Εικόνες (10)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Εξωτερικά (Απρίλιος 2012)
"Χοιρινό Φιλέτο με sauce Dijonnaise" (αποδεκτό αλλά τίποτα ιδιαίτερο)
"Σπανάκι με τραγανό Προσούτο & Horseradish" (πολύ μέτριο)
"Σπαλομίτα Μοσχαράκι Σοφρίτο" (καλό)
"Σπαλομίτα Μοσχαράκι με μήλο" (καλό)
"Ρόκα Μαρούλι Μελιτζάνα σε γλάσσο Ροδιού" (μέτριο)
"Μαροκινά Λουκάνικα Merguez με πλιγούρι" (πολύ καλό)
"Φουριάρικο κατσίκι με σταμναγκάθι" (σαν κατσίκι φρικασέ, πολύ καλό)
Σέρβις: Ευγενέστατο, αλλά μπερδεμένο. Όταν ο σερβιτόρος μας έφερε τον κατάλογο, μας ενημέρωσε ότι υπήρχαν επιπλέον δύο πιάτα τα οποία δεν αναγράφονταν. Ένα εξ αυτών ήταν και ο ροφός με μπάμιες, τον οποίο και παρήγγειλα στην ευγενική σερβιτόρα, η οποία όμως με αιφνιδίασε λέγοντάς μου ότι δεν υπήρχε το συγκεκριμένο φαγητό. Όταν της είπα ότι έτσι μας ενημέρωσε ο σερβιτόρος, μας είπε "
Κάρτα: Περιορισμένη, αλλά όπως ενημερωθήκαμε ανανεώνεται συχνά, πράγμα που είναι πάντα καλό και δείχνει σεφ που "
Φαγητό: ο ροφός με τις μπάμιες, όσο αταίριαστο κι αν ακούγεται, ήταν εξαιρετικός και ένα από τα καλύτερα πιάτα που έχω φάει στη Θεσσαλονίκη. Τα χοιρινά φιλέτα με τη σάλτσα Dijonnaise καλοψημένα, ζουμερά και νόστιμα, χωρίς όμως κάτι το ιδιαίτερο. Η πράσινη σαλάτα με καπνιστό σολομό πολύ καλή, αν και δεν υπήρχε και τόσο καλή ισορροπία μεταξύ της αψάδας του ψαριού και της ήπιας γεύσης των λαχανικών.
Λογαριασμό παρακαλώ: εδώ μας τα χάλασε λίγο, γιατί πιστεύω ότι 81 Ευρώ για δύο πιάτα, μία σαλάτα και ένα μπουκάλι (ανώνυμο) κρασί είναι πολλά, ειδικά στις εποχές που ζούμε. Πιστεύω ότι αν μειωθούν κατά 10-20% οι τιμές στα φαγητά και κατά 30-40% στο κρασί, θα γίνεται κοσμοσυρροή.
Συμπερασματικά, πολύ καλή έως εξαιρετική κουζίνα, μέτρια λίστα κρασιών. Αξίζει τα λεφτά του κατά 75%. Συστήνεται.
Μαροκινά λουκάνικα Merguez (7€) με πληγούρι.
Μαύρο ριζότο σολομού (12€) ωραία χρώματα στο πιάτο.
Χορταστικά τα παραπάνω και προσεγμένα.
Ειμαι η σεφ του Ιντεαλ και δεν εχει κλεισει.
Ειμαστε ανοιχτα πρωι βραδυ εκτος κυριακης και με ανανεωμενο μενου.
[Όλοι στην αγρύπνια στις 32 του μηνός στην Ι.
Είναι ένα wine-bar.
Τίποτα παραπάνω ή λιγότερο.
H μικρή κάρτα φαγητών, είναι η αφορμή για να πιεις με συνοδεία προσεγμένων επιλογών.
Εκεί, δε θα πας για να περιδρομιάσεις.
Θεωρώ οτι ξεκίνησε με άλλες προθέσεις αλλά ο κόσμος δεν το εκτιμά πλέον.
Ειχε τη μούρη του, ο ιδιοκτήτης έχει τα σκαμπανεβάσματά του, και καθώς είναι πολύ μικρός χώρος, δυσκολευόσουν να βρεις τραπέζι τις μέρες και ώρες αιχμής αλλά τις τελευταίες φορές που βρέθηκα εκεί είμασταν ελάχιστοι.
Καλή πρόταση για μεσοβδόμαδες χειμωνιάτικες βραδιές.
Η μουσική υπόκρουση με βάση την καλή jazz.
Κάποια στιγμή, ο κατάλογος των κρασιών πρέπει να αλλάξει.
Ενώ η γκάμα είναι μεγάλη, η λίστα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, οι περισσότερες ετικέτες έχουν αντικατασταθεί από άλλες.
Το φαγητό μου άρεσε πολύ. Ακόμα και το ρύζι ήταν πεντανόστιμο. Η σαλάτα είχε διάφορες «πρασινάδες» και μια απλή σως από λάδι, μυρωδικά και λεμόνι. Δεν είμαι σίγουρη τι ακριβώς είχε η σως. Είναι από αυτές τις σως που μοιάζουν με απλό λάδι, αλλά είναι παν-νόστιμες!
Το περιβάλλον μου άρεσε πολύ. Το ίδιο και η μουσική (τζαζ). Βέβαια, λόγω τιμών, ο κόσμος είναι λίγο μεγάλος. Άνω των 40.
Αυτό που με χάλασε, είναι που πήραμε 2 μερίδες, σαλάτα κι ένα μπουκάλι κρασί (τα οποία σύνολο δίναν 84 ευρώ…άρκετα θα έλεγα) Και ζητήσαμε στο τέλος 2 λικέρ μαστίχας, τα οποία μας τα χρέωσαν!!! Αυτό το βρήκα λίγο γυφτιά! Όποτε ο λογαριασμός μας ήρθε 90 ευρώ. Δεν μπορούσαν να μας κεράσουν 2 σφηνάκια μαστίχα;; θα μπαίναν μέσα;;;