Επίσκεψη μέσα Ιουλίου, 2020 (ο μέλλων αναγνώστης φτύνει τον κόρφο του).
Όμορφο δρομάκι, έξω από τα τουριστάδικα της περατζάδας τόσο-όσο. Λίγα τραπεζάκια έξω. Μένει λίγο πιο αργά από αντίστοιχα άλλα εστιατόρια, που κλείνουν 10.30-11.00.
Πήραμε ορεκτικά, τηγανητή αγκινάρα εβραϊκή (carcioffo all a guidia). Με το λαδάκι της, χωρίς να είναι πολύ βαριά. Καθαρισμένη, με λίγα φαγώσιμα φύλλα τραγανιστά, φαγώθηκε ολόκληρη. Τηγανητός κολοκυθοανθός με μοτσαρέλα, λίγο αλευρωμένους, ζουμερός κι αρωματικός.
Σπαγγέτι αλλά βόνγκολε, με όστρακα, υπέροχο. Αλ ντέντε με το σκόρδο και το μαϊντανό όπως πρέπει. Μέτσε αλλά γκρίτσια (κοντά ριγκατόνι με guanciale και πεκκορίνο, σαν καρμπονάρα χωρίς αυγό) ωραία αλμυρά, λιπαρά αλλά ελαφριά.
Λευκό κρασί δικό τους, αρωματικό αλλά όχι πολύ γευστικό. Gelato pistaccio στο τέλος, πολύ καλό. Πληρώσαμε 2 άτομα €40 περίπου, ένα απ’τα καλύτερα γεύματα που έκανα και θα το μνημονεύω.
Οδηγίες πλοήγησης
Όμορφο δρομάκι, έξω από τα τουριστάδικα της περατζάδας τόσο-όσο. Λίγα τραπεζάκια έξω. Μένει λίγο πιο αργά από αντίστοιχα άλλα εστιατόρια, που κλείνουν 10.
Πήραμε ορεκτικά, τηγανητή αγκινάρα εβραϊκή (carcioffo all a guidia). Με το λαδάκι της, χωρίς να είναι πολύ βαριά. Καθαρισμένη, με λίγα φαγώσιμα φύλλα τραγανιστά, φαγώθηκε ολόκληρη. Τηγανητός κολοκυθοανθός με μοτσαρέλα, λίγο αλευρωμένους, ζουμερός κι αρωματικός.
Σπαγγέτι αλλά βόνγκολε, με όστρακα, υπέροχο. Αλ ντέντε με το σκόρδο και το μαϊντανό όπως πρέπει. Μέτσε αλλά γκρίτσια (κοντά ριγκατόνι με guanciale και πεκκορίνο, σαν καρμπονάρα χωρίς αυγό) ωραία αλμυρά, λιπαρά αλλά ελαφριά.
Λευκό κρασί δικό τους, αρωματικό αλλά όχι πολύ γευστικό. Gelato pistaccio στο τέλος, πολύ καλό. Πληρώσαμε 2 άτομα €40 περίπου, ένα απ’τα καλύτερα γεύματα που έκανα και θα το μνημονεύω.