η Δαδιά

Βράδυ Παρασκευής στην ήσυχη πλατεία της Δαδιάς, καθήσαμε οικογενειακώς για τσιμπολόγημα (λέμε τώρα..) στα εξωτερικά τραπεζάκια. Η Δαδιά είναι μικρό χωριό, λίγα χιλιόμετρα πριν το Σουφλί, που έχει πάρει τ'όνομα του απ'το παρακείμενο, ομώνυμο δάσος, με λίγους κατοίκους (καμιά 300αρια περίπου). Το συγκεκριμένο μαγαζί είναι λίγο καφενείο με κάτι από μεζεδοπωλείο και με κατάλογο ταβέρνας. Το τρέχει η οικογένεια των ιδιοκτητών.
Στα του φαγητού όλα κινήθηκαν από πολύ καλά, έως άριστα.
Σαλάτες παντζάρι και μαρούλι και καπνιστή μελιτζάνα, απλές αλλά νόστιμες, με δικά τους όλα τα ζαρζαβάτια. Φυσικά σκόρδο ολέ σε όλες! Τα κρέατα, ενώ στην αρχή τα φοβήθηκα λόγω του οτι φαινόταν αρπαγμένα, αποδείχθηκαν ζουμερά (σουβλάκια χοιρινά) και πολύ νόστιμα. Τα μπιφτέκια ήταν αφρός, κρεατένια είχαν κι ένα τσικ κύμινο (που προσωπικά δεν μ'αρέσει, αλλά εδώ ήταν ίσα ίσα και δεν με πείραξε καθόλου..). Η τηγανιά κοτόπουλο ήταν ένα έπος..Μας την έφερε στη μεγάλη γάστρα, που φαίνεται και στη φωτογραφία. Μαλακή και ζουμερή, τόσο όσο μπαχαρικά και με λίγο λαδάκι για τη βούτα.. Κρασάκι χύμα Λημνιό μια χαρά, ήπιαμε πολλά χωρίς παρενέργειες. Η κερασμένη κρέπα με λίγο παγωτό που έφερε στο τέλος ήταν φοβερή και δεν πρόλαβα καν να τη φωτογραφίσω..
Τιμές δεν γνωριζω, λόγω κεράσματος, αλλά είναι νορμάλ, όπως μου είπαν (όπως και σε όλο τον Έβρο γενικά..). Το ευχαριστηθήκαμε και το συστήνω σε όποιον βρεθεί σε τούτα τα μέρη.