Μετά από μικρή ταλαιπωρία για να φτάσουμε στα Δαμουλιανάτα, επισκεφτήκαμε το μαγαζί. Χώρος όμορφος, με αρκετά καλή αισθητική και θέα. Σέρβις αρκετά ευγενικό. Δοκιμάσαμε την σαλάτα της Πλαγιάς (όχι κακή, αλλά υπερβολικά ξινή λόγω βαλσάμικου και ίσως κακού συνδυασμού υλικών), το ταλαγάνι (εξαιρετικό), τους ντοματοκεφτέδες (αρκετά καλοί), την χοιρινή τηγανιά (πολλά λίπη), το φιλέτο κοτόπουλο (αφυδατωμένο από πολύ ψήσιμο). Ένα γενικότερο πρόβλημα και του νησιού αλλά και του μαγαζιού είναι ότι δεν υπάρχει σχεδόν καμία εναλλακτική εάν δεν θες να φας συνεχώς κρέας για κυρίως. Επίσης, ο κατάλογος σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι καθόλου πληροφοριακός για λόγους «χιούμορ», που μπορεί να είναι αστείο την πρώτη φορά, αλλά την 20η είναι απλά λίγο forced. Στο τέλος κέρασμα λουκουμάδες, νοστιμότατοι αν και είχαν ελάχιστο μέλι. Η απόδειξη χρειάστηκε να ζητηθεί, πράγμα απογοητευτικό για αρκετά γνωστό και επιτυχημένο μαγαζί. Επίσης υπάρχει και ένα μικρό πρόβλημα με τις σφήγκες, αλλά το μαγαζί φαίνεται να κάνει πραγματικά ό,τι μπορεί σε αυτό το θέμα απ’ ότι μας είπαν. Συμπερασματικά, μάλλον λίγο υπερεκτιμημένο σε σχέση με την φήμη του. Λίγο μεγαλύτερη ποικιλία, πιο επεξηγηματικό μενού και αποδείξεις θα βοηθούσαν σίγουρα.