Εφτά-οκτώ χρόνια μετά απ' την τελευταία ανάρτηση, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στο Dallas της Λάρισας. Η παλιακή πρόσοψη και το εσωτερικό διατηρούνται απαράλλαχτα. (Και οι αλοιφές στο 0,20€.)
Φτάνοντας, βρίσκω περί τα 5 άτομα ουρά. Με το που με βλέπει ο ιδιοκτήτης και μην έχοντας παραγγείλει όλοι οι προηγούμενοι, ρωτά: "Τί θα κάνουμε;". Γύρο καταφέρνω να ψελλίσω, αρχικά με έκπληξη, που σιγά-σιγά γινόταν ισχνή αυτοπεποίθηση. "Μέχρι εσένα και αν φτάσει", με ενημερώνει, ευγενικά. Η ώρα 21:30. Τα παίζω όλα για όλα και επιλέγω την αναμονή, όντας περαστικός απ' την πόλη και έχοντας σταματήσει επί τούτου. Αν κάτι μου αρέσει όταν περιμένεις τη σειρά σου, είναι η παρατήρηση της ρουτίνας (προ)ετοιμασιών και εξυπηρέτησης. Ο γύρος κόβεται σε μικρές δόσεις, ώστε να ψηθεί καλά, οι πίτες τηγανίζονται (αλήθεια, πόσο καιρό είχα να δω αυτό το πράγμα..), οι πατάτες σε μικρά batches για να μην κρυώνουν. Παρατηρείς τη φροντίδα από το ζευγάρι (?) των ιδιοκτητών σε κάθε του κίνηση, από το τύλιγμα μέχρι τα ρέστα.
25-30' μετά, επιτέλους φτάνει η σειρά μου και, πράγματι!, κόβεται η τελευταία δόση γύρου. Ίσως και λίγο περισσότερος από όσο αναλογεί σε ένα τυλιχτό, αλλά δεύτερο δεν έβγαινε. Πίτα απόλα με αλοιφή, η οποία μπήκε πλούσια. Ο γύρος ήταν γευστικός, χωρίς να ξεχωρίζει σε συμπαντικό βαθμό. Σα σύνολο (τυλιχτό) ήταν αρκετά καλό, προϊόν παλαιότερης ταχυφαγικής.
Extra δοκιμάστηκε λίγο και από μπιφτέκι σε ψωμάκι (που ψήνεται κανονικά). Ήταν ανάλαφρο και αφράτο, άξιος συμπαραστάτης (το επέλεγαν και όσοι/ες ήρθαν μετά και, απουσία γύρου, διάλεγαν κάτι άλλο).
Τα μεγέθη του ήταν κανονικά, οι τιμές στα 3,50€ (με την αλοιφή).
Οι άνθρωποί του ευγενικοί (ζήτησε συγγνώμη 100 φορές που του σώθηκε ο γύρος) και φιλικοί.
Σε γενικές γραμμές, το Dallas αξίζει τη δοκιμή, σε μία εποχή που, όχι ακριβώς χάνονται ή εκλείπουν, αλλά περισσότερο ψάχνουμε αυτό το ταχυφαγείο. Σε τακτική βάση θα μπορούσε να αποτελέσει την regular επιλογή, αν φυσικά δεν ισχύουν οι χρόνοι αναμονής της τάξης του μισάωρου. Αν βρεθώ στην πόλη στο μέλλον, θα το ψάξω.
Προσοχή! Τα σχόλια που ακολουθούν γράφτηκαν πριν από 4 χρόνια τουλάχιστον.
Ο χαρακτήρας του καταστήματος πιθανόν να έχει αλλάξει από τότε και επομένως ενδέχεται τα σχόλια να αποκλίνουν από τη σημερινή πραγματικότητα.
Επιβεβαιώνω κι εγώ το «χειροποίητο» του γύρου. Πήγα μια φορά λίγο μετά τις 4 το απόγευμα και δεν είχε ψηθεί ακόμα. Κατάφερα να δοκιμάσω άλλη μέρα. Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, δεν είχε κάτι το ξεχωριστό σαν γεύση. Μου άρεσε το χοιρινό σουβλάκι, ψημένο στα κάρβουνα. Τέλος, δεν είδα να αναφέρεται στον τιμοκατάλογο το περίφημο κασέρι ούτε είδα να υπάρχει σε εμφανές σημείο για να το ζητήσω.
thanasis
επιβεβαιωμένα χειροποίητος γύρος (τον φτιάχνει ο μάστορας τα μεσάνυχτα της προηγούμενης, προσεκτικός, με γάντια, σαπούνισμα πάγκων, τα πάντα όλα)
από τα λίγα μαγαζιά στη λάρισα που τυλίγουν σωστό πιτόγυρο, όχι τόσο μεγάλο, όσο με σωστές αναλογίες ώστε να νιώθεις τι τρως
ο ιδιοκτήτης δουλεύει το μαγαζί αποκλειστικά με τη γυναίκα και τα παιδιά του, ευγενικοί όλοι και το μαγαζί πολύ καθαρό.
μεγάλη ατάκα ιδιοκτήτη σε ερωτηση, ως προς το γιατί δε βάζουν delivery: " δε γίνεται κύριε, θα χαλάσει η ποιότητα"
Άξιος
ψηλότερος
Μεγάλες επινοήσεις όπως ο γύρος με το κασέρι καθιστούν όλες τις αποστάσεις από το dallas αμελητέες. Γεύμα-must σε κάθε επιστροφή στα πάτρια εδάφη.
Σχέση που ξεκίνησε απ΄την παιδική μου ηλικία με τετράγωνο τοστ ζαμπόν-κασέρι, όταν ακόμα δεν είχα πέσει στα σκληρά (γύρους, μπιφτέκια κλπ). Συνεχίστηκε με τον ανώμαλο συνδυασμό που αναφέρει ο κροκοτόμ (και μάλιστα διεκδικώ την πατρότητά του). Αν και μένω πλέον αλλού, όποτε με φέρει ο δρόμος χτυπάω 2 γυρόνια. Μαγαζί για εραστές της ποιότητας.
ΥΓ: Έχει πάρει το respect κι από νεότερους κατοίκους της γειτονιάς.
Εφτά-οκτώ χρόνια μετά απ' την τελευταία ανάρτηση, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει στο Dallas της Λάρισας. Η παλιακή πρόσοψη και το εσωτερικό διατηρούνται απαράλλαχτα. (Και οι αλοιφές στο 0,
Φτάνοντας, βρίσκω περί τα 5 άτομα ουρά. Με το που με βλέπει ο ιδιοκτήτης και μην έχοντας παραγγείλει όλοι οι προηγούμενοι, ρωτά: "
25-30' μετά, επιτέλους φτάνει η σειρά μου και, πράγματι!, κόβεται η τελευταία δόση γύρου. Ίσως και λίγο περισσότερος από όσο αναλογεί σε ένα τυλιχτό, αλλά δεύτερο δεν έβγαινε. Πίτα απόλα με αλοιφή, η οποία μπήκε πλούσια. Ο γύρος ήταν γευστικός, χωρίς να ξεχωρίζει σε συμπαντικό βαθμό. Σα σύνολο (τυλιχτό) ήταν αρκετά καλό, προϊόν παλαιότερης ταχυφαγικής.
Extra δοκιμάστηκε λίγο και από μπιφτέκι σε ψωμάκι (που ψήνεται κανονικά). Ήταν ανάλαφρο και αφράτο, άξιος συμπαραστάτης (το επέλεγαν και όσοι/ες ήρθαν μετά και, απουσία γύρου, διάλεγαν κάτι άλλο).
Τα μεγέθη του ήταν κανονικά, οι τιμές στα 3,
Οι άνθρωποί του ευγενικοί (ζήτησε συγγνώμη 100 φορές που του σώθηκε ο γύρος) και φιλικοί.
Σε γενικές γραμμές, το Dallas αξίζει τη δοκιμή, σε μία εποχή που, όχι ακριβώς χάνονται ή εκλείπουν, αλλά περισσότερο ψάχνουμε αυτό το ταχυφαγείο. Σε τακτική βάση θα μπορούσε να αποτελέσει την regular επιλογή, αν φυσικά δεν ισχύουν οι χρόνοι αναμονής της τάξης του μισάωρου. Αν βρεθώ στην πόλη στο μέλλον, θα το ψάξω.
από τα λίγα μαγαζιά στη λάρισα που τυλίγουν σωστό πιτόγυρο, όχι τόσο μεγάλο, όσο με σωστές αναλογίες ώστε να νιώθεις τι τρως
ο ιδιοκτήτης δουλεύει το μαγαζί αποκλειστικά με τη γυναίκα και τα παιδιά του, ευγενικοί όλοι και το μαγαζί πολύ καθαρό.
μεγάλη ατάκα ιδιοκτήτη σε ερωτηση, ως προς το γιατί δε βάζουν delivery: " δε γίνεται κύριε, θα χαλάσει η ποιότητα"
Άξιος
ΥΓ: Έχει πάρει το respect κι από νεότερους κατοίκους της γειτονιάς.