Αγαπητός [μεταφέρθηκε]

Πηρα εχθες ενα προφιτερολ με πυκνη μαυρη σοκολατα και τριμμενο αμυγδαλο μεσα και αμεσως
εθεσα την εξης ερωτηση στον εαυτο μου.
Τι θα διαλεγες αναμεσα στα παλιακα προφιτερολ του Τερκενλη του Αγαπητου και του Ελενιδη και τα μοντερνα εξευγενισμενα προφιτερολ του choureal και του Sweet garden ?

Το Αμάν θυμάται:

Μέσα στα 90ς με στέλνουν οι γονείς να πάρω εναν οικογενειακό μπαμπά, μπαίνω μέσα, διάλογος με νεαρή πωλήτρια:
-Καλησπέρα, θα ήθελα έναν μεγάλο μπαμπα.
-Έναν τί?
(Μπροστά μας οι μπαμπάδες)
-Έναν οικογενειακό μπαμπά με φρούτα, να από αυτους!
-Ααααααα, σαβαρέν εννοείς......
Τελικά μου το έδωσε, αλλά με πολύ επιπληκτικό ύφος...

Πέρα από το αστείο συμβάν, εγώ μεγάλωσα με αυτό το μαγαζάκι ως "Αγαπητό". Η μητέρα μου όταν είχε τραπέζι και ήθελε να περιποιηθεί τους καλεσμένους, αγόραζε από εδώ την "καλύτερη σαντιγί". Ο μπαμπάς ο οικογενειακός γεύση αξέχαστη, πολύ αφράτος και με ανάλαφρο σιρόπιασμα το οποίο ήταν αραιό και καθόλου λιγοτικό. Η Ευφροσύνη οκ δεν έφτανε την πυκνότητα μαύρης τρύπας, αλλά αστέρα νετρονίου σίγουρα: Μαύρη σαν την κόλαση, η μερίδα ήταν ένα μικρό κομμάτι αλλά τόσο πυκνό που το ένιωθες βαρύ. Κι έφτανε, αν και σε ψιλολίγωνε, να νοιώσεις πλήρως τη σοκολάτα!

Αναμνήσεις!
ΥΣ. Πριν μερικά χρόνια πήρα μια μικρή τούρτα Ευφροσύνη από τον Αγαπητό της Διαγωνίου. Το 30άρι έτσουξε λιγάκι...