Γοννιώτης [έχει κλείσει]

Άνοιξε 1989-1990. Στη θέση του υπήρχαν "Τα ελάφια". Ήταν το γυράδικο που... μας απομάκρυνε από τα "σκληρά" του Κόκκορα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά να τρώω από εκεί κατά τη διάρκεια του μουντιάλ του 1990. Από τις εποχές που για να πουλήσεις γύρο, έπρεπε να είσαι πραγματικά μάστορας. Πολύ καλά σουτζουκάκια (χειροποίητα) και "ντομάτες και κρεμμυδάκια του μπαξέ" όπως έλεγε η γυναίκα του κυρίου Στέλιου. Οικογενειακή επιχείρηση, καθαριότητα, ελαφριές γεύσεις (βασικά ο,τιδήποτε είναι ελαφρύ σε σύγκριση με τον Κόκκορα) και προσωπική επαφή με τον πελάτη.

Γενικά, είχε μια σταθερή καλή πορεία μέχρι λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Μετά, άρχισε η πτώση. Εν μέρει οφείλεται και στο άνοιγμα του δευτέρου υποκαταστήματος στα Μετέωρα όπου έμεναν οικογενειακώς, αλλά γενικά μάλλον πιάστηκε καλά, βαρέθηκε, έχασε το αρχικό μεράκι και το γύρισε στο προκάτ. Από τους τελευταίους που έβαλαν πακέτο, επειδή ανησυχούσε μήπως χάσει την σταθερή του πελατεία.

Τελευταία ανάμνηση κάπου στο 2003, όταν σε καλοκαιρινή βραδιά αποφασίσαμε να φάμε με έναν κολλητό από εκεί για να θυμηθούμε τα παλιά. Μας σέρβιρε ο ένας του γιός. Κατσαρίδα έκανε βόλτες πάνω στον πάγκο με τα λαδόχαρτα. Κάπου εκεί ήρθε ανεπιστρεπτί το τέλος.

Θυμάμαι ότι τυχαία κάπου στο 2007 είχα βρεθεί στις δυτικές συνοικίες, όταν ξαφνικά μπροστά μου είδα το εκεί υποκατάστημα. Έφτιαχνε σάντουιτς και πάλι η γυναίκα του κυρίου Στέλιου. Είπα να μπω για ένα "γεια", αλλά σκέφτηκα ότι είναι καλύτερα να αφήσω το παρελθόν στην ησυχία του.

Κλείνοντας, να πω ότι από τότε (1996 περίπου) έλεγε ο κύριος Στέλιος πως μέχρι και τα Goody's θα βάλουν πακέτο. Φυσικά, εμείς τον κοροϊδεύαμε, αλλά τελικά αποδείχθηκε ότι έβλεπε πολύ μπροστά. Να είναι καλά όπου κι αν είναι και.. τον ευχαριστούμε που μας έβγαλε από τα "σκληρά"!