Γυρομανία [έχει κλείσει]

Έρμα μου νιάτα..

Μετά το σχολείο ή το παιχνίδι ή τις σούρες, πηγαίναμε για σαντουίτς.
Δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο. Ένα πλαστικό μπιφτέκι που δύσκολα το μασούσες, που μύριζε περίεργα. Παρ' όλα αυτά ήταν γειτονιά και ήταν το μόνο γυράδικο εκεί γύρω. Θυμάμαι πως είχε πολλούς γύρους, μέχρι και γύρο καλαμάρι που τα αγκωνάρια του γρατζουνούσαν το λαιμό σαν κομμάτια από κεραμίδια.

Στους ήρωες που κατάφερναν να ολοκληρώσουν το φαγητό τους βγάζοντάς τη καθαρή, έδιναν δώρο σιντί και τους έστηναν ανδριάντα. Ήταν σίγουρα μπροστά για την εποχή του!

Θα έτρωγα ξανά; χμμ.. Ναι, αλλά μόνο αν γινόμουν ξανά 15χρονος και μαζευόμασταν παρέα όπως τότε μετά τη μπάλα.

χο! τα ξέχασα τα cd
εγώ πάντως έχω καμία δεκαριά με συλλογές από Ελληνικά γκρούπ της δεκαετίας του 60 με το λογότυπο του γυρομάνια πάνω τους.

Στον γύρο καλαμάρι έβαζε και μαρούλι μέσα στο σάντουιτς. Αποτέλεσμα: το ζεστό καλαμάρι μάραινε το μαρούλι και το αποτέλεσμα ήταν από τη μυρωδιά να μην τρώγεται, ούτε καν κατά τη νηστεία της μεγάλης εβδομάδας οπότε και είχαμε παραγγείλει ντελίβερι (2003).

Κατά τα άλλα το τιμούσαμε συχνά - πυκνά με την παρέα. Κάποια στιγμή έφτιαχνε και κρέπες. Η "μπανανίτα" ήταν εξαιρετική μετά τα πιτόγυρα! Επίσης, έδινε δώρο με κατανάλωση πάνω από ένα ποσό cd του λαϊκού βάρδου Γιώργου Πίτσικα.

Δεν θα ξεχάσω το εξής: μια βραδιά καθόμασταν με την παρέα και παραγγέλνω ένα πιτόγυρο. Ο παρασκευαστής φτιάχνει ένα ομολογουμένως αρκετά χορταστικό σάντουιτς. Το αφήνει στον πάγκο και μου λέει "μπορείς να το φας;" προφανώς ξεγελασμένος από το αδύνατο παρουσιαστικό μου. Απάντηση από μέρους μου: "φτιάξε κι ένα σουβλάκι σε πίτα απ' όλα". Νομίζω τον αποτελείωσα όταν τα έφαγα κανονικότατα και παρήγγειλα και μπανανίτα για το κλείσιμο.

Υ.Γ.: CD του Πίτσικα δεν πήραμε ποτέ.

Αυτό πρέπει να ήταν το πιο προχωρημένο γυράδικο σε όλη την Ελλάδα.
Είχε σε μόνιμη βάση 7 διαφορετικούς γύρους (χοιρινό, μοσχάρι, ντονέρ, κοτόπουλο, κόκορα γεμιστό, αρνί) και την σαρακοστή γύρο καλαμάρι!!!
Σούπερ γεύσεις και τεράστιες μερίδες.