Μυρσίνη είναι ένα χωριό της Κρήτης, γενέτειρα του ιδιοκτήτη.
Αυτοχαρακτηρίζεται "
κρητική κουζίνα - ρακάδικο".
Παραδίπλα λειτουργεί το
Καφεναί από την ίδια ιδιοκτησία.
Ιστορία:
Η παρακάτω ιστορία προέρχεται από την
επίσημη ιστοσελίδα (Μάρτιος 2009) με μόνη τροποποίηση την προσθήκη των συνδέσμων και την αφαίρεση των εισαγωγικών.
"
Η ιστορία της Μυρσίνης ταυτίζεται με την ιστορία του ιδιοκτήτη της, Νίκου Μακρυνάκη και με τους λόγους για τους οποίους από κάτοικος του ομώνυμου χωριού στην Κρήτη, βρέθηκε στην Θεσ/νικη.
Ο Νίκος, στην αρχή της δεκαετίας του 90 και μετά από δεκαετή περιπλάνηση ξαναγύρισε στο χωριό του, στην Μυρσίνη Σητείας κουβαλώντας από τα Εξάρχεια τα κεραμικά του και τις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές του ανησυχίες. Στην Μυρσίνη εγκατέστησε ένα πολύ μεγάλο εργαστήρι κεραμικής ασχολούμενος κυρίως με το
RAKU και όχι μόνο.
Μπήκε ενεργά στον Προοδευτικό σύλλογο του χωριού και από το πόστο του προέδρου οργάνωσε πάρα πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις και συναυλίες που έκαναν γνωστή την Μυρσίνη σε όλη την Κρήτη αλλά και στον Ελλαδικό χώρο αλλά περισσότερο στις μουσικές παρέες της Θεσσαλονίκης. Ο σύλλογος με την παρουσία του Νίκου είχε πάρα πολλές παρεμβάσεις στον πολιτισμό και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Οι τριβές όμως σε μια κλειστή κοινωνία, όπως είναι η επαρχία, δημιούργησαν κόπωση έφεραν απογοήτευση και ανάγκη αποστασιοποίησης από τα δρώμενα.
Η απόφαση ήταν ξεχειμώνιασμα στην Θεσσαλονίκη! Έξι μήνες στα Βόρεια κλίματα και έξι στα νότια, στο RAKU και στα άλλα κεραμικά!
Έπρεπε να βρεθεί ασχολία στη Θεσσαλονίκη και η ασχολία ήταν ένα ρακάδικο! Έπρεπε να βρεθεί χώρος και συνέταιρος!
Βρέθηκαν και τα δυο!! Και έτσι φτιάχτηκε το
Από δύο χωριά!!!
Στολισμένα από τα κεραμικά του, ποτισμένα από την ρακή του, χορτασμένα από τις συνταγές του!!!!
Ένα μήνα κράτησε η συνεργασία!!!!!
Τα δυο χωριά έγιναν ένα και ας έμεινε ο τίτλος, τα κεραμικά, η ρακή και οι συνταγές!!!!!!
Η απόλυτη απαξίωση της φιλίας, της συνεργασίας και η καταξίωση της εκμετάλλευσης και του δηθενδισμού!!!!!!!
Στις δύσκολες αυτές στιγμές υπήρχε και κάτι πολύ ωραίο, η Ισιδώρα! Η απόφασή τους ήταν να γίνει μια καινούργια αρχή και όχι επιστροφή στην Κρήτη!
Η παλιά Σελήνη ήταν διαθέσιμη! (σ.
σ. ήταν ένα παλιό γνωστό μπαράκι στην ίδια θέση)
Η Μυρσίνη τον Μάρτιο του 2002 άρχισε να φτιάχνεται και στις 5 Ιουνίου άρχισε να λειτουργεί.
"
Πηγές:
myrsini.gr.
Δεν πολυφάγαμε, πήραμε ένα λουκάνικο ξυδάτο (6,
Το σέρβις και ο ιδιοκτήτης (παρ'
Συνολικά άνω του μετρίου, αν ήταν πιο φθηνό στα φαγητά θα ήταν από τις πρώτες μου επιλογές στην περιοχή, αλλά δυστυχώς όπως λένε και οι προηγούμενοι, δεν είναι value for money. Ίσως ξαναπροτιμηθεί για ρακή και ελαφρύ μεζέ.
Με εξαίρεση το μοσχαράκι που ήταν σχετικά καλά μαγειρεμένο και νόστιμο και τη σαλάτα, τα υπόλοιπα πιάτα κάτω του μετρίου και κυριολεκτικά άνοστα. Επίσης τα κρασιά κακά ενώ η ρακή ήταν μέτρια.
Το σέρβις σχετικά γρήγορο αλλά η συμπεριφορά διαφέρει ανάμεσα στους υπαλλήλους. Αν θυμάμαι καλά μας βγήκε γύρο στα 13 ευρώ το άτομο, περισσότερο λόγω του αλκόολ αφού ήπιαμε αρκετές ρακές.
Δύσκολα θα ξαναπάω γιατί δεν μου θυμίζει κρητικό φαγητό,
εχω παει στην κρητη 4 φορες, την εχω γυρισει ολη και η τσικουδια της μυρσινης μου θυμισε τις χειροτερες που ειχα πιει εκει...
εκτος κι αν αλλαξε κατι τα 2 τελευταια χρονια(αμφιβαλλω και για αυτο ομως γιατι εχω πληροφορηση προσφατη που συμφωνει για την τσικουδια -
κατα τα αλλα, μην παρετε κοκκινιστο κοκκορα, δεν αξιζει μια και οι χυλοπιτες μετριες(τωρα πως καταφεραν ενα τοσο απλο πιατο να το κανουνε μετριο...
τα υπολοιπα μου φανηκαν καλα και οι πατατες αληθινες και νοστιμες - σπανιο πραμα για θεσ/νικη
Η εξυπηρέτηση επειδή έχω πάει 6-7 φορές είναι πολύ μεμπτή. Τις περισσότερες φορές πέτυχα μία κοπελίτσα πολύ συμπαθητική και γλυκομίλητη, αλλά είχα πετύχει κ καναδυο φορές μία άλλη που σου πετούσε τα πιάτα απο 2 μέτρα μακριά κι έφευγε κ βαριόταν να σου μιλήσει. Το χειρότερο είναι να μην πετύχεις να εξυπηρετεί ενας γκριζομάλλης που συνήθως κάθεται στο ταμείο ή σε κάποιο τραπέζι κ τα πίνει, γιατί λίγο έλειψε μια φορά να πιαστεί με έναν πελάτη γιατί τον ειρωνεύτηκε... Ενώ και σε μας μία φορά δε μας έδινε το καλό τραπέζι στην αρχή που νόμιζε ότι ήμασταν 4 άτομα αλλά όταν κατάλαβε ότι ήμασταν 7 είπε " ά καθίστε...
Οι μεζέδες είναι γενικά καλοί αλλά σχετικά μικροί.
Οι ανθοί γεμιστοί αν δεν ήταν κρύοι απο το ψυγείο θα ήταν μάλλον καλοί δυο φορές που δοκίμασα και δυστυχώς αυτό μπορεί να συμβεί και στις πατάτες φούρνου και στους κεφτέδες με σάλτσα. Το κουνέλι και ο κόκορας μέτρια πράγματα(φαινόταν καλομαγειρεμένα αλλά το κρέας όχι και τόσο φρέσκο). Στα θετικά όμως η φάβα (απο τις πιο νόστιμες που έχω δοκιμάσει), το απάκι(καπνιστά χοιρινά κομμάτια με ξύδι), τα λουκανικάκια και η στάκα με αυγά.
Στα συν και η πολύ καλή ρακή που σου προσφέρουν με το που καθίσεις.
Εν συντομία αν δε διαλέξεις τα λίγα πιάτα με παγίδες και δεν τύχεις στον γκριζομάλη θα περάσεις πολύ ωραία...
Και ρίξτε και μια ματιά στα πιάτα ημέρας, όλο και κάτι θα σας αρέσει.
1) Συμπαθητικός χώρος, ήσυχος και "
2) Τσικουδιά καλή. Πάρα πολύ γλυκόπιωτη, τόσο που καταντάει ελαφριά για τους συνηθισμένους... 6€ τα 200ml είναι μάλλον προς το πολύ, αν και το τρίτο 200αράκι το κέρασε, οπότε το ξεχνάμε.
3) Από φαγητό, μικρή σχετικά ποικιλία, αλλά σχεδόν όλα πολύ καλά! Λουκάνικο ξυδάτο, μακράν ό,
4) Φτάνουμε και στην τιμή: 2 άτομα με τα παραπάνω από φαγητό, 600ml τσικουδιά (τα 200 κερασμένα) και ένα Μπυράλ (δεν μπορούσα να αντισταθώ στο ανεπανάληπτο αυτό αναψυκτικό) σύνολο 44,
Όχι και το καλύτερο σέρβις (δεν θα τους έλεγα αγενείς, αλλά έχουν ένα υφάκι που κάποιους μπορεί να τους ξενίσει, όχι αδικαιολόγητα).
Περιορισμένη ποικιλία φαγητών (προσωπικά θα τους έλεγα *μεζέδες*). Επιπλέον, οι ποσότητες είναι μικρές, και οι τιμές δυσανάλογα ψηλές - λες και αγοράζεις μερίδες εστιατορίου. Φύγαμε χωρίς να χορτάσουμε, παρότι αφήσαμε αρκετά λεφτά.
Το όλο στυλ δε του μαγαζιού (τελείως υποκειμενική κρίση) παρέπεμπε περισσότερο σε έθνικ δηθενιά, παρά σε "
Ξέρω πολλούς που έχουν να πουν τα καλύτερα, οπότε προφανώς έχει το κοινό του. Προσωπικά, δεν θεωρώ ότι αξίζει να του δώσω δεύτερη ευκαιρία.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
15)
16)
17)
Μάλλον δεν θα ξαναπάμε..
Κριμα γιατί σαν χώρος είναι ωραίος.
Ευκολη,
Για μένα στο τοπ5 της πόλης.
Αλλά τα μεζακλίκια τύπου απάκι και λουκάνικο ξυδάτο είναι όλα τα ευρά!!! :)