Το Χάνι του Ανδρέα [έχει κλείσει]

Εξωτερική εμφάνιση που σου έδινε εντύπωση απεριποίητου μαγαζιού. Αν και είχε χώρο έξω κάτω από κιόσκι δεν είχε τραπέζια εξωτερικά. Εσωτερικά μέρα μεσημέρι και είχε σκοτάδι, με τα φώτα αναμένα κάτι έγινε, βλέπαμε. Με το που άνοιξα την πόρτα μου είσθε μία άσχημη μυρουδιά κάτι ανάμεσα σε παλιά τσίκνα και καπνίλας από το τζάκι και τις ξυλόσομπες. Η χώρος θερμοκρασιακά αν και μεσημέρι ήταν κρύος και όλη την ώρα ήμασταν με τα μπουφάν μέσα. Για να έχουμε λίγο παραπάνω φως καθίσαμε στο παράθυρο, από το οποίο και πάλι το φως που περνούσε ήταν λίγο γιατί τα παράθυρα είχαν βρώμικες διαφανείς μεμβράνες. Το τραπεζομάντηλο είχε τρύπα από κάψιμο τσιγάρου. Πήραμε 1/2L κρασί , κόκα κόλα, και έφερε μία κανάτα νερό για τρεις ενήλικες συν ένα παιδί έφερε συνολικά τέσσερα ποτήρια! Ότι πήραμε ήταν νόστιμο αλλά κάποια πίατα με τσουχτερή τιμή: Ψαρονεφρι λεμονάτο με μανιτάρια σε παιδική ποσότητα 12 ευρώ, ψαρονέφρι αλλά κρεμ στην ίδια ποσότητα 13 ευρώ, ένα σουβλάκι περασμένο σε βέργα με πιπεριές που κανονικά ισοδυναμούσε με 2,5 από τα μικροσκοπικά τυποποιημένα σουβλάκια και πατάτες γαρνίρισμα 8 ευρώ, γεμιστή πατάτα 3 ημισφαίρια (1,5 πατάτα) πατάτας 4,5 ευρώ. Τελικά για τρεις ενήλικες και ένα παιδί (το οποίο δεν πήρε κάτι) πληρώσαμε 57 ευρώ δηλαδή 19 το άτομο!!! Το θετικό ότι έφερε δωρεαν γλυκό στο τέλος.
Συμπέρασμα:1ο) υπερβολικά ακριβός για αυτό που προσφέρει και με δεδομένο ότι είναι και μακριά από την πόλη της Θεσσαλονίκης. 2ο) όταν έχεις ένα λαϊκό μαγαζί με διακόσμηση πρόχειρη και ένα μαγαζί που μοιάζει "χάνι" δεν γίνεται να έχεις τιμές κυριλέ εστιατορίου.

Πήγαμε την Κυριακή της Απόκριας. Αν και είχαν τελειώσει αρκετά από τα φαγητά του, λόγω του κόσμου, τελικά ό,τι πήραμε (γουρουνόπουλο, σουτζουκάκια χειροποίητα, λουκάνικο, πατάτα γεμιστή, καπνιστό τυρί, μανιτάρια) ήταν πολύ νόστιμο. Η μερίδα του γουρουνόπουλου μόνο, μας φάνηκε λίγο μικρή. Το χυμά ημίγλυκο κρασί ήταν κι αυτό πολύ καλό. Οι τιμές δεν ήταν υψηλές αλλά θα μπορούσαν να ήταν ελαφρώς φτηνότερα. Τα κλασικά ψητά και τα ορεκτικά ήταν σε καλές τιμές, αλλά τα μαγειρευτά ή τα πιο "γκουρμέ" πιατα ήταν πιο ακριβά.
Το περιβάλλον πολύ καλό με τα ξύλινα τραπέζια, την πέτρα, τα τζάκια, τις ξυλόσομπες, με απλότητα και όχι με τη ματιά κάποιου διακοσμητή, είχε την αίσθηση των ταβερνών δεκαετιών 70 και 80 όπως τις θυμόμαστε (όχι όμως κιτς).
Καλή και η εξυπηρέτηση.
Από ό,τι μας είπε ο σερβιτόρος πλέον ανοίγει μόνο Σαββατοκύριακα και αργίες και τα κρέατα είναι παραγωγής τους.

Πάρα πολύ καλό φαγητό!

Πήγα την Κυριακή 21/11/2010. Τι να πω? Απλά εκπληκτικό μαγαζί! Τα φαγητά του φοβερα!!! Πήραμε μια παρέα 6 ατόμων τα εξής:
Σουτζουκάκια (2μερίδες)
Ντολμαδάκια (2μερίδες)
Ψαρονέφρι με σάλτσα
Κρέας στο πήλινο
Σουβλάκια απλά
Σουβλάκι μενταγιόν
Κότσι χοιρινό
Κατσικάκι στη γάστρα
Γαρδουμπάκια
Τυροκαφτερη
Σαλάτα αναμικτη
1 1/2 κιλό ημίγλυκο
7 μπύρες
και πληρώσαμε 160 €
Νομίζω λογικές τιμές για τόσα που φάγαμε.
Πάντως ότι πήραμε ήταν εκπληκτικό και φοβερό σε ποιότητα.
Αξίζει τον κόπο να πάει κανείς εκει για φαγητό και ας το δει και σαν μικρή εκδρομή.

Πήγα αρκετές φορές και πραγματικά αξίζει τη βόλτα ως εκεί. Στα σύν είναι το φαγητό που είναι πολύ καλό (προτείνω το ψαρονέφρι αλα-κρεμ με μανιτάρια και το κότσι), ο Ανδρέας εξυπηρετικός, το καθαρό μαγαζί και οι καλές τιμές. Στα πλην το ότι μπορεί να μην έχει τραπέζι σε ώρες αιχμής τα ΣΚ, το μπουγιουρντί και το ότι δεν είναι ανοιχτό κάθε μέρα. Έτυχε να πάω καθημερινή και να είναι κλειστά, όπως και όλα τα υπόλοιπα στις Πέντε Βρύσες. Μου άρεσε περισσότερο χειμώνα που καθίσαμε δίπλα το αναμμένο τζάκι!

Φοβερές γεύσεις, πολύ καλό περιβάλλον!