Αν θες να φας καλό κρέας πολύ απλά κάνεις εξόρμηση μέχρι την Χαλκηδόνα. Ταβέρνα με μικρό μενού κυρίως κρέατα και νομίζω μπακαλιάρο και καλαμαράκια. Ότι πήραμε ήταν άψογο, καλοψημένο & ζουμερό. Ο Σωκράτης και το προσωπικό ευγενέστατοι και εξυπηρετικοί. Τον ήξερα άλλωστε από το διπλανό μαγαζί. Εννοείται ότι θα ξαναπάω, μια μικρή απόδραση για καλό φαγητό.
Γενικά είχα ακούσει καλά λόγια για τον Σωκράτη από άτομα της περιοχής, οπότε μια Κυριακή που κινούμασταν εκεί γύρω και έπεσε η ιδέα για φαγητό, είπαμε να τον δοκιμάσουμε.
Χώρος με τραπεζοκαθίσματα κλασσικής ταβέρνας χωριού, νοσταλγική λαϊκότητα σε γενικές γραμμές. Ο Σωκράτης γενικά είναι ωραίος τύπος, δούλευε σε παραδιπλανό μαγαζί και αποφάσισε κάποια στιγμή να δοκιμάσει την τύχη του σόλο. Επικοινωνιακός (ίσως φταίει και το γεγονός ότι στην παρέα τον ήξεραν κάποιοι), σβέλτος και άνθρωπος που ξέρει να πουλάει, χωρίς να γίνεται φορτικός όμως.Τη συγκεκριμένη μέρα, στο σέρβις τον βοηθούσαν οι δύο ανήλικες κόρες του, οι οποίες ήταν πιο άμεσες και ευγενικές από πολλούς σερβιτόρους με εμπειρία.
Στα του φαγητού, δοκιμάσαμε την κλασσική πράσινη σαλάτα με σως μπαλσάμικου, ντοματίνια και παρμεζάνα (τη βρήκα λίγο στεγνή), χτυπητή (οκ, έβγαζε ίσως μια γιαουρτίλα που δε με τρέλανε), πατάτες τηγανητές (καλές), μελιτζάνα ψητή (καλή, με το σκορδάκι της) και από κρεατικά πήραμε μπιφτέκι βουτύρου (δυνατό), παϊδάκια από ζυγούρι (οκ), πανσέτες (μέτριες, είχαν πολύ λίπος) και μια σταβλίσια χοιρινή (οκ). Γενικά τα κρέατα ήταν ανάλατα, ήθελε καλύτερο μαρινάρισμα κατ' εμέ.
Το συνολικό πρόσημο ίσως βγαίνει οριακά θετικό. Δε θα επεδίωκα να ξαναπάω άμεσα, αλλά θεωρώ πως αν κινείσαι στην περιοχή, δεν είναι άσχημη επιλογή. Να σημειώσω επίσης ότι το μαγαζί γέμισε ασφυκτικά κατά τις 3, που σημαίνει ότι ο κόσμος το τιμάει.
θα ξαναπήγαινα...
το κυριότερο, ακριβως διπλα το Χουσείν Μπακλαβας, για ισχυρά ατοπήματα..
Χώρος με τραπεζοκαθίσματα κλασσικής ταβέρνας χωριού, νοσταλγική λαϊκότητα σε γενικές γραμμές. Ο Σωκράτης γενικά είναι ωραίος τύπος, δούλευε σε παραδιπλανό μαγαζί και αποφάσισε κάποια στιγμή να δοκιμάσει την τύχη του σόλο. Επικοινωνιακός (ίσως φταίει και το γεγονός ότι στην παρέα τον ήξεραν κάποιοι), σβέλτος και άνθρωπος που ξέρει να πουλάει, χωρίς να γίνεται φορτικός όμως.
Στα του φαγητού, δοκιμάσαμε την κλασσική πράσινη σαλάτα με σως μπαλσάμικου, ντοματίνια και παρμεζάνα (τη βρήκα λίγο στεγνή), χτυπητή (οκ, έβγαζε ίσως μια γιαουρτίλα που δε με τρέλανε), πατάτες τηγανητές (καλές), μελιτζάνα ψητή (καλή, με το σκορδάκι της) και από κρεατικά πήραμε μπιφτέκι βουτύρου (δυνατό), παϊδάκια από ζυγούρι (οκ), πανσέτες (μέτριες, είχαν πολύ λίπος) και μια σταβλίσια χοιρινή (οκ). Γενικά τα κρέατα ήταν ανάλατα, ήθελε καλύτερο μαρινάρισμα κατ' εμέ.
Το συνολικό πρόσημο ίσως βγαίνει οριακά θετικό. Δε θα επεδίωκα να ξαναπάω άμεσα, αλλά θεωρώ πως αν κινείσαι στην περιοχή, δεν είναι άσχημη επιλογή. Να σημειώσω επίσης ότι το μαγαζί γέμισε ασφυκτικά κατά τις 3, που σημαίνει ότι ο κόσμος το τιμάει.