Ταπεινό ταβερνάκι με 5-6 εσωτερικά και 2-3 εξωτερικά τραπέζια
πάνω σε κεντρικό δρόμο της Ν.Ζίχνης (πιθανώς η Μ.Αλεξάνδρου).
Αργά για μεσημέρι, νωρίς για να το λες απόγευμα
ο ευγενέστατος ιδιοκτήτης μας καλωσόρισε
παρ' ότι ετοιμαζόταν για ανάπαυλα.
Δοκιμάσαμε πανσέτες (περισσότερο σε μπριζολάκια έφερναν),
σουβλάκι κοτόπουλο ("βαμβάκι!")
και τηγανητά, κολασμένα κεφτεδάκια-μπιφτεκάκια από άλλη εποχή.
Μας έκοψε μια μεγαλούτσικια χωριάτικη,
παινεύοντας ιδιαιτέρως (και είχε δίκιο) την ντόπια φέτα που χρησιμοποιεί,
έψησε μια ωραία μελιτζάνα στα κάρβουνα αλλά την σέρβιρε με λίγο παραπάνω λάδι και μετά από χρόνια νοστιμεύτηκα από χεράτη τηγανιτή πατάτα, ψαχνή και με... περιεχόμενο.
Φάγαμε αναπάντεχα ωραία, ταπεινά και καθαρά.
Ήπιαμε δυο μπύρες, πληρώσαμε €35 και φύγαμε πλήρεις.
πάνω σε κεντρικό δρόμο της Ν.
Αργά για μεσημέρι, νωρίς για να το λες απόγευμα
ο ευγενέστατος ιδιοκτήτης μας καλωσόρισε
παρ' ότι ετοιμαζόταν για ανάπαυλα.
Δοκιμάσαμε πανσέτες (περισσότερο σε μπριζολάκια έφερναν),
σουβλάκι κοτόπουλο ("
και τηγανητά, κολασμένα κεφτεδάκια-μπιφτεκάκια από άλλη εποχή.
Μας έκοψε μια μεγαλούτσικια χωριάτικη,
παινεύοντας ιδιαιτέρως (και είχε δίκιο) την ντόπια φέτα που χρησιμοποιεί,
έψησε μια ωραία μελιτζάνα στα κάρβουνα αλλά την σέρβιρε με λίγο παραπάνω λάδι και μετά από χρόνια νοστιμεύτηκα από χεράτη τηγανιτή πατάτα, ψαχνή και με... περιεχόμενο.
Φάγαμε αναπάντεχα ωραία, ταπεινά και καθαρά.
Ήπιαμε δυο μπύρες, πληρώσαμε €35 και φύγαμε πλήρεις.