουαλέτα.Ευτυχώς είχε πλύνει τα χέρια του γιατί βγαίνοντας έκοβε χαρτί κουζίνας και τα σκούπιζε.
Πήρα ένα κομμάτι πίτσα και ένα πεϊνιρλί.
Η πίτσα ήτα αδιάφορη τελείως. Ναι γλυκιά σάλτσα αλλά τίποτα το φοβερό. Το πεινιρλί ήταν καλύτερο. Μπορεί αντί για αλεύρι να είχε βάλει αλάτι αλλά αυτή η απέραντη αλμύρα το έκανε εθιστικό.
Το μαγαζί πάρα πολύ βρώμικο. Υπό συνθήκες δεν με ενοχλεί αλλά εδώ μιλάμε η κατάσταση είχε ξεφύγει. Σαν τις τουαλέτες της 4 μετά από sold out και αγώνα 90 λεπτών,παράτασης και πέναλτι. Δεν ξέρω γιατί ήταν έτσι.
Δεν πρόκειται να ξαναπάω γιατί σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχει πολύ καλύτερη πίτσα.
Τελικό αποτέλεσμα: Αυτοκράτορας - Σάκης 0-3 (εύκολα)
incognito
Πολύ νόστιμη minimal πίτσα. Αυτό που την απογειώνει είναι η γλυκιά σάλτσα.
Κλασική πίτσα αυτοκράτορα, με 1.30€. Μια χαρούλα! Κι ο κύριος που το δουλεύει ευγενέστατος και χαμογελαστός. Όμως η εικόνα του μαγαζιού μου φαίνεται λίγο "στενάχωρη". Σάββατο βράδυ να βλέπεις ολόκληρο θερμοθάλαμο και μέσα μόνο ενάμισι ταψί πίτσα και όλο κι όλο 3 κομμάτια άγνωστης ταυτότητας σφολιατοειδή; Δε λέω, αν δεν πουλάει, πολύ καλά κάνει! Απ' το να τα ψήνει και να τα πετάει ή να τα πουλάει και την επομένη, καλύτερα, αλλά ψιλομίζερη εικόνα ρε γμτ!
Η ίδια άρρωστη γεύση τόσων χρόνων, στο ίδιο ανθυγιεινό περιβάλλον. Αυτά, πάνω κάτω, όμως, είναι γνωστά. Ο λόγος που γράφω είναι άλλος. Όπως με χαρά παρατηρώ και προ 8ετίας έχει γραφτεί για το πεϊνιρλί του. Απλό, δίχως σάλτσα, ζίνγκα στο αλάτι. Απελευθερώνει την λαδίλα χωρίς ντροπή στο στόμα, που αναζητά υγρασία και παραδίδεται σε ένα ατέρμονο χορευτικό μεταξύ ρυπαρής γαστρονομίας και διαστροφικής απόλαυσης.
Πλέον, ακόμα και η πίτσα του, από πρωταγωνιστής, καταδικάζεται σε μόνιμο μεν, υποστηρικτικό ρόλο δε. Το πεϊνιρλί ήρθε να κηρύξει τη δική του αυτοκρατορική επανάσταση.
(Γενικές πληροφορίες τιμοκαταλόγου: Οι τιμές παραμένουν στο 1.
μπορεί και να είναι η νοστιμότερη ατομική πίτσα της περιοχής, αλλά δείχνει ακριβώς το αντιθετο.
Πρώτη επίσκεψη, στον αυτοκράτορα. Μπήκα κατά τις 3+ στο μαγαζί στο οποίο δεν υπήρχε ψυχή. Ούτε καν ο αυτοκράτορας. Μετά από 10 λεπτά βγήκε από την τουαλέτα.
Πήρα ένα κομμάτι πίτσα και ένα πεϊνιρλί.
Η πίτσα ήτα αδιάφορη τελείως. Ναι γλυκιά σάλτσα αλλά τίποτα το φοβερό. Το πεινιρλί ήταν καλύτερο. Μπορεί αντί για αλεύρι να είχε βάλει αλάτι αλλά αυτή η απέραντη αλμύρα το έκανε εθιστικό.
Το μαγαζί πάρα πολύ βρώμικο. Υπό συνθήκες δεν με ενοχλεί αλλά εδώ μιλάμε η κατάσταση είχε ξεφύγει. Σαν τις τουαλέτες της 4 μετά από sold out και αγώνα 90 λεπτών,
Δεν πρόκειται να ξαναπάω γιατί σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχει πολύ καλύτερη πίτσα.
Τελικό αποτέλεσμα: Αυτοκράτορας - Σάκης 0-3 (εύκολα)