Εικόνες (62)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Πικάνιες Japanese Wagyu A5 ωμές
Βάσκικο Cheesecake (καλό)
Σοκολατόπιτα (πολύ μέτρια)
Σπαλομπριζόλα ξηράς ωρίμανσης 70 ημερών (πολύ έντονη μοσχαρίλα αλλά καλή. Άλλες φορές πολύ καλύτερη)
Πικάνια Japanese Wagyu A5 (δεν ανταποκρίθηκε καθόλου στις προσδοκίες, μέτρια. Σίγουρα αν ψηνόταν στο κάρβουνο με άλλο μπαχάρωμα από πάνω θα έβγαινε καλύτερη)
Διάφραγμα ωρίμανσης (όχι τόσο καλό όσο άλλες φορές, αρκετά μαστιχωτό)
Κασεροκροκέτα με καπνιστό τυρί, τομή (καλή)
Μανιτάρια (οκ), πατάτες (φρέσκες, οκ), μελιτζάνα (με τριμμένο τυρί και βαλσάμικο, αδιάφορη - χωρίς σκόρδο και την σωστή καπνιστή γεύση)
Ελληνικές σπαλομπριζόλες μακράς ωρίμανσης (Πολύ καλή πάχυνση για grass fed. Πιο έντονη και beefy γεύση από τα grain fed εισαγωγής.)
Ελληνικό Rib Eye ωρίμανσης (Πολύ μέτριο. Τραγική η τιμή στα 40 ευρώ, όταν σε αυτή την τιμή σε άλλο κατάστημα τρως American prime, όπου το κόστος της πρώτης ύλης είναι 6-7 φορές πάνω και πολύ νοστιμότερο)
Ελληνική Σπαλομπριζόλα μακράς ωρίμανσης (Καλή. Πολύ beefy texture.)
Μπριζόλα κόντρα ωρίμανσης (μέτρια στο big picture)
Deux Dieux (δεν μου άρεσε)
Μπαβέτ Ελληνικό ωρίμανσης (καλό) και Zenato Amarone απλό (Καλό. Υπάρχουν αντίστοιχα καλές και καλύτερες επιλογές στα λεφτά του)
Tommasi Amarone (μέτριο για Αμαρόνε)
Tomahawk ωρίμανσης (μέτρια όσο αφορά το big picture)
Βράνα Πέτρα (το καλύτερο ελληνικό ξινόμαυρο που υπάρχει. Δεν αξίζει τα λεφτά του. Σε αυτό μπάτζετ παίρνεις πολύ καλύτερα εισαγωγής)
Εξωτερικό διάφραγμα ωρίμανσης ελληνικό grass fed (Πολύ καλό. Η συγκεκριμένη κοπή με τη σωστή επεξεργασία είναι ανωτέρη σε grass fed ζώα)
Αυτόριζο (καλό αλλά όχι για την τιμή του)
Masi Amarone (μέτριο για αμαρόνε)
Waguy Ιαπωνίας Α5 ψημένο (καλό αλλά κάτω των προσδοκιών γιατί θέλει κάρβουνο και όχι αέριο με το οποίο ψήνουν εδώ. Πολύ καλύτερες στο συγκεκριμένο οι ελληνικές κοπές που δουλεύει κατά κανόνα)
Wagyu Ιαπωνίας Α5 άψητο (εξαιρετικό marbling)
Γλυκό κερασμένο (πολύ καλό)
Γιουβέτσι με μοσχαρίσια ουρά (καλό, ήθελε λίγο αλατάκι για μένα, πολύ μεγάλη ποσότητα)
Τυροκροκέτες (πολύ καλές)
Άτμα λευκό Θυμιόπουλου (πολύ vfm)
Ναουσαία Φουντής Ξινόμαυρο (ιστορικό κρασί)
Ουρά μοσχαρίσια με κριθαράκι
T-Bone τουλάχιστον 2 μηνών ωρίμανσης (πολύ καλή, αλλά μέτρια για τα στάνταρ του μαγαζιού)
Ονγκλέ: εσωτερικό διάφραγμα (παρανοϊκό) & Μπαβέτ ωρίμανσης (εξαιρετικό)
1μιση κιλό εξωτερικό διάφραγμα ωρίμανσης (παράνοια)
Σπαλομπριζόλα αγελάδας 8 χρονών και 180 ημερών ωρίμανσης (εξαιρετική)
Σπαλομπριζόλα αγελάδας 8 χρονών και 180 ημερών ωρίμανσης - άψητη, παρανοϊκό marbling
Διάφραγμα onglet (εξαιρετικό)
"Μάγουλα μόσχου με παπαρδέλες" (αδιάφορο)
"Χοιρινό steak με κρούστα καπνιστής πάπρικας" (καλό)
"Χοιρινό steak με κρούστα καπνιστής πάπρικας" (καλό)
"Σαλάτα με βινεγκρέτ, φρούτα του δάσους, κράμπερι, γκοργκοντζόλα" (απλώς οκ, εστιατορική σαλάτα των nineties)
Εσωτερικά, ένα συντριβανάκι
Εξωτερικά, με τον μικρό νερόμυλο
Μοσχαρίσια παλαιωμένη μπριζόλα
Το μαγαζί έχει πάρει τα τελευταία χρόνια τεράστια φήμη λόγω της επιλογής του από διάφορα gourmet site και περιοδικά ως ένα από τα top picks στην Ελλάδα για κρέας. Γενικά δουλεύει ελληνικό μοσχάρι που συνήθως δεν είναι το καλύτερο για κοπές. Όμως το αφεντικό όντας πρώην χασάπης με πολλές άκρες με τις κορυφαίες φάρμες της Ελλάδας (που οι περισσότερες είναι και κοντά στη Βέροια) έχει κάνει τρομερή δουλειά, η οποία υπόκειται τόσο στην επιλογή του κρέατος (ξέρει πολύ καλά τι θα πάρει), αλλά και την επεξεργασία. Κάνει στα μεγάλα κομμάτια ξηρή ωριμάνση με τεχνική αλλειμένου λίπους (που μπορεί να ωριμάσει το κρέας για πολύ περισσότερο καιρό) η οποία μπορεί να φτάσει ακόμα και το 6μηνο σε ορισμένα ζώα, κυρίως σε σπαλομπριζόλες και tomahawk. Στα μικρότερα κομμάτια εφαρμόζει υγρή ωρίμανση με vacuum, αλλάζοντας τις σακούλες ανά μία βδομάδα και συνολικά για 3-4 εβδομάδες. Το έχει ψάξει και κάνει πολύ καλή δουλειά.
Τώρα ξεκινώντας από τα θετικά, το διάφραγμά του κυρίως, εσωτερικό και εξωτερικό (onglet ή hanger stake και outside skirt), και το bavette (σε μικρότερο βαθμό), είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ και κερδίζουν κατά κράτος τα αμερικάνικα choice grade (δεύτερο κάτω από το prime grade) του Οψοποιών Μαγγανείαι στη Θεσσαλονίκη (κατά τη γνώμη μου). Η σπαλομπριζόλα του, που μπορεί να είναι ωριμασμένη εώς και 6 μήνες (συνήθως όμως γύρω στις 50-60 μέρες) πιστεύω ακράδαντα πως είναι η καλύτερη στην Ελλάδα. Στο rib eye και την tomahawk, ενώ είναι πολύ καλές, το ελληνικό κρέας ποτέ δεν θα φτάσει τα αντίστοιχα αμερικάνικα angus ή wagyu (πόσο μάλλον τα Γιαπωνέζικα αν τα βρείτε), οπότε κατά τη γνώμη μου μαγαζιά όπως η Παλιά Αθήνα ή το Οψοποιών που δουλεύουν αμερικάνικο κρέας (prime και choice αντίστοιχα) πάντα θα είναι ανώτερες. Οι τιμές στα ορεκτικά, σαλάτες, λοιπά πιάτα εκτός κοπών, καθώς και στα κρασιά (ειδικά στα κρασιά) είναι εξαιρετικές.
Στα αρνητικά, οποιοδήποτε πιάτο πλην κοπών για μένα είναι καλό αλλά χωρίς να ενθουσιάζει. Τα ορεκτικά είναι γενικά μέτρια, με εξαίρεση τις πολύ καλές κασεροκροκέτες με καπνιστό τυρί. Το ψήσιμο είναι γενικά καλό, αλλά όχι άριστο με συχνές αστοχίες, πράγμα που για μένα είναι μεγάλο αρνητικό σε μαγαζί που ειδικεύεται στο premium κρέας. Ακόμα και στις πατάτες συχνά θα βρεις παραπάνω λάδι, ή μαύρισμα. Λεπτομέριες μεν, αλλά σημαντικές στην κατηγορία που πας να παίξεις. Τέλος θέλω να πω πως υπάρχει μεγάλη άνοδος των τιμών στις κοπές, που κυμαίνεται στα 90 - 100 ευρώ το κιλό (η χρέωση γίνεται με τη μερίδα που είναι γύρω στο 30ρι για 300 και κάτι γραμμάρια). Αυτά είναι τιμές Οψοποιών Μαγγανείαι. Δεν είναι ότι γευστικά δεν το αξίζει, αλλά κατά τη γνώμη, γνωρίζοντας πόσο χαμηλότερο είναι το κόστος της πρώτης ύλης σε ελληνικό μοσχάρι σε σχέση με αμερικάνικο, συν του πολύ χαμηλότερου κόστους σε ενοίκια και υπαλλήλους, χτυπάει άσχημα.
Πολλά είπα αλλά οι κοπές είναι το πάθος μου.
Το προτείνω ανεπιφυλακτα
Ωραίες παραδοσιακές συνταγές με κρέατα της περιοχές, ωραίες κοπές ωριμανσης με άψογο ψήσιμο, κρασια από τα οινοποιία της περιοχής σε λογικές τιμές
Μόνο αρνητικό ότι πρέπει να οδηγήσεις για την επιστροφή
Ευχάριστος και ευγενικός ο κύριος που μας καθοδήγησε στις επιλογές κρέατος και κρασιού.
Πήραμε τηγανητές πατάτες χειροποίητες (οκ), τυροκροκέτες (μεγάλες και νόστιμες, πρέπει να είχαν και κάποιο καπνιστό τυρί μέσα), τυροσαλάτα (χειροποίητη με ιδιαίτερη υφή και γεύση), χοιρινή μπριζόλα με κρούστα καπνιστής πάπρικας (πολύ καλή) και από κοπές πήραμε ονγκλέ (εξαιρετικό, 300γρ στα 28 ευρώ).
Μαζί με μια φιάλη "
Εκτιμήθηκαν δεόντως τα ποιοτικά ποτήρια και η κανάτα για το κρασί (όχι όπως άλλοι που χρεώνουν 30 ευρώ την φιάλη και σερβίρουν σε ποτήρι του 1 ευρώ από τον ΑΒ).
Κερασμένο ρεβανί με παγωτό, απόδειξη κανονικά.
Θα ξαναπάμε σίγουρα.
Υποβλητικο το εσωτερικο. Αν πασχετε απο κλειστοφοβια, ισως να αισθανθειτε ενα δεος ή μια δυσφορια.
Σκαλισμενο μεσα στον βραχο, πολυ ιδιαιτερη και περιποιημενη η διακοσμηση.
Η συμπεριφορα και η αντιμετωπιση του προσωπικου, ηταν αψογη, και θα αναλογουσε σε ενα πολυ χαι κλας /γκουρμε ρεστωραν.
Πηραμε τα εξης:
Πατατες, χερατες, πολυ καλες
Τζατζικι, χειροποιητο, πολυ καλο
Πικαντικη, μια χαρα
Μανιταρια σωτε μετριοκαλα
Ψαρονεφρι με μια πολυ ωραια γλυκοπικαντικη σαλτσα με μελι/εστραγκον κλπ. Δυστυχως τους ξεφυγε στο ψησιμο και μας ηρθε στεγνο και λιγο σκληρο. Παρολα αυτα, η σαλτσα εσωσε την κατασταση. Προσοχη.
Δοκιμασαμε και την κοπη μας. Bavette ωριμανσης, λοιπον.
Τρυφερο, πεντανοστιμο, ζουμερο, εθιστικο.
Γλυκακι πολυ φροντισμενο, κερασμενο.
Πληρωμη με POS, αποδειξουλα, ολα κομπλε.
Εντυπωσιαστηκαμε και σιγουρα δεν μετανιωσαμε για τα χιλιομετρα που καναμε!
Επισης οι τιμες ηταν αρκετα χαμηλες, για αυτα που πηραμε, σε συγκριση παντα με τις αντιστοιχες της θεσσαλονικης.
Αξιζει σιγουρα να το επισκεφτειτε, για τις κοπες του και οχι μονο
Το προτείνω ανεπιφύλακτα. Αξίζει να τραβηχθείτε και από Θεσσαλονίκη αν σας αρέσει το μοσχάρι. Απλά κάντε ένα τηλεφώνημα να κλείσετε και να κρατήσετε κοπές, γιατί είναι πολύ πιθανόν να μη βείτε.
Χωρίς ποτό μας βγήκε 17€/άτομο. Η εξυπηρέτηση μπερδεμένη και λίγο ασύνδετη. Θα ξαναπήγαινα.