Βομβίδια

καθίσαμε 2 άτομα σάββατο 5/10/24. Πήραμε 2 μερίδες σουτζουκάκια (σχετικά μικρές είναι η αλήθεια), 1 μερίδα πατάτες (φρέσκες, καλή ποσότητα και νόστιμες)και μισό κιλό ημίγλυκο. Τα σουτζουκάκια έχουν συνοδεία ντομάτα και κρέμύδι. Σύνολο 23 ευρώ και ψιλοχορτάσαμε! Τα σουτζουκάκια του συνεχίζουν να είναι ιδαιτερα νοστιμα (για τα δικά μου γούστα). Συνολικά αξίζει και με το παραπάνω.

Σάββατο μεσημέρι, λαϊκό προσκύνημα.
Οι πιστοί παλεύουν για μια θέση στο ναό τους.

Δοκιμή για πρώτη φορά, του περίφημου αυτού εδέσματος. Προσωπικά το περιβόητο βομβίδιο, με πέρασε αδιάφορο. Μαστιχωτή υφή, και γεύση μπαχαρικών που δεν νου ταιριάζει.
Κατώτερο του «Λαϊκόν» και της «Διαγωνίος», αλλά με τιμές να κυμαίνονται στα ίδια επίπεδα. Ωστόσο το κατάλυμα αυτό ξεχωρίζει για τη λαϊκότητα του, όπως ανέφεραν και κάποιοι προλαλήσαντες.

Το μαγαζί έχει επεκτείνει καις δραστηριότητες του, προσφέροντας γύρο χοιρ. & κοτ. , καθώς και σούβλες. Επίσης παρασκευάζουν και τις δικές τους πίτες, με τις οποίες και κάνουν τα σαντουιτσάκια τους, τα οποία αξίζουν δοκιμή.

Σε καμία περίπτωση δεν θα πρότεινα τα σαντουιτσάκια με τα βομβίδια καθώς είναι ακριβά και πολύ μικρά σε ποσότητα, και στα οποία απαγορεύεται η προσθήκη πατάτας τηγανητής;;;;

Απαραδεκτο σουτζουκακι απο τα χειροτερα που εχω φαει. Ψαχνω για κατι θετικο και δεν υπαρχει τιποτα. Μια δοκιμη επιβαλλεται για να υπαρχει μετρο συγκρισης σε κατι που ειναι μη κανονικο.
Η λεξη που χρησιμοποιησαν τα παιδια ''ντοπαρισμενα'' ειναι ολα τα λεφτα. Σαν να εχει μεσα χαλασμενα μπαχαρικα.

Πρωτοπήγα εν έτη 1997,δούλευε τότε ένας καλός φίλος μου από το σχολείο ως πρώτη του δουλειά,δημοσιογράφος εν Αθήναις τώρα,όπου το κατάστημα δεν είχε την τωρινή του μορφή με την μεγάλη επέκταση δίπλα και απέναντι με τραπεζοκαθίσματα.Δεν υπήρχε ούτε κουζίνα,μόνο μια μικρή γωνία όπου μέσα ήταν στριμωγμένοι 3-4 υπάλληλοι και ο ψήστης και από την έξω όλοι οι άλλοι θαμώνες όρθιοι στον πάγκο.
Από νωρίς το πρωί θυμάμαι να είναι γεμάτο κόσμο ενώ στις 10 με 11 το πρωί υπήρχε στριμωξίδι για μία θέση.

Παιδί της πόλης γαρ έστω και κατά το ήμισυ,μου αρέσει να βγαίνω για ποτό ή φαγητό και να υπάρχει βαβούρα,θόρυβος,καυσαέριο,κορναρίσματα και στριμωξίδι.Η όλη αίσθηση που αποπνέει κάθε ιστορικό κέντρο μιας οποιαδήποτε μεγάλης πόλης που δημιουργεί ζωντάνια και αποτελεί καταφύγιο μιας έντονης συναναστροφής που ειδικά σε περιόδους όπως αυτή του covid προσωπικά μου έχουν λείψει.

Συμφωνώ με τα σχόλια των περισσοτέρων ότι το φαγητό του δεν είναι κάτι αμάν-αμάν,ίσως τείνει και προς το κακό.Προσωπικά το συγχωρώ,το παραμερίζω ή το αγνοώ κιόλας γιατί βάζοντας στο μίξερ τους ανθρώπους ανεξαρτήτου επαγγέλματος και κοινωνικής τάξης και η λαϊκότητα που επικρατεί δημιουργεί εν τέλει ένα περιβάλλον και κλίμα που ειδικά με αντροπαρέα συχνά-πυκνά το τιμώ.Θεωρώ ότι και αυτή είναι ίσως και η αιτία της μακροχρόνιας παρουσίας του στα δρώμενα της πόλης παρά αυτό καθαυτό το φαγητό που προσφέρει και ως τέτοιο το κρίνω με θετικό βαθμό.